Sabril® (wigabatryna) - charakterystyka leku przeciwpadaczkowego

Wskazania do stosowania

Sabril® (wigabatryna) jest wskazany w następujących przypadkach:

• Leczenie skojarzone z innymi lekami przeciwpadaczkowymi u pacjentów z opornymi na leczenie napadami częściowymi (z wtórnym uogólnieniem lub bez), gdy inne schematy leczenia skojarzonego okazały się nieskuteczne lub źle tolerowane.
• Monoterapia w leczeniu napadów padaczkowych u niemowląt z zespołem Westa.

Lek wykazuje wysoką skuteczność w kontrolowaniu napadów padaczkowych opornych na standardowe leczenie, co czyni go cenną opcją terapeutyczną w trudnych przypadkach klinicznych.

Mechanizm działania

Wigabatryna jest selektywnym, nieodwracalnym inhibitorem aminotransferazy GABA. Jej działanie polega na zwiększaniu stężenia kwasu γ-aminomasłowego (GABA) w tkance mózgowej. GABA jest głównym neuroprzekaźnikiem hamującym w ośrodkowym układzie nerwowym, a jego zwiększone stężenie przyczynia się do kontroli napadów padaczkowych.

Unikalny mechanizm działania wigabatryny sprawia, że jest ona skuteczna nawet w przypadkach opornych na inne leki przeciwpadaczkowe, co czyni ją wartościową opcją w leczeniu trudnych postaci padaczki.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Sabrilu należy dostosować indywidualnie, w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta. Lek można podawać doustnie raz lub dwa razy na dobę, przed posiłkiem lub po posiłku.

Dawkowanie należy dostosować u pacjentów w podeszłym wieku oraz z niewydolnością nerek (ClCr <60 ml/min), rozważając zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami.

Granulat z saszetek należy rozpuścić w wodzie, soku owocowym lub mleku bezpośrednio przed podaniem.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Kontrola okulistyczna: Przed rozpoczęciem leczenia wigabatryną oraz regularnie w trakcie terapii należy przeprowadzać ocenę pola widzenia. Pacjenci powinni być poinformowani o konieczności natychmiastowego zgłaszania wszelkich zaburzeń widzenia.

Stopniowe odstawianie leku: W przypadku konieczności przerwania leczenia, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki przez 2-4 tygodnie, aby uniknąć zwiększenia częstotliwości napadów.

Pacjenci z zaburzeniami psychicznymi: Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z istniejącymi lub przebytymi objawami psychotycznymi i zaburzeniami zachowania.

Monitorowanie funkcji nerek: U pacjentów z niewydolnością nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania i ścisłe monitorowanie pod kątem działań niepożądanych.

Stosowanie wigabatryny wymaga regularnej oceny korzyści i ryzyka, szczególnie w kontekście potencjalnych zaburzeń widzenia i funkcji poznawczych.

Interakcje lekowe

Wigabatryna charakteryzuje się niskim potencjałem interakcji lekowych ze względu na brak metabolizmu wątrobowego i wiązania z białkami osocza. Jednakże zaobserwowano:

• Stopniowe zmniejszenie stężenia fenytoiny w osoczu o około 20% (mechanizm nieznany, zwykle bez znaczenia klinicznego).
• Brak istotnych interakcji z karbamazepiną, fenobarbitalem i walproinianem sodu.

Mimo niskiego ryzyka interakcji, zaleca się monitorowanie stężeń innych leków przeciwpadaczkowych podczas wprowadzania lub odstawiania wigabatryny.

Ciąża i laktacja

Ciąża: Ze względu na brak odpowiednich badań, wigabatryny nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Opisywano wady rozwojowe u potomstwa matek przyjmujących wigabatrynę w czasie ciąży.

Karmienie piersią: Nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia wigabatryną ze względu na brak danych dotyczących przenikania leku do mleka matki.

Decyzja o stosowaniu wigabatryny u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podjęta po dokładnej analizie korzyści i ryzyka, z uwzględnieniem alternatywnych opcji terapeutycznych.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane wigabatryny dotyczą ośrodkowego układu nerwowego i są związane ze zwiększonym stężeniem GABA w mózgu:

• Senność i zmęczenie (najczęściej)
• Zawroty i bóle głowy
• Nerwowość, drażliwość
• Oczopląs, ataksja, drżenie
• Parestezje, zaburzenia koncentracji
• Zaburzenia widzenia, w tym ubytki pola widzenia (rzadko)
• Zaburzenia psychiczne (pobudzenie, agresja, depresja, zaburzenia myślenia)
• Przyrost masy ciała, obrzęki
• Łagodne dolegliwości żołądkowo-jelitowe
• Łysienie

Rzadko obserwowano ciężkie reakcje, takie jak obwodowy zanik siatkówki czy zapalenie nerwu wzrokowego. W pojedynczych przypadkach może dojść do nasilenia częstotliwości napadów padaczkowych, szczególnie u pacjentów z napadami mioklonicznymi.

Regularne monitorowanie pacjenta pod kątem działań niepożądanych, zwłaszcza zaburzeń widzenia i funkcji poznawczych, jest kluczowe dla bezpiecznego stosowania wigabatryny.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania wigabatryny należy zastosować leczenie objawowe, gdyż nie istnieje swoiste antidotum. Opisywano przypadki przedawkowania dawkami od 7,5 do 65 g, z których żaden nie zakończył się zgonem. Objawy przedawkowania mogą obejmować nasilenie typowych działań niepożądanych, takich jak senność, splątanie czy zaburzenia świadomości.

W przypadku podejrzenia przedawkowania konieczna jest natychmiastowa konsultacja medyczna i monitorowanie funkcji życiowych pacjenta.

Podsumowanie

Sabril® (wigabatryna) jest cennym lekiem w arsenale terapeutycznym neurologów i epileptologów, szczególnie w leczeniu opornych form padaczki. Jego unikalne właściwości farmakologiczne pozwalają na skuteczną kontrolę napadów w przypadkach, gdzie inne leki zawodzą. Jednakże, ze względu na potencjalne poważne działania niepożądane, zwłaszcza dotyczące wzroku, stosowanie wigabatryny wymaga starannego monitorowania i regularnej oceny stosunku korzyści do ryzyka. Indywidualizacja terapii, ścisła współpraca z pacjentem oraz regularne badania kontrolne są kluczowe dla osiągnięcia optymalnych efektów leczenia przy minimalizacji ryzyka powikłań.