Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

ReoPro®

Abciximab

inj. [roztw.]
2 mg/ml
1 fiol. 5 ml
Iniekcje
Lz
100%
-

ReoPro® (abciksimab) - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

ReoPro® jest wskazany jako leczenie pomocnicze w skojarzeniu z heparyną i kwasem acetylosalicylowym w następujących przypadkach:

  • Przezskórne zabiegi na naczyniach wieńcowych (angioplastyka balonowa, aterektomia, implantacja stentu) - w celu zapobiegania sercowym powikłaniom niedokrwiennym
  • Niestabilna choroba niedokrwienna serca - w celu krótkotrwałego (jednomiesięcznego) zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału mięśnia serca u pacjentów nie reagujących na konwencjonalne leczenie farmakologiczne, kwalifikowanych do przezskórnych zabiegów na naczyniach wieńcowych

Zastosowanie ReoPro® pozwala na skuteczne zapobieganie powikłaniom niedokrwiennym u pacjentów poddawanych interwencjom wieńcowym oraz stabilizację stanu klinicznego w niestabilnej chorobie wieńcowej.

Dawkowanie i sposób podawania

ReoPro® podaje się dożylnie jako lek wspomagający działanie heparyny i kwasu acetylosalicylowego. Zalecany schemat dawkowania:

Etap podawania Dawka Sposób podania
Dawka początkowa (bolus) 0,25 mg/kg mc. Szybkie wstrzyknięcie dożylne
Wlew ciągły 0,125 µg/kg mc./min (maks. 10 µg/min) Ciągły wlew dożylny

Schemat dawkowania ReoPro® w zależności od wskazania i momentu rozpoczęcia terapii

W niestabilnej chorobie niedokrwiennej:

  • Rozpoczęcie: do 24h przed możliwą interwencją
  • Zakończenie: 12h po interwencji

W przezskórnych zabiegach na naczyniach wieńcowych (PCI) bez wcześniejszego wlewu:

  • Bolus: 10-60 min przed interwencją
  • Wlew ciągły: kontynuacja przez 12h

Roztwór ReoPro® należy podawać przez jałowy, apirogenny filtr strzykawkowy o słabej zdolności wiązania białek i porach 0,2 lub 0,22 µm.

Jednocześnie należy stosować kwas acetylosalicylowy doustnie w dawce dobowej nie mniejszej niż 300 mg.

Dawkowanie heparyny w trakcie zabiegów PCI należy dostosować w zależności od wyjściowego czasu krzepnięcia po aktywacji (ACT), zgodnie z poniższymi wytycznymi:

  • ACT <150 s: 70 j./kg mc.
  • ACT 150-199 s: 50 j./kg mc.

Początkowa dawka heparyny nie powinna przekraczać 7000 j. Należy kontrolować ACT 2 minuty po podaniu bolusa heparyny i w razie potrzeby podawać dodatkowe dawki, aż do uzyskania ACT ≥200 s. W uzasadnionych klinicznie przypadkach można rozważyć podanie większych dawek heparyny, dążąc do ACT nieprzekraczającego 300 s.

Zaleca się przerwanie wlewu heparyny natychmiast po zakończeniu zabiegu i usunięcie koszulki naczyniowej w ciągu 6 godzin. W przypadku konieczności przedłużonego podawania heparyny po zabiegu, należy stosować dawkę początkową 7 j./kg mc./h. Podawanie heparyny należy przerwać co najmniej 2 godziny przed usunięciem koszulki naczyniowej.

W niestabilnej chorobie wieńcowej należy dostosować dawkowanie heparyny tak, aby osiągnąć czas kaolinowo-kefalinowy (APTT) 60-85 s. Wlew heparyny należy utrzymywać podczas podawania abciksimabu.

Warto zapamiętać
  • ReoPro® stosuje się zawsze w skojarzeniu z heparyną i kwasem acetylosalicylowym
  • Dawkowanie ReoPro® obejmuje bolus 0,25 mg/kg mc., a następnie wlew ciągły 0,125 µg/kg mc./min przez 12-24h

Przeciwwskazania

Stosowanie ReoPro® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na abciksimab, inne składniki preparatu lub na mysie przeciwciała monoklonalne
  • Czynne krwawienie wewnętrzne
  • Przebyty w ostatnich 2 latach udar mózgowy
  • Przebyty w ostatnich 2 miesiącach uraz czaszki, zabieg chirurgiczny w obrębie czaszki lub inny duży zabieg chirurgiczny
  • Nowotwór wewnątrzczaszkowy
  • Wady rozwojowe układu naczyniowego lub tętniak
  • Skaza krwotoczna
  • Ciężkie, nie poddające się leczeniu nadciśnienie tętnicze
  • Trombocytopenia
  • Zapalenie naczyń
  • Retinopatia w przebiegu nadciśnienia tętniczego lub cukrzycy
  • Ciężka niewydolność nerek lub wątroby

