Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Peritol - (IR)

Cyproheptadine hydrochloride

tabl.
4 mg
20 szt.
Doustnie
Rx
100%
8,21

Peritol - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Peritol jest stosowany w leczeniu szerokiego spektrum chorób alergicznych, szczególnie tych przebiegających ze świądem. Do głównych wskazań należą:

stra i przewlekła pokrzywka
  • Obrzęk naczynioruchowy
  • Wysypka polekowa
  • Wyprysk i zapalenie skóry z wypryskiem
  • Kontaktowe zapalenie skóry
  • Neurodermit
  • Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa
  • Naczynioruchowe zapalenie błony śluzowej nosa
  • Choroba posurowicza
  • Miejscowe reakcje alergiczne po ukąszeniach owadów

    • Ponadto Peritol znajduje zastosowanie w leczeniu naczyniowych bólów głowy (migrena, bóle zależne od histaminy) oraz jadłowstrętu psychicznego (anoreksji).

    Peritol wykazuje szerokie spektrum działania w chorobach alergicznych oraz niektórych schorzeniach neurologicznych i psychiatrycznych, co czyni go wszechstronnym lekiem o potencjalnie dużej użyteczności klinicznej.

    Dawkowanie i sposób podawania

    Dorośli:
    Wskazanie Dawkowanie
    Dawka początkowa 12 mg (1 tabletka 3 razy na dobę)
    Przewlekła pokrzywka 6 mg/dobę (1/2 tabletki 3 razy na dobę)
    Ostre napady migreny 4 mg (1 tabletka) na dobę, można powtórzyć po 30 minutach
    Jadłowstręt psychiczny 4 mg (1 tabletka) 3 razy na dobę

    Dawka podtrzymująca: 12 mg/dobę w 3 dawkach podzielonych. Maksymalna dawka dobowa: 20 mg (5 tabletek).

    Dzieci i młodzież:
    Grupa wiekowa Dawkowanie
    Poniżej 2 lat Nie stosować
    2-6 lat 2 mg 2-3 razy na dobę (1/2 tabletki 2-3 razy na dobę)
    7-14 lat 8-12 mg (1 tabletka 2-3 razy na dobę)
    15-18 lat Brak danych

    Maksymalna dawka dobowa: 8 mg (2 tabletki) dla dzieci 2-6 lat, 16 mg (4 tabletki) dla dzieci 7-14 lat.

    Dawkowanie Peritolu jest zróżnicowane w zależności od wieku pacjenta i wskazania. Kluczowe jest dostosowanie dawki do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem maksymalnych dawek dobowych.

    Przeciwwskazania

    Peritol nie powinien być stosowany w następujących przypadkach:

    • Nadwrażliwość na cyproheptadynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
    • Ostry napad astmy
    • Jaskra
    • Zwężenie w przewodzie pokarmowym (szczególnie w odźwiernikowej części żołądka lub dwunastnicy)
    • Schorzenia przebiegające z zatrzymaniem moczu (np. przerost gruczołu krokowego, zwężenie szyi pęcherza moczowego)
    • Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO
    • Ciąża i okres karmienia piersią
    • Pacjenci wyniszczeni, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
    • Noworodki i wcześniaki

    Przeciwwskazania do stosowania Peritolu obejmują szeroki zakres schorzeń i stanów klinicznych, co wymaga dokładnej oceny pacjenta przed rozpoczęciem terapii.

    Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

    Podczas stosowania Peritolu należy zachować szczególną ostrożność w następujących przypadkach:

    • Pacjenci z astmą oskrzelową w wywiadzie
    • Pacjenci z wysokim ciśnieniem śródgałkowym
    • Pacjenci z nadczynnością tarczycy
    • Pacjenci z chorobami układu krążenia
    • Pacjenci z nadciśnieniem

    Ze względu na działanie sedatywne, zaleca się podanie pierwszej dawki leku wieczorem po kolacji. Należy unikać spożywania alkoholu podczas leczenia, gdyż może on nasilać depresyjny wpływ leku na OUN.

    U pacjentów długotrwale stosujących Peritol należy monitorować parametry krwi ze względu na rzadkie ryzyko zaburzeń hemopoezy.

    Stosowanie Peritolu wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta, z uwzględnieniem jego stanu klinicznego i potencjalnych interakcji z innymi lekami i substancjami.

    Warto zapamiętać
    • Peritol wykazuje działanie przeciwhistaminowe, przeciwserotoninowe i cholinolityczne, co czyni go skutecznym w leczeniu chorób alergicznych i niektórych zaburzeń neurologicznych.
    • Lek może powodować senność i zaburzenia koncentracji, szczególnie na początku terapii, co wymaga ostrożności przy prowadzeniu pojazdów i obsłudze maszyn.

