Sulfasalazin Krka; -EN

Wyszukaj produkt

Sulfasalazine

tabl. dojelitowe

500 mg

100 szt.

Doustnie

100%

60,36

30% ⁽¹⁾

18,11

R ⁽²⁾

3,20

S ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Sulfasalazin EN

tabl. dojelitowe

500 mg

50 szt.

Doustnie

100%

32,15

30% ⁽¹⁾

11,02

R ⁽²⁾

5,17

S ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Sulfasalazin Krka

tabl.

500 mg

50 szt.

Doustnie

100%

31,23

30% ⁽¹⁾

10,10

R ⁽²⁾

4,25

S ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Sulfasalazin Krka - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Sulfasalazin Krka jest wskazany w leczeniu następujących schorzeń:

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) oporne na leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ)
Choroby zapalne jelit, w tym:
- Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
- Choroba Leśniowskiego-Crohna

Sulfasalazyna wykazuje działanie przeciwzapalne, immunosupresyjne oraz przeciwbakteryjne, co czyni ją skutecznym lekiem w hamowaniu stanów zapalnych, szczególnie w obrębie błony śluzowej jelit oraz w aktywnej postaci reumatoidalnego zapalenia stawów.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Sulfasalazinu Krka należy dostosować indywidualnie do potrzeb pacjenta oraz wskazań terapeutycznych. Poniżej przedstawiono zalecane schematy dawkowania:

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS)

Okres leczenia	Dawka poranna	Dawka wieczorna
Dzień 1-4	1 tabletka dojelitowa	2 tabletki dojelitowe
Dzień 5-8	1 tabletka dojelitowa	2 tabletki dojelitowe
Od dnia 9	2 tabletki dojelitowe	2 tabletki dojelitowe

Dawkowanie dla dorosłych i osób w podeszłym wieku w leczeniu RZS wynosi zazwyczaj 1-3 g na dobę, przy czym najczęściej stosuje się 2 tabletki dwa razy dziennie. W przypadku niezadowalającej odpowiedzi na leczenie przez okres 2-3 miesięcy, dobową dawkę sulfasalazyny można zwiększyć maksymalnie do 3 g. U pacjentów doświadczających działań niepożądanych możliwe jest czasowe zmniejszenie dawki.

Stopniowe zwiększanie dawki sulfasalazyny w leczeniu RZS pozwala na lepszą tolerancję leku i minimalizację ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Choroby zapalne jelit

W przypadku chorób zapalnych jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego czy choroba Leśniowskiego-Crohna, dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od stanu klinicznego, tolerancji leku i reakcji pacjenta na leczenie. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki przez kilka tygodni u pacjentów nieleczonych wcześniej sulfasalazyną.

Dorośli i osoby w podeszłym wieku:

Ciężkie zaostrzenia choroby: 2-4 tabletki 3-4 razy na dobę (3-8 g/dobę)
Łagodne i umiarkowane rzuty: 2 tabletki 3-4 razy na dobę

Dzieci: 40-60 mg/kg masy ciała na dobę w 3-6 dawkach podzielonych

Leczenie podtrzymujące:

Dorośli i osoby w podeszłym wieku: 2 tabletki 2-3 razy na dobę
Dzieci: 20-30 mg/kg masy ciała na dobę w 3-6 dawkach podzielonych

W leczeniu chorób zapalnych jelit kluczowe jest indywidualne dostosowanie dawki sulfasalazyny oraz długotrwałe stosowanie leku w celu utrzymania remisji choroby.

Sposób podawania

Tabletki Sulfasalazin Krka należy przyjmować podczas posiłków, popijając pełną szklanką wody. Tabletki należy połykać w całości, nie wolno ich kruszyć ani łamać. Przestrzeganie tych zaleceń jest istotne dla zapewnienia prawidłowego wchłaniania leku i minimalizacji ryzyka podrażnienia przewodu pokarmowego.

