Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Paracetamol Kabi

Paracetamol

inf. [roztw.]
10 mg/ml
10 fiol. 100 ml
Iniekcje
Rx
100%
170,00
Paracetamol Kabi
inf. [roztw.]
10 mg/ml
1 fiol. 50 ml
Iniekcje
Rx
100%
52,00
Paracetamol Kabi
inf. [roztw.]
10 mg/ml
1 fiol. 100 ml
Iniekcje
Rx
100%
123,99
Paracetamol Kabi
inf. [roztw.]
10 mg/ml
10 fiol. 50 ml
Iniekcje
Rx
100%
145,00

Paracetamol Kabi - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Paracetamol Kabi jest wskazany w następujących przypadkach:

  • Krótkotrwałe leczenie bólu o umiarkowanym nasileniu, szczególnie w okresie pooperacyjnym
  • Krótkotrwałe leczenie gorączki, gdy podanie dożylne jest klinicznie uzasadnione nagłą potrzebą zwalczania bólu lub hipertermii i/lub gdy podanie leku inną drogą nie jest możliwe

Produkt leczniczy jest przeznaczony do stosowania w sytuacjach, gdy szybkie działanie przeciwbólowe lub przeciwgorączkowe jest konieczne, a standardowe drogi podania są niedostępne lub niewskazane. Paracetamol Kabi zapewnia szybki początek działania dzięki podaniu dożylnemu, co jest szczególnie istotne w warunkach szpitalnych i pooperacyjnych.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Paracetamolu Kabi jest ściśle uzależnione od masy ciała pacjenta oraz jego wieku. Należy zwrócić szczególną uwagę na dobór odpowiedniej objętości leku w zależności od grupy wiekowej i wagowej pacjenta.

Masa ciała pacjenta Dawka jednorazowa Objętość do podania Maksymalna dawka dobowa
≤10 kg 7,5 mg/kg mc. 0,75 ml/kg mc. 30 mg/kg mc.
>10 kg do ≤33 kg 15 mg/kg mc. 1,5 ml/kg mc. 60 mg/kg mc. (nie więcej niż 2 g)
>33 kg do ≤50 kg 15 mg/kg mc. 1,5 ml/kg mc. 60 mg/kg mc. (nie więcej niż 3 g)
>50 kg z czynnikami ryzyka 1 g 100 ml 3 g
>50 kg bez czynników ryzyka 1 g 100 ml 4 g

Minimalna przerwa między podaniami wynosi 4 godziny, a u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (ClCr ≤30 ml/min) - 6 godzin. Nie należy podawać więcej niż 4 dawki w ciągu 24 godzin.

Paracetamol Kabi podaje się w 15-minutowej infuzji dożylnej. U pacjentów o masie ciała ≤10 kg, ze względu na małą objętość podawanego leku, konieczne jest rozcieńczenie produktu w 0,9% roztworze NaCl lub 5% roztworze glukozy w stosunku nie większym niż 1:10.

Przeciwwskazania

Stosowanie Paracetamolu Kabi jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na paracetamol, propacetamolu chlorowodorek lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciężka niewydolność wątroby (skala Child-Pugh >9)

Należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, przewlekłą chorobą alkoholową lub innymi czynnikami ryzyka uszkodzenia wątroby.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko błędów medycznych: Należy zachować wyjątkową ostrożność przy przepisywaniu i podawaniu Paracetamolu Kabi, aby uniknąć pomyłek w dawkowaniu wynikających z zamiany miligramów (mg) na mililitry (ml). Błędy te mogą prowadzić do niezamierzonego przedawkowania i śmierci pacjenta.

Uszkodzenie wątroby: Podanie dawek większych niż zalecane wiąże się z ryzykiem bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby. Kliniczne objawy uszkodzenia wątroby pojawiają się zazwyczaj po 2 dniach, z maksymalnym nasileniem po 4-6 dniach od podania.

Grupy ryzyka: Paracetamol należy stosować ze szczególną ostrożnością u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, niewydolnością nerek, przewlekłą chorobą alkoholową, niedożywieniem, a także u pacjentów stosujących induktory enzymów lub środki uszkadzające wątrobę.