    Interakcje z innymi produktami leczniczymi

    Peritol może wchodzić w istotne interakcje z następującymi lekami:

    • Inhibitory MAO - nasilają i przedłużają cholinolityczne działanie Peritolu
    • Leki działające hamująco na OUN (np. leki nasenne, uspokajające, przeciwlękowe) - mogą nasilać działanie sedatywne
    • Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) - możliwe interakcje prowadzące do nawrotu depresji
    • Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne - możliwe fałszywie dodatnie wyniki testów na obecność tych leków w moczu

    Stosowanie Peritolu wymaga dokładnej analizy wszystkich przyjmowanych przez pacjenta leków, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych interakcji.

    Wpływ na ciążę i laktację

    Stosowanie Peritolu w okresie ciąży jest przeciwwskazane ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa. W przypadku karmienia piersią należy podjąć decyzję o zaprzestaniu karmienia lub odstawieniu leku, biorąc pod uwagę korzyści wynikające z leczenia dla matki.

    Peritol nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży i należy zachować ostrożność podczas stosowania u kobiet karmiących piersią.

    Działania niepożądane

    Najczęściej występujące działania niepożądane Peritolu obejmują:

    • Senność (często przemijająca po 3-4 dniach leczenia)
    • Zawroty głowy
    • Zaburzenia koordynacji ruchów
    • Suchość w jamie ustnej
    • Zaburzenia widzenia
    • Zatrzymanie moczu
    • Zwiększenie masy ciała

    Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak zaburzenia krwi (niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość) czy zaburzenia czynności wątroby.

    Profil działań niepożądanych Peritolu jest szeroki i wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie w początkowym okresie leczenia.

    Przedawkowanie

    W przypadku przedawkowania Peritolu mogą wystąpić objawy cholinolityczne (suchość w jamie ustnej, rozszerzenie źrenic, zaczerwienienie skóry) oraz objawy ze strony przewodu pokarmowego. U dzieci przedawkowanie może prowadzić do śpiączki lub stanów pobudzenia i drgawek.

    Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:

    • Wywołanie wymiotów
    • Płukanie żołądka
    • Podanie węgla aktywowanego
    • Leczenie podtrzymujące funkcje życiowe
    • W przypadku niedociśnienia - podanie leków o działaniu wazopresyjnym

    Przedawkowanie Peritolu może być niebezpieczne, szczególnie u dzieci, i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.

    Mechanizm działania

    Cyproheptadyna, substancja czynna Peritolu, jest antagonistą receptorów serotoninowych i histaminowych H1. Wykazuje również działanie cholinolityczne i sedatywne. Mechanizm działania polega na konkurencyjnym hamowaniu wiązania histaminy i serotoniny do ich receptorów.

    Złożony mechanizm działania Peritolu tłumaczy jego skuteczność w różnorodnych wskazaniach klinicznych, ale również przyczynia się do szerokiego profilu działań niepożądanych.

    Skład

    Jedna tabletka Peritolu zawiera 4 mg cyproheptadyny chlorowodorku, co odpowiada 4,3 mg półtorawodnego chlorowodorku cyproheptadyny.

    Znajomość składu leku jest istotna dla prawidłowego dawkowania i identyfikacji potencjalnych alergii u pacjentów.



    Wskazania

    Lek jest stosowany w leczeniu: chorób alergicznych, szczególnie tych, którym towarzyszy świąd, np. ostra i przewlekła pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wysypka polekowa, wyprysk, zapalenie skóry z wypryskiem, kontaktowe zapalenie skóry, neurodermit, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, naczynioruchowe zapalenie błony śluzowej nosa, choroba posurowicza, miejscowe reakcje alergiczne występujące po ukąszeniu przez owady; naczyniowych bólów głowy (migrena, bóle zależne od histaminy); jadłowstrętu psychicznego (anoreksji).