Przeciwwskazania do stosowania ReoPro® obejmują głównie stany zwiększonego ryzyka krwawień oraz schorzenia, w których dodatkowe zahamowanie funkcji płytek krwi mogłoby prowadzić do poważnych powikłań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem ReoPro® należy przeprowadzić następujące badania:

  • Oznaczenie liczby płytek krwi
  • Pomiar czasu krzepnięcia po aktywacji (ACT)
  • Oznaczenie czasu protrombinowego
  • Oznaczenie czasu kaolinowo-kefalinowego (APTT)
  • Oznaczenie poziomu hemoglobiny i hematokrytu (przed podaniem oraz w 12 i 24 h po bolusie)
  • Wykonanie 12-odprowadzeniowego EKG (przed podaniem, po powrocie z pracowni hemodynamicznej i 24 h po bolusie)

Należy ściśle monitorować stan pacjenta, kontrolując podstawowe parametry życiowe (ciśnienie tętnicze, tętno) co godzinę przez pierwsze 4 godziny, a następnie w 6, 12, 18 i 24 godzinie po rozpoczęciu leczenia.

Ze względu na hamujące działanie ReoPro® na agregację płytek krwi, należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu innych leków wpływających na hemostazę, takich jak:

  • Heparyna
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna)
  • Leki trombolityczne
  • Leki antyagregacyjne inne niż kwas acetylosalicylowy (np. tiklopidyna, dekstrany niskocząsteczkowe, dipirydamol)

W celu minimalizacji ryzyka trombocytopenii należy monitorować liczbę płytek krwi przed podaniem ReoPro® oraz w 2-4 i 24 godziny po wstrzyknięciu inicjującym. W przypadku wystąpienia trombocytopenii należy przerwać podawanie leku i wdrożyć odpowiednie postępowanie lecznicze:

  • Przy liczbie płytek <60 000 komórek/µl: przerwać podawanie heparyny i kwasu acetylosalicylowego
  • Przy liczbie płytek <50 000 komórek/µl: rozważyć przetoczenie koncentratu płytek krwi

Przed planowaną interwencją chirurgiczną czas krwawienia powinien wynosić 12 minut lub mniej. W przypadku niepowodzenia angioplastyki lub innej interwencji, gdy badanie angiograficzne wskazuje na obecność zakrzepu, można rozważyć podanie wspomagającego leku trombolitycznego do tętnicy wieńcowej. Należy jednak unikać układowej fibrynolizy.

ReoPro® powinien być podawany przez oddzielne wkłucie dożylne. Dane dotyczące powtórnego stosowania leku są ograniczone, dlatego należy zachować ostrożność przy ponownym podaniu ze względu na możliwość wystąpienia reakcji nadwrażliwości lub zmniejszenia aktywności preparatu.

Nie ustalono jednoznacznie korzyści ze stosowania ReoPro® u pacjentów z grupy niskiego ryzyka w wieku powyżej 65 lat.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Jednoczesne stosowanie ReoPro® z heparyną zwiększa ryzyko krwawień. Ograniczone doświadczenia kliniczne wskazują na potencjalne zwiększenie ryzyka krwawienia przy równoczesnym podawaniu leków trombolitycznych.

W badaniach klinicznych nie odnotowano istotnych niekorzystnych interakcji ReoPro® z lekami powszechnie stosowanymi w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, zawału mięśnia sercowego, nadciśnienia tętniczego oraz z rutynowo stosowanymi płynami infuzyjnymi.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

ReoPro® można stosować w ciąży jedynie w sytuacjach, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. W trakcie leczenia ReoPro® należy przerwać karmienie piersią.

Działania niepożądane

W kontrolowanych badaniach klinicznych z zastosowaniem ReoPro® w przezskórnych interwencjach wieńcowych (PCI) w połączeniu z heparyną w zalecanych dawkach, częstość występowania poważnych krwawień według klasyfikacji TIMI nie różniła się istotnie między grupą badaną a grupą otrzymującą placebo.

