Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Sulpiryd Hasco

Sulpiride

tabl.
200 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
9,58
B (1)
bezpł.
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Sulpiryd Hasco
tabl.
50 mg
24 szt.
Doustnie
Rx
100%
4,81
B (1)
2,89
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Sulpiryd Hasco
tabl.
100 mg
24 szt.
Doustnie
Rx
100%
6,31
B (1)
2,48
S (2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.

Sulpiryd Hasco - charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Sulpiryd Hasco jest wskazany w leczeniu:

  • Ostrych i przewlekłych psychoz w przebiegu schizofrenii, szczególnie z objawami upośledzonej aktywności
  • Zaburzeń depresyjnych, gdy leczenie innymi lekami przeciwdepresyjnymi jest nieskuteczne lub niemożliwe do zastosowania

Lek wykazuje szczególną skuteczność w przypadku psychoz z przewagą objawów negatywnych oraz mieszanych.

Dawkowanie i sposób podawania

Wskazanie Dawkowanie początkowe Dawkowanie maksymalne
Schizofrenia 400-800 mg/dobę w 2 dawkach podzielonych 1200 mg/dobę (1600 mg/dobę w przypadkach opornych)
Zaburzenia depresyjne 50-150 mg/dobę 300 mg/dobę

Tabela 1. Zalecane dawkowanie Sulpirydu Hasco w zależności od wskazania

W schizofrenii dawkowanie należy dostosować do dominujących objawów:

  • Objawy pozytywne: większe dawki, co najmniej 400 mg 2 razy/dobę
  • Objawy negatywne: mniejsze dawki, 200-400 mg 2 razy/dobę
  • Objawy mieszane: 400-600 mg 2 razy/dobę

U pacjentów w podeszłym wieku oraz z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby konieczna jest modyfikacja dawkowania. Szczegółowe zalecenia dotyczące redukcji dawek w niewydolności nerek:

  • ClCr 30-60 ml/min: 70% dawki standardowej, odstępy między dawkami 1,5x dłuższe
  • ClCr 10-30 ml/min: 50% dawki standardowej, odstępy 2x dłuższe
  • ClCr <10 ml/min: 34% dawki standardowej, odstępy 3x dłuższe

Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 14. roku życia ze względu na brak wystarczających danych klinicznych.

Dawkowanie Sulpirydu Hasco wymaga indywidualnego dostosowania w zależności od wskazania, nasilenia objawów oraz stanu pacjenta. Kluczowe jest monitorowanie efektów terapeutycznych i ewentualnych działań niepożądanych.

Sposób podawania

Sulpiryd Hasco należy przyjmować doustnie w dawkach podzielonych. Tabletki powinny być zażywane co najmniej godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Nie należy przyjmować leku w późnych godzinach wieczornych (po godz. 16:00) ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń snu. Istotne jest zachowanie co najmniej 2-godzinnego odstępu od przyjęcia leków zobojętniających lub zawierających sukralfat.

Prawidłowy sposób podawania Sulpirydu Hasco ma kluczowe znaczenie dla jego skuteczności i bezpieczeństwa stosowania. Należy zwrócić szczególną uwagę pacjentom na konieczność przestrzegania zaleceń dotyczących pory przyjmowania leku.

Przeciwwskazania

Stosowanie Sulpirydu Hasco jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na sulpiryd, inne pochodne benzamidów lub którykolwiek składnik preparatu
  • Guz chromochłonny (rozpoznany lub podejrzewany)
  • Ostra porfiria
  • Guzy wydzielające prolaktynę (np. gruczolak przysadki, rak piersi)
  • Jednoczesne stosowanie lewodopy
  • Okres karmienia piersią
  • Wiek poniżej 14 lat

Przed rozpoczęciem terapii Sulpirydem Hasco konieczne jest dokładne zebranie wywiadu i przeprowadzenie badań wykluczających wymienione przeciwwskazania. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami endokrynologicznymi i nowotworami hormonozależnymi.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Sulpiryd Hasco należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Ryzyko wystąpienia objawów pozapiramidowych, szczególnie u pacjentów z chorobą Parkinsona
  • Możliwość wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego
  • Pacjenci w podeszłym wieku - zwiększone ryzyko niedociśnienia, nadmiernego uspokojenia i objawów pozapiramidowych
  • Pacjenci z padaczką - możliwość obniżenia progu drgawkowego
  • Ryzyko wydłużenia odstępu QT i zaburzeń rytmu serca
  • Pacjenci z niewydolnością nerek - konieczność dostosowania dawki
  • Zwiększone ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej
  • Pacjenci z otępieniem - zwiększone ryzyko udaru i śmiertelności

Konieczne jest monitorowanie stanu pacjenta, szczególnie w zakresie funkcji układu sercowo-naczyniowego, nerek i wątroby. Należy unikać jednoczesnego stosowania innych neuroleptyków oraz leków wydłużających odstęp QT.