Przeciwwskazania

Stosowanie Sulfasalazinu Krka jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

Nadwrażliwość na sulfasalazynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
Nadwrażliwość na sulfonamidy i salicylany
Ostra porfiria przerywana lub porfiria mieszana
Niedrożność dróg moczowych lub jelit
Dzieci poniżej 2 roku życia

Przed rozpoczęciem terapii sulfasalazyną konieczne jest dokładne zebranie wywiadu medycznego pacjenta w celu wykluczenia przeciwwskazań do stosowania leku.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Sulfasalazinu Krka należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

Pacjenci z ciężką alergią i astmą oskrzelową
Osoby z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (ryzyko niedokrwistości hemolitycznej)
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Osoby z nieprawidłowym składem krwi

Konieczne jest regularne monitorowanie parametrów krwi, funkcji wątroby i nerek podczas terapii sulfasalazyną:

Przed rozpoczęciem leczenia
Co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące terapii
Co 4 tygodnie przez kolejne 3 miesiące
Następnie co 3 miesiące oraz w sytuacjach klinicznie uzasadnionych

Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji skórnych, takich jak zespół Stevens-Johnsona (SJS) czy toksyczna nekroliza naskórka (TEN). Pacjenci powinni być poinformowani o objawach tych reakcji i poddani ścisłej obserwacji, zwłaszcza w pierwszym miesiącu leczenia.

Regularne monitorowanie parametrów laboratoryjnych oraz czujność w kierunku wystąpienia poważnych działań niepożądanych są kluczowe dla bezpiecznego stosowania sulfasalazyny.

Warto zapamiętać

Sulfasalazyna wykazuje działanie przeciwzapalne, immunosupresyjne i przeciwbakteryjne, co czyni ją skutecznym lekiem w leczeniu RZS i chorób zapalnych jelit.
Regularne monitorowanie morfologii krwi, funkcji wątroby i nerek jest kluczowe dla bezpiecznego stosowania sulfasalazyny, szczególnie w pierwszych miesiącach terapii.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Sulfasalazin Krka może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

Digoksyna - sulfasalazyna może zmniejszać jej wchłanianie
Kwas foliowy - sulfasalazyna może hamować jego wchłanianie, co może prowadzić do niedoborów
Ryfampicyna - może zmniejszać stężenie sulfapirydyny (metabolitu sulfasalazyny) w osoczu
Merkaptopuryna i azatiopryna - jednoczesne stosowanie z sulfasalazyną może prowadzić do supresji szpiku kostnego i leukopenii

Przed rozpoczęciem terapii sulfasalazyną należy dokładnie przeanalizować listę leków przyjmowanych przez pacjenta, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych interakcji.

Ciąża i laktacja

Stosowanie sulfasalazyny w ciąży powinno być rozważone tylko w przypadku bezwzględnej konieczności. Lek przenika przez barierę łożyskową i może osiągać stężenie w osoczu płodu porównywalne do stężenia u matki. Istnieją doniesienia o wadach rozwojowych cewy nerwowej u niemowląt, których matki przyjmowały sulfasalazynę w czasie ciąży, jednak bezpośredni związek przyczynowy nie został ustalony.

Sulfasalazyna i jej metabolit sulfapirydyna przenikają w niewielkich ilościach do mleka matki. U zdrowych niemowląt nie powinno to stanowić zagrożenia, jednak należy zachować ostrożność w przypadku wcześniaków i noworodków z żółtaczką fizjologiczną.

Decyzja o stosowaniu sulfasalazyny w ciąży i podczas karmienia piersią powinna być podjęta po starannym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka, zarówno dla matki, jak i dla dziecka.

Działania niepożądane

Działania niepożądane występują u około jednej trzeciej pacjentów leczonych sulfasalazyną. Najczęściej obserwuje się:

Zaburzenia żołądka i jelit
Bóle głowy
Leukopenia
Utrata apetytu
Zawroty głowy
Zaburzenia smaku
Kaszel
Świąd
Bóle stawów
Proteinuria
Gorączka

Do rzadszych, ale poważnych działań niepożądanych należą:

Ciężkie reakcje skórne (np. zespół Stevens-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka)
Zaburzenia hematologiczne (np. agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna)
Zaburzenia wątroby (np. niewydolność wątroby, zapalenie wątroby)
Zaburzenia układu oddechowego (np. włókniejące zapalenie pęcherzyków płucnych)

Pacjenci przyjmujący sulfasalazynę powinni być świadomi możliwych działań niepożądanych i niezwłocznie zgłaszać lekarzowi wszelkie niepokojące objawy, szczególnie te dotyczące skóry, układu krwiotwórczego czy funkcji wątroby.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania sulfasalazyny mogą wystąpić następujące objawy:

Nudności i wymioty
Krystaluria i krwiomocz
Skąpomocz lub bezmocz
Hipoglikemia
Methemoglobinemia i sinica
Objawy wątrobowe
Zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego

Leczenie przedawkowania obejmuje:

Płukanie żołądka (we wczesnym stadium)
Podanie węgla aktywowanego
Dożylne podawanie płynów w celu zwiększenia diurezy
Alkalizację moczu poprzez dożylne podanie wodorowęglanu sodu
W ciężkich przypadkach - dializę
Przy znacznej methemoglobinemii - podanie błękitu metylenowego

W przypadku podejrzenia przedawkowania sulfasalazyny konieczne jest natychmiastowe wdrożenie odpowiedniego postępowania medycznego, uwzględniającego zarówno leczenie objawowe, jak i specyficzne dla tego leku.

Właściwości farmakologiczne

Sulfasalazyna wykazuje złożony mechanizm działania, który obejmuje:

Działanie przeciwzapalne - głównie za sprawą miejscowo powstającej mesalazyny
Działanie immunosupresyjne - poprzez hamowanie metabolizmu limfocytów i granulocytów
Działanie przeciwbakteryjne - zwłaszcza w obrębie okrężnicy, gdzie powstaje sulfapirydyna

W leczeniu chorób zapalnych jelit kluczowe znaczenie ma miejscowe działanie przeciwzapalne mesalazyny, podczas gdy w reumatoidalnym zapaleniu stawów dokładny mechanizm działania pozostaje nieustalony.

Wielokierunkowe działanie sulfasalazyny czyni ją skutecznym lekiem w terapii chorób o podłożu zapalnym i autoimmunologicznym, jednak dokładne poznanie mechanizmów jej działania wymaga dalszych badań.

Skład produktu

Jedna tabletka lub tabletka powlekana Sulfasalazin Krka zawiera 500 mg sulfasalazyny jako substancję czynną.

Znajomość składu leku jest istotna dla pacjentów, szczególnie w kontekście potencjalnych alergii lub nietolerancji na składniki preparatu.

1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Sulfasalazin Krka; -EN

2) Choroba Leśniowskiego-Crohna
Choroby autoimmunizacyjne inne niż określone w ChPL
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Choroby autoimmunizacyjne inne niż określone w ChPL
3) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
4) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia

Wskazania

Reumatoidalne zapalenie stawów,(RZS) oporne na leczenie z zastosowaniem NLPZ. Choroby zapalne jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna).

Dawkowanie

RZS. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: dawkowanie należy dostosować indywidualnie. Zalecane dawkowanie wynosi 1-3 g/dobę. Najczęściej stosowaną dawką są 2 tabl. 2x/dobę. Zaleca się rozpoczynać leczenie od mniejszych dawek i stopniowo je zwiększać zgodnie ze schematem: dzień 1-4: rano - 1 tabl. dojelitowa, wieczorem - 2 tabl. dojelitowe; dzień 5-8 rano - 1 tabl. dojelitowa, wieczorem - 2 tabl. dojelitowe; dzień 9 i następne: rano - 2 tabl. dojelitowe, wieczorem - 2 tabl. dojelitowe. Jeśli reakcja pacjenta na leczenie jest niezadowalająca przez okres 2-3 m-cy, dobową dawkę sulfasalazyny można zwiększyć maks. do 3 g. U pacjentów, u których wystąpiły działania niepożądane można czasowo zmniejszyć dawkę. Choroby zapalne jelit (tj. wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna): dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od stanu klinicznego, tolerancji leku przez pacjenta i reakcji pacjenta na leczenie. Zaleca się, aby u pacjentów, którzy nigdy wcześniej nie byli leczeni sulfasalazyną, zwiększać dawkę stopniowo przez kilka tyg. Dawka dobowa powinna być rozłożona równomiernie na dawki podzielone. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: Ciężkie zaostrzenia choroby: 2-4 tabl. 3-4 x/dobę (3g-8g/dobę). Łagodne i umiarkowane rzuty: 2 tabl.i 3-4 x/dobę. Dzieci: 40-60 mg/kg mc./dobę w 3-6 dawkach podzielonych. Leczenie podtrzymujące. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: Zalecana dawka podtrzymująca w leczeniu pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego oraz z chorobą Crohna w stadium remisji to 2 tabl. 2-3 x/dobę. Leczenie tą dawką nie powinno być przerywane i należy je kontynuować długotrwale, jeśli nie wystąpią działania niepożądane. W razie zaostrzenia choroby dawkę zwiększa się do ilości 2-4 tabl. podawanych 3-4 x/dobę. Dzieci: 20-30 mg/kg mc./dobę w 3-6 dawkach podzielonych.