Najczęściej obserwowane działania niepożądane to:

  • Ból w plecach
  • Niedociśnienie
  • Nudności
  • Ból w klatce piersiowej
  • Wymioty
  • Ból głowy
  • Bradykardia
  • Gorączka
  • Ból w miejscu wkłucia
  • Trombocytopenia

Odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia tamponady serca i zespołu niewydolności oddechowej dorosłych. U 5-6% pacjentów otrzymujących ReoPro® stwierdzano przeciwciała skierowane przeciw przeciwciałom chimerycznym (HACA), pojawiające się zwykle po 2-4 tygodniach od podania preparatu, zazwyczaj o niskim mianie.

Rzadko obserwowano objawy nadwrażliwości lub reakcje alergiczne po zastosowaniu ReoPro®.

Przedawkowanie

Brak jest doświadczeń klinicznych dotyczących przedawkowania ReoPro®. W przypadku wystąpienia ostrej reakcji alergicznej, trombocytopenii lub niekontrolowanego krwawienia należy natychmiast przerwać podawanie leku. W sytuacji trombocytopenii lub niekontrolowanego krwawienia zaleca się rozważenie przetoczenia koncentratu płytek krwi.

Mechanizm działania

ReoPro® (abciksimab) jest fragmentem Fab chimerycznego przeciwciała monoklonalnego 7E3, skierowanego przeciw receptorowi glikoproteinowemu GPIIb/IIIa, znajdującemu się na powierzchni ludzkich płytek krwi. Mechanizm działania obejmuje:

  • Hamowanie agregacji płytek krwi poprzez blokowanie wiązania fibrynogenu, czynnika von Willebranda i innych cząsteczek adhezyjnych z receptorami GPIIb/IIIa
  • Wiązanie z receptorem witronektynowym (avb3) płytek krwi i komórek śródbłonka, wpływając na właściwości prokoagulacyjne śródbłonka

Zablokowanie co najmniej 80% receptorów GPIIb/IIIa powoduje maksymalne zahamowanie agregacji płytek i jest wystarczające do znacznego zmniejszenia ilości powikłań zakrzepowych w trakcie i po przezskórnych interwencjach wieńcowych (PCI).

Po szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) stężenie wolnej frakcji ReoPro® w osoczu zmniejsza się bardzo szybko. W fazie początkowej okres półtrwania wynosi <10 minut, zaś w fazie drugiej, reprezentującej prawdopodobnie szybkie wiązanie leku z receptorem GPIIb/IIIa - około 30 minut.

Czas krzepnięcia ulega wydłużeniu sześciokrotnie, do około 30 minut. Czynność płytek krwi zwykle powraca do normy w ciągu 48 godzin, chociaż lek pozostaje w krążeniu przez 15 dni lub dłużej w postaci związanej z płytkami.

Skład

1 fiolka (5 ml) roztworu ReoPro® zawiera 10 mg abciksimabu.



Wskazania

Pomocniczo w skojarzeniu z heparyną i kwasem acetylosalicylowym w przebiegu: przezskórnych zabiegów na naczyniach wieńcowych (angioplastyka balonowa, aterektomia, implantacja stentu), w celu zapobieżenia sercowym powikłaniom niedokrwiennym; niestabilnej choroby niedokrwiennej serca w celu krótkotrwałego (jednomiesięcznego) zmniejszenia ryzyka wystąpienia zawału mięśnia serca u pacjentów nie reagujących na konwencjonalne sposoby leczenia farmakologicznego, kwalifikowanych do przezskórnych zabiegów na naczyniach wieńcowych.