Warto zapamiętać
  • Paracetamol Kabi podaje się w 15-minutowej infuzji dożylnej
  • Maksymalna dawka dobowa paracetamolu nie powinna przekraczać 4 g u dorosłych bez czynników ryzyka

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Paracetamol wchodzi w interakcje z wieloma lekami, co może wpływać na jego metabolizm i skuteczność:

  • Probenecyd: zmniejsza klirens paracetamolu
  • Salicylamid: może wydłużać czas półtrwania paracetamolu
  • Induktory enzymów (np. ryfampicyna, barbiturany, karbamazepina): mogą zaburzać metabolizm paracetamolu
  • Chloramfenikol: paracetamol może przedłużać jego działanie
  • Zydowudyna: zwiększa ryzyko neutropenii
  • Doustne środki antykoncepcyjne: mogą skracać czas półtrwania paracetamolu
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe: paracetamol może wpływać na wartości INR

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu paracetamolu z wymienionymi lekami i w razie potrzeby dostosować dawkowanie.

Ciąża i laktacja

Paracetamol może być stosowany w okresie ciąży, jeśli jest to klinicznie uzasadnione. Należy jednak stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy czas. W okresie karmienia piersią paracetamol można stosować, gdyż przenika do mleka w niewielkich ilościach i nie stwierdzono działań niepożądanych u karmionych niemowląt.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane Paracetamolu Kabi obejmują:

  • Zaburzenia krwi i układu chłonnego (bardzo rzadko): małopłytkowość, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza
  • Zaburzenia układu immunologicznego (bardzo rzadko): reakcje nadwrażliwości, skurcz oskrzeli
  • Zaburzenia serca (częstość nieznana): tachykardia
  • Zaburzenia naczyniowe (rzadko): zmniejszenie ciśnienia krwi
  • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (bardzo rzadko): ciężkie reakcje skórne
  • Zaburzenia ogólne (rzadko): złe samopoczucie
  • Badania diagnostyczne (rzadko): zwiększenie aktywności aminotransferaz

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przedawkowanie paracetamolu stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Może prowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby, w tym piorunującego zapalenia wątroby i niewydolności wątroby. Objawy przedawkowania mogą pojawić się w ciągu pierwszych 24 godzin i obejmują nudności, wymioty, jadłowstręt, bladość i ból brzucha.

W przypadku podejrzenia przedawkowania konieczna jest natychmiastowa hospitalizacja i wdrożenie leczenia z zastosowaniem antidotum (N-acetylocysteiny) w ciągu pierwszych 10 godzin od przedawkowania. Konieczne jest monitorowanie czynności wątroby i innych parametrów życiowych.

Właściwości farmakologiczne

Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Mechanizm działania nie został w pełni wyjaśniony, ale prawdopodobnie obejmuje zarówno działanie ośrodkowe, jak i obwodowe. Początek działania przeciwbólowego obserwuje się po 5-10 minutach od rozpoczęcia podawania, z maksymalnym efektem po 1 godzinie, utrzymującym się przez 4-6 godzin. Działanie przeciwgorączkowe rozpoczyna się po 30 minutach i utrzymuje się przez co najmniej 6 godzin.

Skład

Substancją czynną leku jest paracetamol. 1 ml roztworu zawiera 10 mg paracetamolu.

Paracetamol Kabi to skuteczny i bezpieczny lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy, szczególnie przydatny w warunkach szpitalnych i pooperacyjnych. Jego stosowanie wymaga jednak ścisłego przestrzegania zaleceń dotyczących dawkowania i monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem potencjalnego uszkodzenia wątroby.


Wskazania

Produkt leczniczy jest wskazany w: krótkotrwałym leczeniu bólu o umiarkowanym nasileniu, zwłaszcza w okresie pooperacyjnym; krótkotrwałym leczeniu gorączki, jeżeli podanie drogą doż. jest uzasadnione klinicznie nagłą koniecznością zwalczania bólu lub hipertermii i/lub w przypadku, gdy podanie produktu leczniczego inną drogą nie jest możliwe.

