Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Revestive

Teduglutide

inf. [prosz.+ rozp. do przyg. roztw.]
5 mg
28 fiol.
Iniekcje
Rx-z
100%
X

Revestive - szczegółowe informacje dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Revestive jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów z zespołem krótkiego jelita (SBS). Lek można zastosować u pacjentów, których stan po okresie adaptacji jelita po zabiegu chirurgicznym jest stabilny.

Zespół krótkiego jelita to poważne schorzenie, w którym jelito cienkie nie jest w stanie wchłaniać wystarczającej ilości składników odżywczych i płynów. Revestive pomaga poprawić wchłanianie składników odżywczych i płynów z pozostałej części jelita cienkiego.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie Revestive należy rozpocząć pod nadzorem personelu medycznego posiadającego doświadczenie w leczeniu zespołu krótkiego jelita. Przed rozpoczęciem terapii należy spełnić następujące warunki:

  • Stan pacjenta powinien być stabilny, bez oznak dalszej adaptacji jelita
  • Należy zoptymalizować i ustabilizować dożylną podaż płynów i pokarmów
  • Ocena kliniczna przeprowadzona przez lekarza powinna uwzględniać indywidualne cele terapeutyczne i preferencje pacjenta

Zalecana dawka Revestive to 0,05 mg/kg masy ciała raz na dobę. Objętość wstrzyknięcia zależy od masy ciała pacjenta.

Masa ciała (kg) Objętość wstrzyknięcia (ml)
20-29 0,10
30-39 0,15
40-49 0,20
50-59 0,25
60-69 0,30
70-79 0,35
≥80 0,40

Szczegółowe informacje dotyczące dawkowania znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Revestive należy podawać raz na dobę w postaci podskórnego wstrzyknięcia. Należy zmieniać miejsce wstrzyknięcia, rotując między 4 kwadrantami brzucha. W przypadku gdy wstrzyknięcie w brzuch jest niemożliwe, można wykonać je w udo. Leku nie wolno podawać dożylnie ani domięśniowo.

Wynik leczenia należy ocenić po 6 miesiącach. U niektórych pacjentów czas do uzyskania odpowiedzi na leczenie może być wydłużony do 12 miesięcy. Jeśli po tym czasie nie obserwuje się poprawy, należy rozważyć przerwanie terapii.

Przeciwwskazania

Stosowanie Revestive jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na teduglutyd lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Nadwrażliwość na śladowe ilości tetracyklin
  • Wykryty lub podejrzewany nowotwór
  • Nowotwór przewodu pokarmowego, w tym wątroby i dróg żółciowych, w wywiadzie w ciągu ostatnich 5 lat

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia Revestive należy wykonać kolonoskopię z usunięciem polipów. Zaleca się wykonywanie kolejnych kolonoskopii co najmniej co 5 lat. W przypadku wykrycia nowotworu terapię należy przerwać.

Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem:

  • Zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia dróg żółciowych i kamicy żółciowej
  • Powikłań związanych z trzustką (zapalenie trzustki, zwężenie dróg żółciowych)
  • Niedrożności jelit
  • Przewodnienia u pacjentów z chorobami układu krążenia
  • Zwiększonego wchłaniania jednocześnie stosowanych leków doustnych

Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi chorobami współistniejącymi lub ciężką niewydolnością wątroby, gdyż lek nie był badany w tych populacjach.

Warto zapamiętać
  • Revestive poprawia wchłanianie składników odżywczych u pacjentów z zespołem krótkiego jelita
  • Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest wykonanie kolonoskopii i usunięcie polipów

Interakcje z innymi lekami

Nie przeprowadzono badań klinicznych dotyczących interakcji Revestive z innymi lekami. Badania in vitro wykazały, że teduglutyd nie hamuje działania enzymów cytochromu P450. Ze względu na mechanizm działania leku, może on zwiększać wchłanianie jednocześnie stosowanych leków doustnych.