    Dorośli. Dawka początkowa wynosi zazwyczaj 12 mg (1 tabl. 3x/dobę). W przewlekłej pokrzywce można podawać 6 mg/dobę (1/2 tabl. 3x/dobę). W ostrych napadach migreny zalecana dawka wynosi 4 mg (1 tabl.)/dobę. Jeżeli utrzymuje się migrenowy ból głowy po upływie pół godziny dawkę można powtórzyć. Należy pamiętać, aby nie przekraczać dawki 8 mg (2 tabl.) w ciągu 4-6 h. W jadłowstręcie psychicznym zalecana dawka wynosi 4 mg (1 tabl.) 3x/dobę. Dawka podtrzymująca: 12 mg/dobę w 3 dawkach podzielonych jest zwykle dawką wystarczającą. Maks. dawka dobowa: 20 mg (5 tabl.). Stosowanie produktu leczniczego u osób w podeszłym wieku i/lub wyniszczonych jest przeciwwskazane, gdyż ta grupa pacjentów może być szczególnie podatna na wystąpienie niektórych działań niepożądanych charakterystycznych dla leków przeciwhistaminowych (np. zawroty głowy, senność, niedociśnienie). Dzieci i młodzież. Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci poniżej 2 lat, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa jego stosowania ani skuteczności w tej grupie wiekowej. Zalecana dawka u dzieci powyżej 2 lat to 0,25 mg/kg mc./dobę, tzn. 8 mg/m2 pc. Dzieci 2-6 lat: zazwyczaj stosowana dawka to 2 mg 2-3x/dobę (pół tabl. 2-3x/dobę), w zależności od masy ciała i odpowiedzi klinicznej pacjenta. Jeśli potrzebna jest dodatkowa dawka to należy ją podać przed snem. Maks. dawka dobowa w tej grupie wiekowej wynosi 8 mg (2 tabl). Dzieci 7-14 lat: dawka dobowa wynosi zazwyczaj 8-12 mg (1 tabl. 2-3x/dobę). Jeśli potrzebna jest dodatkowa dawka to należy ją podać przed snem. Maks. dawka dobowa w tej grupie wiekowej to 16 mg (4 tabl.). Dzieci w wieku od 15 do 18 lat. Brak danych dotyczących stosowania cyproheptadyny u dzieci w wieku 15-18 lat. Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby: może wystąpić zmniejszenie szybkości metabolizmu substancji czynnej leku i dlatego zaleca się zmniejszenie dawki. Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek: eliminacja substancji czynnej odbywa się przede wszystkim przez nerki i dlatego należy rozważyć zmniejszenie dawki u tych pacjentów.

    Produktu nie należy podawać pacjentom w następujących przypadkach: nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; ostry napad astmy; jaskra; zwężenie w przewodzie pokarmowym, zazwyczaj w odźwiernikowej części żołądka lub w dwunastnicy (1-szej części jelita cienkiego) jako powikłania wrzodu trawiennego; schorzenia, którym towarzyszy zatrzymanie moczu (objawowy rozrost gruczołu krokowego, zwężenie szyi pęcherza moczowego); jednoczesne podawanie inhibitorów MAO; ciąża i okres karmienia piersią; pacjenci wyniszczeni, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat); noworodki lub wcześniaki.

    Na początku leczenia, ze względu na działanie sedatywne produktu leczniczego, zaleca się podanie pierwszej dawki leku wieczorem po kolacji. Nie należy stosować produktu leczniczego u dzieci poniżej 2 lat. Podczas leczenia dzieci powyżej 2 lat należy zachować ostrożność, ponieważ mogą one wykazywać zwiększoną wrażliwość na niektóre działania niepożądane tego leku. W rzadkich przypadkach opisywano niepokój występujący podczas podawania produktu leczniczego. Ze względu na działanie cholinolityczne, należy ostrożnie stosować w następujących przypadkach: pacjenci z astmą oskrzelową w wywiadzie, pacjenci z wysokim ciśnieniem śródgałkowym, pacjenci z nadczynnością tarczycy, pacjenci z chorobami układu krążenia, pacjenci z nadciśnieniem. Alkohol może nasilać depresyjny wpływ leków przeciwhistaminowych na OUN (tzn. sedację). Dlatego należy poinformować pacjentów, aby nie spożywali napojów alkoholowych podczas leczenia produktem leczniczym. Zaburzenia hemopoezy (krwiotworzenia) (leukopenia, agranulocytoza, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna) rzadko występują podczas długotrwałego podawania leków przeciwhistaminowych. Dlatego u pacjentów, u których występują stany gorączkowe o niejasnej etiologii, z zapaleniem gardła, owrzodzeniami w obrębie błony śluzowej jamy ustnej, bladością powłok, żółtaczką, siniakami, nieprawidłowymi lub niekontrolowanymi krwawieniami, należy wykonać dokładne badanie krwi z rozmazem. W razie stwierdzenia poważnych nieprawidłowości należy rozważyć odstawienie leku. Każda tabl. produktu leczniczego zawiera 128 mg laktozy. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego leku. Szczególnie na początku terapii produkt może pogarszać koncentrację, powodować zawroty głowy, senność i spowolnienie psychoruchowe. Dlatego w początkowej fazie leczenia przez okres, który należy ustalić indywidualnie - zabronione jest prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. W późniejszym okresie terapii ograniczenia lub zakaz dotyczący prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta.

