Solvertyl® - Ranitydyna w postaci roztworu do wstrzykiwań

Wskazania do stosowania

Ranitydynę w postaci roztworu do wstrzykiwań stosmogą być leczeni doustną postacią leku w następujących wskazaniach:

Leczniczo:

• Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
• Refluksowe zapalenie przełyku
• Zespół Zollingera-Ellisona

Zapobiegawczo:

• Zapobieganie krwawieniom z owrzodzenia stresowego u ciężko chorych pacjentów
• Zapobieganie nawracającym krwawieniom u pacjentów z owrzodzeniem trawiennym
• Przed znieczuleniem ogólnym u pacjentów z ryzykiem aspiracji kwaśnej treści żołądkowej (zespół Mendelsona), szczególnie u kobiet ciężarnych podczas porodu

Ranitydyna wykazuje szybkie i skuteczne działanie w hamowaniu wydzielania kwasu solnego w żołądku, co czyni ją cennym lekiem w terapii schorzeń związanych z nadmierną kwasowością.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie należy dostosować u pacjentów z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <50 ml/min) - zaleca się podawanie 25 mg ranitydyny.

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania ranitydyny w iniekcjach u dzieci nie zostały ustalone.

Ranitydyna w postaci roztworu do wstrzykiwań zapewnia szybkie osiągnięcie stężenia terapeutycznego w organizmie, co jest szczególnie istotne w stanach wymagających natychmiastowej interwencji.

Mechanizm działania

Ranitydyna jest specyficznym, szybko działającym antagonistą receptorów histaminowych H2. Jej działanie polega na:

• Hamowaniu podstawowego i poposiłkowego wydzielania kwasu solnego
• Zmniejszaniu wydzielania pepsyny w soku żołądkowym

Długi okres półtrwania ranitydyny (T0,5) pozwala na utrzymanie efektu hamowania wydzielania kwasu żołądkowego przez 12 godzin po podaniu pojedynczej dawki 150 mg.

Selektywne blokowanie receptorów H2 przez ranitydynę prowadzi do skutecznego zmniejszenia kwasowości soku żołądkowego bez wpływu na inne funkcje organizmu.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania ranitydyny jest nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Maskowanie objawów nowotworowych: Leczenie ranitydyną może maskować objawy choroby nowotworowej żołądka, opóźniając właściwe rozpoznanie. Przed rozpoczęciem terapii należy wykluczyć nowotworowy charakter zmian w przypadku podejrzenia wrzodu żołądka.

Ryzyko bradykardii: Podczas zbyt szybkiego podawania dożylnego może wystąpić bradykardia, szczególnie u pacjentów z ryzykiem zaburzeń rytmu serca. Należy ściśle przestrzegać zalecanej szybkości infuzji.

Monitorowanie czynności wątroby: Istnieją doniesienia o wzroście aktywności enzymów wątrobowych przy stosowaniu dużych dawek antagonistów receptora H2 dożylnie przez okres dłuższy niż 5 dni. Należy zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Dostosowanie dawki w niewydolności nerek: U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dochodzi do zwiększenia stężenia ranitydyny w osoczu. Konieczne jest dostosowanie dawkowania w zależności od stopnia niewydolności nerek.

Porfiria: Należy unikać podawania ranitydyny pacjentom z porfirią w wywiadzie ze względu na ryzyko wystąpienia ostrych napadów choroby.

Fałszywie dodatnie wyniki badań: Ranitydyna może powodować fałszywie-pozytywny wynik testu MULTISTIX wykrywającego białko w moczu. W takim przypadku zaleca się wykonanie testu z kwasem sulfosalicylowym.

Stosowanie ranitydyny wymaga szczególnej uwagi i monitorowania pacjenta, zwłaszcza w przypadku długotrwałej terapii lub współistnienia innych schorzeń.

Interakcje z innymi lekami

Ranitydyna wykazuje stosunkowo niewiele istotnych interakcji z innymi lekami, co zwiększa jej bezpieczeństwo stosowania:

• Nie hamuje wątrobowego cytochromu P-450, więc nie nasila działania leków metabolizowanych przez ten enzym (np. diazepam, lidokaina, fenytoina, propranolol, teofilina, warfaryna)
• Może zmniejszać wchłanianie ketokonazolu i innych leków, których absorpcja zależy od kwaśności soku żołądkowego
• Nie stwierdzono interakcji z amoksycyliną lub metronidazolem

Mimo niewielkiej liczby interakcji, podczas stosowania ranitydyny należy zachować ostrożność i monitorować efekty terapeutyczne innych jednocześnie przyjmowanych leków.

Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią

Ranitydyna przenika przez łożysko i do mleka kobiecego. Lek może być stosowany w ciąży i w okresie karmienia piersią jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności, po dokładnej analizie stosunku korzyści do ryzyka.

Dotychczasowe obserwacje nie wykazały szkodliwego wpływu ranitydyny podawanej w dawkach terapeutycznych podczas porodu lub przed zabiegiem cesarskiego cięcia na przebieg porodu i rozwój noworodka.

Działania niepożądane

Ranitydyna jest lekiem stosunkowo bezpiecznym, jednak jak każdy lek może powodować działania niepożądane. Najczęściej obserwowane to:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego (bardzo rzadko): przemijające zmniejszenie liczby leukocytów i płytek krwi, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna
• Zaburzenia układu immunologicznego (rzadko): reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, gorączka, skurcz oskrzeli)
• Zaburzenia psychiczne (bardzo rzadko): przemijające stany splątania, depresji i omamy
• Zaburzenia układu nerwowego (bardzo rzadko): bóle głowy, zawroty głowy, przemijające ruchy mimowolne
• Zaburzenia żołądka i jelit (bardzo rzadko): ostre zapalenie trzustki, biegunka
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych (rzadko): przemijające zmiany aktywności enzymów wątrobowych

Większość działań niepożądanych ma charakter łagodny i przemijający. W przypadku wystąpienia poważnych objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Ze względu na wybiórczy mechanizm działania ranitydyny, nie oczekuje się szczególnie poważnych konsekwencji przedawkowania. W razie konieczności należy zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące czynności życiowe. Ranitydynę można usunąć z osocza za pomocą hemodializy.

Badania na zwierzętach wykazały stosunkowo wysoką tolerancję na duże dawki ranitydyny, co potwierdza jej bezpieczeństwo stosowania.

Właściwości farmakologiczne

Ranitydyna charakteryzuje się szybkim początkiem działania i długotrwałym efektem hamowania wydzielania kwasu solnego. Pojedyncza dawka 150 mg zapewnia kontrolę kwasowości żołądka przez okres 12 godzin, co umożliwia skuteczne leczenie schorzeń związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu.

Skład preparatu

1 ml roztworu Solvertyl® zawiera 25 mg ranitydyny w postaci ranitydyny chlorowodorku. Precyzyjne dawkowanie umożliwia dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Ranitydyna w postaci roztworu do wstrzykiwań stanowi cenną opcję terapeutyczną w leczeniu i zapobieganiu schorzeniom związanym z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego w żołądku, szczególnie u pacjentów wymagających szybkiej interwencji lub niemogących przyjmować leków doustnie.