Racekadotryl w leczeniu ostrej biegunki u dzieci

Racekadotryl jest substancją czynną o działaniu przeciwwydzielniczym, stosowaną w leczeniu objawowym ostrej biegunki u niemowląt (powyżej 3. miesiąca życia) i dzieci. Lek działa wyłącznie w obrębie jelit, zmniejszając nadmierne wydzielanie wody i elektrolitów wywołane toksynami lub stanem zapalnym, bez wpływu na podstawową czynność wydzielniczą.

Mechanizm działania

Racekadotryl jest prolekiem, który ulega hydrolizie do aktywnego metabolitu tiorfanu. Tiorfan hamuje enzym enkefalinazę jelitową, zapobiegając rozkładowi enkefalin. Prowadzi to do przedłużenia działania enkefalin w synapsach enkefalinergicznych jelita cienkiego, co skutkuje zmniejszeniem hipersekrecji. Efektem jest szybkie działanie przeciwbiegunkowe bez zmiany ciągłości pasażu jelitowego.

Racekadotryl wykazuje skuteczność w zmniejszaniu nadmiernego wydzielania jelitowego, co czyni go cennym narzędziem w leczeniu ostrejególnie gdy samo nawodnienie i postępowanie podtrzymujące nie są wystarczające.

Wskazania do stosowania

Racekadoeczenie uzupełniające w ostrej biegunce u niemowląt (powyżej 3. miesiąca życia) i dzieci, gdy:

• Samo nawodnienie doustne i zwykłe postępowanie podtrzymujące nie pozwalają na opanowanie objawów klinicznych
• Leczenie przyczynowe nie jest możliwe

Jeśli można zastosować leczenie przyczynowe, racekadotryl można podać jako leczenie uzupełniające.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie racekadotrylu zależy od masy ciała dziecka. Lek dostępny jest w saszetkach zawierających 10 mg lub 30 mg substancji czynnej.

Dawki należy podawać 3 razy na dobę w równych odstępach czasu. Zalecana dawka to około 1,5 mg/kg masy ciała na każdą dawkę.

Racekadotryl przyjmuje się doustnie, z jednoczesnym podawaniem płynów nawadniających. Lek można dodać do jedzenia, wsypać do szklanki z wodą lub butelki z pokarmem, dobrze wymieszać i natychmiast podać dziecku. Po rekonstytucji produktu w wodzie powstaje biała zawiesina.

Czas trwania leczenia

Leczenie racekadotrylem należy kontynuować do czasu oddania dwóch normalnych stolców, jednak nie dłużej niż przez 7 dni. W badaniach klinicznych średni czas leczenia wynosił 5 dni.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania racekadotrylu jest nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek, ze względu na brak badań w tych grupach pacjentów.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania racekadotrylu należy pamiętać o kilku istotnych kwestiach:

• Nawodnienie pozostaje kluczowym elementem leczenia biegunki. Sposób nawadniania należy dostosować do wieku, stanu pacjenta i nasilenia objawów.
• W przypadku ciężkiej biegunki z wymiotami lub brakiem apetytu może być konieczne nawodnienie dożylne.
• Krwiste lub ropne stolce z gorączką mogą wskazywać na zakażenie bakteryjne - w takim przypadku konieczna jest konsultacja lekarska.
• Racekadotryl nie był badany w biegunkach związanych ze stosowaniem antybiotyków - nie należy go stosować w takich przypadkach.
• Lek nie powinien być podawany w przypadku przedłużających się, niekontrolowanych wymiotów ze względu na możliwe zmniejszenie biodostępności.

Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość wystąpienia reakcji skórnych, które w rzadkich przypadkach mogą mieć przebieg ciężki. W razie wystąpienia ciężkich reakcji skórnych leczenie należy natychmiast przerwać.

Ryzyko obrzęku naczynioruchowego

U pacjentów stosujących racekadotryl obserwowano przypadki nadwrażliwości i obrzęku naczynioruchowego. Objawy te mogą wystąpić w dowolnym momencie terapii i obejmować obrzęk twarzy, kończyn, warg, błon śluzowych. Szczególnie niebezpieczny jest obrzęk powodujący niedrożność górnych dróg oddechowych - w takim przypadku konieczna jest natychmiastowa pomoc lekarska.

Pacjenci z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie oraz osoby przyjmujące inhibitory konwertazy angiotensyny mogą być w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia obrzęku. W takich przypadkach należy dokładnie rozważyć stosunek korzyści do ryzyka przed rozpoczęciem terapii racekadotrylem.

Interakcje lekowe

Najważniejszą interakcją jest zwiększone ryzyko obrzęku naczynioruchowego przy jednoczesnym stosowaniu racekadotrylu z inhibitorami konwertazy angiotensyny (np. kaptopryl, enalapryl, lizynopryl, peryndopryl, ramipryl).

Nie zaobserwowano istotnych interakcji przy jednoczesnym stosowaniu racekadotrylu z loperamidem lub nifuroksazydem.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

• Bóle głowy (często)
• Zapalenie migdałków (niezbyt często)
• Reakcje skórne: wysypka, rumień (niezbyt często)

Rzadko obserwowano poważniejsze reakcje skórne, takie jak rumień wielopostaciowy, obrzęk naczynioruchowy czy toksyczny wykwit skórny.

Przedawkowanie

Nie odnotowano przypadków przedawkowania u dzieci. U dorosłych podawano jednorazowo dawki do 2 g (równoważność 20 dawek terapeutycznych) bez szkodliwego wpływu.

Racekadotryl stanowi cenne uzupełnienie w leczeniu ostrej biegunki u dzieci, szczególnie w przypadkach, gdy samo nawodnienie nie przynosi wystarczającej poprawy. Kluczowe jest jednak pamiętanie o właściwym nawodnieniu jako podstawie leczenia oraz uważne monitorowanie pacjenta pod kątem możliwych działań niepożądanych, szczególnie reakcji skórnych i obrzęku naczynioruchowego.