Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Puregon®

Follitropin beta

inj. dom./podsk. [liof.]
900 j.m./1,08 ml
1 zest. (+ 9 igieł)
Iniekcje
Rx-z
100%
X
Puregon®
inj. dom./podsk. [liof.]
600 j.m./0,72 ml
2 zest. (+ 6 igieł)
Iniekcje
Rx-z
100%
616,57
R (1)
3,20
Puregon®
inj. dom./podsk. [liof. do przyg. roztw.]
300 j.m./0,36 ml
1 zest. (+ 6 igieł)
Iniekcje
Rx-z
100%
314,81
R (1)
3,20

Puregon® - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Puregon® jest wskazany w leczeniu niepłodności u kobiet i mężczyzn w następujących sytuacjach ku>U kobiet:

  • Brak owulacji (w tym zespół policystycznych jajników - PCOS) u pacjentek, które nie zareagowały na leczenie cytrynianem klomifenu
  • Kontrolowana hiperstymulacja jajników w celu uzyskania rozwoju mnogich pęcherzyków w programach wspomaganego rozrodu, takich jak:
    • Zapłodnienie pozaustrojowe/transfer zarodka (IVF/ET)
    • Transfer gamety do jajowodu (GIFT)
    • Docytoplazmatyczne wstrzyknięcie plemnika (ICSI)

U mężczyzn:

  • Zaburzenia spermatogenezy spowodowane hipogonadyzmem hipogonadotropowym

Puregon® zawiera rekombinowany ludzki hormon folikulotropowy (FSH), który jest niezbędny do prawidłowego wzrostu i dojrzewania pęcherzyków jajnikowych oraz wytwarzania steroidów płciowych. U mężczyzn FSH stymuluje proces spermatogenezy.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie preparatem Puregon® powinno być rozpoczynane pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu zaburzeń płodności. Pierwsze wstrzyknięcie leku powinno odbywać się pod kontrolą lekarza.

Dawkowanie u kobiet:

Ze względu na znaczne różnice w reakcji jajników na egzogenne gonadotropiny, nie ma możliwości ustalenia jednolitego schematu dawkowania. Dawkę należy dostosować indywidualnie w zależności od reakcji jajników, ocenianej na podstawie badania ultrasonograficznego i monitorowania stężenia estradiolu.

Wskazanie Dawkowanie Czas trwania leczenia
Brak owulacji Początkowo 50 j.m. dziennie, następnie stopniowe zwiększanie dawki 7-14 dni
Kontrolowana hiperstymulacja jajników Początkowo 100-225 j.m. dziennie, następnie indywidualne dostosowanie dawki 6-12 dni

Tabela 1. Schemat dawkowania Puregonu u kobiet

Dawkowanie u mężczyzn:

Puregon® należy podawać w dawce 450 j.m. tygodniowo, zwykle w 3 dawkach po 150 j.m., jednocześnie z hCG. Leczenie skojarzone Puregon® + hCG należy kontynuować przez co najmniej 3-4 miesiące. Po 4-6 miesiącach zaleca się wykonanie badania nasienia w celu oceny skuteczności terapii.

Lek podaje się we wstrzyknięciach podskórnych lub domięśniowych. Należy zmieniać miejsce wstrzyknięć, aby uniknąć lipoatrofii. Pacjenci lub ich partnerzy mogą samodzielnie wykonywać wstrzyknięcia po odpowiednim przeszkoleniu przez lekarza.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Puregon® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na folikulotropinę beta lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Nowotwory jajnika, piersi, macicy, jąder, przysadki lub podwzgórza
  • Pierwotna niewydolność gonad

Dodatkowo u kobiet:

  • Krwawienie z pochwy o nieznanej przyczynie
  • Torbiele jajników lub powiększenie jajników niezwiązane z PCOS
  • Wady rozwojowe narządów płciowych uniemożliwiające ciążę
  • Włókniakomięśniaki macicy uniemożliwiające ciążę

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć inne zaburzenia hormonalne, takie jak dysfunkcja tarczycy, nadnerczy lub przysadki. Pacjentki powinny być poinformowane o zwiększonym ryzyku ciąży mnogiej.

