Somatuline Autogel
Lanreotide
Somatuline Autogel - charakterystyka produktu leczniczego
Wskazania do stosowania
Somatuline Autogel jest wskazany w następujących przypadkach:
- Długotrwałe leczenie akromegalii, gdy stężenia hormonu wzrostu (GH) i/lub insulinopodobnego czynnika wzrostu (IGF-1) pozostają nieprawidłowe po leczeniu operacyjnym i/lub radioterapii, a także u pacjentów niekwalifikujących się do leczenia chirurgicznego i/lub radioterapii.
- Leczenie objawów li>
- Leczenie guzów neuroendokrynnych żołądkowo-jelitowo-trzustkowych (GEP-NET) G1 i części guzów G2 (indeks Ki67 do maks. 10%) środkowej części prajelita, trzustki lub o nieznanym pochodzeniu, po wykluczeniu ognisk pierwotnych w końcowej części prajelita. Dotyczy to dorosłych pacjentów z nieoperacyjnymi guzami miejscowo zaawansowanymi lub z przerzutami.
- Leczenie objawów związanych znnymi.
Celem terapeutycznym w akromegalii jest obniżenie stężeń GH i IGF-1, dążąc do osiągnięcia wartości prawidłowych.
Dawkowanie i sposób podawania
Akromegalia i leczenie objawów związanych z guzami neuroendokrynnymi
Dawka początkowa | Modyfikacja dawki | Dawkowanie przy dobrej kontroli |
---|---|---|
60-120 mg co 28 dni | W zależności od odpowiedzi pacjenta | 120 mg co 42 lub 56 dni |
Tabela 1. Schemat dawkowania Somatuline Autogel w akromegalii i leczeniu objawów guzów neuroendokrynnych
Dawkę należy dostosować w zależności od odpowiedzi pacjenta, mierzonej złagodzeniem objawów i/lub obniżeniem stężeń GH i/lub IGF-1. W przypadku braku pożądanej odpowiedzi dawkę można zwiększyć. Przy uzyskaniu odpowiedzi całkowitej (obniżenie GH <1 ng/ml, normalizacja IGF-1, ustąpienie objawów) dawkę można zmniejszyć.
U pacjentów z dobrą kontrolą objawów można rozważyć wydłużenie odstępów między dawkami do 42 lub 56 dni, stosując dawkę 120 mg.
Leczenie GEP-NET
Zalecana dawka to 120 mg podawane co 28 dni. Leczenie należy kontynuować tak długo, jak jest to konieczne dla kontroli guza.
Szczególne grupy pacjentów
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, a także u osób w podeszłym wieku, nie jest konieczne dostosowanie dawki ze względu na szeroki zakres dawek terapeutycznych lanreotydu.
Nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności stosowania produktu u dzieci i młodzieży.
Sposób podawania
Somatuline Autogel należy wstrzykiwać głęboko podskórnie w górny zewnętrzny kwadrant pośladka lub w górną zewnętrzną część uda. W przypadku pacjentów otrzymujących stabilną dawkę, po odpowiednim przeszkoleniu, produkt może być podawany samodzielnie przez pacjenta lub przez przeszkoloną osobę.
Przy samodzielnym podawaniu, iniekcje należy wykonywać w górną, zewnętrzną powierzchnię uda. Decyzję o samodzielnym podawaniu podejmuje lekarz. Niezależnie od miejsca iniekcji, nie należy tworzyć fałdu skórnego, a igłę wprowadzać zdecydowanie na całą długość, prostopadle do powierzchni skóry. Iniekcje należy wykonywać naprzemiennie po lewej i prawej stronie ciała.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na somatostatynę, pochodne peptydy lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu Somatuline Autogel.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
- Lanreotyd może hamować motorykę pęcherzyka żółciowego i przyczyniać się do powstawania kamieni żółciowych. Pacjenci mogą wymagać okresowego monitorowania.
- Możliwe jest wystąpienie hipoglikemii lub hiperglikemii. Należy kontrolować stężenie glukozy we krwi, szczególnie u pacjentów z cukrzycą.
