Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Paracetamol Aflofarm

Paracetamol

zaw. doust.
120 mg/5 ml
1 but. 100 ml
Doustnie
OTC
100%
6,82

Paracetamol Aflofarm - Charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Paracetamol Aflofarm jest wskazany w leczeniu bólów o małym i umiarkowanym nasileniu, różnego pochodzenia, takich jak:

  • Bóle głowy
  • Bóle zębów
  • Bóle związane z ząbkowaniem
  • Bóle po zabiegach stomatologicznych i chirurgicznych
  • Bóle mięśniowe
  • Bóle kostno-stawowe

Lek wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe oraz niewielką aktywność przeciwzapalną. Jego mechanizm działania polega na hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, co prowadzi do zmniejszenia syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym. Efektem tego jest podwyższenie progu bólowego poprzez zmniejszenie wrażliwości na mediatory takie jak kininy i serotonina. Działanie przeciwgorączkowe wynika ze zmniejszenia stężenia prostaglandyn w podwzgórzu.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie ustala się na podstawie masy ciała dziecka, przyjmując średnio jednorazowo 10-15 mg/kg masy ciała. Poniżej przedstawiono szczegółowy schemat dawkowania:

Wiek dziecka Dawka jednorazowa Objętość zawiesiny
3-12 miesięcy 60-120 mg 2,5-5 ml (0,5-1 miarka 5 ml)
1-6 lat 120-240 mg 5-10 ml (1-2 miarki 5 ml)
6-12 lat 240-480 mg 10-20 ml (2-4 miarki 5 ml)

W razie potrzeby dawkę można powtarzać co 4 godziny, maksymalnie do 4 dawek na dobę. Nie należy podawać leku dzieciom dłużej niż 3 dni bez konsultacji z lekarzem. Stosowanie u dzieci poniżej 2 lat powinno być zalecone przez lekarza.

Dawkowanie Paracetamolu Aflofarm jest dostosowane do wieku i masy ciała dziecka, co pozwala na precyzyjne dobranie odpowiedniej dawki. Kluczowe jest przestrzeganie maksymalnej dobowej liczby dawek oraz czasu stosowania bez konsultacji lekarskiej.

Przeciwwskazania

Stosowanie Paracetamolu Aflofarm jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciężka niewydolność wątroby lub nerek
  • Wirusowe zapalenie wątroby
  • Choroba alkoholowa

Przeciwwskazania do stosowania Paracetamolu Aflofarm obejmują głównie stany związane z zaburzeniami funkcji wątroby i nerek, co jest istotne ze względu na metabolizm leku i potencjalne ryzyko hepatotoksyczności.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Paracetamolu Aflofarm należy zachować szczególną ostrożność:

  • Przed zastosowaniem należy sprawdzić, czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu, aby uniknąć ryzyka przedawkowania
  • W trakcie leczenia nie należy spożywać alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby
  • Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby występuje u osób głodzonych i regularnie spożywających alkohol
  • Bez konsultacji lekarskiej nie należy stosować leku dłużej niż:
    • 10 dni w przypadku dolegliwości bólowych
    • 3 dni w przypadku utrzymującej się gorączki
    • 2 dni w przypadku objawów przeziębienia
  • Ostrożność należy zachować u pacjentów uczulonych na kwas acetylosalicylowy (ASA), z niewydolnością nerek lub wątroby
  • Paracetamol może powodować hemolizę u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • Lek może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych (m.in. oznaczenie glukozy, kwasu 5-hydroksyindoilooctowego, kwasu moczowego)

Stosowanie Paracetamolu Aflofarm wymaga szczególnej uwagi w zakresie potencjalnego ryzyka hepatotoksyczności, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka. Istotne jest również monitorowanie czasu trwania terapii i uwzględnienie możliwego wpływu na wyniki badań laboratoryjnych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Paracetamol Aflofarm może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Metoklopramid - przyspiesza wchłanianie paracetamolu
  • Leki opóźniające opróżnianie żołądka (np. propantelina) - mogą opóźniać wchłanianie paracetamolu
  • Leki zwiększające metabolizm wątrobowy (np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, ryfampicyna) - mogą zwiększać ryzyko uszkodzenia wątroby
  • Zydowudyna (AZT) - paracetamol może nasilać jej toksyczne działanie na szpik kostny
  • Leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny i indandionu - paracetamol nasila ich działanie
  • NLPZ - długotrwałe stosowanie z paracetamolem zwiększa ryzyko uszkodzenia nerek i nowotworów układu moczowego
  • Inhibitory MAO - jednoczesne stosowanie może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę

Interakcje Paracetamolu Aflofarm z innymi lekami dotyczą głównie ryzyka hepatotoksyczności, wpływu na wchłanianie leku oraz potencjalnego nasilenia działania niektórych grup leków. Kluczowe jest uwzględnienie tych interakcji przy planowaniu terapii skojarzonej.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Paracetamol przenika przez łożysko, jednak dotychczasowe badania nie wykazały niekorzystnego wpływu na płód przy stosowaniu w zalecanych dawkach. Lek jest wydzielany do mleka kobiet karmiących piersią w małych ilościach. Karmienie piersią nie jest przeciwwskazaniem do stosowania paracetamolu.