Fiolka lub worek po 100 ml roztw. są przeznaczone wyłącznie do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci o mc. powyżej 33 kg. Fiolka lub worek po 50 ml roztw. są przeznaczone wyłącznie do stosowania u noworodków urodzonych o czasie, niemowląt, małych dzieci i dzieci o mc. do 33 kg. Dawkowanie ustala się na podstawie mc. pacjenta. Mc. ≤10 kg (danych dotyczących bezpieczeństwa oraz skuteczności stosowania u wcześniaków), podawana dawka: 7,5 mg/kg mc., objętość do podania 0,75 ml/kg mc., maks. objętość pojedynczej dawki produktu leczniczego, obliczona dla pacjenta o maks. mc. z danego zakresu [ml]: 7,5 ml, maks. dawka dobowa: 30 mg/kg mc. Mc. >10 kg do ≤33 kg, podawana dawka: 15 mg/kg mc., objętość do podania 1,5 ml/kg mc., maks. objętość pojedynczej dawki produktu leczniczego, obliczona dla pacjenta o maks. mc. z danego zakresu [ml]: 49,5 ml; maks. dawka dobowa: 60 mg/kg mc., nie więcej niż 2 g. Mc. >33 kg do ≤50 kg, podawana dawka: 15 mg/kg mc., objętość do podania: 1,5 ml/kg mc., maks. objętość pojedynczej dawki produktu leczniczego, obliczona dla pacjenta o maks. mc. z danego zakresu [ml]: 75 ml, maks. dawka dobowa: 60 mg/kg mc., nie więcej niż 3 g. Mc. >50 kg, pacjent z dodatkowymi czynnikami ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby, podawana dawka: 1 g, objętość do podania: 100 ml, maks. objętość pojedynczej dawki produktu leczniczego, obliczona dla pacjenta o maks. mc. z danego zakresu [ml]: 100 ml, maks. dawka dobowa: 3 g. Mc. >50 kg, pacjent bez dodatkowych czynników ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby. Podawana dawka: 1 g, objętość do podania: 100 ml, maks. objętość pojedynczej dawki produktu leczniczego, obliczona dla pacjenta o maks. mc. z danego zakresu [ml]: 100 ml, maks. dawka dobowa: 4 g. Maks. dawka dobowa, przedstawiona powyżej, została podana dla pacjentów, którzy nie stosują innych produktów leczniczych zawierających w składzie paracetamol. Należy ją odpowiednio zmniejszyć uwzględniając stosowanie tych produktów leczniczych. Szczegóły dotyczące dawkowania, patrz ChPL. Minimalna przerwa między każdym podaniem wynosi co najmniej 4 h. Minimalna przerwa między każdym podaniem u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (ClCr ≤30 ml/min) wynosi co najmniej 6 h. Dorosłym pacjentom z niewydolnością wątroby, przewlekłą chorobą alkoholową, przewlekłym niedożywieniem (małe rezerwy glutationu w wątrobie) lub odwodnieniem nie wolno podawać maks. dawki dobowej większej niż 3 g. Nie podawać więcej niż 4 dawki w ciągu 24 h.

Należy zachować ostrożność podczas przepisywania i podawania produktu leczniczego, aby uniknąć błędów w dawkowaniu z powodu pomylenia miligramów (mg) z mililitrami (ml). Błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta. Należy upewnić się, że została przepisana i wydana właściwa dawka. Wypisując recepty należy podać zarówno całkowitą dawkę w mg, jak i całkowitą objętość w ml. Należy upewnić się, że dawka jest odmierzona i podana starannie. Wyłącznie do jednorazowego użycia. Wszelkie niewykorzystane resztki roztw. należy usunąć. Przed podaniem produkt leczniczy należy obejrzeć, czy nie zawiera widocznych cząstek stałych i przebarwień. Roztw. paracetamolu podaje się w 15 minutowej inf. doż. Pacjenci o mc. ≤10 kg: ze względu na małą objętość produktu leczniczego podawaną w tej populacji, nie należy podłączać szklanej fiolki lub worka z produktem leczniczym bezpośrednio do zestawu do inf. Należy pobrać odpowiednią objętość produktu leczniczego z fiolki lub worka i rozcieńczyć 0,9% roztw. sodu chlorku lub 5% roztw. glukozy w stosunku nie większym niż 1:10 (1 objętość produktu leczniczego i 9 objętości rozcieńczalnika). Podawać przez ponad 15 minut. Do odmierzenia dawki odpowiedniej do mc. dziecka należy używać strzykawki o pojemności 5-10 ml. Nie należy podawać pojedynczej dawki większej niż 7,5 ml. Personel medyczny powinien zapoznać się ze wskazówkami dotyczącymi dawkowania zamieszczonymi w drukach informacyjnych produktu leczniczego. Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, szczegóły patrz ChPL.

Nadwrażliwość na substancję czynną, propacetamolu chlorowodorek (prekursor paracetamolu) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; ciężka niewydolność wątroby (skala Child-Pugh >9).

