Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Pulnozin

Carbocysteine

syrop
50 mg/ml
1 but. 200 ml
Doustnie
Rx
100%
17,00

Pulnozin - Karbocysteina w leczeniu chorób układu oddechowego

Wskazania do stosowania

Karbocysteina, substancja czynna preparatu Pulnozin, jest lekiem mukolitycznym stosowanym wspomagająco w terapii schorzeń układu oddechowego przebiegających z nadprodukcją gęstej i lepkiej wydzieliny. Szczególne zastosowanie znajduje w leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP).

Lek działa poprzez zmniejszenie lepkości śluzu i ułatwienie jego ewakuacji z dróg oddechowych. Efekt ten osiągany jest dzięki wpływowi na skład i ilość glikoprotein śluzowych wydzielanych w drogach oddechowych.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie
Dorośli Początkowo: 15 ml (750 mg) 3x dziennie
Po uzyskaniu efektu: 10 ml (500 mg) 3x dziennie
Dzieci 2-5 lat 125-250 mg (2,5-5 ml) 2x dziennie
Dzieci 6-12 lat 250 mg (5 ml) 3x dziennie

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od wieku pacjenta i nasilenia objawów.

Do precyzyjnego odmierzania dawki służy dołączona do opakowania strzykawka doustna ze skalą co 0,25 ml (odpowiada 12,5 mg karbocysteiny). Należy zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe użycie strzykawki, zgodnie z instrukcją producenta.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Pulnozin jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na karbocysteinę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Wiek poniżej 2 lat
  • Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z:

  • Astmą oskrzelową i skurczem oskrzeli w wywiadzie
  • Ciężką niewydolnością oddechową
  • Osłabieniem ogólnym

Należy pamiętać, że lek może powodować zwiększenie ilości wydzieliny i nasilenie kaszlu. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leków przeciwkaszlowych.

U pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie lub stosujących leki mogące powodować krwawienie z przewodu pokarmowego, karbocysteinę należy stosować z dużą ostrożnością.

Preparat zawiera sacharozę (2,9 g/5 ml), co należy uwzględnić u pacjentów z cukrzycą lub nietolerancją fruktozy. Zawiera również parahydroksybenzoesan metylu, który może wywoływać reakcje alergiczne.

Warto zapamiętać
  • Pulnozin zmniejsza lepkość śluzu i ułatwia jego ewakuację z dróg oddechowych
  • Nie należy stosować jednocześnie z lekami przeciwkaszlowymi

Interakcje z innymi lekami

Nie przeprowadzono szczegółowych badań dotyczących interakcji karbocysteiny z innymi lekami. Jednakże, ze względu na mechanizm działania, nie zaleca się jednoczesnego stosowania leków przeciwkaszlowych ani zmniejszających wydzielanie śluzu oskrzelowego.

Przy stosowaniu Pulnozinu należy unikać jednoczesnego podawania leków hamujących odruch kaszlowy lub zmniejszających sekrecję w drogach oddechowych, aby nie zmniejszać skuteczności terapii mukolitycznej.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Pomimo braku dowodów na działanie teratogenne w badaniach na zwierzętach, nie zaleca się stosowania karbocysteiny w pierwszym trymestrze ciąży. Brak danych dotyczących przenikania leku do mleka matki, dlatego nie zaleca się stosowania podczas karmienia piersią.

Karbocysteina powinna być stosowana u kobiet w ciąży i karmiących piersią tylko w przypadkach, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko, po konsultacji z lekarzem.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, biegunka (niezbyt często)
  • Zaburzenia układu immunologicznego: pokrzywka, skurcz oskrzeli (rzadko)
  • Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy (rzadko)
  • Zaburzenia układu oddechowego: duszności (rzadko), śluzotok oskrzelowy (częstość nieznana)

W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak krwawienie z przewodu pokarmowego czy ciężkie reakcje skórne (np. zespół Stevensa-Johnsona). W przypadku wystąpienia takich objawów należy natychmiast przerwać leczenie i skontaktować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania karbocysteiny obejmują głównie zaburzenia żołądkowo-jelitowe (bóle brzucha, nudności, wymioty). W przypadku przedawkowania zaleca się przeprowadzenie płukania żołądka i obserwację pacjenta. Nie jest znana specyficzna odtrutka.

