Wskazania do stosowania

Stymen jest wskazany do uzupełniania niedoborów dehydroepiandrosteronu (DHEA) u pacjentów płci męskiej z potwierdzonym laboratoryjnie niedoborem tego hormonu.

Niedobory DHEA u mężczyzn nasilają się wraz z wiekiem. Najwyższe stężenie DHEA występuje między 20. a 30. rokiem życia, po czym następuje postępujący spadek poziomu tego hormonu.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Stymenu należy dostosować indywidężenie DHEA w surowicy orazecany schemat dawkowania przedstawia poniższa tabela:

Dawkowanie należy zwiększać stopniowo do uzyskania pożądanych efektów terapeutycznych.

Stymen należy przyjmować raz dziennie, rano, zgodnie z naturalnym rytmem wydzielania DHEA. Tabletkę należy zażywać w trakcie posiłku w celu poprawy wchłaniania.

W przypadku długotrwałego stosowania dawek powyżej 50 mg/dobę konieczne jest regularne monitorowanie stężenia hormonu w surowicy oraz częste badania lekarskie.

Efekty działania leku są widoczne po kilku tygodniach regularnego stosowania. Stymen jest przeznaczony do długotrwałego przyjmowania.

Przeciwwskazania

Stosowanie Stymenu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach li>Nadwrażliwość na prasteron lub którąkolwiek substancję pomocniczą

Stymen nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Stymenu należy przestrzegać następujących zaleceń:

• Nie przekraczać zalecanej dawki
• Wszelkie zmiany dawkowania, zwłaszcza zwiększenie dawki, wymagają konsultacji z lekarzem
• Nie stosować jednocześnie z innymi lekami zawierającymi androgeny
• Decyzję o zastosowaniu DHEA w leczeniu andropauzy należy podjąć po wnikliwej analizie korzyści i potencjalnych zagrożeń

Monitorowanie terapii powinno uwzględniać szereg parametrów klinicznych i biochemicznych, takich jak:

• Stan psychiczny (witalność, samopoczucie, potencja)
• Stan somatyczny (masa ciała, rozkład tkanki tłuszczowej, stan tkanki mięśniowej)
• Stężenia hormonów (LH, FSH, wolny testosteron, prolaktyna)
• Stężenie PSA i stan gruczołu krokowego
• Stan kośćca (badanie densytometryczne)
• Ciśnienie tętnicze
• Badania biochemiczne (morfologia, hematokryt, stężenie glukozy, elektrolitów, aktywność enzymów wątrobowych, lipidogram)

Pacjenci poniżej 40. roku życia nie powinni stosować Stymenu.

Lek zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Stymen może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• Środki przeciwzakrzepowe z grupy pochodnych kumaryny - DHEA może nasilać ich działanie
• Pochodne testosteronu - możliwe nasilenie działań androgennych
• Leki przeciwdrgawkowe (np. karbamazepina, kwas walproinowy) - DHEA może osłabiać ich działanie
• Leki psycholeptyczne (pochodne fenotiazyny, diazepiny i oksazepiny) - DHEA może osłabiać ich działanie

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Stymen jest przeznaczony wyłącznie dla mężczyzn. Nie powinien być stosowany u kobiet, szczególnie w okresie ciąży i podczas karmienia piersią. Androgeny mogą wykazywać działanie teratogenne, powodować zaburzenia rozwoju narządów moczowo-płciowych oraz wirylizację płodów żeńskich.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Stymenu mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia żołądka i jelit (rzadko): nudności, wymioty
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (bardzo rzadko): hepatomegalia, zapalenie wątroby
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania (rzadko): zwiększenie apetytu, retencja wody i soli, hiperkalcemia
• Zaburzenia układu rozrodczego i piersi (rzadko): powiększenie gruczołu krokowego, ginekomastia
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (rzadko): objawy trądziku, zmiany łojotokowe w skórze, łysienie kątowe typu męskiego
• Zaburzenia układu oddechowego (rzadko): obniżenie tonu głosu
• Zaburzenia psychiczne (bardzo rzadko): objawy manii

Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych może wzrastać przy stosowaniu wyższych niż zalecane dawek przez dłuższy okres. Stymen w zalecanych dawkach jest zazwyczaj dobrze tolerowany.

Właściwości farmakologiczne

Substancją czynną Stymenu jest prasteron (dehydroepiandrosteron, DHEA) - syntetyczny nadnerczowy hormon steroidowy z grupy androgenów. W warunkach fizjologicznych DHEA jest produkowany głównie przez nadnercza, a w około 10% przez gonady.

Średnie stężenie DHEA w osoczu mężczyzn wynosi 7-31 nmol/l i wykazuje zmienność dobową (do 50-70%), z najniższymi wartościami w godzinach popołudniowych. Stężenie DHEA w organizmie maleje wraz z wiekiem.

DHEA działa bezpośrednio oraz po transformacji, prawdopodobnie poprzez receptory dla androgenów i estrogenów.

Skład

Jedna tabletka Stymenu zawiera 10 mg prasteronu (DHEA) jako substancję czynną.

Stosowanie Stymenu wymaga regularnego monitorowania parametrów klinicznych i biochemicznych, szczególnie w przypadku długotrwałego leczenia wysokimi dawkami. Lek powinien być przyjmowany rano, zgodnie z naturalnym rytmem wydzielania DHEA, a jego efekty są widoczne po kilku tygodniach regularnego stosowania.