Plegridy - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Plegridy jest wskazany do stosowania u dorosłych pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego (RRMS). Produkt wykazuje większą skuteczność niż placebo w leczeniu tej postaci choroby.

Należy mieć na uwadze, że brak jest bezpośrednich danych porównawczych skuteczności Plegridy względem niepegylowanego interferonu beta lub danych dotyczących efektywności po wcześniejszym leczeniu niepegylowanym interferonem βany pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o ewentualnej zmianie stosowanego interferonu.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza doświadczonego w terapii stwardnienia rozsianego. Zalecana dawka Plegridy to 125 μg we wstrzyknięciu podskórnym co 2 tygodnie (14 dni).

Rozpoczęcie leczenia:

Dostępny jest zestaw do rozpoczynania leczenia zawierający 2 pierwsze dawki (63 μg i 94 μg). Stopniowe zwiększanie dawki może złagodzić objawy grypopodobne występujące na początku terapii interferonami.

W przypadku pominięcia dawki:

• Jeśli do następnej planowanej dawki pozostało ≥7 dni: przyjąć pominiętą dawkę natychmiast, kontynuować leczenie zgodnie z dotychczasowym harmonogramem
• Jeśli do następnej planowanej dawki pozostało <7 dni: rozpocząć nowy 2-tygodniowy schemat dawkowania od dnia przyjęcia pominiętej dawki

Nie należy podawać dwóch dawek w odstępie krótszym niż 7 dni.

Szczególne grupy pacjentów

Osoby w podeszłym wieku (>65 lat): Bezpieczeństwo i skuteczność u pacjentów >65 r.ż. nie zostały wystarczająco zbadane ze względu na ograniczoną liczbę takich pacjentów w badaniach klinicznych.

Zaburzenia czynności nerek: Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby: Plegridy nie był badany u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Dzieci i młodzież (0-18 lat): Bezpieczeństwo i skuteczność Plegridy u dzieci i młodzieży nie zostały ustalone. Brak dostępnych danych.

Sposób podawania

Plegridy przeznaczony jest do podawania podskórnego. Zaleca się, aby wykwalifikowany personel medyczny przeszkolił pacjenta w zakresie prawidłowej techniki wykonywania wstrzyknięć podskórnych. Pacjenci powinni zmieniać miejsca wstrzyknięć.

Typowe miejsca wstrzyknięć podskórnych to:

• Brzuch
• Ramię
• Udo

Przed podaniem należy wyjąć lek z lodówki i ogrzać do temperatury pokojowej (około 30 minut). Nie należy używać zewnętrznych źródeł ciepła do ogrzania produktu.

Nie należy używać ampułko-strzykawki, jeżeli płyn jest zabarwiony, mętny lub widoczne są pływające cząstki. Płyn powinien być klarowny i bezbarwny.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na naturalny lub rekombinowany interferon beta, peginterferon lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Rozpoczęcie leczenia u kobiet w ciąży
• Aktualne ciężkie zaburzenia depresyjne i/lub myśli samobójcze

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Uszkodzenie wątroby

Podczas leczenia interferonami beta obserwowano zwiększenie stężenia transaminaz wątrobowych, zapalenie wątroby, autoimmunologiczne zapalenie wątroby i rzadkie przypadki ciężkiej niewydolności wątroby. Należy monitorować pacjentów pod kątem objawów uszkodzenia wątroby i zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu innych leków potencjalnie hepatotoksycznych.

Zaleca się regularne kontrolowanie poziomu enzymów wątrobowych podczas terapii Plegridy.

Depresja i myśli samobójcze

Plegridy należy podawać ostrożnie pacjentom z występującymi w przeszłości zaburzeniami depresyjnymi. Depresja występuje ze zwiększoną częstością u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym oraz podczas stosowania interferonów.

Pacjentów należy poinformować o konieczności natychmiastowego zgłoszenia objawów depresji i/lub myśli samobójczych. Pacjenci z objawami depresji powinni być ściśle monitorowani i odpowiednio leczeni. Należy rozważyć przerwanie terapii Plegridy w takich przypadkach.

Reakcje nadwrażliwości

Zgłaszano rzadkie przypadki ciężkich reakcji nadwrażliwości jako powikłanie leczenia interferonem beta, w tym produktem Plegridy. W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości należy przerwać leczenie.

Reakcje w miejscu wstrzyknięcia

Podczas podskórnego stosowania interferonu beta zgłaszano reakcje w miejscu wstrzyknięcia, w tym martwicę. Aby zminimalizować ryzyko, należy przeszkolić pacjentów w zakresie aseptycznej techniki wykonywania wstrzyknięć i regularnie kontrolować miejsca iniekcji.

