Staloral 300 - Wyciągi alergenowe pochodzenia roślinnego (pyłki roślin)

Wskazania do stosowania

Staloral 300 jest wskazany w leczeniu schorzeń alergicznych typu I według klasyfikacji Gella i Coombsa. Objawy tych schorzeń mogą obejmować:

• Nieżyt nosa
• Zapalenie spojówek
• Nieżyt nosa i spojówek
• Astmę o nasileniu łagodnym do umiarkowanego

Lek może być stosowany zarówno w przypadku alergii sezonowych, jak i całorocznych.

Immunoterapia alergenowa z wykorzystaniem Staloral 300 jest tym skuteczniejsza, im wcześniej zostanie rozpoczęta. Należy jednak pamiętać, że nie zaleca się jej stosowania u dzieci poniżej 5. roku życia.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Staloral 300 jest indywidualne i zależy od stopnia reaktywności pacjenta, a nie od jego wieku. Lek podaje się podjęzykowo, utrzymując go pod językiem przez 2 minuty przed połknięciem.

Schemat leczenia:

Podpis: Schemat dawkowania Staloral 300 w fazie leczenia podstawowego

Po osiągnięciu dawki podtrzymującej, zaleca się przyjmowanie maksymalnej dobrze tolerowanej dawki codziennie lub 3 razy w tygodniu. Rekomendowane dawkowanie to co najmniej 4 naciśnięcia 3 razy w tygodniu lub 2-4 naciśnięcia codziennie, przy użyciu roztworu o stężeniu 300 IR/ml.

Codzienne przyjmowanie leku zazwyczaj zapewnia lepsze przestrzeganie zaleceń terapeutycznych niż schemat 3 razy w tygodniu.

Leczenie odczulające zwykle trwa od 3 do 5 lat. W przypadku alergii sezonowej, immunoterapię można prowadzić przez kilka kolejnych sezonów.

Przerwanie leczenia

W przypadku przerwania stosowania Staloral 300 na okres krótszy niż tydzień, zaleca się kontynuację leczenia od ostatniej stosowanej dawki. Jeśli przerwa trwała dłużej niż tydzień, należy rozpocząć od jednego naciśnięcia z ostatnio używanej fiolki, a następnie zwiększać dawkę zgodnie ze schematem, aż do osiągnięcia dawki podtrzymującej.

Uwagi dotyczące stosowania

• Lek należy podawać w ciągu dnia do pustych ust, bez jedzenia lub picia.
• Dzieciom lek powinien być podawany przez osoby dorosłe.
• Przed każdym podaniem należy dokładnie sprawdzić informacje na fiolce (nazwisko pacjenta, skład, stężenie, termin ważności).
• Po każdym użyciu należy wyczyścić ustnik.

Przeciwwskazania

Staloral 300 nie powinien być stosowany w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na którąkolwiek substancję pomocniczą
• Choroby autoimmunologiczne
• Choroby kompleksów immunologicznych
• Niedobory odporności
• Choroby nowotworowe
• Niekontrolowana lub ciężka astma (FEV1 < 70% wartości należnej)

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia Staloral 300 należy wziąć pod uwagę następujące kwestie:

• Pacjenci powinni poinformować lekarza o współistniejących chorobach lub nasileniu się alergii.
• Przed rozpoczęciem leczenia należy ustabilizować objawy alergii odpowiednim leczeniem objawowym.
• W przypadku ciężkich objawów alergicznych, należy odroczyć rozpoczęcie leczenia.
• Jeśli wystąpią ciężkie lub uporczywe objawy żołądkowo-przełykowe, w tym dysfagia lub ból w klatce piersiowej, leczenie powinno zostać przerwane i pacjent powinien zostać zbadany przez lekarza.
• Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących trójcykliczne leki przeciwdepresyjne i inhibitory monoaminooksydazy (MAO).
• W przypadku grzybicy, aft, zmian w błonie śluzowej, braków w uzębieniu lub zabiegów chirurgicznych w jamie ustnej, należy odstawić preparat do czasu całkowitego wygojenia.
• U pacjentów przyjmujących beta-adrenolityki należy uważnie rozważyć rozpoczęcie leczenia, ze względu na potencjalne zmniejszenie skuteczności epinefryny w przypadku ciężkich reakcji alergicznych.

Staloral 300 zawiera chlorek sodu, co należy uwzględnić u pacjentów na ścisłej diecie niskosodowej, zwłaszcza u dzieci.

Interakcje z innymi lekami

Nie przeprowadzono badań interakcji Staloral 300 z innymi produktami leczniczymi. Badania kliniczne nie wykazały interakcji z innymi lekami. Należy jednak zwrócić uwagę na:

• Możliwość konieczności użycia epinefryny w przypadku ciężkich reakcji alergicznych.
• Zwiększone ryzyko działań niepożądanych epinefryny u pacjentów przyjmujących trójcykliczne leki przeciwdepresyjne lub inhibitory MAO.
• Brak doświadczenia klinicznego dotyczącego równoczesnego szczepienia w trakcie leczenia Staloral 300.

Ciąża i laktacja

Brak dostępnych danych klinicznych dotyczących stosowania Staloral 300 u kobiet w ciąży. Zaleca się nie rozpoczynać leczenia w trakcie ciąży. Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas leczenia, może je kontynuować pod ścisłą kontrolą lekarza.

Nie wiadomo, czy Staloral 300 przenika do mleka matki. Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub odstawieniu leku, biorąc pod uwagę korzyści dla matki i dziecka.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Staloral 300 mogą wystąpić różne działania niepożądane, w tym reakcje alergiczne. Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia układu oddechowego: podrażnienie gardła, obrzęk gardła, kaszel, nieżyt nosa
• Zaburzenia żołądka i jelit: obrzęk warg i języka, świąd jamy ustnej, nudności, wymioty, ból brzucha
• Zaburzenia skóry: świąd, rumień
• Zaburzenia oka: świąd oka

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić ciężkie reakcje alergiczne, w tym wstrząs anafilaktyczny. Pacjenci powinni być poinformowani o konieczności natychmiastowego zgłoszenia się do lekarza w przypadku wystąpienia niepokojących objawów.

Mechanizm działania

Dokładny mechanizm działania Staloral 300 nie jest w pełni poznany. Immunoterapia alergenowa indukuje zmiany w odpowiedzi limfocytów T na podany alergen, podwyższa poziom swoistych przeciwciał IgG4 i/lub IgG1, a czasem IgA, oraz obniża poziom swoistych przeciwciał IgE. Prowadzi to do modulacji odpowiedzi immunologicznej i zmniejszenia reakcji alergicznej.

Skład

Staloral 300 zawiera wyciągi alergenowe lub ich mieszanki o stężeniu 10 IR/ml lub 300 IR/ml w połączeniu z mannitolem. Ilość mannitolu nie przekracza 40 mg/ml.

Leczenie Staloral 300 wymaga ścisłego nadzoru lekarskiego i regularnej oceny skuteczności terapii. W przypadku braku istotnej poprawy po roku leczenia (alergia całoroczna) lub po pierwszym sezonie pylenia (alergia sezonowa), należy ponownie ocenić schemat leczenia.