Dożylnie. Należy stosować jako lek wspomagający działanie heparyny i kwasu acetylosalicylowego. Zaleca się podanie abciksimabu w dawce 0,25 mg/kg mc. w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) a następnie natychmiastowe rozpoczęcie podawania preparatu w ciągłym wlewie dożylnym z szybkością 0,125 µg/kg mc./min. (<10 µg/min.). W celu stabilizacji pacjentów z niestabilną chorobą niedokrwienną, infuzja abciksimabu poprzedzona wstępnym szybkim wstrzyknięciem (bolusem) powinna być rozpoczęta do 24 h przed możliwą interwencją i zakończona 12 h po niej. Aby zapobiec powikłaniom niedokrwiennym u pacjentów poddawanych przezskórnym zabiegom na naczyniach wieńcowych (PCI) nie otrzymujących wcześniej abciksimabu we wlewie dożylnym, szybkie wstrzyknięcie dożylne (bolus) powinno być wykonane na 10 do 60 min. przed interwencją. Następnie należy kontynuować podawanie przez 12 h we wlewie dożylnym. Roztwór preparatu powinien być podawany przez jałowy, apirogenny filtr strzykawkowy o słabej zdolności wiązania białek i porach 0,2 lub 0,22 µm. Kwas acetylosalicylowy należy stosować doustnie w dawce dobowej nie mniejszej niż 300 mg. W zabiegach PCI, jeśli czas krzepnięcia po aktywacji (ACT) przed rozpoczęciem zabiegu jest krótszy niż 200 s, przed nakłuciem tętnicy należy podać heparynę w szybkim wstrzyknięciu dożylnym w dawce obliczonej zgodnie z następującymi wytycznymi: ACT <150 s: 70 j./kg mc., ACT 150-199 s: 50 j./kg mc. Początkowa dawka heparyny nie powinna być większa niż 7000 j. ACT należy kontrolować po 2 min. po podaniu bolusa. Jeśli ACT jest krótszy niż 200 s, można podać powtórnie heparynę w bolusie, w dawce 20 j./kg mc. Jeśli nadal ACT utrzymuje się poniżej 200 s, należy podawać dodatkowe dawki heparyny aż do uzyskania wartości ACT równej lub większej niż 200 s. Jeśli sytuacja kliniczna uzasadnia podanie większych dawek heparyny mimo niebezpieczeństwa wystąpienia krwotoków, zaleca się podawanie dawek dostosowanych do mc. tak, aby ACT nie był dłuższy niż 300 s. Zaleca się przerwanie wlewu heparyny natychmiast po zakończeniu zabiegu i usunięcie koszulki naczyniowej w ciągu 6 h. U niektórych pacjentów, jeśli heparynę podaje się jeszcze po wykonaniu zabiegu lub gdy koszulka zostaje usunięta później, zaleca się początkowo podanie heparyny w dawce 7 j./kg mc./h. W każdej sytuacji podawanie heparyny należy przerwać co najmniej na 2 h przed usunięciem koszulki. W niestabilnej chorobie wieńcowej należy rozpocząć podawanie heparyny tak, aby osiągnąć czas kaolinowo-kefalinowy (APTT) 60-85 s. Wlew heparyny należy utrzymywać podczas podawania abciksimabu.

Nadwrażliwość na abciksimab, inne składniki preparatu lub na mysie przeciwciała monoklonalne, czynne krwawienie wewnętrzne, przebyty w ostatnich 2 latach udar mózgowy, przebyty w ostatnich 2 m-cach uraz czaszki, zabieg chirurgiczny w obrębie czaszki, lub inny duży zabieg chirurgiczny, nowotwór wewnątrzczaszkowy, wady rozwojowe układu naczyniowego lub tętniak, skaza krwotoczna, ciężkie, nie poddające się leczeniu nadciśnienie tętnicze, trombocytopenia, zapalenie naczyń, retinopatia w przebiegu nadciśnienia tętniczego lub cukrzycy, a także ciężka niewydolność nerek lub wątroby.

Przed zastosowaniem należy określić liczbę płytek krwi, ACT, czas protrombinowy oraz APTT w celu identyfikacji ewentualnych zaburzeń krzepnięcia. Przed zastosowaniem oraz w 12 i 24 h po szybkim wstrzyknięciu dożylnym należy określić poziom hemoglobiny i hematokryt. Przed podaniem należy wykonać 12-odprowadzeniowe EKG; powtórzyć je po powrocie pacjenta z pracowni hemodynamicznej na oddział i w 24 h po szybkim wstrzyknięciu. Należy kontrolować podstawowe wskaźniki życiowe pacjenta (w tym ciśnienie tętnicze i tętno) co godzinę przez pierwsze 4 h, a następnie w 6, 12, 18 i 24 h po rozpoczęciu leczenia. Z uwagi na hamowanie agregacji płytek przez abciksimab należy zachować ostrożność stosując jednocześnie inne leki hamujące hemostazę, jak heparyna, doustne leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna, leki trombolityczne oraz antyagregacyjne inne niż kwas acetylosalicylowy (takie jak tiklopidyna, dekstrany niskocząsteczkowe lub dipirydamol). W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia trombocytopenii należy monitorować liczbę płytek przed podaniem preparatu oraz w 2-4 i w 24 h po wstrzyknięciu inicjującym. W razie wystąpienia trombocytopenii, należy przerwać podawanie i wszcząć odpowiednie postępowanie lecznicze, jeżeli to konieczne. Jeśli liczba płytek wynosi poniżej <60 000 komórek/µl należy przerwać podawanie heparyny i kwasu acetylosalicylowego, jeśli jest <50 000 komórek/µl, należy dokonać przetoczenia płytek. Przed planowaną interwencją chirurgiczną czas krwawienia powinien wynosić 12 min. lub mniej. Jeśli angioplastyka lub inne odpowiednie interwencje skończą się niepowodzeniem, zaś wynik badania angiograficznego wskazuje na obecność zakrzepu, można rozważyć podanie wspomagającego leku trombolitycznego do tętnicy wieńcowej. Należy unikać układowej fibrynolizy. Zaleca się podawanie abciksimabu przez osobne wkłucie dożylne. Dane, dotyczące powtórnego stosowania leku są ograniczone. Mimo to nie można wykluczyć, że podanie abciksimabu pacjentom, którzy otrzymywali uprzednio przeciwciała monoklonalne może spowodować reakcję nadwrażliwości lub zmniejszenie aktywności preparatu. Nie ustalano korzyści związanych ze stosowaniem preparatu u pacjentów z grupy niskiego ryzyka w wieku >65 lat.

