Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Peritol

Cyproheptadine hydrochloride

tabl.
4 mg
20 szt.
Doustnie
Rx
100%
30,99

Wskazania do stosowania

Peritol jest lekiem przeciwhistaminowym o szerokim spektrum zastosowań w leczeniu chorób alergicznych. Główne wskazania obejmują:

  • Choroby alergiczne przebiegające ze świądem:
    • Ostra i przewlekła pokrzywka
    • Obrzęk naczynioruchowy
    • Wysypka polekowa
    • Wyprysk i zapalenie skóry z wypryskiem
    • Kontaktowe zapalenie skóry
    • Neurodermit
  • Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa
  • Naczynioruchowe zapalenie błony śluzowej nosa
  • Choroba posurowicza
  • Miejscowe reakcje alergiczne po ukąszeniach owadów
  • Naczyniowe bóle głowy (migrena, bóle zależne od histaminy)
  • Jadłowstręt psychiczny (anoreksja)

Szeroki zakres wskazań wynika z antagonistycznego działania cyproheptadyny wobec receptorów histaminowych H1 oraz serotoninowych, co przekłada się na efekt przeciwalergiczny, przeciwświądowy oraz wpływ na ośrodkowy układ nerwowy.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie
Dorośli - Dawka początkowa: 12 mg/dobę (1 tabl. 3x/dobę)
- Przewlekła pokrzywka: 6 mg/dobę (1/2 tabl. 3x/dobę)
- Migrena: 4-8 mg/dobę (1-2 tabl.)
- Jadłowstręt psychiczny: 12 mg/dobę (1 tabl. 3x/dobę)
- Maks. dawka dobowa: 20 mg (5 tabl.)
Dzieci 2-6 lat - 2 mg 2-3x/dobę (1/2 tabl. 2-3x/dobę)
- Maks. dawka dobowa: 8 mg (2 tabl.)
Dzieci 7-14 lat - 8-12 mg/dobę (1 tabl. 2-3x/dobę)
- Maks. dawka dobowa: 16 mg (4 tabl.)

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od masy ciała pacjenta i odpowiedzi klinicznej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek zaleca się zmniejszenie dawki ze względu na możliwe zmiany w metabolizmie i eliminacji leku.

Ze względu na działanie sedatywne, pierwszą dawkę leku zaleca się podać wieczorem po kolacji. Nie należy stosować u dzieci poniżej 2 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania

Peritol jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na cyproheptadynę lub którykolwiek składnik preparatu
  • Ostry napad astmy
  • Jaskra
  • Zwężenie w przewodzie pokarmowym (zwłaszcza odźwiernikowej części żołądka lub dwunastnicy)
  • Schorzenia przebiegające z zatrzymaniem moczu (np. przerost gruczołu krokowego, zwężenie szyi pęcherza moczowego)
  • Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO
  • Ciąża i okres karmienia piersią
  • Pacjenci wyniszczeni, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
  • Noworodki i wcześniaki

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z astmą oskrzelową w wywiadzie, wysokim ciśnieniem śródgałkowym, nadczynnością tarczycy, chorobami układu krążenia oraz nadciśnieniem tętniczym.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Peritolu należy zwrócić uwagę na następujące aspekty:

  • Działanie sedatywne - może upośledzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, zwłaszcza na początku terapii
  • Interakcje z alkoholem - nasilenie depresyjnego wpływu na OUN
  • Ryzyko zaburzeń hemopoezy przy długotrwałym stosowaniu - konieczność monitorowania morfologii krwi
  • Zawartość laktozy - przeciwwskazany u pacjentów z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy
  • Ostrożność u pacjentów z chorobami układu krążenia, nadciśnieniem tętniczym, astmą oskrzelową, jaskrą i nadczynnością tarczycy

Należy poinformować pacjentów o konieczności unikania spożywania alkoholu podczas terapii Peritolem ze względu na ryzyko nasilenia działania sedatywnego.

Warto zapamiętać
  • Peritol wykazuje działanie przeciwhistaminowe, przeciwserotoninowe i cholinolityczne, co przekłada się na szerokie spektrum zastosowań w chorobach alergicznych.
  • Ze względu na działanie sedatywne, pierwszą dawkę leku zaleca się podać wieczorem, a pacjentów należy poinformować o możliwym upośledzeniu zdolności prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Peritol może wchodzić w istotne interakcje z następującymi lekami:

  • Inhibitory MAO - nasilenie i przedłużenie działania cholinolitycznego
  • Leki działające hamująco na OUN (leki nasenne, uspokajające, przeciwlękowe) - nasilenie działania sedatywnego
  • Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) - ryzyko interakcji serotoninergicznych
  • Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne - możliwość fałszywie dodatniego wyniku testu na obecność tych leków w moczu

Należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Peritolu z wymienionymi grupami leków, monitorując pacjenta pod kątem nasilonych działań niepożądanych lub interakcji.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Peritolu w okresie ciąży jest przeciwwskazane ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa. Badania na zwierzętach dotyczące wpływu na reprodukcję są niewystarczające.