Kluczowe jest monitorowanie cyklu stymulowanego za pomocą badań ultrasonograficznych i oznaczania stężenia estradiolu w celu wczesnego wykrycia zespołu hiperstymulacji jajników (OHSS). W przypadku wystąpienia OHSS należy przerwać leczenie i unikać podawania hCG.

U kobiet poddawanych technikom wspomaganego rozrodu istnieje zwiększone ryzyko ciąży pozamacicznej oraz poronienia. Częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych może być nieznacznie wyższa niż po naturalnym zapłodnieniu.

Należy zachować ostrożność u pacjentek z czynnikami ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej.

Stosowanie Puregonu wymaga ścisłego monitorowania pacjenta i indywidualnego dostosowania dawki w celu zminimalizowania ryzyka powikłań, takich jak OHSS czy ciąża mnoga.

Interakcje z innymi lekami

Jednoczesne stosowanie Puregonu® i cytrynianu klomifenu może nasilać reakcję pęcherzyków jajnikowych. W przypadku desensytyzacji przysadki agonistą GnRH może być konieczne zastosowanie wyższych dawek Puregonu® w celu uzyskania odpowiedniej odpowiedzi pęcherzykowej.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Puregonu z innymi lekami wpływającymi na funkcję jajników i przysadki.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem Puregonu® to:

  • Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (3% pacjentów)
  • Ból głowy
  • Wzdęcie i ból brzucha
  • Zespół hiperstymulacji jajników (OHSS)
  • Ból w obrębie miednicy

Rzadziej obserwowano uogólnione reakcje nadwrażliwości (0,2% pacjentów). U mężczyzn dodatkowo może wystąpić trądzik, wysypka, torbiel jądra i ginekomastia.

Większość działań niepożądanych ma łagodne nasilenie, jednak należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia OHSS i reakcji nadwrażliwości.

Warto zapamiętać
  • Puregon® zawiera rekombinowany FSH i jest stosowany w leczeniu niepłodności u kobiet i mężczyzn
  • Kluczowe jest indywidualne dostosowanie dawki i ścisłe monitorowanie pacjenta w celu minimalizacji ryzyka powikłań

Właściwości farmakologiczne

Puregon® zawiera rekombinowany ludzki hormon folikulotropowy (FSH) wytwarzany metodą inżynierii genetycznej w komórkach jajnika chomika chińskiego. Sekwencja aminokwasowa jest identyczna z naturalnym ludzkim FSH, jednak mogą występować niewielkie różnice w strukturze łańcucha węglowodanowego.

FSH jest niezbędny do prawidłowego wzrostu i dojrzewania pęcherzyków jajnikowych oraz wytwarzania steroidów płciowych. U kobiet odpowiednie stężenie FSH jest kluczowe dla zapoczątkowania wzrostu pęcherzyków i determinuje ich liczbę oraz czas dojrzewania.

Puregon® działa poprzez stymulację rozwoju pęcherzyków jajnikowych i produkcji steroidów, co umożliwia leczenie zaburzeń płodności związanych z dysfunkcją jajników lub niedostateczną stymulacją gonadotropinową.

Podsumowanie

Puregon® jest skutecznym i bezpiecznym preparatem stosowanym w leczeniu niepłodności, jednak wymaga ścisłego monitorowania pacjenta i indywidualnego dostosowania dawki. Kluczowe jest przestrzeganie zaleceń dotyczących dawkowania i monitorowania cyklu w celu minimalizacji ryzyka powikłań, takich jak zespół hiperstymulacji jajników czy ciąża mnoga.