Stosowanie Sulpirydu Hasco wymaga ścisłego nadzoru lekarskiego i regularnej oceny stosunku korzyści do ryzyka, zwłaszcza u pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka działań niepożądanych.

Warto zapamiętać
  • Sulpiryd Hasco wykazuje skuteczność zarówno w objawach pozytywnych, jak i negatywnych schizofrenii, przy czym dawkowanie należy dostosować do dominujących objawów.
  • Lek może powodować wydłużenie odstępu QT, dlatego konieczne jest monitorowanie czynności serca, szczególnie u pacjentów z czynnikami ryzyka zaburzeń rytmu.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Sulpiryd Hasco wchodzi w istotne interakcje z wieloma lekami. Najważniejsze z nich to:

  • Przeciwwskazane łączne stosowanie z lewodopą ze względu na antagonizm działania
  • Unikać stosowania z lekami mogącymi wywoływać torsade de pointes (np. leki przeciwarytmiczne klasy Ia i III, niektóre antybiotyki, leki przeciwpsychotyczne)
  • Ostrożność przy łączeniu z lekami wpływającymi depresyjnie na OUN, w tym opioidami, benzodiazepinami, barbituranami
  • Możliwe nasilenie działania hipotensyjnego przy stosowaniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi
  • Zmniejszenie wchłaniania sulpirydu przy jednoczesnym stosowaniu leków zobojętniających i sukralfatu
  • Zwiększone ryzyko objawów pozapiramidowych przy łączeniu z litem

Przed włączeniem Sulpirydu Hasco konieczne jest dokładne przeanalizowanie wszystkich przyjmowanych przez pacjenta leków i suplementów. W przypadku konieczności zastosowania terapii skojarzonej należy ściśle monitorować stan pacjenta pod kątem potencjalnych interakcji.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Sulpirydu Hasco w okresie ciąży jest przeciwwskazane ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa. U noworodków matek przyjmujących neuroleptyki w trzecim trymestrze ciąży istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym zaburzeń pozapiramidowych i objawów odstawienia.

Sulpiryd przenika do mleka matki w ilościach mogących wywołać działanie farmakologiczne u dziecka, dlatego stosowanie leku w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące Sulpiryd Hasco powinny stosować skuteczną antykoncepcję. W przypadku planowania ciąży lub jej podejrzenia należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem w celu oceny korzyści i ryzyka związanego z kontynuacją lub przerwaniem leczenia.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane Sulpirydu Hasco to:

  • Zaburzenia endokrynologiczne: hiperprolaktynemia, zaburzenia miesiączkowania, ginekomastia, zaburzenia libido
  • Zaburzenia układu nerwowego: senność, objawy pozapiramidowe, późne dyskinezy
  • Zaburzenia sercowo-naczyniowe: wydłużenie odstępu QT, ryzyko torsade de pointes
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nadmierne ślinienie
  • Zaburzenia ogólne: zwiększenie masy ciała, ryzyko złośliwego zespołu neuroleptycznego

Rzadziej obserwuje się zaburzenia czynności wątroby, zmiany skórne i zaburzenia okulistyczne.

Pacjenci przyjmujący Sulpiryd Hasco wymagają regularnego monitorowania pod kątem potencjalnych działań niepożądanych. Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy endokrynologiczne, neurologiczne i sercowo-naczyniowe.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Sulpirydu Hasco zależą od przyjętej dawki i mogą obejmować:

  • Niepokój ruchowy, zaburzenia świadomości
  • Objawy pozapiramidowe
  • Śpiączkę
  • Obniżenie ciśnienia krwi

Leczenie przedawkowania jest objawowe i podtrzymujące. Zaleca się płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego i monitorowanie czynności życiowych. Nie istnieje specyficzna odtrutka.

W przypadku podejrzenia przedawkowania Sulpirydu Hasco konieczna jest natychmiastowa interwencja medyczna i hospitalizacja pacjenta. Kluczowe znaczenie ma monitorowanie funkcji życiowych i leczenie objawowe.

Właściwości farmakologiczne

Sulpiryd jest antagonistą receptorów dopaminowych D2 w OUN. W przeciwieństwie do klasycznych neuroleptyków, w dawkach terapeutycznych nie wykazuje działania kataleptycznego i nie wpływa znacząco na układ cholinergiczny. Jego profil działania różni się od fenotiazyn, butyrofenonów i tioksantenu.

Unikalny profil farmakologiczny Sulpirydu Hasco pozwala na skuteczne leczenie objawów psychotycznych przy potencjalnie mniejszym ryzyku niektórych działań niepożądanych typowych dla klasycznych neuroleptyków.

Podsumowanie

Sulpiryd Hasco jest skutecznym lekiem przeciwpsychotycznym o szerokim spektrum zastosowań w psychiatrii. Jego stosowanie wymaga jednak dokładnej oceny stanu pacjenta, indywidualnego doboru dawki oraz ścisłego monitorowania w trakcie terapii. Kluczowe znaczenie ma świadomość potencjalnych działań niepożądanych i interakcji lekowych. Właściwe stosowanie Sulpirydu Hasco może przynieść istotne korzyści terapeutyczne przy akceptowalnym profilu bezpieczeństwa.


1) Choroby psychiczne lub upośledzenia umysłowe
Zespół Tourette'a; Tiki (F95.0; F95.1; F95.8; F95.9 wg ICD-10) - do ukończenia 18 rż.
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia


Wskazania

Produkt leczniczy jest przeznaczony do leczenia: ostrych i przewlekłych psychoz występujących w schizofrenii, zwłaszcza przebiegających z objawami upośledzonej aktywności; zaburzeń depresyjnych, jeżeli leczenie innymi lekami przeciwdepresyjnymi jest nieskuteczne lub niemożliwe do zastosowania.

Schizofrenia: dawka początkowa wynosi 400-800 mg/dobę i podawana jest w 2 dawkach podzielonych (rano i wczesnym wieczorem), w zależności od objawów. Pacjentom, u których przeważają objawy pozytywne (zaburzenia myślenia, omamy, urojenia, bezsensowne działania) zaleca się większe dawki: początkowo wynoszące co najmniej 400 mg 2x/dobę, a w razie potrzeby - większe. Maks. dawka dobowa wynosi 1200 mg. Tylko w przypadkach zaburzeń opornych na leczenie lekarz psychiatra może zwiększyć dawkę dobową do 1600 mg, podawaną w dawkach podzielonych. U pacjentów, u których przeważają objawy negatywne (przygnębienie, zubożenie mowy - małomówność, brak reaktywności, apatia, a także depresja) zaleca się mniejsze dawki. Dawka początkowa wynosi 400 mg 2x/dobę, a zmniejszenie dawki do 200 mg 2x/dobę zwiększa działanie pobudzające sulpirydu. Pacjenci z objawami mieszanymi (pozytywnymi i negatywnymi, bez dominacji jednych z nich) reagują zwykle właściwie na dawki od 400-600 mg podane 2x/dobę. Zaburzenia depresyjne: zwykle zaleca się stosowanie dawki początkowej 50-150 mg/dobę. Następnie dawkę zwiększa się do 150-300 mg/dobę. Pacjenci w podeszłym wieku. U osób w wieku podeszłym zazwyczaj stosowane są zwykle zalecane dawki sulpirydu. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. W przypadku zaburzenia czynność nerek dawkę sulpirydu należy zmniejszyć. W przypadkach zaburzenia czynności wydalniczej nerek, dawkowanie sulpirydu należy odpowiednio dostosować do stopnia wydolności nerek zmniejszając dawkę dobową lub wydłużając odstęp czasu między poszczególnymi podaniami. Proponowane szczegółowe zalecenia korekty dawkowania w niewydolności nerek: ClCr 30-60ml/min. - dawka sulpirydu w porównaniu do standardowo zalecanej 70%, proponowane zwiększenie odstępów pomiędzy kolejnymi podaniami zalecanych dawek sulpirydu 1,5 krotne; ClCr 10-30 ml/min. - dawka sulpirydu w porównaniu do standardowo zalecanej 50%, proponowane zwiększenie odstępów pomiędzy kolejnymi podaniami zalecanych dawek sulpirydu 2 krotne; ClCr mniej niż 10 ml/min. - dawka sulpirydu w porównaniu do standardowo zalecanej 34%, proponowane zwiększenie odstępów pomiędzy kolejnymi podaniami zalecanych dawek sulpirydu 3 krotne. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Lek jest wydalany z organizmu głównie przez nerki, ale nie można absolutnie wykluczyć, że w przypadkach zaburzenia czynności wątroby dawkowanie sulpirydu może również wymagać dostosowania do stopnia wydolności wątroby. Podczas podawania sulpirydu należy monitorować stan wątroby wykonując rutynowe badania laboratoryjne. Dzieci i młodzież. Ze względu na brak wystarczających danych klinicznych nie zaleca się stosowania sulpirydu u dzieci i młodzieży poniżej 14. rż.