Nie wiadomo, czy cyproheptadyna przenika do mleka kobiecego. Ze względu na potencjalne ryzyko wystąpienia działań niepożądanych u karmionego piersią dziecka, należy podjąć decyzję o zaprzestaniu karmienia piersią lub odstawieniu leku, biorąc pod uwagę korzyści z leczenia dla matki.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane Peritolu obejmują:

  • Zaburzenia układu nerwowego: senność (często przemijająca po 3-4 dniach leczenia), zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów
  • Zaburzenia żołądka i jelit: suchość w jamie ustnej, nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu
  • Zaburzenia oka: niewyraźne widzenie, zaburzenia akomodacji
  • Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zwiększenie masy ciała, wzmożony apetyt

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak zaburzenia krwi (niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość), zaburzenia czynności wątroby czy reakcje alergiczne.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Peritolu mogą wystąpić objawy cholinolityczne (suchość w jamie ustnej, rozszerzenie źrenic, zaczerwienienie skóry) oraz zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego. U dzieci przedawkowanie może prowadzić do poważnych powikłań, włącznie ze śpiączką i zgonem.

Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:

  • Wywołanie wymiotów i płukanie żołądka
  • Podanie węgla aktywowanego
  • Stosowanie leczenia podtrzymującego funkcje życiowe
  • W przypadku niedociśnienia - podawanie leków wazopresyjnych

Należy unikać podawania środków stymulujących OUN. Osmotyczne środki przeczyszczające mogą być pomocne w rozcieńczeniu zawartości jelit.

Właściwości farmakologiczne

Cyproheptadyna, substancja czynna Peritolu, jest antagonistą receptorów serotoninowych i histaminowych H1. Wykazuje również działanie cholinolityczne i sedatywne. Mechanizm działania polega na konkurencyjnym hamowaniu wiązania histaminy i serotoniny do ich receptorów, co przekłada się na efekt przeciwalergiczny i przeciwświądowy.

Skład

Jedna tabletka Peritolu zawiera 4 mg chlorowodorku cyproheptadyny, co odpowiada 4,3 mg półtorawodnego chlorowodorku cyproheptadyny.

Peritol, dzięki swojemu złożonemu mechanizmowi działania, stanowi wartościową opcję terapeutyczną w leczeniu szerokiego spektrum chorób alergicznych oraz w specyficznych wskazaniach, takich jak migrena czy jadłowstręt psychiczny. Jednakże, ze względu na profil działań niepożądanych i potencjalne interakcje, stosowanie leku wymaga starannego monitorowania pacjenta i indywidualnego dostosowania dawki.



Wskazania

Lek jest stosowany w leczeniu: chorób alergicznych, szczególnie tych, którym towarzyszy świąd, np. ostra i przewlekła pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wysypka polekowa, wyprysk, zapalenie skóry z wypryskiem, kontaktowe zapalenie skóry, neurodermit, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, naczynioruchowe zapalenie błony śluzowej nosa, choroba posurowicza, miejscowe reakcje alergiczne występujące po ukąszeniu przez owady; naczyniowych bólów głowy (migrena, bóle zależne od histaminy); jadłowstrętu psychicznego (anoreksji).