W przypadku uszkodzenia skóry z towarzyszącym obrzękiem lub sączeniem się płynu z miejsca wstrzyknięcia, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Wystąpienie martwicy w jednym miejscu nie zawsze wymaga przerwania leczenia - decyzja zależy od rozległości zmian.

Zmniejszenie liczby komórek krwi obwodowej

U pacjentów przyjmujących interferon beta obserwowano zmniejszenie liczby wszystkich rodzajów komórek krwi obwodowej, w tym rzadkie przypadki pancytopenii i ciężkiej trombocytopenii. Pacjentów leczonych Plegridy należy monitorować pod kątem objawów cytopenii.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Podczas terapii produktami zawierającymi interferon beta zgłaszano przypadki zespołu nerczycowego wywołanego różnymi rodzajami nefropatii. Zaleca się okresowe monitorowanie funkcji nerek, szczególnie u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka chorób nerek.

Mikroangiopatia zakrzepowa (TMA)

Podczas leczenia interferonem beta zgłaszano przypadki TMA, objawiające się jako zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP) lub hemolityczny zespół mocznicowy (HUS). Wczesne objawy obejmują trombocytopenię, nowo rozpoznane nadciśnienie i zaburzenie czynności nerek. W razie podejrzenia TMA należy natychmiast wdrożyć leczenie i rozważyć odstawienie Plegridy.

Nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych

Leczenie interferonami wiąże się z występowaniem nieprawidłowych wyników badań laboratoryjnych. Oprócz rutynowych badań zaleca się wykonywanie pełnej morfologii krwi, oceny układu białokrwinkowego i liczby płytek oraz badań biochemicznych, w tym prób wątrobowych. Pacjenci z zahamowaniem czynności szpiku mogą wymagać częstszego monitorowania.

Zaburzenia czynności tarczycy

U pacjentów leczonych produktami zawierającymi interferon beta obserwowano przypadki niedoczynności i nadczynności tarczycy. Zaleca się regularne badanie czynności tarczycy u pacjentów z zaburzeniami tarczycy w wywiadzie lub zgodnie ze wskazaniami klinicznymi.

Napady drgawkowe

Plegridy należy podawać ostrożnie pacjentom z napadami drgawkowymi w wywiadzie oraz pacjentom przyjmującym leki przeciwpadaczkowe, zwłaszcza jeśli padaczka nie jest odpowiednio kontrolowana.

Choroby serca

U pacjentów przyjmujących interferon beta obserwowano pogorszenie chorób serca. Pacjenci z istniejącymi poważnymi chorobami serca, takimi jak zastoinowa niewydolność serca, choroba wieńcowa lub arytmia, powinni być monitorowani pod kątem pogorszenia stanu, szczególnie na początku leczenia Plegridy.

Immunogenność

U pacjentów może dojść do wytworzenia przeciwciał przeciwko Plegridy. Dane z 2-letnich badań wskazują, że u <1% pacjentów powstały neutralizujące przeciwciała przeciwko interferonowi beta-1a zawartemu w peginterferonie beta-1a. Obecność przeciwciał nie miała zauważalnego wpływu na bezpieczeństwo ani skuteczność kliniczną, jednak analiza była ograniczona ze względu na niską częstość występowania immunogenności.

Zaburzenia czynności wątroby

Należy zachować ostrożność i ściśle monitorować pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby otrzymujących Plegridy. Pacjentów należy obserwować pod kątem objawów uszkodzenia wątroby i zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania innych potencjalnie hepatotoksycznych produktów leczniczych.

Zawartość sodu: Plegridy zawiera mniej niż 1 mmol sodu na dawkę, więc uznaje się go za "wolny od sodu".

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie przeprowadzono formalnych badań interakcji dla Plegridy. Dane z badań klinicznych wskazują, że pacjenci ze stwardnieniem rozsianym mogą otrzymywać Plegridy i kortykosteroidy podczas rzutów choroby.

Interferony zmniejszają aktywność enzymów wątrobowych zależnych od cytochromu P450. Należy zachować ostrożność podając Plegridy jednocześnie z lekami o wąskim indeksie terapeutycznym, których metabolizm jest silnie zależny od układu cytochromu P450, takimi jak niektóre leki przeciwpadaczkowe i przeciwdepresyjne.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Kobiety w wieku rozrodczym

Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia Plegridy.