Mechanizm działania

Karbocysteina (S-karboksymetylo-L-cysteina) wykazuje złożony mechanizm działania na wydzielinę dróg oddechowych:

  • Wpływa na ilość i rodzaj glikoprotein śluzowych
  • Normalizuje stosunek glikoprotein kwaśnych do obojętnych
  • Zmniejsza rozrost komórek kubkowych
  • Przyspiesza powrót do prawidłowego stanu nabłonka oddechowego po ekspozycji na czynniki drażniące

Karbocysteina nie tylko zmniejsza lepkość śluzu, ale także wpływa na jego skład i produkcję, co przyczynia się do normalizacji funkcji nabłonka oddechowego.

Skład preparatu

Substancja czynna: 1 ml syropu zawiera 50 mg karbocysteiny (5 ml syropu zawiera 250 mg karbocysteiny).

Pulnozin jest preparatem o wysokim stężeniu substancji czynnej, co umożliwia stosowanie mniejszych objętości syropu przy zachowaniu skutecznej dawki terapeutycznej.



Wskazania

Karbocysteina jest substancją mukolityczną wspomagającą leczenie chorób układu oddechowego, przebiegających z nadmiernym wytwarzaniem gęstej i lepkiej wydzieliny, w tym przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.

Dorośli. Początkowo zaleca się stosowanie 15 ml produktu leczniczego 3x/dobę (co odpowiada 2250 mg/dobę), po wystąpieniu działania mukolitycznego zmniejszyć dawkę do 10 ml 3x/dobę (co odpowiada 1500 mg/dobę). Dzieci i młodzież. W wieku 2-5 lat: 125-250 mg (2,5-5 ml syropu), 2x/dobę. W wieku 6-12 lat: 250 mg (5 ml syropu), 3x/dobę. Produkt jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

W celu odmierzenia odpowiedniej ilości produktu leczniczego, należy użyć dołączonej strzykawki, niezależnie od tego, czy produkt leczniczy jest stosowany u osoby dorosłej, czy dziecka. Strzykawka doustna jest skalowana na 0,25 ml. Jedna podziałka, 0,25 ml odpowiada 12,5 mg karbocysteiny. Jak korzystać ze strzykawki: krok 1: sprawdzić oznakowanie z boku strzykawki, aby zobaczyć, jaką ilością produktu leczniczego należy ją wypełnić. Krok 2: nacisnąć tłok strzykawki do samego końca. Następnie włożyć koniec strzykawki do butelki z produktem leczniczym. Krok 3: powoli pociągnąć tłok, aż strzykawka wypełni się do odpowiedniego oznaczenia. Upewnić się, że w strzykawce nie ma dużych pęcherzyków powietrza. Jeśli są, opróżnić strzykawkę i spróbować ponownie. Krok 4: umieścić koniec strzykawki w jamie ustnej przy policzku i ostrożnie nacisnąć tłok, aby powoli uwolnić produkt leczniczy. Po użyciu należy zakręcić butelkę. Przemyć strzykawkę w ciepłej wodzie i pozostawić do wyschnięcia. Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wiek dziecka poniżej 2 lat. Czynna choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy.