Dorośli. Dawka początkowa wynosi zazwyczaj 12 mg (1 tabl. 3x/dobę). W przewlekłej pokrzywce można podawać 6 mg/dobę (1/2 tabl. 3x/dobę). W ostrych napadach migreny zalecana dawka wynosi 4 mg (1 tabl.)/dobę. Jeżeli utrzymuje się migrenowy ból głowy po upływie pół godziny dawkę można powtórzyć. Należy pamiętać, aby nie przekraczać dawki 8 mg (2 tabl.) w ciągu 4-6 h. W jadłowstręcie psychicznym zalecana dawka wynosi 4 mg (1 tabl.) 3x/dobę. Dawka podtrzymująca: 12 mg/dobę w 3 dawkach podzielonych jest zwykle dawką wystarczającą. Maks. dawka dobowa: 20 mg (5 tabl.). Stosowanie produktu leczniczego u osób w podeszłym wieku i/lub wyniszczonych jest przeciwwskazane, gdyż ta grupa pacjentów może być szczególnie podatna na wystąpienie niektórych działań niepożądanych charakterystycznych dla leków przeciwhistaminowych (np. zawroty głowy, senność, niedociśnienie). Dzieci i młodzież. Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci poniżej 2 lat, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa jego stosowania ani skuteczności w tej grupie wiekowej. Zalecana dawka u dzieci powyżej 2 lat to 0,25 mg/kg mc./dobę, tzn. 8 mg/m2 pc. Dzieci 2-6 lat: zazwyczaj stosowana dawka to 2 mg 2-3x/dobę (pół tabl. 2-3x/dobę), w zależności od masy ciała i odpowiedzi klinicznej pacjenta. Jeśli potrzebna jest dodatkowa dawka to należy ją podać przed snem. Maks. dawka dobowa w tej grupie wiekowej wynosi 8 mg (2 tabl). Dzieci 7-14 lat: dawka dobowa wynosi zazwyczaj 8-12 mg (1 tabl. 2-3x/dobę). Jeśli potrzebna jest dodatkowa dawka to należy ją podać przed snem. Maks. dawka dobowa w tej grupie wiekowej to 16 mg (4 tabl.). Dzieci w wieku od 15 do 18 lat. Brak danych dotyczących stosowania cyproheptadyny u dzieci w wieku 15-18 lat. Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby: może wystąpić zmniejszenie szybkości metabolizmu substancji czynnej leku i dlatego zaleca się zmniejszenie dawki. Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek: eliminacja substancji czynnej odbywa się przede wszystkim przez nerki i dlatego należy rozważyć zmniejszenie dawki u tych pacjentów.

Produktu nie należy podawać pacjentom w następujących przypadkach: nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; ostry napad astmy; jaskra; zwężenie w przewodzie pokarmowym, zazwyczaj w odźwiernikowej części żołądka lub w dwunastnicy (1-szej części jelita cienkiego) jako powikłania wrzodu trawiennego; schorzenia, którym towarzyszy zatrzymanie moczu (objawowy rozrost gruczołu krokowego, zwężenie szyi pęcherza moczowego); jednoczesne podawanie inhibitorów MAO; ciąża i okres karmienia piersią; pacjenci wyniszczeni, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat); noworodki lub wcześniaki.

Na początku leczenia, ze względu na działanie sedatywne produktu leczniczego, zaleca się podanie pierwszej dawki leku wieczorem po kolacji. Nie należy stosować produktu leczniczego u dzieci poniżej 2 lat. Podczas leczenia dzieci powyżej 2 lat należy zachować ostrożność, ponieważ mogą one wykazywać zwiększoną wrażliwość na niektóre działania niepożądane tego leku. W rzadkich przypadkach opisywano niepokój występujący podczas podawania produktu leczniczego. Ze względu na działanie cholinolityczne, należy ostrożnie stosować w następujących przypadkach: pacjenci z astmą oskrzelową w wywiadzie, pacjenci z wysokim ciśnieniem śródgałkowym, pacjenci z nadczynnością tarczycy, pacjenci z chorobami układu krążenia, pacjenci z nadciśnieniem. Alkohol może nasilać depresyjny wpływ leków przeciwhistaminowych na OUN (tzn. sedację). Dlatego należy poinformować pacjentów, aby nie spożywali napojów alkoholowych podczas leczenia produktem leczniczym. Zaburzenia hemopoezy (krwiotworzenia) (leukopenia, agranulocytoza, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna) rzadko występują podczas długotrwałego podawania leków przeciwhistaminowych. Dlatego u pacjentów, u których występują stany gorączkowe o niejasnej etiologii, z zapaleniem gardła, owrzodzeniami w obrębie błony śluzowej jamy ustnej, bladością powłok, żółtaczką, siniakami, nieprawidłowymi lub niekontrolowanymi krwawieniami, należy wykonać dokładne badanie krwi z rozmazem. W razie stwierdzenia poważnych nieprawidłowości należy rozważyć odstawienie leku. Każda tabl. produktu leczniczego zawiera 128 mg laktozy. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego leku. Szczególnie na początku terapii produkt może pogarszać koncentrację, powodować zawroty głowy, senność i spowolnienie psychoruchowe. Dlatego w początkowej fazie leczenia przez okres, który należy ustalić indywidualnie - zabronione jest prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. W późniejszym okresie terapii ograniczenia lub zakaz dotyczący prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta.