Ciąża

Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania Plegridy u kobiet w ciąży. Dostępne informacje wskazują na możliwe zwiększone ryzyko samoistnego poronienia. Rozpoczynanie leczenia u kobiet w ciąży jest przeciwwskazane.

Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę lub planuje ciążę podczas terapii Plegridy, należy ją poinformować o potencjalnych zagrożeniach i rozważyć przerwanie leczenia. U pacjentek z wysoką aktywnością choroby przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć ryzyko ciężkiego rzutu po odstawieniu leku względem potencjalnego zwiększonego ryzyka samoistnego poronienia.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy peginterferon beta-1a przenika do mleka ludzkiego. Ze względu na ryzyko poważnych działań niepożądanych u niemowląt, należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub zaprzestaniu podawania Plegridy.

Płodność

Brak danych dotyczących wpływu peginterferonu beta-1a na płodność u ludzi. W badaniach na zwierzętach obserwowano brak jajeczkowania po podaniu bardzo wysokich dawek. Brak informacji o wpływie na płodność u mężczyzn.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane (częstość większa niż placebo) związane ze stosowaniem Plegridy 125 μg podawanego podskórnie co 2 tygodnie to:

• Rumień w miejscu wstrzyknięcia
• Objawy grypopodobne
• Gorączka
• Ból głowy
• Bóle mięśni
• Dreszcze
• Ból w miejscu wstrzyknięcia
• Osłabienie
• Świąd w miejscu wstrzyknięcia
• Bóle stawów

Najczęstszym działaniem niepożądanym prowadzącym do przerwania leczenia były objawy grypopodobne (<1% pacjentów).

Inne istotne działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia krwi: trombocytopenia, mikroangiopatia zakrzepowa (w tym zakrzepowa plamica małopłytkowa i zespół hemolityczno-mocznicowy)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości
• Zaburzenia układu nerwowego: drgawki
• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty
• Zaburzenia skóry: świąd, pokrzywka
• Zaburzenia nerek: zespół nerczycowy, stwardnienie kłębuszków nerkowych
• Zaburzenia w miejscu podania: martwica w miejscu wstrzyknięcia (rzadko)
• Zaburzenia psychiczne: depresja

Pełna lista działań niepożądanych znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego. Należy zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane po dopuszczeniu produktu do obrotu, aby umożliwić stałe monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania pacjenci mogą wymagać hospitalizacji w celu obserwacji. Należy zastosować odpowiednie leczenie wspomagające.

Właściwości farmakologiczne

Mechanizm działania

Dokładny mechanizm działania peginterferonu beta-1a w leczeniu stwardnienia rozsianego nie jest w pełni poznany. Plegridy wiąże się z receptorem interferonu typu I na powierzchni komórek, inicjując kaskadę reakcji wewnątrzkomórkowych prowadzących do regulacji ekspresji genów odpowiadających na interferon.

Potencjalne efekty biologiczne Plegridy obejmują:

• Zwiększenie stężenia cytokin przeciwzapalnych
• Zmniejszenie stężenia cytokin prozapalnych
• Hamowanie migracji aktywowanych komórek T przez barierę krew-mózg

Nie wiadomo, czy mechanizm działania Plegridy w stwardnieniu rozsianym przebiega dokładnie tą samą ścieżką, ponieważ patofizjologia choroby jest tylko częściowo poznana.

Właściwości farmakokinetyczne

Peginterferon beta-1a wykazuje dłuższy okres półtrwania i zmniejszoną częstość podawania w porównaniu z niepegylowanym interferonem beta-1a przy zachowaniu biologicznych właściwości interferonu beta-1a.

Skład

Substancja czynna: Peginterferon beta-1a - kowalencyjnie sprzężony interferon beta-1a z metoksypolietylenoglikolem o masie 20 000 daltonów.

Dostępne dawki:

• 63 μg peginterferonu beta-1a w 0,5 ml roztworu do wstrzykiwań
• 94 μg peginterferonu beta-1a w 0,5 ml roztworu do wstrzykiwań
• 125 μg peginterferonu beta-1a w 0,5 ml roztworu do wstrzykiwań

Moc dawki odnosi się do ilości interferonu beta-1a bez uwzględnienia dołączonej grupy PEG.

Plegridy jest skuteczną opcją terapeutyczną w leczeniu RRMS, oferującą wygodne dawkowanie co 2 tygodnie. Wymaga jednak ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie w zakresie funkcji wątroby, parametrów hematologicznych oraz potencjalnych działań niepożądanych typowych dla interferonów.