Produkt leczniczy należy podawać w dawkach podzielonych. Tabl. należy przyjmować co najmniej na godz. przed posiłkiem lub 2 h po posiłku. Nie stosować sulpirydu jednocześnie ani przed upływem 2 h od podania leków zobojętniających lub zawierających sukralfat. Sulpirydu nie należy podawać w późnych godz. wieczornych (po 1600 h), ze względu na możliwość wystąpienia zaburzeń snu.

Nadwrażliwość na substancję czynną (sulpiryd) lub na inne pochodne benzamidów, albo na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie należy stosować leku w przypadku: rozpoznania lub podejrzenia guza chromochłonnego (phaeochromocytoma); ostrej porfirii; guzów związanych z nadmiernym wydzielaniem prolaktyny (np. gruczolak przysadki, rak piersi); jednoczesnego stosowania lewodopy; w okresie karmienia piersią; dzieci i młodzieży poniżej 14. rż.

U niektórych pacjentów podawanie wysokich dawek sulpirydu wywoływało pobudzenie ruchowe. W fazie agresji lub pobudzenia małe dawki sulpirydu mogą nasilić objawy. Należy zachować ostrożność w razie wystąpienia hipomanii. U pacjentów u których występują zachowania agresywne albo pobudzenie z towarzyszącą impulsywnością, sulpiryd może być stosowany razem z innym produktem uspokajającym. Należy zachować szczególną ostrożność stosując sulpiryd u pacjentów z chorobą Parkinsona. U niewielkiego odsetka pacjentów mogą wystąpić zaburzenia pozapiramidowe i niepokój ruchowy (akatyzja). Może być konieczne zmniejszenie dawki sulpirydu lub zastosowanie leków przeciw parkinsonizmowi. Należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia tzw. złośliwego zespołu neuroleptycznego (wzrost temperatury ciała, sztywność mięśni, niestabilność układu autonomicznego, zaburzenia świadomości, zwiększone stężenie kinazy kreatynowej - CPK), który może stanowić zagrożenie życia. W takim przypadku należy przerwać podawanie wszystkich leków przeciwpsychotycznych włącznie z sulpirydem. W razie wystąpienia nieuzasadnionego wzrostu temperatury ciała należy przerwać podawanie sulpirydu do czasu wyjaśnienia przyczyny gorączki. Pacjenci w podeszłym wieku mogą być bardziej podatni na wystąpienie niedociśnienia, nadmiernego uspokojenia oraz objawów pozapiramidowych. U tych pacjentów sulpiryd, podobnie jak inne neuroleptyki należy stosować ze szczególną ostrożnością. Po przerwaniu podawania produktów przeciwpsychotycznych opisywano występowanie ostrych objawów odstawienia (nudności, wymioty, wzmożone pocenie się i bezsenność). W takich przypadkach może dochodzić również do nawrotów choroby i wystąpienia ruchów mimowolnych (akatyzja, dystonia, dyskineza). Dlatego zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki sulpirydu przed zaprzestaniem jego stosowania. Neuroleptyki mogą obniżać próg drgawkowy. Po zastosowaniu sulpirydu odnotowano przypadki wystąpienia drgawek u pacjentów, u których nie występowały one wcześniej. Podczas stosowania sulpirydu należy zachować ostrożność u pacjentów z niestabilną padaczką, a szczególnie uważnie kontrolować pacjentów, u których podczas wywiadu lekarskiego stwierdzono występowanie napadów padaczkowych. Nie należy zmieniać dawkowania leków przeciwpadaczkowych u pacjentów wymagających jednoczesnego zastosowania sulpirydu. Sulpiryd nie wykazuje działania przeciwcholinergicznego. Tak jak w przypadku wszystkich substancji, dla których nerki stanowią główną drogę eliminacji, podczas stosowania sulpirydu należy zastosować środki ostrożności zazwyczaj stosowane w przypadku