Ryzyko błędów medycznych: należy zachować ostrożność w celu uniknięcia błędów w dawkowaniu z powodu pomylenia miligramów (mg) z mililitrami (ml). Błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta. Zaleca się stosowanie odpowiedniego doustnego leczenia przeciwbólowego, gdy tylko podanie tą drogą jest możliwe. Aby uniknąć przedawkowania produktu leczniczego, należy sprawdzić czy inne stosowane przez pacjenta produkty lecznicze zawierają paracetamol lub propacetamolu chlorowodorek. Podanie dawek większych niż zalecane wiąże się z ryzykiem wystąpienia bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby. Kliniczne podmiotowe i przedmiotowe objawy uszkodzenia wątroby (w tym piorunujące zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) pojawiają się zazwyczaj po dwóch dniach, z maks. nasileniem występującym zazwyczaj po 4-6 dniach po podaniu. Leczenie z zastosowaniem antidotum należy wdrożyć tak szybko, jak to możliwe. Paracetamol należy stosować ze szczególną ostrożnością w następujących przypadkach: zaburzenia czynności wątroby oraz niewydolność wątroby (skala Child-Pugh ≤9); zaburzenia czynności wątroby i dróg żółciowych; zespół Meulengrachta- Gilbert’a (rodzinna niehemolityczna żółtaczka); ciężka niewydolność nerek (ClCr ≤30ml/min); przewlekła choroba alkoholowa; przewlekłe niedożywienie (małe rezerwy glutationu w wątrobie); stosowanie całkowitego żywienia pozajelitowego (ang. TPN); stosowanie induktorów enzymów; stosowanie środków uszkadzających wątrobę; u pacjentów z zaburzeniem genetycznym wywołującym niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6-PD) (fawizm); po podaniu paracetamolu możliwe jest występowanie niedokrwistości hemolitycznej z powodu zmniejszenia alokacji glutationu; odwodnienie. Paracetamol może mieć wpływ na badania kwasu moczowego z użyciem kwasu fosforowolframowego i badanie cukru we krwi wykorzystujące glukozę-oksydazę-peroksydazę. Produkt nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Probenecyd powoduje prawie dwukrotne zmniejszenie klirensu paracetamolu przez hamowanie jego połączeń z kwasem glukuronowym. Należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu w przypadku skojarzonego stosowania z probenecydem. Salicylamid może wydłużyć T0,5 paracetamolu. Metabolizm paracetamolu jest zaburzony u pacjentów stosujących produkty lecznicze indukujące enzymy, takie jak: ryfampicyna, barbiturany, trójpierścieniowe przeciwdepresyjne produkty lecznicze i niektóre przeciwpadaczkowe produkty lecznicze (karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, prymidon). W pojedynczych raportach opisano niespodziewaną toksyczność dla wątroby u pacjentów spożywających alkohol lub stosujących produkty lecznicze indukujące enzymy. Równoczesne podanie paracetamolu i chloramfenikolu może przedłużać działanie chloramfenikolu. Równoczesne podanie paracetamolu i AZT (zydowudyny) zwiększa tendencję do neutropenii. Równoczesne podanie paracetamolu i doustnych środków antykoncepcyjnych może skracać T0,5 paracetamolu. Równoczesne stosowanie paracetamolu (4 g na dzień przez co najmniej 4 dni) i doustnych środków zmniejszających krzepliwość krwi może prowadzić do niewielkich zmian wartości INR. W takim przypadku należy zwiększyć częstość badania wartości INR w czasie równoczesnego stosowania ww. produktów leczniczych , jak również przez 1 tydz. po zakończeniu leczenia paracetamolem.

Dane otrzymane z dużej liczby zastosowań produktu leczniczego w okresie ciąży wskazują, że paracetamol nie wywołuje wad rozwojowych i nie działa szkodliwie na płód i noworodka. Produkt może być stosowany w okresie ciąży jeśli wymaga tego stan kliniczny, jednak należy go stosować w najmniejszej skutecznej dawce, w możliwie najkrótszym czasie i z możliwie najmniejszą częstością. Po podaniu doustnym paracetamol w niewielkich ilościach przenika do mleka ludzkiego. Nie stwierdzono działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią. W związku z tym produkt można stosować podczas karmienia piersią.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) małopłytkowość, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza. Zaburzenia układu immunologicznego; (bardzo rzadko) nadwrażliwość (od zwykłej wysypki skórnej lub pokrzywki do wstrząsu anafilaktycznego, który wymaga natychmiastowego przerwania leczenia), skurcz oskrzeli. Zaburzenia serca: (nieznana) tachykardia. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) zmniejszenie ciśnienia krwi. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) ciężkie reakcje skórne; (nieznana) rumień, zaczerwienienie twarzy, świąd. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (rzadko) złe samopoczucie. Badania diagnostyczne: (rzadko) zwiększenie aktywności aminotransferaz.