Uwagi

Tabl. należy przyjmować podczas posiłków, popijając szklanką wody. Tabl. należy połykać w całości, nie wolno ich kruszyć ani łamać.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na sulfasalazynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na sulfonamidy i salicylany. Porfiria ostra przerywana, porfiria mieszana. Niedrożność dróg moczowych lub jelit. Nie stosować u dzieci poniżej 2 rż.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów z ciężką alergią i astmą oskrzelową; z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, ponieważ może ona powodować u tych pacjentów niedokrwistość hemolityczną. Sulfasalazyny nie należy stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, lub nieprawidłowym składem krwi, chyba że potencjalne korzyści przeważają nad ryzykiem. W przypadku pacjentów z łagodną nadwrażliwością należy rozważyć odczulanie. W przypadku ciężkich reakcji nadwrażliwości należy przerwać stosowanie produktu leczniczego. Należy przyjmować odpowiednią ilość płynów podczas stosowania sulfasalazyny, ponieważ może ona spowodować obecność kryształów w moczu i tworzenie się kamieni nerkowych. W przypadku stosowania dawki 70 mg/kg mc./dobę, stężenie leku we krwi może osiągać poziom uważany za próg toksyczności (50 µg/ml). Istnieją doniesienia o ciężkich reakcjach skórnych (w niektórych przypadkach prowadzących do zgonu) podczas stosowania sulfasalazyny, takich jak złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona (SJS) i martwica toksyczno-rozpływna naskórka (TEN). Pacjenci powinni zostać poinformowani o objawach przedmiotowych i podmiotowych, oraz poddani ścisłej obserwacji pod kątem reakcji skórnych. Największe ryzyko złuszczającego zapalenia skóry, SJS lub TEN istnieje na wczesnym etapie leczenia, w większości przypadków w 1-szym m-cu leczenia. Jeśli wystąpią przedmiotowe lub podmiotowe objawy złuszczającego zapalenia skóry, SJS lub TEN (np. wysypka skórna, zmiany śluzówkowe lub jakiekolwiek inne objawy nadwrażliwości) należy przerwać leczenie produktem leczniczym. Najlepsze wyniki w leczeniu SJS i TEN osiąga się w przypadku wczesnej diagnozy i natychmiastowego odstawienia produktu leczniczego. Wczesne odstawienie produktu leczniczego daje lepsze rokowania. Jeśli u pacjenta wystąpi SJS lub TEN podczas stosowania produktu leczniczego, nie wolno już nigdy ponownie podejmować leczenia pacjenta tym preparatem. U pacjentów przyjmujących różne produkty lecznicze zawierające sulfasalazynę odnotowano ciężkie, zagrażające życiu reakcje nadwrażliwości układowej, takie jak osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang.DRESS). Należy mieć na uwadze, że wczesne objawy nadwrażliwości, takie jak gorączka lub limfadenopatia mogą pojawić się, nawet jeśli wysypka nie jest obecna. Jeśli występują takie objawy przedmiotowe lub podmiotowe, należy niezwłocznie zdiagnozować stan pacjenta. Należy przerwać podawanie sulfasalazyny, jeśli nie można ustalić innej etiologii dla wymienionych objawów przedmiotowych i podmiotowych. Należy kontrolować obraz krwi, w tym rozmaz krwinek białych oraz badania czynnościowe wątroby przed rozpoczęciem leczenia, a następnie co 2 tyg. w czasie 1-szych 3 m-cy leczenia. Przez okres kolejnych 3 m-cy należy przeprowadzać badania kontrolne co 4 tyg. Następnie, obraz krwi, w tym rozmaz krwinek białych oraz badania czynnościowe wątroby, należy kontrolować co 3 m-ce oraz w sytuacjach, gdy jest to wskazane ze względów klinicznych. Ocena czynności nerek (w tym analiza moczu) powinna być przeprowadzona u wszystkich pacjentów na początku leczenia, jak również co najmniej raz w miesiącu przez 1-sze 3 m-ce leczenia. Następnie kontrola powinna być przeprowadzona, gdy jest to wskazane ze względów klinicznych. Wystąpienie objawów klinicznych, takich jak: ból gardła, gorączka, bladość, plamica lub żółtaczka podczas leczenia sulfasalazyną może wskazywać na zahamowanie czynności szpiku, hemolizę oraz hepatotoksyczność. Leczenie sulfasalazyną należy przerwać w czasie oczekiwania na wyniki badań krwi. Zmiany w obrazie krwi (np. makrocytoza i pancytopenia), które mogą być przypisywane niedoborom kwasu foliowego można normalizować podawaniem kwasu foliowego (leukoworyna). Produkt leczniczy nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje

Istnieją doniesienia o zmniejszonym wchłanianiu digoksyny podczas jednoczesnego stosowania sulfasalazyny. Może wystąpić niedobór kwasu foliowego, ponieważ sulfasalazyna hamuje jego wchłanianie. Ryfampicyna zmniejsza stężenie w osoczu sulfapirydyny - jednego z metabolitów sulfasalazyny. Jest to prawdopodobnie związane z silnym działaniem ryfampicyny indukującym enzymy wątrobowe. Znaczenie kliniczne nie jest do końca poznane. Istnieją doniesienia o supresji szpiku kostnego i leukopenii związanej z jednoczesnym podaniem doustnym sulfasalazyny i merkaptopuryny lub azatiopryny. Badania in vitro wykazują, że sulfasalazyna hamuje metylotransferazę tiopuryny, która bierze udział w metabolizowaniu merkaptopuryny.

Ciąża i laktacja

Badania nad reprodukcją szczurów i królików nie wskazują na ryzyko uszkodzenia płodu. Sulfasalazyna przenika przez barierę łożyskową w ilości, która może powodować takie samo stężenie leku w osoczu płodu jak i matki, co może wiązać się z ryzykiem działań niepożądanych u płodu. Sulfasalazyna podawana doustnie hamuje wchłanianie i metabolizm kwasu foliowego, co może spowodować jego niedobory. Odnotowano przypadki wad rozwojowych cewy nerwowej u niemowląt, których matki przyjmowały sulfasalazynę w czasie ciąży, jednak nie ustalono bezpośredniego związku między ekspozycją na sulfasalazynę a wystąpieniem tych wad. Ponieważ ryzyko związane ze stosowaniem produktu leczniczego w okresie ciąży nie może być wykluczone, sulfasalazyna może być stosowana przez kobiety w ciąży, jedynie w przypadku bezwzględnej konieczności. Sulfasalazyna i sulfapirydyna przenikają w niewielkiej ilości do mleka matki. Nie powinno to stanowić zagrożenia dla zdrowego dziecka. U wcześniaków i u noworodków z żółtaczką fizjologiczną wskazana jest ostrożność. Zgłaszano występowanie krwawych stolców lub biegunki u niemowląt karmionych piersią przez matki leczone sulfasalazyną. W zgłoszonych przypadkach, krwawe stolce lub biegunka ustąpiły u niemowląt po zakończeniu stosowania sulfasalazyny przez matkę.