1) Kontrolowana hiperstymulacja jajników w skojarzeniu z antagonistą GnRH u pacjentek w wieku poniżej 40 roku życia w celu uzyskania rozwoju mnogich pęcherzyków, rokujących uzyskanie prawidłowej odpowiedzi na stymulację jajeczkowania (hormon folikulotropowy - FSH poniżej 15 mlU/ml w 2-3 dniu cyklu lub hormon antymüllerowski - AMH powyżej 0,7 ng/ml (wg II standardu)), u których nie stwierdza się wcześniejszych, niedostatecznych odpowiedzi na stymulację owulacji oraz bez nawracających poronień z tym samym partnerem - refundacja do 3 cykli
Brak owulacji u pacjentek w wieku poniżej 40 roku życia, u których nie uzyskano odpowiedzi po zastosowaniu cytrynianu klomifenu, rokujących uzyskanie prawidłowej odpowiedzi na stymulację jajeczkowania (hormon folikulotropowy - FSH poniżej 15 mlU/ml w 2-3 dniu cyklu lub hormon antymüllerowski - AMH powyżej 0,7 ng/ml (wg II standardu) – refundacja do 3 cykli
Pacjenci zakwalifikowani do programu polityki zdrowotnej: leczenie niepłodności obejmujące procedury medycznie wspomaganej prokreacji, w tym zapłodnienie pozaustrojowe prowadzone w ośrodku medycznie wspomaganej prokreacji, na lata 2024-2028


Wskazania

U kobiet. Preparat znajduje zastosowanie w leczeniu niepłodności kobiet w następujących sytuacjach klinicznych: Brak owulacji (w tym zespół policystycznych jajników, ang. Polycystic Ovarian Syndrome - PCOS) u kobiet, u których nie było pozytywnej reakcji na leczenie cytrynianem klomifenu. Kontrolowana hiperstymulacja jajników celem uzyskania rozwoju mnogich pęcherzyków w programach wspomaganego rozrodu [np. Zapłodnienie w warunkach in vitro/transfer zarodka (ang. In Vitro Fertilisation/Embryo Transfer - IVF/ET), transfer gamety do jajowodu (ang. Gamete Intra-Fallopian Transfer - GIFT) oraz wewnątrzcytoplazmatyczne wstrzyknięcie plemnika do komórki jajowej (ang. Intracytoplasmic Sperm Injection - ICSI)]. U mężczyzn. Zaburzenia spermatogenezy w wyniku hipogonadyzmu hipogonadotropowego.

