Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Saridon® - (IR)

Caffeine + Paracetamol + Propyphenazone

tabl.
250 mg+ 150 mg+ 50 mg
20 szt.
Doustnie
OTC
100%
11,51
Saridon® - (IR)
tabl.
250 mg+ 150 mg+ 50 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
6,39

Saridon® - lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy

Wskazania do stosowania

Saridon® jest wskazany w leczeniu następujących dolegliwości:

  • Ból głowy
  • Ból zęba
  • Ból miesiączkowy
  • Ból pooperacyjny
  • Ból reumatyczny
  • Ból i gorączka związane z przeziębieniem i grypą

Lek wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe dzięki zawartości paracetamolu i propyfenazonu. Dodatek kofeiny wzmacnia efekt przeciwbólowy.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie
Dorośli 1-2 tabletki
Młodzież 12-16 lat 1 tabletka

Dawkę można powtórzyć maksymalnie 3 razy na dobę. Nie należy przekraczać zalecanych dawek. Tabletki należy popijać dużą ilością wody lub innego płynu.

Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż 5 dni, gorączka trwa ponad 3 dni, objawy nasilają się lub pojawiają się nowe dolegliwości, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Działanie przeciwbólowe leku pojawia się w ciągu 30 minut od zażycia i utrzymuje się przez kilka godzin.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Saridon® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancje czynne (paracetamol, propyfenazon, kofeinę) lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Nadwrażliwość na pirazolony lub ich pochodne (np. fenazon, aminofenazon, metamizol)
  • Nadwrażliwość na fenylobutazon
  • Potwierdzona nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy
  • Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • Choroba alkoholowa
  • Ciężka niewydolność wątroby (w skali Child-Pugh >9)
  • Ciężka niewydolność nerek
  • Ostra porfiria wątrobowa
  • Wiek poniżej 12 lat

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami wątroby, nerek, astmą, przewlekłym nieżytem nosa lub pokrzywką.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko hepatotoksyczności: Ze względu na zawartość paracetamolu, Saridon® nie powinien być stosowany w dawkach większych niż zalecane ani przez dłuższy czas. Długotrwałe przyjmowanie paracetamolu może prowadzić do ciężkiej niewydolności wątroby, w tym marskości. Ostre i przewlekłe przedawkowanie może skutkować ciężką hepatotoksycznością, niekiedy ze skutkiem śmiertelnym.

Pacjenci z chorobami wątroby: Osoby z istniejącymi schorzeniami wątroby lub zakażeniami wpływającymi na jej funkcje (np. wirusowe zapalenie wątroby) powinny skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku. U tych pacjentów, zwłaszcza przy wysokich dawkach lub długotrwałym leczeniu, należy regularnie monitorować funkcje wątroby.

Interakcje z alkoholem: Nawet umiarkowane spożycie alkoholu podczas stosowania leku może zwiększać ryzyko hepatotoksyczności.

Pacjenci z chorobami nerek: Osoby z zaburzeniami czynności nerek powinny skonsultować się z lekarzem przed zastosowaniem leku. Może być konieczne dostosowanie dawkowania.

Ryzyko ciężkich reakcji skórnych: W bardzo rzadkich przypadkach zgłaszano wystąpienie ciężkich reakcji skórnych. W razie pojawienia się zaczerwienienia, wysypki, pęcherzy lub łuszczenia się skóry należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Zespół Gilberta: U pacjentów z zespołem Gilberta stosowanie paracetamolu może nasilać objawy hiperbilirubinemii, w tym żółtaczkę. Lek należy stosować z dużą ostrożnością w tej grupie pacjentów.

Zaburzenia hematopoezy: Lek należy stosować ostrożnie u osób z zaburzeniami wytwarzania krwi.

Ryzyko reakcji anafilaktycznej: W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić potencjalnie groźna reakcja wstrząsowa.

Warto zapamiętać
  • Nie należy stosować leku Saridon® jednocześnie z innymi produktami zawierającymi paracetamol ze względu na ryzyko przedawkowania.
  • Długotrwałe stosowanie leku, zwłaszcza w dużych dawkach, może prowadzić do uszkodzenia wątroby i nerek.