Jednoczesne podanie heparyny zwiększa ryzyko krwotoku. Ograniczone doświadczenia u pacjentów, którzy otrzymywali równocześnie leki trombolityczne sugerują zwiększenie ryzyka krwawienia. W badaniach klinicznych nie opisywano niekorzystnych interakcji z lekami stosowanymi w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, zawału serca, nadciśnienia ani z powszechnie stosowanymi płynami infuzyjnymi.

W ciąży stosować jedynie gdy korzyść ze stosowania preparatu u matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Podczas stosowania należy przerwać karmienie piersią.

W kontrolowanych badaniach klinicznych, z zastosowaniem preparatu w PCI w raz z heparyną w dawkach zalecanych, ilość poważnych krwawień wg Klasyfikacji TIMI nie różniła się znacząco w grupach badanej i otrzymującej placebo. Częstość występowania krwotoków wewnątrzczaszkowych i udarów niedokrwiennych w badaniach klinicznych była podobna w grupie otrzymującej placebo i leczonej abciksimabem. Inne najczęstsze działania niepożądane to: ból w plecach, niedociśnienie, nudności, ból w klatce piersiowej i wymioty, ból głowy, bradykardia, gorączka, ból w miejscu wkłucia, trombocytopenia. Odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia tamponady serca i zespołu niewydolności oddechowej dorosłych. U 5-6% pacjentów, którzy otrzymali lek stwierdzano przeciwciała skierowane przeciw przeciwciałom chimerycznym (HACA). Pojawiały się one zwykle po 2-4 tyg. od podania preparatu i ich miano było zwykle niskie. Rzadko obserwowano objawy nadwrażliwości lub reakcji alergicznych po zastosowaniu.

Brak doświadczenia dotyczącego przedawkowania. W przypadku ostrej reakcji alergicznej, trombocytopenii lub niekontrolowanego krwotoku należy przerwać podawanie leku. W przypadku trombocytopenii lub niekontrolowanego krwotoku zaleca się podanie płytek.

Jest fragmentem Fab chimerycznego przeciwciała monoklonalnego 7E3, skierowanego przeciw receptorowi glikoproteinowemu GPIIb/IIIa, znajdującemu się na powierzchni ludzkich płytek krwi. Abciksimab hamuje agregację płytek po aktywacji ADP, zapobiegając wiązaniu fibrynogenu, czynnika von Willebranda i innych cząsteczek adhezyjnych z receptorami glikoproteinowymi GPIIb/IIIa na powierzchni płytek. Wiąże się też z receptorem witronektynowym (avb3) płytek krwi i komórek śródbłonka, który wpływa na właściwości prokoagulacyjne śródbłonka. Zablokowanie co najmniej 80% receptorów GPIIb/IIIa powoduje maksymalne zahamowanie agregacji płytek i jest wystarczające do znacznego zmniejszenia ilości powikłań zakrzepowych w trakcie i po PCI. Taki stopień blokady jest osiągany przejściowo po jednorazowym wstrzyknięciu dożylnym leku i musi być podtrzymywany wlewem. Po szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) stężenie w osoczu wolnej frakcji zmniejsza się bardzo szybko; w fazie początkowej T0,5 wynosi <10 min., zaś w fazie drugiej, prawdopodobnie reprezentującej szybkie wiązanie leku z receptorem GPIIb/IIIa - około 30 min. Czas krzepnięcia ulega wydłużeniu sześciokrotnie, do 30 min. Czynność płytek zwykle powraca w ciągu 48 h, chociaż lek pozostaje w krążeniu przez 15 dni lub dłużej w postaci związanej z płytkami.

1 fiolka (5 ml) roztworu zawiera 10 mg abciksimabu.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.