Leczenie produktem powinno być rozpoczynane pod nadzorem lekarza, mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń płodności. Pierwsze wstrzyknięcie produktu powinno odbywać się pod nadzorem lekarza. Dawkowanie u kobiet. Istnieją znaczne między- i wewnątrzosobnicze różnice w reakcji jajników na egzogenne gonadotropiny. To sprawia, że opracowanie jednolitego schematu dawkowania jest niemożliwe. W związku z tym dawkę należy dostosować indywidualnie, w zależności od uzyskanej reakcji jajników. Wymaga to oceny ultrasonograficznej jajników i monitorowania stężenia estradiolu. W oparciu o wyniki porównawczych badań klinicznych uważa się, że należy stosować mniejsze całkowite dawki produktu w czasie krótszego okresu leczenia, niż te stosowane zazwyczaj w przypadku FSH z moczu, nie tylko w celu uzyskania optymalnego rozwoju pęcherzyków, ale także w celu zminimalizowania ryzyka niepożądanej hiperstymulacji jajników. Doświadczenie kliniczne w stosowaniu produktu uzyskano stosując produkt w 3 cyklach terapeutycznych w obu wskazaniach. Ogólne doświadczenie z IVF wskazuje, że skuteczność leczenia nie zmienia się podczas pierwszych czterech cykli stosowania leku, po czym zaczyna stopniowo się zmniejszać. Brak owulacji. Zalecany jest sekwencyjny schemat terapeutyczny, rozpoczynający się od stosowania dziennie 50 j.m. produktu. Dawkę początkową utrzymuje się przez przynajmniej 7 dni. Jeżeli nie ma reakcji ze strony jajników, dawkę dobową zwiększa się stopniowo aż do momentu, w którym wzrost pęcherzyków i/lub stężenie estradiolu w osoczu będą świadczyły o odpowiedniej odpowiedzi farmakodynamicznej. Dobowy wzrost stężenia estradiolu o 40-100% uważany jest za optymalny. Dobową dawkę utrzymuje się aż do osiągnięcia warunków przedowulacyjnych. Warunki przedowulacyjne są osiągane wtedy, kiedy można ultrasonograficznie potwierdzić obecność pęcherzyka dominującego o średnicy co najmniej 18 mm i/lub gdy stężenie estradiolu w osoczu utrzymuje się w granicach 300-900 pikogramów/ml (1000-3000 pmol/l). Do osiągnięcia takiego stanu wystarcza zazwyczaj 7-14 dni leczenia. Następnie przerywa się podawanie produktu i można wywołać owulację poprzez podanie ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG). Jeżeli liczba reagujących pęcherzyków jest za duża lub stężenie estradiolu wzrasta zbyt szybko, tzn. stężenie estradiolu rośnie ponad dwukrotnie w ciągu 2 lub 3 kolejnych dni, należy zmniejszyć dobową dawkę produktu. Pęcherzyki o średnicy >14 mm mogą ulec zapłodnieniu. Istnienie wielu pęcherzyków, których średnica przekracza 14 mm, wiąże się z ryzykiem ciąży mnogiej. W takim przypadku należy odstąpić od podawania hCG aby uniknąć wystąpienia ciąży mnogiej. Kontrolowana hiperstymulacja jajników w medycznych programach wspomaganego rozrodu. Stosuje się różne protokoły stymulacji. Zalecaną dawką początkową jest dawka 100-225 j.m., stosowana przez przynajmniej pierwsze 4 dni. Następnie dawkę należy dostosować indywidualnie, w zależności od reakcji jajników. W badaniach klinicznych wykazano, że wystarczającą dawką podtrzymującą jest dawka 75-375 j.m. stosowana przez 6-12 dni, chociaż konieczne może okazać się przedłużenie okresu leczenia. Lek można podawać sam lub w połączeniu z analogiem GnRH, agonistą lub antagonistą, w celu zapobieżenia przedwczesnej luteinizacji. Podczas stosowania agonisty GnRH wymagane może być zastosowanie wyższej terapeutycznej dawki produktu w celu uzyskania odpowiedniej odpowiedzi pęcherzykowej. Reakcję jajników monitoruje się badaniem ultrasonograficznym oraz oceną stężenia estradiolu w osoczu. Gdy badanie ultrasonograficzne wykaże obecność co najmniej 3 pęcherzyków o średnicach 16-20 mm i istnieją oznaki dobrej odpowiedzi estradiolowej (stężenie estradiolu w osoczu wynosi 300-400 pikogramów/ml (1000-1300 pmol/l) dla każdego pęcherzyka o średnicy >18 mm), wywołuje się ostatnią fazę dojrzewania pęcherzyków przez podanie hCG. Oocyt pobiera się 34-35 h później. Dawkowanie u mężczyzn. Lek podaje się w dawce 450 j.m./tydzień, zwykle podzielonej na 3 dawki po 150 j.m. równocześnie z hCG. Leczenie produktem równocześnie z hCG należy kontynuować, przez co najmniej 3-4 m-ce, aby można spodziewać się jakiejkolwiek poprawy spermatogenezy. W celu oceny skuteczności, zaleca się badanie nasienia, po 4-6 m-cach od rozpoczęcia leczenia. Jeżeli po tym czasie nie ma właściwej reakcji to leczenie skojarzone można kontynuować; w aktualnych badaniach klinicznych wykazano, że aby uzyskać spermatogenezę leczenie może trwać do 18 m-cy a nawet dłużej. Dzieci i młodzież. Stosowanie produktu leczniczego u dzieci i młodzieży nie jest zgodne z zatwierdzonymi wskazaniami.

Produkt należy podawać domięśniowo lub podskórnie, powoli, aby uniknąć bólu w czasie wstrzyknięcia i zminimalizować wyciek z miejsca podania. Należy stale zmieniać miejsce podawania podskórnego produktu, by uniknąć lipoatrofii. Niewykorzystaną część roztworu należy wyrzucić. Podskórne wstrzyknięcia produktu mogą być wykonane samodzielnie przez pacjentów lub ich partnerów, jeżeli lekarz udzieli odpowiednich wskazówek. Samodzielne wstrzyknięcie produktu może być wykonane jedynie przez pacjentów silnie zmotywowanych, odpowiednio przeszkolonych i mających dostęp do fachowej porady.