niewydolności nerek. Dawkowanie sulpirydu należy odpowiednio dostosować do stopnia wydolności nerek. Sulpiryd może powodować wydłużenie odcinka QT w zapisie EKG. Takie działanie zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich niemiarowości komorowych, takich jak torsade de pointes, zwiększane jest przez uprzednio występującą bradykardię, hipokaliemię, wrodzone lub nabyte wydłużenie odcinka QT. Przed rozpoczęciem podawania sulpirydu i zależnie od stanu klinicznego pacjenta zaleca się monitorowanie czynników, które mogą predysponować do występowania tego rodzaju zaburzeń rytmu: bradykardii (poniżej 55 uderzeń serca na minutę); hipokaliemii (którą należy wyrównać); wrodzonego wydłużenia odcinka QT; stosowania leków, w przypadku których może wystąpić bradykardia (poniżej 55 uderzeń serca na minutę), hipokalemia, zmniejszenie przewodnictwa wewnątrzsercowego, albo wydłużenie odcinka QT. Należy zachować ostrożność podczas stosowania sulpirydu u pacjentów, u których występują wymienione powyżej czynniki oraz zaburzenia sercowo-naczyniowe predysponujące do wydłużenia odcinka QT. Należy unikać stosowania sulpirydu z innymi neuroleptykami. Jeżeli u pacjenta z chorobą Parkinsona leczenie neuroleptyczne jest bezwzględnie konieczne, sulpiryd może być stosowany, ale z ostrożnością. Monitorowanie leczenia sulpirydem powinno być wnikliwe w następujących przypadkach: u pacjentów z padaczką z powodu możliwości obniżenia progu drgawkowego; u pacjentów w podeszłym wieku z wysoką wrażliwością na niedociśnienie ortostatyczne, sedację i efekty pozapiramidowe. Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki występowania zakrzepów żylnych. U pacjentów otrzymujących produkty przeciwpsychotyczne często występują wrodzone czynniki ryzyka rozwoju zakrzepicy żył. Przed rozpoczęciem leczenia powinny zostać zidentyfikowane wszystkie czynniki ryzyka sprzyjające rozwojowi choroby w celu podjęcia działań zapobiegawczych. Zwiększona śmiertelność u osób w podeszłym wieku, u których występuje demencja (otępienie): wyniki 2 badań wskazują, że u osób w podeszłym wieku u których występuje otępienie a równocześnie otrzymujących leki przeciwpsychotyczne, występuje niewielkie zwiększenie ryzyka śmierci w porównaniu do grupy kontrolnej osób nie leczonych. Brak wystarczających danych pozwalających precyzyjnie określić rząd wielkości ryzyka wystąpienia takiego działania, a powód zwiększonego ryzyka nie jest znany. Sulpirydu nie stosuje się w celu leczenia zaburzeń związanych z otępieniem. Podczas stosowania sulpirydu należy unikać spożywania napojów alkoholowych, jak również przyjmowania leków zawierających alkohol. Udar: podczas randomizowanych badań klinicznych z użyciem placebo, prowadzonych z udziałem pacjentów w podeszłym wieku u których występowała demencja, leczonych nietypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, obserwowano 3-krotne zwiększenie ryzyka wystąpienia zdarzeń naczyniowo-mózgowych. Nie jest znany mechanizm powstawania tego ryzyka. Nie można wykluczyć zwiększenia takiego ryzyka związanego ze stosowaniem innych produktów przeciwpsychotycznych u innych populacji pacjentów. Sulpiryd należy stosować z ostrożnością u pacjentów z ryzykiem udaru. Produkt leczniczy zawiera laktozę. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Pacjenci, w szczególności którzy prowadzą pojazdy i obsługują maszyny, powinni być ostrzeżeni o możliwości wystąpienia senności związanej ze stosowaniem tego leku.