Inhibitory MAO nasilają i przedłużają cholinolityczne działanie produktu. Należy zachować ostrożność w razie jednoczesnego stosowania produktu leczniczego z lekami działającymi hamująco na OUN (np. leki nasenne, uspokajające, przeciwlękowe, alkohol) ze względu na nasilenie działania sedatywnego. Leki o działaniu serotoninergicznym, takie jak cyproheptadyna, mogą wchodzić w interakcję z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Reakcja ta może prowadzić do nawrotu depresji i związanych z nią objawów. Cyproheptadyna może być przyczyną fałszywie dodatniego wyniku testu na obecność trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych podczas skryningowego badania moczu na obecność leków. Ze względu na to, że cyproheptadyna i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą powodować podobne objawy przedawkowania, w razie jednoczesnego przedawkowania takich leków lekarze powinni starannie obserwować pacjentów, czy nie występują u nich objawy toksyczności trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania cyproheptadyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję są niewystarczające. Stosowanie produktu leczniczego w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Nie wiadomo, czy cyproheptadyna przenika do mleka kobiecego, ponieważ może powodować potencjalnie groźne działania niepożądane u karmionych piersią dzieci, należy podjąć decyzję czy zaprzestać karmienia piersią czy zaprzestać przyjmowania leku, biorąc pod uwagę na ile istotne jest przyjmowanie leku przez matkę.

Nie ma obecnie takiej dokumentacji klinicznej na temat cyproheptadyny, którą można by wykorzystać do określenia częstości występowania działań niepożądanych. W odniesieniu do większości objawów niepożądanych nie ma odpowiednich danych, aby określić częstość ich występowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość. Zaburzenia układu immunologicznego: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk alergiczny. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: jadłowstręt, wzmożony apetyt. Zaburzenia psychiczne: uczucie splątania, omamy wzrokowe, niepokój ruchowy, rozdrażnienie, nerwowość, agresywne zachowania, bezsenność, euforia, histeria. Zaburzenia układu nerwowego: podczas leczenia produktem leczniczym często występuje senność. Jest ona zazwyczaj przemijająca. U wielu pacjentów na początku terapii produktem leczniczym występuje senność, która ustępuje po 3-4 dniach leczenia. Ponadto może występować nadmierne uspokojenie (sedacja), zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, ataksja, drżenie, parestezje, zapalenie nerwów, drgawki, bóle głowy i osłabienie. Zaburzenia oka: niewyraźne widzenie, zaburzenia akomodacji (rozszerzenie źrenic), podwójne widzenie. Zaburzenia ucha i błędnika: ostre zapalenie błędnika, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szum uszny. Zaburzenia serca: kołatania serca, tachykardia, skurcze dodatkowe. Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: suchość błony śluzowej nosa i gardła, zagęszczenie wydzieliny oskrzelowej, duszność, uczucie zatkanego nosa, krwawienie z nosa. Zaburzenia żołądka i jelit: suchość w jamie ustnej, nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu, biegunka lub zaparcie. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zastój żółci (cholestaza), zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby, zaburzenia czynności wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: objawy alergiczne, takie jak rumień, plamica, pokrzywka, rzadko obrzęk Quinckego, potliwość, nadwrażliwość na światło. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: częste parcie na mocz, trudności w opróżnianiu pęcherza, zatrzymanie moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: wczesna miesiączka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: ucisk w klatce piersiowej, zmęczenie, dreszcze. Badania: zwiększenie mc.

W przypadku przedawkowania leków przeciwhistaminowych może wystąpić sedacja, senność i śpiączka albo stany pobudzenia i drgawki. Szczególnie u niemowląt i dzieci przedawkowanie może prowadzić do zgonu. Główne objawy przedawkowania produktu to: objawy cholinolityczne (podobne do działania atropiny) (tzn. suchość w jamie ustnej, sztywne rozszerzenie źrenic, zaczerwienienie skóry), jak również objawy ze strony przewodu pokarmowego. W razie podejrzenia przedawkowania produktu leczniczego zaleca się wywoływanie wymiotów, wykonanie płukania żołądka, podawanie węgla aktywowanego i stosowanie leczenia podtrzymującego funkcje życiowe. Podawanie osmotycznych środków przeczyszczających, które ściągają wodę do jelit i rozcieńczają ich zawartość, może być pomocne. Należy unikać podawania środków stymulujących OUN. Niedociśnienie należy leczyć podając leki o działaniu kurczącym naczynia krwionośne (wazopresyjnym).

Substancja czynna produktu, chlorowodorek cyproheptadyny, jest antagonistą serotoniny i histaminy i wywiera działanie cholinolityczne i sedatywne. Cyproheptadyna wiąże się z receptorami serotoninowymi i histaminowymi H1, konkurencyjnie hamując wiązanie się histaminy i serotoniny.

1 tabl. zawiera 4 mg cyproheptadyny chlorowodorku, co odpowiada 4,3 mg półtorawodnego chlorowodorku cyproheptadyny.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.