Interakcje z innymi lekami

Saridon® może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Leki indukujące enzymy wątrobowe (np. barbiturany, fenytoina, karbamazepina, ryfampicyna) - zwiększają ryzyko hepatotoksyczności paracetamolu
  • Leki wpływające na opróżnianie żołądka (np. propantelina, metoklopramid) - mogą zmieniać szybkość wchłaniania paracetamolu
  • Chloramfenikol - może wydłużać okres eliminacji paracetamolu
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe - regularne stosowanie paracetamolu może zwiększać ryzyko krwawień
  • Zydowudyna - zwiększa ryzyko neutropenii
  • Leki o działaniu uspokajającym - kofeina może osłabiać ich działanie
  • Sympatykomimetyki, tyroksyna - kofeina może nasilać ich działanie na układ sercowo-naczyniowy
  • Doustne środki antykoncepcyjne, cymetydyna, disulfiram - spowalniają metabolizm kofeiny
  • Barbiturany, palenie tytoniu - przyspieszają metabolizm kofeiny

Należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu wymienionych leków i poinformować o tym lekarza lub farmaceutę.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie leku Saridon® jest przeciwwskazane w czasie ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze i podczas ostatnich 6 tygodni ciąży. Lek może hamować biosyntezę prostaglandyn, co może wpływać na przebieg porodu.

Nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią ze względu na przenikanie substancji czynnych do mleka matki oraz niedojrzałość układów enzymatycznych noworodka.

Paracetamol, hamując syntezę prostaglandyn, może teoretycznie wpływać niekorzystnie na płodność u kobiet, choć nie zostało to jednoznacznie potwierdzone.

Działania niepożądane

Podczas stosowania leku Saridon® mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  • Reakcje alergiczne: wysypka skórna, pokrzywka, świąd, rumień, obrzęk naczynioruchowy
  • Zaburzenia układu oddechowego: duszność, astma, skurcz oskrzeli
  • Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka
  • Zaburzenia wątroby: wzrost aktywności enzymów wątrobowych, niewydolność wątroby (rzadko)
  • Zaburzenia krwi: małopłytkowość, leukopenia, agranulocytoza, pancytopenia (rzadko)
  • Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, senność
  • Zaburzenia nerek: uszkodzenie nerek (zwłaszcza przy przedawkowaniu)
  • Ciężkie reakcje skórne: zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (bardzo rzadko)

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przedawkowanie leku Saridon® może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, głównie ze względu na zawartość paracetamolu. Objawy przedawkowania mogą obejmować:

  • Nudności, wymioty
  • Nadmierną potliwość
  • Senność, ogólne osłabienie
  • Ból i rozpieranie w nadbrzuszu
  • Żółtaczkę
  • Hipokaliemię
  • Kwasicę metaboliczną

W przypadku przyjęcia jednorazowo dawki 5 g paracetamolu lub większej, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Leczenie przedawkowania musi odbywać się w warunkach intensywnej terapii.

Skład leku

1 tabletka leku Saridon® zawiera:

  • Paracetamol - 250 mg
  • Propyfenazon - 150 mg
  • Kofeina - 50 mg

Połączenie tych substancji czynnych zapewnia skuteczne działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka działań niepożądanych w porównaniu do stosowania każdej z substancji osobno.



Wskazania

Ból głowy, ból zęba, ból miesiączkowy, ból pooperacyjny, ból reumatyczny. Ból i gorączka związane z przeziębieniem i grypą.

Dorośli: 1-2 tabl. Młodzież w wieku 12-16 lat: 1 tabl. Jeśli istnieje konieczność, dawkę można powtórzyć do 3x/dobę. Produktu nie stosować w dawkach większych niż zalecane. Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż 5 dni, gorączka trwa dłużej niż 3 dni, objawy się nasilą lub wystąpią dodatkowe objawy, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Tabletki należy popić dużą ilością wody lub innego płynu.