Ciąża i karmienie piersią

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania Revestive u kobiet w ciąży. W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania leku w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy teduglutyd przenika do mleka kobiecego. Z ostrożności zaleca się unikanie stosowania produktu w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

  • Ból brzucha i wzdęcia (49%)
  • Infekcje układu oddechowego (28%)
  • Nudności (27%)
  • Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (21%)
  • Ból głowy (17%)
  • Wymioty (14%)
  • Obrzęki obwodowe (10%)

U około 38% pacjentów ze stomią wystąpiły żołądkowo-jelitowe powikłania stomii. Większość działań niepożądanych miała przebieg łagodny lub umiarkowany.

Właściwości farmakodynamiczne

Teduglutyd jest analogiem naturalnie występującego u ludzi glukagonopodobnego peptydu 2 (GLP-2). Lek wpływa na ochronę integralności błon śluzowych, stymulując naprawę i normalny wzrost jelit poprzez zwiększoną wysokość kosmków i głębokość krypt. Teduglutyd wzmaga przepływ krwi w jelitach i żyle wrotnej, zwiększa wydzielanie kwasu solnego w żołądku i zmniejsza motorykę jelit.

Stosowanie Revestive może prowadzić do poprawy wchłaniania składników odżywczych i płynów z przewodu pokarmowego, zmniejszając zapotrzebowanie na żywienie pozajelitowe u pacjentów z zespołem krótkiego jelita.

Wnioski

Revestive jest skuteczną opcją terapeutyczną dla pacjentów z zespołem krótkiego jelita, pozwalającą na poprawę wchłaniania składników odżywczych i redukcję zapotrzebowania na żywienie pozajelitowe. Kluczowe jest ścisłe monitorowanie pacjentów pod kątem potencjalnych działań niepożądanych oraz wykonywanie regularnych badań kontrolnych, w tym kolonoskopii.



Wskazania

Revestive jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów z zespołem krótkiego jelita. Stan pacjentów po okresie adaptacji jelita po zabiegu chirurgicznym powinien być stabilny.

Leczenie należy rozpocząć pod nadzorem personelu medycznego posiadającego doświadczenie w leczeniu zespołu krótkiego jelita (ang. SBS). Nie należy rozpoczynać leczenia do chwili, kiedy można przyjąć, że nie nastąpi już jakakolwiek adaptacja jelita. Przed rozpoczęciem leczenia należy zoptymalizować i ustabilizować dożylną podaż płynów i pokarmów. Ocena kliniczna przeprowadzana przez lekarza powinna uwzględniać indywidualne cele terapeutyczne i preferencje pacjenta. Leczenie należy przerwać, jeżeli nie uzyska się ogólnej poprawy stanu pacjenta. U wszystkich pacjentów należy na bieżąco ściśle monitorować skuteczność i bezpieczeństwo stosowania leku zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia klinicznego. Dorośli. Zalecana dawka produktu leczniczego to 0,05 mg/kg mc. raz/dobę. Objętość wstrzyknięć zależy od mc., szczegóły patrz ChPL. Z powodu niejednorodności populacji chorych z SBS, w przypadku niektórych pacjentów należy rozważyć ściśle monitorowane zmniejszanie dawki dobowej w celu optymalizacji tolerancji leczenia. W przypadku pominięcia dawki należy wstrzyknąć ją jak najszybciej tego samego dnia. Wynik leczenia należy ocenić po upływie 6 m-cy. Ograniczone dane z badań klinicznych wykazały, że u niektórych pacjentów czas do uzyskania odpowiedzi na leczenie może być wydłużony (tj. u pacjentów, u których zachowany jest odcinek okrężniczo-odbytniczy lub końcowy odcinek jelita krętego); jeśli nie obserwuje się poprawy po upływie 12 m-cy, należy ponownie rozważyć potrzebę kontynuacji leczenia. Leczenie ciągłe zaleca się u pacjentów, u których odstąpiono od żywienia pozajelitowego. Dzieci i młodzież (w wieku ≥1 roku). Leczenie należy rozpocząć pod nadzorem personelu medycznego posiadającego doświadczenie w leczeniu SBS u dzieci i młodzieży. Zalecana dawka produktu leczniczego u dzieci i młodzieży (w wieku 1-17 lat) jest taka sama jak u dorosłych (0,05 mg/kg mc. raz/dobę). Objętość wstrzyknięć produktu o mocy 5 mg na fiolkę w zależności od mc., szczegóły patrz ChPL. Dla dzieci i młodzieży dostępny jest również produkt o mocy 1,25 mg na fiolkę (pacjenci o mc. <20 kg). W przypadku pominięcia dawki, należy wstrzyknąć ją tak szybko jak to możliwe, tego samego dnia. Zalecany czas trwania leczenia to 6 m-cy. Po tym czasie należy przeprowadzić ocenę wyniku leczenia. U dzieci w wieku poniżej dwóch lat leczenie należy oceniać po 12 tyg. Dane dotyczące leczenia dzieci i młodzieży w okresie dłuższym niż 6 m-cy nie są dostępne. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w wieku powyżej 65 lat nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. Zaburzenia czynności nerek. U dzieci i młodzieży oraz dorosłych z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. U dzieci i młodzieży oraz dorosłych z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr poniżej 50 ml/min) oraz schyłkową niewydolnością nerek, dawkę dobową należy zmniejszyć o 50%. Zaburzenia czynności wątroby. W oparciu o badanie przeprowadzone wśród pacjentów zakwalifikowanych do grupy B według skali Childa-Pugha nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Produkt leczniczy nie był badany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci poniżej 1 rż. Dane nie są dostępne.