Ryzyko uszkodzenia wątroby (w tym piorunujące zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) dotyczy w szczególności pacjentów w podeszłym wieku, małych dzieci, pacjentów z zaburzeniami wątroby, z przewlekłą chorobą alkoholową, pacjentów przewlekle niedożywionych oraz pacjentów stosujących jednocześnie produkty lecznicze indukujące enzymy wątrobowe. W takich przypadkach przedawkowanie może prowadzić do zgonu. Objawy występują zazwyczaj w ciągu 1-szych 24 h i obejmują: nudności, wymioty, jadłowstręt, bladość i ból brzucha. Przedawkowanie paracetamolu (podanie pojedynczej dawki 7,5 g lub większej dorosłym lub 140 mg/kg mc. dzieciom i młodzieży) prowadzi do martwicy komórek wątroby, która może spowodować całkowitą i nieodwracalną martwicę wątroby, a następnie niewydolność hepatocytów, kwasicę metaboliczną i encefalopatię. To z kolei może prowadzić do śpiączki, a czasem nawet do zgonu. Jednocześnie obserwuje się zwiększoną aktywność aminotransferaz wątrobowych (AspAT, AlAT), dehydrogenazy mleczanowej i zwiększone stężenie bilirubiny w połączeniu ze zmniejszonym stężeniem protrombiny, które mogą wystąpić 12-48 h po podaniu. Kliniczne objawy uszkodzenia wątroby występują zazwyczaj po dwóch dniach osiągając maks. nasilenie po 4-6 dniach. Leczenie przedawkowania: natychmiastowa hospitalizacja; przed rozpoczęciem leczenia i najszybciej jak to możliwe po przedawkowaniu należy pobrać próbkę krwi w celu oznaczenia stężenia paracetamolu w osoczu; leczenie przedawkowania obejmuje podanie antidotum, N-acetylocysteiny (NAC) doż. lub doustnie, jeżeli to możliwe w ciągu 1-szych 10 h po przedawkowaniu. N-acetylocysteina może także wykazywać pewien stopień ochrony nawet po upływie 10 h, ale w tym przypadku wymagane jest wydłużenie czasu leczenia; leczenie objawowe; badania czynnościowe wątroby należy przeprowadzić na początku leczenia i powtarzać co 24 h. Zwykle aktywność aminotransferaz wątrobowych powraca do wartości prawidłowych w ciągu 1-2 tyg. z całkowitym powrotem prawidłowej czynności wątroby. Jednakże w bardzo ciężkich przypadkach może być konieczne przeszczepienie wątroby; hemodializa może zmniejszyć stężenie paracetamolu w osoczu, ale efekty są ograniczone.

Dokładny mechanizm działania przeciwbólowego i przeciwgorączkowego paracetamolu nie został dotychczas ustalony. Może on obejmować działanie ośrodkowe i obwodowe. Produkt zaczyna działać przeciwbólowo w ciągu 5-10 minut po rozpoczęciu podania. Najsilniejsze działanie przeciwbólowe występuje w ciągu 1 h i trwa zazwyczaj 4-6 h. Produkt obniża gorączkę w ciągu 30 minut po rozpoczęciu podania. Działanie przeciwgorączkowe utrzymuje się przez co najmniej 6 h.

1 ml zawiera 10 mg paracetamolu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).
cookie icon

Nasza strona używa plików cookies, czyli ciasteczek.
Do czego są one potrzebne mogą dowiedzieć się Państwo tutaj
Korzystając ze strony, wyrażają Państwo zgodę na używanie ciasteczek (cookies). Ustawienia dotyczące przechowywania ciasteczek można zmienić w swojej przeglądarce.

Oświadczenie

Wejście do serwisu dla lekarzy i farmaceutów wymaga potwierdzenia oświadczenia widocznego na stronie. Jeśli nie spełniasz wymienionych warunków, kliknij przycisk Pomiń.