U mężczyzn i u kobiet. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nowotwory jajnika, piersi, macicy, jąder, przysadki lub podwzgórza. Pierwotna niewydolność gonad. Dodatkowo u kobiet. Krwawienie z pochwy o nieznanej przyczynie. Torbiele jajników lub powiększenie jajników, nie związane z zespołem policystycznych jajników (PCOS). Wady rozwojowe narządów płciowych uniemożliwiające zajście w ciążę. Włókniakomięśniaki macicy uniemożliwiające zajście w ciążę.

Lek może zawierać ślady streptomycyny i/lub neomycyny. Antybiotyki te mogą powodować reakcje uczuleniowe u osób wrażliwych. Należy wykluczyć istnienie innych zaburzeń hormonalnych (np. zaburzenia czynności tarczycy, nadnerczy lub przysadki). U kobiet. Indukcja owulacji produktami gonadotropowymi zwiększa ryzyko wystąpienia ciąży mnogiej. Dostosowanie właściwej dawki FSH powinno zapobiec rozwojowi mnogich pęcherzyków. Ciąża mnoga, zwłaszcza z dużą liczbą płodów, niesie większe ryzyko powikłań dla matki i płodów. Przed rozpoczęciem leczenia pacjentki powinny zostać poinformowane o możliwym ryzyku ciąży mnogiej. Ryzyko wystąpienia ciąży pozamacicznej może wzrosnąć, bowiem u kobiet niepłodnych, leczonych metodami wspomaganego rozrodu, a zwłaszcza IVF, występują często nieprawidłowości budowy lub czynności jajowodów. W związku z tym ważne jest wczesne wykrycie ciąży wewnątrzmacicznej w badaniu ultrasonograficznym. U kobiet poddawanych technikom wspomaganego rozrodu występuje więcej przypadków utrat ciąż niż w populacji ogólnej. Po zastosowaniu technik wspomaganego rozrodu (ang. Assisted Reproductive Technologies – ART) częstość występowania wrodzonych wad rozwojowych może być nieco wyższa niż po naturalnym zapłodnieniu. Ma to prawdopodobnie związek z innymi cechami rodziców (np. wiek matki, parametry nasienia) i ciążą mnogą.Niepożądana hiperstymulacja jajników: przed rozpoczęciem leczenia, a następnie w regularnych odstępach czasu w trakcie leczenia, należy wykonywać ultrasonograficzną ocenę rozwoju pęcherzyków i określać stężenie estradiolu. Oprócz rozwoju większej liczby pęcherzyków, stężenie estradiolu w osoczu może wzrosnąć w sposób bardzo gwałtowny, np. zwiększać się każdego dnia ponad dwukrotnie 2-3 kolejne dni, osiągając nadmiernie wysokie wartości. Rozpoznanie hiperstymulacji jajników można potwierdzić przy pomocy badania ultrasonograficznego. Jeżeli wystąpi niepożądany zespół hiperstymulacji jajników (tzn. nie jako wynik kontrolowanej hiperstymulacji w medycznych programach wspomaganego rozrodu), należy przerwać stosowanie produktu. W takim przypadku należy unikać zajścia w ciążę i nie podawać hCG, ponieważ może to wywołać oprócz mnogiej owulacji zespół hiperstymulacji jajników (ang. Ovarian Hyperstimulation Syndrome - OHSS). Do klinicznych objawów łagodnego zespołu hiperstymulacji jajników należą: ból brzucha, nudności, biegunka, umiarkowane lub znaczne powiększenie jajników oraz torbiele jajników. W przypadku zespołu hiperstymulacji jajników donoszono o występowaniu przemijających nieprawidłowych wartości testów wątrobowych sugerujących zaburzenia czynności wątroby. Mogą być one połączone ze zmianami morfologicznymi w obrazie biopsji wątroby. W rzadkich przypadkach może rozwinąć się ciężka postać zespołu hiperstymulacji jajników, będąca stanem zagrożenia życia. Stan ten charakteryzuje się występowaniem dużych torbieli jajników (ze skłonnością do pękania), wodobrzusza, często wysięku opłucnowego oraz zwiększeniem mc. Rzadko w przypadkach zespołu hiperstymulacji jajników może wystąpić choroba zakrzepowo-zatorowa żył lub tętnic. Po leczeniu za pomocą folikulotropiny beta oraz po interwencji za pomocą innych gonadotropin zgłaszano skręt jajnika. Może to być związane z innymi czynnikami ryzyka, takimi jak: zespół hiperstymulacji jajników (OHSS, Ovarian Hyperstimulation Syndrome), ciąża, poprzednia operacja brzucha, wcześniej przebyty skręt jajnika, występująca wcześniej lub aktualnie torbiel jajnika lub jajniki policystyczne. Uszkodzenie jajnika, spowodowane zmniejszonym dopływem krwi, może zostać ograniczone, jeśli diagnozę postawi się wcześnie i natychmiast przeprowadzi się derotację. Istnieją doniesienia o występowaniu łagodnych i złośliwych nowotworów jajników i innych organów układu rozrodczego u kobiet poddawanych wielokrotnie leczeniu niepłodności. Jak dotąd nie udowodniono czy podawanie gonadotropin zwiększa ryzyko występowania tych nowotworów u niepłodnych kobiet. Ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej w trakcie lub po zakończeniu podawania gonadotropin jest większe u kobiet ze stwierdzonymi czynnikami ryzyka takimi jak: występowanie choroby zakrzepowo-zatorowej w wywiadzie, lub w wywiadzie rodzinnym, otyłość znacznego stopnia (BMI> 30 kg/m2) lub trombofilia. U kobiet tych należy rozważyć ryzyko i korzyści z programu zapłodnienia pozaustrojowego. Należy pamiętać, że ciąża sama w sobie niesie ryzyko choroby zakrzepowo-zatorowej. U mężczyzn. Podwyższone stężenie FSH u mężczyzn jest diagnostyczne dla pierwotnej niewydolności jąder. U tych pacjentów leczenie lek/hCG nie jest skuteczne. Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia i obsługiwania maszyn.

