Trimetazydyna w leczeniu stabilnej dławicy piersiowej

Trimetazydyna, substancja czynna leku Preductal® MR, jest wskazana u dorosłych pacjentów ze stabilną dławicą piersiową jako element terapii skojarzonej. Stosuje się ją w przypadkach, gdy standardowe leczenie przeciwdławicowe pierwszego rzutu okazuje się niewystarczające lub nie jest tolerowane przez pacjenta.

Lek ten wykazuje działanie cytoprotekcyjne, chroniąc struktury i funkcje komórek różnych tkanek i narządów przed skutkami niedotlenienia i niedokrwienia. Szczególnie istotne jest jego działanie na mięsień sercowy i narządy neurosensoryczne, przy czym nie wpływa on na parametry hemodynamiczne ani na naczynia krwionośne.

Mechanizm działania

Trimetazydyna działa poprzez hamowanie β-oksydacji kwasów tłuszczowych, blokując długołańcuchową tiolazę 3-ketoacylokoenzymu A. Prowadzi to do nasilenia utleniania glukozy w komórkach. W warunkach niedotlenienia proces ten wymaga mniejszego zużycia tlenu niż β-oksydacja, co pozwala na optymalizację procesów energetycznych w komórkach i utrzymanie prawidłowego metabolizmu nawet w sytuacji niedokrwienia.

Dawkowanie i sposób podawania

Uwaga: U pacjentów w podeszłym wieku ekspozycja na trimetazydynę może być zwiększona ze względu na pogorszenie czynności nerek związane z wiekiem.

U pacjentów przed zabiegiem chirurgicznym modyfikacja dawki nie jest konieczna. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności trimetazydyny u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na trimetazydynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Choroba Parkinsona, objawy parkinsonizmu, drżenia
• Zespół niespokojnych nóg oraz inne powiązane zaburzenia ruchowe
• Ciężkie zaburzenie czynności nerek (ClCr <30 ml/min)

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Preductal® MR nie jest przeznaczony do leczenia ostrych napadów dławicy piersiowej, niestabilnej dławicy piersiowej ani zawału mięśnia sercowego. Nie należy go stosować w okresie poprzedzającym hospitalizację ani w pierwszych dniach hospitalizacji.

Trimetazydyna może powodować lub nasilać objawy parkinsonizmu, takie jak drżenie, bezruch czy hipertonia. Należy systematycznie monitorować pacjentów pod kątem tych objawów, szczególnie osoby w podeszłym wieku. W przypadku wystąpienia zaburzeń ruchowych, należy definitywnie odstawić lek. Większość objawów ustępuje w ciągu 4 miesięcy po odstawieniu trimetazydyny.

Należy zachować szczególną ostrożność przy przepisywaniu leku pacjentom z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek oraz osobom w wieku powyżej 75 lat, ze względu na możliwość zwiększonej ekspozycji na lek.

Interakcje

Nie zidentyfikowano istotnych interakcji trimetazydyny z innymi produktami leczniczymi ani pokarmami.

Ciąża i laktacja

Brak danych dotyczących stosowania trimetazydyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na rozród. Zaleca się unikanie stosowania leku w okresie ciąży.

Nie wiadomo, czy trimetazydyna lub jej metabolity przenikają do mleka kobiecego. Ze względu na potencjalne ryzyko dla noworodków lub niemowląt, produkt nie powinien być stosowany podczas karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy
• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności i wymioty
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, świąd, pokrzywka
• Zaburzenia ogólne: astenia

Rzadziej obserwowano zaburzenia serca (kołatanie serca, skurcze dodatkowe, tachykardia) oraz zaburzenia naczyniowe (niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne).

Z nieznaną częstością występowania raportowano objawy parkinsonizmu, zaburzenia snu, agranulocytozę, małopłytkowość oraz zapalenie wątroby.

Przedawkowanie

Informacje dotyczące przedawkowania trimetazydyny są ograniczone. W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe.

Skład

Jedna tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 35 mg trimetazydyny dichlorowodorku.

Trimetazydyna, jako lek stosowany w terapii skojarzonej stabilnej dławicy piersiowej, oferuje unikalne podejście do leczenia poprzez optymalizację metabolizmu komórkowego w warunkach niedotlenienia. Jej skuteczność i profil bezpieczeństwa czynią ją wartościową opcją terapeutyczną, szczególnie u pacjentów, u których standardowe leczenie przeciwdławicowe okazuje się niewystarczające. Jednakże, ze względu na potencjalne ryzyko wystąpienia objawów parkinsonizmu, konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjentów, zwłaszcza osób w podeszłym wieku.