Po rekonstytucji roztw. należy podawać raz/dobę jako podskórne wstrzyknięcie, zmieniając kolejno miejsca wstrzyknięć o 1 między 4 kwadrantami brzucha. W przypadku gdy wstrzyknięcie w brzuch jest niemożliwe ze względu na ból, zbliznowacenie lub stwardnienie tkanki można również wykonać wstrzyknięcie w udo. Leku nie wolno podawać dożylnie lub domięśniowo.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą lub na śladową obecność tetracyklin. Wykryty lub podejrzewany nowotwór. Nie stosować u pacjentów z nowotworami przewodu pokarmowego, w tym również z nowotworami wątroby i dróg żółciowych w wywiadzie w trakcie ostatnich 5 lat.

W momencie rozpoczęcia terapii produktem należy wykonać kolonoskopię z usunięciem polipów. Zaleca się wykonywanie kolejnych kolonoskopii co najmniej co pięć lat. W oparciu o charakterystykę pacjenta (np. wiek, schorzenie wtórne) należy dokonać indywidualnej oceny dotyczącej zwiększonej częstości wykonywania badań. W przypadku wykrycia polipu zalecane jest postępowanie zgodne z obowiązującymi wytycznymi dotyczącymi polipów. W przypadku stwierdzenia nowotworu terapię produkten należy przerwać. W badaniu rakotwórczości na szczurach stwierdzono łagodne nowotwory jelita cienkiego i pozawątrobowych dróg żółciowych. Obserwacji tych nie potwierdzono w badaniach klinicznych trwających ponad 1 rok. W przypadku wykrycia nowotworu należy go usunąć. W przypadku stwierdzenia nowotworu terapię produktem należy przerwać. W badaniach klinicznych zgłaszano przypadki zapalenia pęcherzyka żółciowego, zapalenia dróg żółciowych i kamicy żółciowej. Zasadność kontynuowania terapii produktem należy ocenić ponownie w przypadku wystąpienia objawów związanych z zapaleniem pęcherzyka żółciowego lub dróg żółciowych. W badaniach klinicznych zgłaszano przypadki działań niepożądanych związanych z trzustką, takie jak przewlekłe i ostre zapalenie trzustki, zwężenie dróg żółciowych, zakażenie trzustki i zwiększenie amylazy i lipazy we krwi. Zasadność kontynuowania terapii produktem należy ocenić ponownie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych związanych z trzustką. Pacjenci z zespołem krótkiego jelita powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia klinicznego. Zwykle obejmuje ona obserwację objawów przedmiotowych i podmiotowych czynności jelita krótkiego, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych oraz trzustki, a także, jeśli jest to wskazane, dodatkowe badania laboratoryjne i odpowiednie badania obrazowe. W badaniach klinicznych zgłaszano przypadki niedrożności jelit. Zasadność kontynuowania terapii produktem należy ocenić ponownie w przypadku nawracającej niedrożności jelit. Z powodu zwiększonego wchłaniania płynów pacjenci z chorobami układu krążenia, takimi jak niewydolność serca i nadciśnienie tętnicze powinni pozostawać pod obserwacją w celu wykrycia przewodnienia, szczególnie w