Działania niepożądane

Działania niepożądane występują u około 1/3 pacjentów leczonych sulfasalazyną. Zazwyczaj są to zaburzenia żołądka i jelit lub bóle głowy. Niektóre działania niepożądane są działaniami zależnymi od dawki produktu leczniczego. Ok. 75% działań niepożądanych występuje w ciągu 3 m-cy od rozpoczęcia leczenia. Dla każdej częstości, działania niepożądane przedstawione są w kolejności zgodnej ze zmniejszającą się ich ciężkością. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (nieznana) aseptyczne zapalenie opon mózgowych, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (często) leukopenia; (niezbyt często) trombocytopenia; (nieznana) agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, makrocytoza, niedokrwistość megaloblastyczna, pancytopenia. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) wstrząs anafilaktyczny, choroba posurowicza. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) utrata apetytu. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) depresja. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia smaku; (nieznana) encefalopatia, neuropatia obwodowa, zaburzenia węchu. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) szum w uszach. Zaburzenia serca: (nieznana) zapalenie osierdzia, sinica. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) kaszel; (niezbyt często) duszność; (nieznana) włókniejące zapalenie pęcherzyków płucnych, śródmiąższowa choroba płuc, nacieki eozynofilowe. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) zaburzenia żołądkowe, nudności; (często) bóle brzucha, biegunka, wzdęcia, wymioty; (nieznana) zaostrzenie objawów w przebiegu wrzodziejącego zapalenia okrężnicy, zapalenie trzustki. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) żółtaczka; (nieznana) niewydolność wątroby, piorunujące zapalenie wątroby, zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) świąd; (niezbyt często) łysienie, pokrzywka; (rzadko) zmiany w obrębie paznokcia; (bardzo rzadko) ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry: zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka (zespół Lyella); (nieznana) osutka polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi, obrzęk naczynioruchowy, toksyczne, krostkowe zapalenie skóry, rumień, wysypka, złuszczające zapalenie skóry, liszaj płaski, nadwrażliwość na światło. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) bóle stawów; (nieznana) układowy toczeń rumieniowaty, zespół Sjögrena. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) proteinuria; (nieznana) zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, krystaluria, krwiomocz. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) przemijająca oligospermia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) gorączka; (niezbyt często) obrzęk twarzy; (nieznana) żółte zabarwienie skóry i płynów ustrojowych. Badania diagnostyczne: (niezbyt często) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; (nieznana) indukowanie autoprzeciwciał. W przypadku wystąpienia ciężkich działań niepożądanych należy przerwać leczenie.

Przedawkowanie

U dorosłej osoby przyjęcie 25 g sulfasalazyny spowodowało objawy łagodnego zatrucia po wcześniej zastosowanym płukaniu żołądka. Poniższe informacje dotyczą wszystkich sulfonamidów ogółem. Toksyczność: jednorazowe przyjęcie doustne dużych ilości spowodowało w rzadkich przypadkach ciężkie zatrucie. Przyjęcie dawki 43 g w ciągu 24 h spowodowało śmiertelne zatrucie u osoby dorosłej (z powodu sulfhemoglobinemii i methemoglobinemii). UWAGA! mogą występować objawy alergiczne. Ryzyko żółtaczki jąder podkorowych u noworodków. Objawy: nudności, wymioty, krystaluria, krwiomocz, skąpomocz i bezmocz. Hipoglikemia, w pojedynczych przypadkach methemoglobinemia, sinica, objawy wątrobowe, sulfhemoglobinemia. Wpływ na OUN. Reakcje nadwrażliwości, takie jak zmiany w morfologii krwi (mogąca prowadzić do zgonu agranulocytoza), pokrzywka, zapalenie wielonerwowe, objawy dotyczące mózgu. Leczenie: w razie konieczności płukanie żołądka we wczesnym stadium, podanie węgla aktywowanego. Dożylne podanie dużej ilości płynów, aby zapewnić ciągłą, zwiększoną diurezę, alkalizacja dożylnie podanym wodorowęglanem sodu. Należy wziąć pod uwagę ryzyko skąpomoczu i bezmoczu. W przypadku bezmoczu należy zastosować dializę. U osób ze znaczną methemoglobinemią (sinicą) podać metylotioninę (błękit metylenowy) w dawce 1-2 mg/kg mc., w powolnym wlewie dożylnym. Poza tym stosuje się leczenie objawowe. W przypadkach ciężkiej sulfhemoglobinemii można zastosować wymienne przetoczenie krwi.

Działanie

Sulfasalazyna wywiera działanie przeciwzapalne, immunosupresyjne i przeciwbakteryjne. Stosuje się ją w celu zahamowania stanów zapalnych, zwłaszcza błony śluzowej jelit i w leczeniu czynnego RZS. Mechanizm działania w chorobach zapalnych jelit: za główne działanie sulfasalazyny uważa się działanie przeciwzapalne powstającej miejscowo mesalazyny. Dodatkowo, wykryto działanie immunosupresyjne w wyniku zahamowania metabolizmu limfocytów i granulocytów, oraz zahamowania różnych układów enzymatycznych przez wszystkie 3 związki (sulfasalazyna, sulfapirydyna, mesalazyna). Znaczenie kliniczne może mieć również działanie bakteriostatyczne sulfapirydyny powstającej miejscowo w okrężnicy. Produkt leczniczy wpływa zarówno na tlenową, jak i na beztlenową florę bakteryjną. Mechanizm działania w RZS: nieustalony.