Równoczesne stosowanie produktu i cytrynianu klomifenu może wzmagać reakcję pęcherzyków. Po desensytyzacji przysadki wywołanej agonistą GnRH, w celu uzyskania odpowiedniej odpowiedzi pęcherzykowej konieczne może okazać się zastosowanie wyższej dawki produktu.

Lek stosowany jest w leczeniu kobiet, u których indukuje się jajeczkowanie lub stymuluje się (pod kontrolą) jajniki w ramach technik wspomaganego rozrodu. U mężczyzn lek stosowany jest w leczeniu wadliwej spermatogenezy spowodowanej hipogonadyzmem hipogonadotropowym. Nie ma wskazań do stosowania produktu w ciąży. Nie stwierdzono działania teratogennego w wyniku kontrolowanej hiperstymulacji jajników w klinicznym stosowaniu gonadotropin. Nie ma wystarczających danych wykluczających działanie teratogenne rekombinantu FSH podczas jego podawania w czasie ciąży, jakkolwiek dotychczas nie stwierdzono wpływu na występowanie wad wrodzonych. Nie stwierdzono także działania teratogennego w badaniach na zwierzętach. Brak jest wystarczających danych z badań klinicznych lub z badań na zwierzętach dotyczących przenikania folikulotropiny beta do mleka. Jest mało prawdopodobne, żeby folikulotropina beta przenikała do mleka ludzkiego ze względu na jej wysoką masę cząsteczkową. Jeżeli folikulotropina beta przenikałaby do mleka ludzkiego, ulegałaby degradacji w przewodzie żołądkowo-jelitowym dziecka. Folikulotropina beta może wpływać na produkcję mleka.

