Wskazania do stosowania

Raniberl Max jest wskazany w leczeniu objawowym dolegliwości żołądkowych u dorosłych i młodzieży powyżej 16 roku życia. Produkt stosuje się w przypadku występowania następujących objawów:

• Zgaga
• Niestrawność (dyspepsja)
• Nadkwaśność soku żołądkowego
• Ból w nadbrzuszu

Należy podkreślić, że Raniberl Max jest przeznaczony do leczenia dolegliwości, które nie są związane z chorobą organiczną przewodu pokarmowego.

Raniberl Max jest skutecznym lekiem w objawowym leczeniu dolegliwości żołądkowych u pacjentów powyżej 16 roku życia, gdy nie stwierdza się organicznej przyczyny dolegliwości.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletki należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody). Dawkę można przyjmować niezależnie od posiłku.

Dawkowanie Raniberl Max jest dostosowane do wieku i funkcji nerek pacjenta, z maksymalną dawką 2 tabletek na dobę dla osób z prawidłową czynnością nerek.

Przeciwwskazania

Stosowanie Raniberl Max jest przeciwwskazane w przypadku:

• Nadwrażliwości na substancję czynną (ranitydynę)
• Nadwrażliwości na innych antagonistów receptora H2
• Nadwrażliwości na którąkolwiek substancję pomocniczą

Przed zastosowaniem leku należy wykluczyć nadwrażliwość na ranitydynę i inne składniki preparatu, aby uniknąć potencjalnych reakcji alergicznych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Maskowanie objawów raka żołądka: Stosowanie antagonistów receptora H2, w tym ranitydyny, może maskować objawy raka żołądka, opóźniając jego diagnozę. Przed rozpoczęciem leczenia choroby wrzodowej żołądka należy wykluczyć nowotworowy charakter choroby.

Pacjenci z niewydolnością nerek: U pacjentów z niewydolnością nerek obserwuje się większe stężenie ranitydyny w osoczu. Konieczne jest dostosowanie dawki u tych pacjentów.

Ostra porfiria: Pacjenci z ostrą porfirią w wywiadzie nie powinni przyjmować ranitydyny ze względu na rzadkie przypadki kliniczne wskazujące na związek między tymi stanami.

Ryzyko pozaszpitalnego zapalenia płuc: Zwiększone ryzyko rozwoju pozaszpitalnego zapalenia płuc obserwowano u osób w podeszłym wieku, z przewlekłą chorobą płuc, cukrzycą lub zaburzeniami odporności.

Konsultacja lekarska: Zaleca się zasięgnięcie porady lekarza przed przyjęciem produktu w przypadku:

• Zaburzeń czynności nerek lub wątroby
• Regularnych kontroli lekarskich lub chorób wymagających leczenia
• Przyjmowania innych leków (na receptę lub bez recepty)
• Pacjentów w średnim lub podeszłym wieku z nowymi lub zmienionymi objawami dyspeptycznymi
• Niezamierzonej utraty masy ciała związanej z objawami dyspeptycznymi
• Przyjmowania NLPZ, szczególnie u pacjentów z wrzodami trawiennymi w wywiadzie

Wpływ na prowadzenie pojazdów: W przypadku wystąpienia działań niepożądanych, takich jak ból głowy, zawroty głowy, stany dezorientacji czy omamy, może dojść do pogorszenia sprawności psychofizycznej.