- Może wystąpić niewielkie zahamowanie czynności tarczycy. W razie wskazań klinicznych należy przeprowadzić testy oceniające czynność tarczycy.
- U pacjentów bez wcześniejszych zaburzeń kardiologicznych może dojść do zwolnienia akcji serca. U pacjentów z bradykardią należy zachować ostrożność przy rozpoczynaniu leczenia.
- U pacjentów z guzem neuroendokrynnym należy wykluczyć guz jelita zwężający i/lub zamykający jego światło przed rozpoczęciem leczenia.
- Zgłaszano występowanie zawrotów głowy. W takim przypadku pacjent nie powinien prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
Długoterminowe monitorowanie objawów oraz stężeń GH i IGF-1 należy prowadzić zgodnie ze wskazaniami klinicznymi.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi
- Możliwe zmniejszenie absorpcji jelitowej innych leków, w tym cyklosporyny.
- Potencjalne zwiększenie dostępności bromokryptyny przy jednoczesnym stosowaniu.
- Możliwy addytywny efekt na zwolnienie czynności serca przy jednoczesnym stosowaniu leków indukujących bradykardię (np. β-adrenolityków).
- Potencjalne zmniejszenie klirensu metabolicznego leków metabolizowanych przez enzymy cytochromu P450, szczególnie CYP3A4.
Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu leków o wąskim indeksie terapeutycznym metabolizowanych głównie przez CYP3A4.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża: Lanreotyd można podawać kobietom w ciąży tylko w przypadku wyraźnych wskazań. Dane z ograniczonej liczby ciąż nie wykazały niekorzystnego wpływu na przebieg ciąży oraz zdrowie płodu i noworodka.
Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy lanreotyd przenika do mleka ludzkiego. Należy zachować ostrożność przy podawaniu leku kobietom karmiącym piersią.
Działania niepożądane
Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:
- Zaburzenia żołądka i jelit: biegunka, wolne stolce, ból brzucha
- Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: kamica żółciowa
- Zaburzenia ogólne: astenia, zmęczenie, reakcje w miejscu podania
- Badania diagnostyczne: zmiany w wynikach badań laboratoryjnych (np. wzrost aktywności AlAT, nieprawidłowe stężenie bilirubiny)
Rzadziej występują: bradykardia zatokowa, ból głowy, zawroty głowy, hipoglikemia, hiperglikemia, łysienie, reakcje alergiczne.
Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne
Lanreotyd jest oktapeptydem, analogiem somatostatyny. Wykazuje wysokie powinowactwo do receptorów somatostatyny SSTR 2 i 5, co jest głównym mechanizmem odpowiedzialnym za zahamowanie wydzielania hormonu wzrostu. Działanie lanreotydu obejmuje hamowanie różnych funkcji endokrynnych, neuroendokrynnych, egzokrynnych i parakrynnych.
Warto zapamiętać
- Somatuline Autogel jest wskazany w leczeniu akromegalii oraz guzów neuroendokrynnych GEP-NET.
- Dawkowanie jest indywidualne i może być dostosowywane w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie.
Somatuline Autogel stanowi wartościową opcję terapeutyczną w leczeniu akromegalii i guzów neuroendokrynnych, oferując możliwość indywidualizacji terapii i potencjalnie lepszą kontrolę choroby. Kluczowe jest staranne monitorowanie pacjentów i dostosowywanie dawki w celu osiągnięcia optymalnej skuteczności przy minimalizacji działań niepożądanych.
2) Akromegalia
Hiperinsulinizm spowodowany inną przyczyną niż określona w ChPL
Leczenie objawów hipersekrecji występujących w przebiegu nowotworów neuroendokrynnych
3) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
4) Chemioterapia
Załącznik: C.37.a.; C.37.b.
5) Chemioterapia
Załącznik: C.37.a.; C.37.b.
Leczenie guzów neuroendokrynnych żołądkowo-jelitowo-trzustkowych GEP-NET G1 i części G2 (index Ki67 do maksymalnie 10%) środkowej części prajelita, trzustki, po wykluczeniu ognisk pierwotnych w końcowej części prajelita, u dorosłych pacjentów z nieoperacyjnymi guzami miejscowo zaawansowanymi lub z przerzutami