trakcie rozpoczynania terapii. Pacjenci powinni być pouczeni o konieczności konsultacji z lekarzem w przypadku nagłego przyrostu mc., obrzęku kostek i/lub duszności. Zasadniczo, przewodnienia można uniknąć przez odpowiednią i wykonaną we właściwym momencie ocenę potrzeb żywienia pozajelitowego. Oceny takiej należy dokonywać częściej w ciągu 3 1-szych m-cy leczenia. Zasadność kontynuowania terapii lekiem należy ocenić ponownie w przypadku znaczącego nasilenia się choroby układu krążenia. Pacjenci otrzymujący jednocześnie produkty lecznicze podawane drogą doustną wymagające ustalenia dawki lub produkty z wąskim indeksem terapeutycznym powinni podlegać ścisłej obserwacji ze względu na potencjalnie nasilone wchłanianie jelitowe. Leku nie badano u pacjentów z jednocześnie występującymi ciężkimi, klinicznie niestabilnymi chorobami (np. układu krwionośnego, oddechowego, nerek, zakażenia, endokrynologicznymi, wątroby lub OUN) lub u pacjentów z nowotworami w wywiadzie w ciągu ostatnich 5 lat. Zalecane jest zachowanie ostrożności w trakcie stosowania leku. Leku nie badano u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Dane zebrane na podstawie stosowania u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby nie sugerują potrzeby ograniczania zastosowania. Z powodu ryzyka odwodnienia przerwanie leczenia lekiem należy przeprowadzić z zachowaniem ostrożności. Lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg)/dawkę. Oznacza to, że jest zasadniczo „wolny od sodu”. Należy zachować ostrożność w przypadku podawania Revestive pacjentom ze znaną nadwrażliwością na tetracykliny. Lek ma niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże w badaniach klinicznych zgłaszano przypadki omdlenia. Takie zdarzenia mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie przeprowadzono badań klinicznych dotyczących interakcji z produktami leczniczymi. Badanie in vitro wykazało, że teduglutyd nie hamuje działania metabolizujących leki enzymów cytochromu P450. W oparciu o efekt działania farmakodynamicznego teduglutydu istnieje możliwość zwiększonego wchłaniania jednocześnie stosowanych produktów leczniczych.

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania leku u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały jego bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania leku w okresie ciąży. Nie wiadomo, czy teduglutyd przenika do mleka kobiecego. U szczurów średnie stężenie teduglutydu w mleku stanowiło mniej niż 3% stężenia w osoczu matki po pojedynczym podskórnym podaniu dawki 25 mg/kg. Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka/niemowlęcia karmionego piersią. W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania produktu w okresie karmienia piersią. Brak jest danych dotyczących wpływu teduglutydu na płodność ludzi. Dane z badań na zwierzętach nie wykazały żadnego upośledzenia płodności.