    Inhibitory MAO nasilają i przedłużają cholinolityczne działanie produktu. Należy zachować ostrożność w razie jednoczesnego stosowania produktu leczniczego z lekami działającymi hamująco na OUN (np. leki nasenne, uspokajające, przeciwlękowe, alkohol) ze względu na nasilenie działania sedatywnego. Leki o działaniu serotoninergicznym, takie jak cyproheptadyna, mogą wchodzić w interakcję z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Reakcja ta może prowadzić do nawrotu depresji i związanych z nią objawów. Cyproheptadyna może być przyczyną fałszywie dodatniego wyniku testu na obecność trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych podczas skryningowego badania moczu na obecność leków. Ze względu na to, że cyproheptadyna i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą powodować podobne objawy przedawkowania, w razie jednoczesnego przedawkowania takich leków lekarze powinni starannie obserwować pacjentów, czy nie występują u nich objawy toksyczności trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.

    Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania cyproheptadyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję są niewystarczające. Stosowanie produktu leczniczego w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Nie wiadomo, czy cyproheptadyna przenika do mleka kobiecego, ponieważ może powodować potencjalnie groźne działania niepożądane u karmionych piersią dzieci, należy podjąć decyzję czy zaprzestać karmienia piersią czy zaprzestać przyjmowania leku, biorąc pod uwagę na ile istotne jest przyjmowanie leku przez matkę.

    Nie ma obecnie takiej dokumentacji klinicznej na temat cyproheptadyny, którą można by wykorzystać do określenia częstości występowania działań niepożądanych. W odniesieniu do większości objawów niepożądanych nie ma odpowiednich danych, aby określić częstość ich występowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość. Zaburzenia układu immunologicznego: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk alergiczny. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: jadłowstręt, wzmożony apetyt. Zaburzenia psychiczne: uczucie splątania, omamy wzrokowe, niepokój ruchowy, rozdrażnienie, nerwowość, agresywne zachowania, bezsenność, euforia, histeria. Zaburzenia układu nerwowego: podczas leczenia produktem leczniczym często występuje senność. Jest ona zazwyczaj przemijająca. U wielu pacjentów na początku terapii produktem leczniczym występuje senność, która ustępuje po 3-4 dniach leczenia. Ponadto może występować nadmierne uspokojenie (sedacja), zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, ataksja, drżenie, parestezje, zapalenie nerwów, drgawki, bóle głowy i osłabienie. Zaburzenia oka: niewyraźne widzenie, zaburzenia akomodacji (rozszerzenie źrenic), podwójne widzenie. Zaburzenia ucha i błędnika: ostre zapalenie błędnika, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szum uszny. Zaburzenia serca: kołatania serca, tachykardia, skurcze dodatkowe. Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: suchość błony śluzowej nosa i gardła, zagęszczenie wydzieliny oskrzelowej, duszność, uczucie zatkanego nosa, krwawienie z nosa. Zaburzenia żołądka i jelit: suchość w jamie ustnej, nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu, biegunka lub zaparcie. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zastój żółci (cholestaza), zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby, zaburzenia czynności wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: objawy alergiczne, takie jak rumień, plamica, pokrzywka, rzadko obrzęk Quinckego, potliwość, nadwrażliwość na światło. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: częste parcie na mocz, trudności w opróżnianiu pęcherza, zatrzymanie moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: wczesna miesiączka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: ucisk w klatce piersiowej, zmęczenie, dreszcze. Badania: zwiększenie mc.

    W przypadku przedawkowania leków przeciwhistaminowych może wystąpić sedacja, senność i śpiączka albo stany pobudzenia i drgawki. Szczególnie u niemowląt i dzieci przedawkowanie może prowadzić do zgonu. Główne objawy przedawkowania produktu to: objawy cholinolityczne (podobne do działania atropiny) (tzn. suchość w jamie ustnej, sztywne rozszerzenie źrenic, zaczerwienienie skóry), jak również objawy ze strony przewodu pokarmowego. W razie podejrzenia przedawkowania produktu leczniczego zaleca się wywoływanie wymiotów, wykonanie płukania żołądka, podawanie węgla aktywowanego i stosowanie leczenia podtrzymującego funkcje życiowe. Podawanie osmotycznych środków przeczyszczających, które ściągają wodę do jelit i rozcieńczają ich zawartość, może być pomocne. Należy unikać podawania środków stymulujących OUN. Niedociśnienie należy leczyć podając leki o działaniu kurczącym naczynia krwionośne (wazopresyjnym).

    Substancja czynna produktu, chlorowodorek cyproheptadyny, jest antagonistą serotoniny i histaminy i wywiera działanie cholinolityczne i sedatywne. Cyproheptadyna wiąże się z receptorami serotoninowymi i histaminowymi H1, konkurencyjnie hamując wiązanie się histaminy i serotoniny.

    1 tabl. zawiera 4 mg cyproheptadyny chlorowodorku, co odpowiada 4,3 mg półtorawodnego chlorowodorku cyproheptadyny.

    Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

    Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

    Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

    Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

    Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.