Produktu leczniczego nie należy stosować: u pacjentów z nadwrażliwością na substancje czynne (paracetamol, propyfenazon, kofeinę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, u pacjentów z nadwrażliwością na pirazolony lub pochodne tych związków (nadwrażliwość na fenazon, aminofenazon, metamizol), u pacjentów z nadwrażliwością na fenylobutazon, u pacjentów z potwierdzoną nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy, u pacjentów z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (ryzyko wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej), u pacjentów z chorobą alkoholową, u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (w skali Child-Pugh <9), u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, u pacjentów z ostrą porfirią wątrobową, u dzieci poniżej 12 lat.

Produkt leczniczy zawiera paracetamol. Nie należy stosować jednocześnie innych produktów zawierających paracetamol ze względu na ryzyko przedawkowania. Ze względu na hepatotoksyczność paracetamol nie może być przyjmowany w większych dawkach i dłużej niż jest to zalecane. Przyjmowanie paracetamolu dłużej niż jest to zalecane może prowadzić do ciężkiej niewydolności wątroby, takiej jak marskość wątroby. Natomiast ostre i chroniczne przedawkowanie może prowadzić do ciężkiej hepatotoksyczności, czasami ze skutkiem śmiertelnym. Pacjenci z chorobami wątroby lub zakażeniami wpływającymi na funkcje wątroby (np. takimi jak wirusowe zapalenie wątroby), przed przyjęciem paracetamolu powinni skonsultować się z lekarzem. U tych pacjentów, a zwłaszcza u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą wątroby, w trakcie przyjmowania wysokich dawek lub długotrwałego leczenia paracetamolem powinny być prowadzone oznaczenia funkcji wątroby w regularnych odstępach czasowych. Pacjenci z niewydolnością wątroby (w skali Child-Pugh <9) powinni stosować paracetamol ostrożnie. Umiarkowane spożywanie alkoholu i jednoczesne przyjmowanie paracetamolu potencjalnie może prowadzić do zwiększonego działania toksycznego na wątrobę. Pacjenci z chorobami nerek przed przyjęciem paracetamolu muszą skonsultować się z lekarzem, ponieważ, może być konieczne dostosowanie dawkowania. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek (ClCr <10 ml/min) lekarz powinien oszacować stosunek korzyści do ryzyka stosowania paracetamolu. Bardzo rzadko zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych. W przypadku wystąpienia zaczerwienienia, wysypki, pęcherzy lub łuszczącej się skóry, należy przerwać stosowanie produktu leczniczego i pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem. Należy poinformować pacjenta o objawach ciężkich reakcji skórnych. Stosowanie paracetamolu przez pacjentów z zespołem Gilberta może prowadzić do bardziej widocznej hiperbilirubinemii i jej objawów klinicznych, takich jak żółtaczka. Dlatego u tych pacjentów należy stosować paracetamol z dużą ostrożnością. Lek należy stosować ostrożnie u osób z zaburzeniami hematopoezy. Podczas stosowania produktu leczniczego w bardzo rzadkich przypadkach może dojść do wystąpienia potencjalnie groźnej reakcji wstrząsowej. Należy poinformować pacjenta, że produktu leczniczego nie należy stosować długotrwale. Długotrwałe przyjmowanie paracetamolu w skojarzeniu z innymi analgetykami może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerek i ryzyka wystąpienia niewydolności nerek (nefropatii analgetycznej). Długotrwałe stosowanie dużych dawek paracetamolu może prowadzić do uszkodzenia wątroby i nerek. Warunki, takie jak: jednoczesne przyjmowanie różnych produktów leczniczych, alkoholizm, posocznica lub cukrzyca zwiększają napięcie oksydacyjne wątroby i zmniejszają rezerwy glutationu w wątrobie, może to prowadzić do zwiększonego ryzyka toksyczności wątrobowej przy przyjmowaniu paracetamolu w dawkach terapeutycznych. Długotrwałe stosowanie środków przeciwbólowych do leczenia bólu głowy może prowadzić do przewlekłego bólu głowy. Produkt leczniczy należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów z astmą, przewlekłym nieżytem nosa lub przewlekłą pokrzywką zwłaszcza z nadwrażliwością na inne leki przeciwzapalne. Zgłaszano pojedyncze przypadki astmy i wstrząsu anafilaktycznego wywołanych przez propyfenazon i paracetamol. W trakcie stosowania terapeutycznych dawek paracetamolu może nastąpić podwyższenie stężenia aminotransferazy alaninowej (ALT) w surowicy. Pacjenci z dziedzicznym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej przed przyjęciem paracetamolu powinni skonsultować się z lekarzem (ryzyko niedokrwistości hemolitycznej). Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

