Polvertic® - Betahistyny dichlorowodorek w leczeniu choroby Ménière'a i zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego

Wskazania do stosowania

Polvertic® jest wskazany w leczeniu choroby Ménière'a, charakteryzującej się triadą następujących objawów:

• Zawroty głowy (z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami)
• Postępująca utrata słuchu
• Szumy uszne

Dodatkowo, lek ten znajduje zastosowanie w objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego.

Betahistyna, jako syntetyczny analog histaminy, wykazuje działanie zarówno agonistyczne na receptory H1, jak i antagonistyczne na receptory H3. Mechanizm działania leku opiera się na zwiększeniu przepływu krwi w prążku naczyniowym ucha wewnętrznego oraz przyspieszeniu kompensacji przedsionkowej po uszkodzeniu układu równowagi.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie do potrzeb pacjenta. Efekt terapeutyczny może być widoczny dopiero po kilku tygodniach leczenia.

Indywidualizacja dawkowania oraz cierpliwość w oczekiwaniu na efekty terapeutyczne są kluczowe w leczeniu betahistyną.

Przeciwwskazania

Stosowanie Polvertic® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na betahistynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Guz chromochłonny nadnerczy (pheochromocytoma) - ze względu na ryzyko ciężkiego nadciśnienia tętniczego wywołanego uwolnieniem amin katecholowych

Szczególną uwagę należy zwrócić na wykluczenie guza chromochłonnego nadnerczy przed rozpoczęciem terapii betahistyną.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Polvertic® należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

• Astmą oskrzelową
• Chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie
• Pokrzywką, wysypkami alergicznymi lub alergicznym nieżytem nosa
• Ciężkim niedociśnieniem tętniczym

Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu "Lapp" lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.

Dokładny wywiad medyczny i monitorowanie pacjentów z grupy ryzyka są niezbędne dla bezpiecznego stosowania betahistyny.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Mimo braku badań in vivo dotyczących interakcji, należy zwrócić uwagę na potencjalne interakcje z:

• Inhibitorami MAO, w tym selektywnymi inhibitorami MAO-B (np. selegilina) - możliwe hamowanie metabolizmu betahistyny
• Lekami antyhistaminowymi - możliwy wpływ na skuteczność obu leków

Konieczna jest ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu betahistyny z inhibitorami MAO oraz lekami antyhistaminowymi.

Wpływ na ciążę i laktację

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania betahistyny w ciąży. Nie zaleca się stosowania leku u kobiet w ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Brak informacji o przenikaniu betahistyny do mleka kobiecego, dlatego należy rozważyć potencjalne korzyści dla matki i ryzyko dla dziecka przed zastosowaniem leku w okresie karmienia piersią.

Stosowanie betahistyny u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinno być ograniczone do sytuacji, gdy korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, zaburzenia trawienia, łagodne dolegliwości żołądkowo-jelitowe (wymioty, bóle brzucha, wzdęcia)
• Zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje skórne i podskórne (obrzęk naczynioruchowy, wysypka, świąd, pokrzywka)

Większość działań niepożądanych ma charakter łagodny i przemijający, jednak należy monitorować pacjentów pod kątem potencjalnych reakcji alergicznych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania betahistyny mogą wystąpić następujące objawy:

• Łagodne do umiarkowanych: nudności, senność, bóle brzucha (przy dawkach ≥640 mg)
• Poważniejsze: drgawki, powikłania płucne i sercowe (przy zamierzonym przedawkowaniu, zwłaszcza w połączeniu z innymi lekami)

W przypadku przedawkowania zaleca się postępowanie zgodnie z przyjętymi standardami medycznymi.

Mimo relatywnie bezpiecznego profilu betahistyny, w przypadku przedawkowania konieczne jest wdrożenie odpowiedniego postępowania medycznego.

Właściwości farmakodynamiczne

Betahistyna wykazuje złożony mechanizm działania, obejmujący:

• Częściowy agonizm receptora histaminowego H1
• Antagonizm receptora histaminowego H3
• Zwiększenie obrotu i uwalniania histaminy
• Poprawę krążenia krwi w prążku naczyniowym ucha wewnętrznego
• Przyspieszenie powrotu prawidłowej funkcji przedsionka po uszkodzeniu
• Hamowanie generowania impulsów iglicowych przez neurony jąder przedsionkowych

Skuteczność betahistyny została potwierdzona w badaniach klinicznych u pacjentów z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego i chorobą Ménière'a, wykazując poprawę w zakresie nasilenia i częstości napadów zawrotów głowy.

Wielokierunkowy mechanizm działania betahistyny przyczynia się do jej skuteczności w leczeniu zaburzeń przedsionkowych.

Skład

Polvertic® dostępny jest w trzech dawkach:

• 8 mg betahistyny dichlorowodorku
• 16 mg betahistyny dichlorowodorku
• 24 mg betahistyny dichlorowodorku

Różnorodność dostępnych dawek umożliwia indywidualne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta.