Pimafucort® - złożony preparat do miejscowego leczenia chorób skóry

Pimafucort® to preparat łączący w sobie trzy substancje czynne o komplementarnym działaniu, przeznaczony do krótkotrwałego leczenia powierzchniowych chorób skóry. Zawiera on hydrokortyzon (kortykosteroid), neomycynę (antybiotyk) oraz natamycynę (lek przeciwgrzybiczy), co pozwala naów zapalnych skóry z towarzyszącymi zakażeniami bakteryjnymi i grzybiczymi.

Skład i mechanizm działania

Każdy gram kremu lub maści Pimafucort® zawiera:

• 10 mg natamycyny - antybiotyk o działaniu grzybobójczym, szczególnie skuteczny wobec drożdżaków z rodzaju Candida spp.
• 10 mg hydrokortyzonu - słabo działający kortykosteroid o właściwościach przeciwzapalnych i obkurczających naczynia krwionośne
• 3500 I.U. neomycyny (w postaci siarczanu) - antybiotyk o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego

Hydrokortyzon hamuje reakcje zapalne i łagodzi objawy stanów zapalnych skóry, często zmniejszając towarzyszący im świąd. Neomycyna wykazuje działanie przeciwbakteryjne wobec szerokiego zakresu bakterii Gram-dodatnich (np. Staphylococcus spp., Enterococcus spp.) i Gram-ujemnych (np. Klebsiella spp., Proteus spp., Escherichia coli). Natamycyna uzupełnia działanie preparatu o komponent przeciwgrzybiczy.

Złożony skład Pimafucortu pozwala na jednoczesne zwalczanie stanu zapalnego oraz towarzyszących mu zakażeń bakteryjnych i grzybiczych, co może przyspieszyć proces leczenia i poprawić komfort pacjenta.

Wskazania do stosowania

Pimafucort® jest zalecany w krótkotrwałym leczeniu powierzchniowych chorób skóry, które:

• Reagują na leczenie kortykosteroidami
• Nie są wywołane pierwotnym zakażeniem drobnoustrojami
• Charakteryzują się współistnieniem wtórnych zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych wrażliwych na neomycynę lub natamycynę

Preparat jest szczególnie przydatny w leczeniu złożonych stanów dermatologicznych, gdzie oprócz stanu zapalnego występują również wtórne zakażenia mikrobiologiczne.

Dawkowanie i sposób podania

Preparat dostępny jest w postaci kremu lub maści, co pozwala na dostosowanie formy do rodzaju zmian skórnych. Zaleca się stosowanie w leczeniu stanów ostrych i podostrych, a także zmian zlokalizowanych w obrębie skóry owłosionej i fałdów skórnych.

Elastyczność w dawkowaniu i formie aplikacji pozwala na indywidualne dostosowanie terapii do potrzeb pacjenta i charakteru zmian skórnych.

Przeciwwskazania

Stosowanie Pimafucortu® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Choroby skóry spowodowane pierwotnymi zakażeniami bakteryjnymi, wirusowymi, grzybiczymi, drożdżakowymi lub pasożytniczymi
• Choroby wrzodowe skóry, rany, owrzodzenia podudzi, rany oparzeniowe
• Objawy niepożądane po miejscowym stosowaniu kortykosteroidów (np. posteroidowe okołowargowe zapalenie skóry, rozstępy skórne)
• Rybia łuska, młodzieńczy wyprysk stóp, trądzik pospolity, trądzik różowaty
• Kruchość naczyń krwionośnych, zanik skóry
• Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu

Szeroki zakres przeciwwskazań wymaga dokładnej oceny stanu skóry pacjenta przed rozpoczęciem terapii Pimafucortem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Pimafucortu® należy zachować szczególną ostrożność:

• Unikać kontaktu preparatu z oczami i stosowania w ich okolicy ze względu na ryzyko jaskry prostej lub zaćmy podtorebkowej
• Przy aplikacji na rozległe powierzchnie skóry, u dzieci lub pod opatrunkiem okluzyjnym istnieje ryzyko zahamowania czynności kory nadnerczy
• U osób wrażliwych na neomycynę możliwe jest wystąpienie nadwrażliwości krzyżowej na inne antybiotyki aminoglikozydowe
• Unikać długotrwałego stosowania i nakładania na rany lub uszkodzoną skórę ze względu na potencjalne ryzyko ototoksyczności i nefrotoksyczności neomycyny
• W przypadku nadkażenia lub nadmiernego wzrostu grzybów należy przerwać stosowanie preparatu i wdrożyć alternatywne leczenie
• Krem może powodować reakcje alergiczne ze względu na zawartość parahydroksybenzoesanu metylu i propylu

Stosowanie Pimafucortu wymaga regularnej oceny stanu skóry pacjenta oraz monitorowania potencjalnych działań niepożądanych, szczególnie przy dłuższym stosowaniu lub aplikacji na większe powierzchnie skóry.

Ciąża i laktacja

Stosowanie Pimafucortu® u kobiet w ciąży wymaga szczególnej ostrożności. Ze względu na teoretyczne ryzyko ototoksycznego działania neomycyny na płód, u kobiet ciężarnych nie należy stosować preparatu:

• Przez długi czas
• Na rozległe powierzchnie skóry
• Pod opatrunkiem okluzyjnym

W przypadku konieczności zastosowania Pimafucortu u kobiet w ciąży, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza i ograniczyć stosowanie do minimum.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Pimafucortu® mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Zaburzenia endokrynologiczne:

(rzadko) zahamowanie czynności kory nadnerczy

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

(rzadko) zanik skóry ze ścieńczeniem, rozszerzenie drobnych naczyń krwionośnych, plamica i rozstępy skórne; zapalenie skóry z objawami podobnymi do trądziku różowatego i okołowargowe zapalenie skóry z zanikiem skóry lub bez; "efekt z odbicia" po zaprzestaniu leczenia; opóźnienie procesu wyleczenia; odbarwienie skóry; nadmierne owłosienie

Reakcje alergiczne:

Możliwość wystąpienia alergii kontaktowej na neomycynę

Zaburzenia oka:

(bardzo rzadko) zwiększenie ciśnienia śródgałkowego, zwiększone ryzyko wystąpienia zaćmy

Uwaga: Prawdopodobieństwo wystąpienia ogólnych objawów niepożądanych miejscowo stosowanych kortykosteroidów jest znacznie mniejsze po stosowaniu hydrokortyzonu niż po stosowaniu silniej działających kortykosteroidów.

Mimo że Pimafucort zawiera słabo działający kortykosteroid, długotrwałe stosowanie lub aplikacja na duże powierzchnie skóry może prowadzić do wystąpienia działań niepożądanych charakterystycznych dla tej grupy leków.

Interakcje i przedawkowanie

Nie są znane interakcje Pimafucortu® z innymi lekami. Przedawkowanie preparatu przy stosowaniu miejscowym jest mało prawdopodobne. Nie wydaje się możliwe wchłonięcie toksycznej dawki neomycyny przez skórę.

Mimo niskiego ryzyka interakcji i przedawkowania, należy stosować preparat zgodnie z zaleceniami lekarza i nie przekraczać maksymalnego czasu leczenia (14 dni) bez konsultacji medycznej.