Przeciwwskazane jest stosowanie sulpirydu wraz z lewodopą (wzajemny antagonizm działania między lewodopą i neuroleptykami). Należy unikać stosowania sulpirydu łącznie z lekami, które mogą wywołać torsade de pointes tj.: lekami wywołującymi bradykardię (β-blokery, blokery kanału wapniowego jak np. diltiazem i werapamil, klonidyna, guanfacyna, produkty lecznicze działające podobnie do naparstnicy); lekami wywołującymi zaburzenia równowagi elektrolitowej (jak np. diuretyki wywołujące hipokaliemię, pobudzające motorykę leki przeczyszczające, dożylnie podana amfoterycyna B, glikokortykoidy, tetrakozaktydy) - ze względu na ryzyko wystąpienia hipokaliemi wymagającej wyrównania; lekami przeciwarytmicznymi (klasy Ia jak np. chinidyna, dizopiramid, oraz klasy III jak np. amiodaron, sotalol); innymi lekami jak pimozyd, sultopryd, haloperidol; metadon, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, halofantryna; lit, cyzapryd, beprydyl, tiorydazyna, dożylnie podawana winkamina, pentamidyna, dożylnie podawana erytromycyna, sparfloksacyna, pochodne imipraminy. Alkohol nasila działania uspokajające sulpirydu. Należy unikać wszelkich napojów alkoholowych i leków zawierających alkohol. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania sulpirydu razem z innymi produktami wpływającymi depresyjnie na OUN ze względu na możliwość pogłębienia takiego działania, a w szczególności z: opioidami (stosowanymi jako analgetyki, leki przeciwkaszlowe lub leczenie substytucyjne); lekami przeciwbólowymi; neuroleptykami; barbituranami i lekami działającymi podobnie do barbituranów; benzodiazepinami; anksjolitykami i lekami nasennymi innymi niż benzodiazepiny; lekami przeciwdepresyjnymi wpływającymi uspokajająco (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trimipramina); wpływającymi uspokajająco lekami przeciwhistaminowe (blokujące receptor H1); lekami przeciwnadciśnieniowymi działającymi ośrodkowo (baklofen, talidomid, pizotifen) ze względu na możliwe obniżenie ciśnienia krwi i nasilenie niedociśnienia ortostatycznego (efekt addytywny); lekami zobojętniającymi sok żołądkowy i sukralfatem (ze względu na zmniejszenie wchłaniania sulpirydu, dlatego sulpiryd należy podawać 2 h przed zastosowaniem tych leków); klonidyną i pochodnymi klonidyny. Sulpiryd może zmniejszać skuteczność ropinirolu. Stosowanie litu łącznie z sulpirydem zwiększa ryzyko wystąpienia efektów pozapiramidowych.

Nie należy stosować sulpirydu podczas ciąży. Sulpiryd przenika przez łożysko. Dane na temat stosowania sulpirydu u ciężarnych kobiet oraz skutków podawania u samic zwierząt są niewystarczające do dokonania pełnej oceny bezpieczeństwa stosowania w okresie ciąży. Podczas badań przeprowadzonych na zwierzętach nie stwierdzono szkodliwego działania sulpirydu w odniesieniu do rozwoju zarodka lub płodu, porodu i rozwoju pourodzeniowego. U noworodków matek długotrwale przyjmujących wysokie dawki neuroleptyków zgłoszono kilka przypadków wystąpienia objawów pozapiramidowych. Noworodki narażone w czasie trzeciego trymestru trwania ciąży na działanie produktów przeciwpsychotycznych (w tym amisulprydu o budowie zbliżonej do sulpirydu) zaliczane są do grupy podwyższonego ryzyka wystąpienia przypadków działań niepożądanych, w tym zaburzeń pozapiramidowych i/lub objawów odstawienia, które mogą zmieniać się w zależności od ciężkości przebiegu oraz czasu trwania porodu, który ma nastąpić. Obserwowano pobudzenie, wzmożone napięcie lub obniżone napięcie mięśni, drżenie, senność, zespół zaburzeń oddechowych lub zaburzenia związane z karmieniem. Dlatego stan zdrowia takich noworodków powinien być uważnie monitorowany. Nie należy stosować sulpirydu u kobiet karmiących piersią. Sulpiryd przenika do mleka kobiet karmiących w ilości wystarczającej do wywołania działania farmakologicznego u dziecka.