Specjalne środki ostrożności: pacjenci z astmą oskrzelową ze skurczem oskrzeli w wywiadzie; ciężka niewydolność oddechowa; pacjenci osłabieni. Przez zmniejszenie odruchu kaszlowego, istnieje ryzyko niedrożności dróg oddechowych w wyniku zwiększenia ilości wydzielin. Zastosowanie produktu leczniczego powoduje zmniejszenie lepkości i usunięcie śluzu, poprzez aktywność rzęskową nabłonka, lub przez odruch kaszlowy. Dlatego należy spodziewać się wzmożonego kaszlu i plwociny. Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego z lekami przeciwkaszlowymi nie jest zalecane. Ze względu na to, że produkty mukolityczne mogą uszkadzać błonę śluzową żołądka, karbocysteinę należy stosować z dużą ostrożnością u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy w wywiadzie. Należy zachować ostrożność u osób starszych oraz stosujących inne leki, które mogą spowodować krwawienie z przewodu pokarmowego. W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego należy zaprzestać stosowania leku. Produkt leczniczy zawiera sacharozę. Produkt leczniczy zawiera 2,9 g sacharozy w dawce 5 ml, oraz odpowiednio 5,8 g i 8,7 g w dawkach 10 ml i 15 ml. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego. Produkt leczniczy zawiera parahydroksybenzoesan metylu. Może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Produkt leczniczy zawiera do 7 mg sodu na ml, co odpowiada 0,35% zalecanej przez WHO maks. 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych. Produkt leczniczy nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji. W trakcie leczenia karbocysteiną nie należy stosować leków przeciwkaszlowych ani leków zmniejszających wydzielanie śluzu oskrzelowego.

Pomimo tego, że badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego karbocysteiny, nie zaleca się stosowania produktu leczniczego podczas I trymestru ciąży. Nie wiadomo czy karbocysteina przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się stosowania karbocysteiny w okresie karmienia piersią. Brak wystarczających danych dotyczących wpływu karbocysteiny na płodność.

Zaburzenia serca: (rzadko) kołatanie serca. Zaburzenia endokrynologiczne: (nieznana) niedoczynność tarczycy. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) nudności, wymioty, biegunka; (bardzo rzadko) krwawienie z przewodu pokarmowego; (nieznana) dyskomfort w jamie brzusznej. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) pokrzywka i skurcz oskrzeli; (bardzo rzadko) wysypka. Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej: (nieznana) ból mięśni.Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) ból głowy, zawroty głowy, nietrzymanie moczu, kołatanie serca. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (rzadko) duszności; (nieznana) śluzotok oskrzelowy. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) Zespół Stevens-Johnsona, rumień wielopostaciowy, szczegóły patrz ChPL.

Najbardziej prawdopodobnymi objawami przedawkowania karbocysteiny są zaburzenia żołądkowojelitowe (bóle żołądka, nudności i wymioty). W przypadku przedawkowania należy przeprowadzić płukanie żołądka, a następnie obserwować pacjenta. Odtrutka nie jest znana.

Karbocysteina (S-karboksymetylo-L-cysteina) wykazuje działanie w modelach zwierzęcych z normalnym i zwiększonym wydzielaniem śluzu i wpływa na ilość i rodzaj glikoprotein śluzowych wydzielanych przez drogi oddechowe. Wiadomo, że zwiększenie stosunku glikoprotein kwaśnych do obojętnych i przekształcenie komórek surowiczych w śluzowe jest początkowym etapem odpowiedzi na podrażnienie, po którym w normalnych warunkach następuje nadmierne wydzielanie. Podanie karbocysteiny zwierzętom, które poddano następnie działaniu czynników drażniących sprawia, że wydzielane glikoproteiny pozostają prawidłowe. Zastosowanie karbocysteiny u zwierząt po ekspozycji na czynniki drażniące przyspiesza powrót do stanu prawidłowego. Kilka badań wykazało, że karbocysteina zmniejsza rozrost komórek kubkowych. Można zatem stwierdzić, że karbocysteina odgrywa rolę w leczeniu zaburzeń charakteryzujących się nieprawidłową lepkością śluzu.

1 ml syropu zawiera 50 mg karbocysteiny. 5 ml syropu zawiera 250 mg karbocysteiny.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.