Podawanie produktu domięśniowo lub podskórnie może prowadzić do wystąpienia reakcji w miejscu podania (3% wszystkich leczonych pacjentów). Większość tych reakcji miejscowych ma łagodne nasilenie i szybko przemija. Niezbyt często obserwowano występowanie uogólnionych reakcji nadwrażliwości (około 0,2% wszystkich leczonych pacjentów). U kobiet. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) wzdęcie, ból brzucha; (niezbyt często) dyskomfort w jamie brzusznej, zaparcie, biegunka, nudności. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) zespół hiperstymulacji jajników (OHSS), ból w obrębie miednicy; (niezbyt często) dolegliwości ze strony piersi, krwotok maciczny, torbiel jajnika, powiększenie jajników, skręt jajnika, powiększenie macicy, krwotok z pochwy. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) reakcje w miejscu wstrzyknięcia; (niezbyt często) uogólnione reakcje nadwrażliwości. Dodatkowo raportowano ciąże pozamaciczne, poronienia i ciąże mnogie. Ma to prawdopodobnie związek z zastosowaniem technik wspomaganego rozrodu (ART) lub przyszłymi ciążami. Tak jak w przypadku podawania innych gonadotropin, podczas stosowania produktów i hCG rzadko obserwowano występowanie choroby zakrzepowo-zatorowej żył lub tętnic. U mężczyzn. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) trądzik, wysypka. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) torbiel jądra, ginekomastia. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) reakcja w miejscu wstrzyknięcia.

Brak jest danych dotyczących ostrej toksyczności produktu u ludzi. W badaniach na zwierzętach wykazano, że ostra toksyczność produktu oraz produktów zawierających gonadotropiny uzyskiwanych z moczu jest bardzo mała. Zbyt duża dawka FSH może doprowadzić do hiperstymulacji jajników.

Lek zawiera rekombinowany hormon FSH. Hormon ten wytwarzany jest poprzez zastosowanie techniki rekombinacji DNA, z wykorzystaniem linii komórek jajnika chomika chińskiego, transfekowanych genami kodującymi podjednostki ludzkiego hormonu FSH. Pierwszorzędowa sekwencja aminokwasowa hormonu jest identyczna z naturalnym ludzkim hormonem FSH. Wiadomo natomiast, że istnieją niewielkie różnice w strukturze łańcucha węglowodanowego. FSH jest hormonem niezbędnym do prawidłowego wzrostu i dojrzewania pęcherzyków jajnikowych, a także do wytwarzania steroidów płciowych. U kobiet odpowiednie stężenie FSH jest niezbędne do zapoczątkowania wzrostu pęcherzyków w jajniku. Od stężenia FSH zależy również liczba dojrzewających pęcherzyków i czas dojrzewania. Produkt można, zatem stosować w celu stymulacji rozwoju pęcherzyków oraz wytwarzania steroidów w wybranych przypadkach nieprawidłowej czynności gonad. Ponadto, produkt może być używany by pobudzić rozwój mnogich pęcherzyków jajnikowych w programach wspomaganego rozrodu [np. zapłodnienie w warunkach in vitro/transfer zarodka (IVF/ET), transfer gamety do jajowodu (GIFT) oraz wewnątrzcytoplazmatyczne wstrzyknięcie plemnika do komórki jajowej (ICSI)]. Po leczeniu produktem zazwyczaj podaje się hCG w celu zakończenia fazy dojrzewania pęcherzyków jajnikowych, wznowienia podziału mejotycznego oraz pęknięcia pęcherzyka.

1 fiolka zawiera 50 j.m. lub 100 j.m. rekombinowanego hormonu folikulotropowego (FSH) w 0,5 ml wodnego roztworu. Odpowiada to stężeniu 100 j.m./ml lub 200 j.m/ml. 1 fiolka zawiera 5 µg lub 10 µg białka (swoista bioaktywność w warunkach in vivo odpowiadająca około 10 000 j.m. FSH / mg białka). 1 wkład zawiera dawkę 300 j.m. lub 600 j.m. rekombinowanego hormonu folikulotropowego (FSH) w 0,36 ml lub 0,72 ml wodnego roztworu. Roztwór do wstrzykiwań zawiera jako substancję czynną folikulotropinę beta, o stężeniu 833 j.m./ml wodnego roztworu produkowaną metodą inżynierii genetycznej z komórek jajnika chomika chińskiego (CHO). Odpowiada to 83,3 µg białka /ml (swoista bioaktywność in vivo odpowiadająca około 10 000 j.m. FSH / mg białka).

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.