Stosowanie Raniberl Max wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z niewydolnością nerek, ryzykiem rozwoju zapalenia płuc oraz w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej. Konieczna jest konsultacja lekarska w wielu sytuacjach klinicznych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Ranitydyna może wpływać na wchłanianie, metabolizm i wydalanie nerkowe innych leków. Najważniejsze interakcje obejmują:

• Leki przeciwzakrzepowe: Możliwe zmiany czasu protrombinowego przy stosowaniu z warfaryną. Konieczne jest uważne monitorowanie.
• Teofilina: Możliwe zwiększenie stężenia teofiliny w osoczu. Zaleca się kontrolę stężenia i ewentualne zmniejszenie dawki.
• Prokainamid i N-acetyloprokainamid: Duże dawki ranitydyny mogą zmniejszać wydalanie tych leków.
• Leki, których wchłanianie zależy od pH żołądka: Możliwy wzrost wchłaniania (np. triazolam, midazolam, glipizyd) lub spadek wchłaniania (np. ketokonazol, atazanawir, erlotynib).
• Alkohol: Ranitydyna może nasilać działanie alkoholu.

Stosowanie Raniberl Max może wpływać na farmakokinetykę wielu leków, co wymaga szczególnej uwagi przy jednoczesnym stosowaniu innych preparatów, zwłaszcza leków przeciwzakrzepowych i teofiliny.

Wpływ na ciążę i laktację

Ranitydyna przenika przez barierę łożyskową i do mleka kobiecego. Stosowanie u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinno być ograniczone do przypadków zdecydowanej konieczności. Brak danych dotyczących wpływu ranitydyny na płodność u ludzi, jednak badania na zwierzętach nie wykazały negatywnego wpływu na reprodukcję.

Raniberl Max należy stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią tylko w przypadkach, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia krwi: Bardzo rzadko - leukocytopenia, małopłytkowość, agranulocytoza, pancytopenia
• Zaburzenia układu immunologicznego: Rzadko - reakcje nadwrażliwości, bardzo rzadko - wstrząs anafilaktyczny
• Zaburzenia psychiczne: Bardzo rzadko - stany splątania, omamy, depresja
• Zaburzenia układu nerwowego: Bardzo rzadko - ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia ruchowe
• Zaburzenia żołądka i jelit: Niezbyt często - ból brzucha, zaparcia, nudności
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Rzadko - zmiany w testach czynnościowych wątroby, bardzo rzadko - zapalenie wątroby
• Zaburzenia skóry: Rzadko - wysypka skórna, bardzo rzadko - rumień wielopostaciowy, łysienie

Mimo że Raniberl Max jest ogólnie dobrze tolerowany, może powodować szereg działań niepożądanych, od łagodnych do poważnych. Konieczne jest monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych reakcji niepożądanych.

Przedawkowanie

Ranitydyna jest bardzo specyficzna w działaniu, dlatego nie należy spodziewać się szczególnych objawów przedawkowania. W przypadku przedawkowania zaleca się:

• Zastosowanie odpowiedniego leczenia objawowego i podtrzymującego
• W razie konieczności, usunięcie substancji czynnej z osocza krwi przez hemodializę

Przedawkowanie Raniberl Max zazwyczaj nie powoduje poważnych konsekwencji, ale wymaga odpowiedniego postępowania medycznego.

Mechanizm działania

Ranitydyna jest kompetycyjnym antagonistą receptorów histaminowych H2. Jej działanie polega na:

• Hamowaniu wydzielania kwasu solnego w żołądku (zarówno podstawowego, jak i stymulowanego)
• Zmniejszaniu zawartości kwasu w soku żołądkowym
• Niewielkim zmniejszeniu wydzielania pepsyny
• Zmniejszeniu objętości soku żołądkowego

Pojedyncza dawka 150 mg ranitydyny hamuje wydzielanie kwasu solnego przez 12 godzin, co zapewnia długotrwały efekt terapeutyczny.

Raniberl Max działa poprzez blokowanie receptorów H2, co skutecznie hamuje wydzielanie kwasu żołądkowego i łagodzi objawy związane z nadkwaśnością.

Skład

Jedna tabletka powlekana Raniberl Max zawiera:

• 150 mg ranitydyny w postaci chlorowodorku (co odpowiada 167 mg chlorowodorku ranitydyny)

Raniberl Max zawiera optymalną dawkę ranitydyny, zapewniającą skuteczne działanie przy minimalnym ryzyku działań niepożądanych.