Zaburzenia serca: (pojedyncze przypadki) torsade de pointes. Zaburzenia endokrynologiczne: (nieznana) hiperprolaktynemia, brak menstruacji, ginekomastia, oziębłość płciowa i impotencja. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Zaburzenia układu nerwowego: (często) uspokojenie, senność; (rzadko) objawy pozapiramidowe i ostra dyskineza, późna dyskineza (rytmiczne mimowolne ruchy przede wszystkim języka i/lub mięśni twarzy) obserwowana, podobnie jak w przypadku innych neuroleptyków, po długotrwałym leczeniu. Antycholinergiczne leki przeciw parkinsonizmowi są w takich przypadkach nieskuteczne i mogą nawet nasilić objawy, złośliwy zespół neuroleptyczny. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) mlekotok (poza okresem karmienia), brak miesiączki, ginekomastia. Zaburzenia oka: (rzadko) rotacyjne ruchy gałki ocznej. Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) niedociśnienie ortostatyczne. W trakcie stosowania leków przeciwpsychotycznych odnotowano przypadki wystąpienia zakrzepów żylnych, w tym przypadki zakrzepicy żył głębokich. Zaburzenia żołądka i jelit; (nieznana) nadmierne ślinienie się. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (rzadko) spastyczny kręcz szyi, szczękościsk. Ciąża, połóg i okres okołoporodowy: noworodkowy zespół odstawienny. Badania diagnostyczne: (pojedyncze przypadki) wydłużenie odcinka QT. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (nieznana) złośliwy zespół neuroleptyczny, który może zagrażać życiu, zwiększenie mc. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) wysypka plamkowo-grudkowa.

Dane z piśmiennictwa na temat przedawkowania sulpirydu są niepełne. Kliniczne objawy zatrucia różnią się w zależności od wielkości przyjętej dawki np. u pacjentów mogą wystąpić objawy pozapiramidowe lub śpiączka. Po podaniu 1-3 g sulpirydu objawami przedawkowania były: niepokój ruchowy, zaburzenie świadomości oraz (rzadko) objawy pozapiramidowe. Po przyjęciu wyższych dawek 3-7 g sulpirydu obserwowano: nadmierne pobudzenie, splątanie, objawy pozapiramidowe, a po przyjęciu ponad 7 g dodatkowo śpiączkę i obniżenie ciśnienia krwi. Wielkość jednorazowej dawki wywołującej objawy toksyczne waha się 1-16 g sulpirydu, chociaż dane z piśmiennictwa wskazują brak zgonu po przyjęciu nawet tak wysokiej dawki sulpirydu jak 16 g. Zaleca się wykonanie płukania żołądka i podanie węgla aktywowanego i produktów przeczyszczających w celu ograniczenia wchłaniania przyjętej dawki. Nie jest znana żadna specyficzna odtrutka. Zalecane jest prowadzenie leczenia objawowego i reanimacji, przy skrupulatnym i ciągłym monitorowaniu oddychania i czynności układu krążenia aż do chwili, gdy nastąpi wystarczająca poprawa stanu pacjenta. W razie konieczności można podać leki przeciw parkinsonizmowi. Sulpiryd jest tylko częściowo usuwany na drodze hemodializy.

Sulpiryd należy do grupy benzamidów różniących się znacznie od fenotiazyn, butyrofenonów i tioksantyn. Posiada niektóre właściwości wspólne z klasycznymi neuroleptykami, jest antagonistą receptorów dopaminowych D2 w OUN, jednak podany w dawkach terapeutycznych nie wykazuje wpływu kataleptycznego, nie ingeruje w zależny od dopaminy układ cyklazy adenylowej, nie wpływa na przemiany noradrenaliny i serotoniny (5HT), nieznacząco ingeruje w aktywność antycholinesterazy, nie wpływa na receptory muskarynowe i receptory kwasu gamma-aminomasłowego (GABA).

1 tabl. zawiera 50 mg, 100 mg lub 200 mg sulpirydu.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.