Działania niepożądane zostały zebrane w 2 kontrolowanych placebo badaniach klinicznych z udziałem 109 pacjentów z SBS w dawce 0,05 mg/kg/dobę i 0,10 mg/kg/dobę przez okres do 24 tyg. U ok. 52% pacjentów leczonych preparatem wystąpiły działania niepożądane (w porównaniu z 36% pacjentów, którym podawano placebo). Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były ból brzucha i wzdęcia (49%), infekcje układu oddechowego (28%), nudności (27%), reakcje w miejscu wstrzyknięcia (21%), ból głowy (17%), wymioty (14%) i obrzęki obwodowe (10%). U ok. 38% pacjentów ze stomią wystąpiły żołądkowo-jelitowe powikłania stomii. Większość tych objawów miała przebieg łagodny lub umiarkowany. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo często) infekcja układu oddechowego; (często) grypa. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) zmniejszony apetyt. Zaburzenia psychiczne: (często) niepokój, zaburzenia snu. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) ból głowy; (często) parestezje. Zaburzenia serca: (często) zastoinowa niewydolność serca. Zaburzenia naczyniowe: (często) uderzenia gorąca; (niezbyt często) omdlenie. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) duszność, kaszel. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) ból brzucha i wzdęcia, wymioty, nudności, żołądkowo-jelitowe powikłania stomii (są postrzegane raczej jako przejaw skuteczności niż działanie niepożądane); (często) zapalenie trzustki, niedrożność jelit. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) cholestaza i zapalenie pęcherzyka żółciowego. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) alergiczne zapalenie skóry. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) ból stawów. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (często) kolka nerkowa, bolesność kąta żebrowokręgowego. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) obrzęk obwodowy, reakcja w miejscu wstrzyknięcia; (często) ból klatki piersiowej, poty nocne. Badania diagnostyczne: (często) zwiększona ilość białka C-reaktywnego. Zgodnie z potencjalnymi właściwościami immunogennymi produktów leczniczych zawierających peptydy, stosowanie leku może prawdopodobnie powodować pojawienie się przeciwciał. W badaniach fazy 3 z udziałem pacjentów z zespołem krótkiego jelita (ang. SBS), którzy otrzymywali produkt przez okres do 1 roku, 30% pacjentów wytworzyło przeciwciała przeciw teduglutydowi, a 40% pacjentów wytworzyło przeciwciała przeciw białku E. coli (pozostałości białka komórek gospodarza z etapu wytwarzania). Powstawanie przeciwciał nie wiązało się z klinicznie istotnymi obserwacjami dotyczącymi bezpieczeństwa, zmniejszoną skutecznością lub zmieniona farmakokinetyką leku. Reakcje w miejscu wstrzyknięcia wystąpiły u ok. 21% pacjentów leczonych teduglutydem. Wydaje się, że reakcje te zależą od dawki i występowały one z tą samą częstością u pacjentów, którym podawano zalecaną dawkę 0,05 mg/kg/dobę, jak i u pacjentów, którym podawano placebo (reakcje w miejscu wstrzyknięcia wystąpiły u 12% pacjentów otrzymujących placebo, 12% pacjentów otrzymujących teduglutyd w dawce 0,05 mg/kg/dobę i 41% pacjentów otrzymujących teduglutyd w dawce 0,10 mg/kg/dobę). Reakcje te obejmowały rumień w miejscu wstrzyknięcia, krwiak w miejscu wstrzyknięcia i ból w miejscu wstrzyknięcia. W trakcie 7 pierwszych dni terapii lek obserwowano niewielkie zwiększenie ilości białka C-reaktywnego o ok. 25 mg/l, które stale zmniejszało się w trakcie podawania kolejnych wstrzyknięć. Po 24 tyg. leczenia produktem wykazano u pacjentów niewielkie ogólne zwiększenie ilości białka C-reaktywnego, średnio o około 1,5 mg/l. Zmiany te nie były związane z jakimikolwiek zmianami innych parametrów laboratoryjnych, ani z jakimikolwiek zgłaszanymi objawami klinicznymi.

Maks. dawka teduglutydu badana w trakcie rozwoju klinicznego wynosiła 86 mg/dobę, przez 8 dni. Nie odnotowano nieoczekiwanych układowych objawów niepożądanych. W przypadku przedawkowania, pacjent powinien być ściśle obserwowany przez personel medyczny.

Naturalnie występujący u ludzi glukagonopodobny peptyd 2 (ang. GLP-2) jest wydzielanym przez komórki L jelita peptydem, który wzmaga przepływ krwi w jelitach i żyle wrotnej, wzmaga wydzielanie kwasu solnego w żołądku i zmniejsza motorykę jelit. Teduglutyd jest analogiem GLP-2, peptydu wydzielanego przez komórki jelit typu L. W kilku badaniach nieklinicznych wykazano, że teduglutyd wpływa na ochronę integralności błon śluzowych stymulując naprawę i normalny wzrost jelit poprzez zwiększoną wysokość kosmków i głębokość krypt.

1 fiolka zawiera 5 mg teduglutydu.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Pacjentów i pracowników opieki zdrowotnej szczególnie zachęca się do zgłaszania wszelkich działań niepożądanych leków oznaczonych symbolem czarnego trójkąta tak, by możliwa była efektywna analiza wszystkich nowych informacji.