W czasie przyjmowania produktu, podobnie jak w przypadku stosowania wszystkich innych leków przeciwbólowych, nie należy pić alkoholu, ponieważ nie można przewidzieć reakcji osobniczych. Leki stymulujące aktywność enzymów wątrobowych, jak na przykład niektóre leki nasenne, przeciwdrgawkowe (np. fenobarbital, fenytoina i karbamazepina) oraz ryfampicyna, stosowane z paracetamolem zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby (dotyczy to także nadużywania alkoholu). W czasie stosowania leków spowalniających opróżnianie żołądka, takich jak np. propantelina, szybkość wchłaniania paracetamolu może ulec spowolnieniu, przez co działanie terapeutyczne może wystąpić z opóźnieniem. Przyspieszone opróżnianie żołądka, np. po zażyciu metoklopramidu, prowadzi do szybszego wchłaniania paracetamolu. Równoczesne przyjmowanie z chloramfenikolem, powoduje wydłużenie okresu eliminacji, a przez to zwiększenie ryzyka działania toksycznego. Po przyjęciu metoklopramidu zwiększa się szybkość wchłaniania paracetamolu. Dotychczas nie jest znane kliniczne znaczenie interakcji pomiędzy paracetamolem a warfaryną lub pochodnymi kumaryny. Regularne przyjmowanie paracetamolu w dłuższym czasie przez pacjentów leczonych doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi powinno być zatem prowadzone pod szczególnym nadzorem lekarza. Równoczesne przyjmowanie paracetamolu i zydowudyny (AZT) zwiększa częstość występowania neutropenii. Kofeina jest antagonistą wielu substancji o działaniu uspokajającym, takich jak barbiturany, leki przeciwhistaminowe i inne. Kofeina nasila częstoskurcz wywoływany przez sympatykomimetyki, tyroksynę i inne leki. Zastosowana z substancjami o szerokim spektrum działania (np. benzodiazepiny) może wywołać inne, różnie objawiające się interakcje. Doustne środki antykoncepcyjne, cymetydyna oraz disulfiram zwalniają metabolizm kofeiny, podczas gdy barbiturany i palenie papierosów przyspieszają go. Kofeina opóźnia eliminację teofiliny. Kofeina zwiększa ryzyko uzależnienia od takich substancji jak np. pseudoefedryna. Jednoczesne stosowanie niektórych inhibitorów gyrazy może wydłużać eliminację kofeiny oraz jej metabolitu paraksantyny. Chociaż jest to teoretycznie możliwe, nie istnieją kliniczne dowody, że kofeina zwiększa ryzyko uzależnienia od leków przeciwbólowych, takich jak paracetamol.

Produktu leczniczego nie należy stosować w czasie ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze i podczas ostatnich 6 tyg. (w ostatnim przypadku ze względu na potencjalny wpływ hamowania biosyntezy prostaglandyn i wynikające z tego zahamowanie czynności porodowej), ze względu na brak wystarczających danych na temat skojarzonego stosowania paracetamolu i propyfenazonu u kobiet w ciąży. Leku nie należy stosować u kobiet karmiących piersią z powodu przenikania substancji czynnych do mleka kobiecego oraz ze względu na niedojrzałość układów enzymatycznych noworodka. Istnieją dowody na to, ze leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu leczenia. Ponieważ paracetamol hamuje syntezę prostaglandyn, można przypuszczać, że również niekorzystnie wpływa na płodność, chociaż nie zostało to wykazane.

Podczas stosowania produktu leczniczego sporadycznie obserwowano wystąpienie reakcji alergicznych z objawami, takimi jak wysypka skórna i pokrzywka. Bardzo rzadko zgłaszano wystąpienie reakcji nadwrażliwości, z takimi objawami jak świąd, rumień, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, duszność czy astma. W pojedynczych doniesieniach zgłaszano wystąpienie reakcji anafilaktycznych lub wstrząsu anafilaktycznego. Kofeina stosowana w dużych dawkach może wpływać niekorzystnie na serce powodując: kołatanie serca, nagłe zaczerwienienie, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, częstoskurcz. Wymienione poniżej działania niepożądane zostały zgromadzone na podstawie spontanicznych raportów dla produktów zawierających tylko paracetamol. Według CIOMS III określenie częstotliwości tych działań jest niemożliwe. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zgłaszano pojedyncze przypadki małopłytkowości, leukopenii, plamicy małopłytkowej, agranulocytozy i pancytopenii związane ze stosowaniem paracetamolu i propyfenazonu. Zaburzenia żołądka i jelit: mogą również wystąpić zaburzenia żołądka i jelit (pieczenie, nudności, wymioty, niepokój w żołądku, biegunka, ból brzucha). Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, jak również zależna od dawki niewydolność wątroby, martwica wątroby (w tym ze skutkiem śmiertelnym). Przewlekłe niekontrolowane stosowanie może prowadzić do zwłóknienia wątroby, marskości wątroby (w tym zakończonej zgonem). Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje alergiczne, reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, senność. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: uszkodzenie nerek, zwłaszcza w przypadku przedawkowania. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: skurcz oskrzeli, astma. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, świąd, pokrzywka, obrzęk alergiczny i obrzęk naczynioruchowy, ostre uogólnione wysypki, wysypka polekowa, rumień wielopostaciowy, bardzo rzadko zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych: zespół Stevensa Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP - acute generalized exanthematous pustulosis) (w tym zakończona zgonem).

Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie produktu leczniczego może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy takie jak nudności, wymioty, nadmierna potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. W przypadku ostrego i/lub przewlekłego przedawkowania może dojść do hipokaliemii i kwasicy metabolicznej (włączając kwasicę mleczanową). W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub więcej trzeba sprowokować wymioty, jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż 1 h i skontaktować się natychmiast z lekarzem. Warto podać 60-100 g węgla aktywowanego, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi. Wartość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od spożycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami trzeba prowadzić. Jeśli takie badanie jest niewykonalne, a prawdopodobna dawka paracetamolu była duża, to trzeba wdrożyć bardzo intensywne leczenie odtrutkami: należy podać co najmniej 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii. Ostre zatrucie kofeiną występuje bardzo rzadko. Objawia się ono bólami brzucha, bezsennością, zwiększoną diurezą, odwodnieniem i gorączką. Poważniejsze zatrucie objawia się arytmią serca i drgawkami toniczno-klonicznymi. Po doustnym przedawkowaniu kofeiny należy sprowokować wymioty lub wykonać płukanie żołądka, można też podać węgiel aktywowany. Podawanie tlenku glinu może zmniejszyć podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego. Jeśli występują drgawki należy zastosować odpowiednie leczenie objawowe.Objawy przedawkowania propyfenazonu nie są dobrze poznane. Należy zastosować leczenie objawowe zależnie od występujących objawów.

Lek zawiera paracetamol i propyfenazon, które działają przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, oraz małą dawkę kofeiny. W badaniach na zwierzętach wykazano, że ostra toksyczność paracetamolu i propyfenazonu podanych w skojarzeniu w proporcji 5:3 jest mniejsza niż w przypadku każdej z tych substancji podanej osobno. Działanie przeciwbólowe leku złożonego pojawia się w ciągu 30 minut i trwa przez kilka godzin.

1 tabl. zawiera: 250 mg Paracetamolu, 150 mg Propyfenazonu, 50 mg Kofeiny.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Lek u palaczy (także biernych) może wchodzić w interakcje z nikotyną.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).