Paracetamol może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią w razie zdecydowanej konieczności.

Paracetamol Aflofarm może być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących piersią, jednak zawsze należy rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko związane z terapią.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Paracetamolu Aflofarm mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  • Reakcje nadwrażliwości: świąd, pokrzywka, wysypka, rumień, obrzęk naczyńioruchowy, duszność, pocenie się, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, wstrząs, napad astmy oskrzelowej
  • Zaburzenia hematologiczne: granulocytopenia, agranulocytoza, trombocytopenia, methemoglobinemia
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, objawy uszkodzenia wątroby
  • Zaburzenia nerkowe: kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek

Profil działań niepożądanych Paracetamolu Aflofarm obejmuje głównie reakcje nadwrażliwości oraz potencjalne zaburzenia hematologiczne, wątrobowe i nerkowe. Monitorowanie pacjenta pod kątem tych objawów jest kluczowe dla bezpiecznej terapii.

Przedawkowanie

Przedawkowanie paracetamolu może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, w tym uszkodzenia wątroby. Objawy przedawkowania mogą pojawić się w ciągu kilku do kilkunastu godzin i obejmują:

  • Nudności, wymioty
  • Nadmierne pocenie się
  • Senność i ogólne osłabienie
  • Rozpieranie w nadbrzuszu
  • Żółtaczka

W przypadku przyjęcia jednorazowej dawki 5 g lub większej należy:

  • Sprowokować wymioty (jeśli od zażycia nie upłynęło więcej niż godzina)
  • Podać doustnie 60-100 g węgla aktywowanego
  • Oznaczyć stężenie paracetamolu we krwi
  • Wdrożyć leczenie odtrutkami: podać 2,5 g metioniny i kontynuować leczenie acetylocysteiną lub/i mietioniną

Leczenie zatrucia paracetamolem powinno odbywać się w warunkach szpitalnych, na oddziale intensywnej terapii.

Przedawkowanie Paracetamolu Aflofarm stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia, wymagające natychmiastowej interwencji medycznej. Kluczowe znaczenie ma szybka diagnostyka i wdrożenie odpowiedniego leczenia, w tym podanie odtrutek.

Warto zapamiętać
  • Paracetamol Aflofarm jest skutecznym lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, bezpiecznym przy stosowaniu w zalecanych dawkach.
  • Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z zaburzeniami funkcji wątroby oraz przy jednoczesnym stosowaniu innych leków zawierających paracetamol.
Skład produktu

5 ml zawiesiny doustnej Paracetamolu Aflofarm zawiera 120 mg paracetamolu jako substancję czynną.

Znajomość składu preparatu jest istotna dla precyzyjnego dawkowania leku, szczególnie u dzieci, gdzie dawka jest ustalana na podstawie masy ciała.



Wskazania

Bóle różnego pochodzenia o małym i umiarkowanym nasileniu: bóle głowy, bóle zębów, bóle związane z ząbkowaniem, bóle po zabiegach stomatologicznych i chirurgicznych, bóle mięśniowe, bóle kostno-stawowe.

Dawkę ustala się wg mc. dziecka (przeciętnie jednorazowo 10-15 mg/kg mc.) lub wg poniższego schematu. Dzieci 3 m-ce ż.-12 m-cy ż.: 2,5-5 ml (60-120 mg), czyli 0,5-1 miarki o pojemności 5 ml; 1-6 lat: 5-10 ml (120-240 mg) czyli 1-2 miarki o pojemności 5 ml; 6-12 lat: 10-20 ml (240-480 mg) czyli 2-4 miarki o pojemności 5 ml. W razie potrzeby dawkę można powtarzać co 4 h, maks. do 4 dawek/dobę. Nie podawać dzieciom dłużej niż 3 dni bez konsultacji z lekarzem. Stosowanie u dzieci <2 lat powinno być zalecone przez lekarza.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. WZW. Choroba alkoholowa.

Lek zawiera paracetamol. Ze względu na ryzyko przedawkowania przed zastosowaniem należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. W trakcie stosowania preparatu nie należy spożywać alkoholu z powodu ryzyka wystąpienia toksycznego uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie spożywających alkohol. Preparat nie powinien być stosowany bez konsultacji lekarskiej dłużej niż 10 dni w przypadku dolegliwości bólowych, 3 dni w przypadku utrzymującej się gorączki i 2 dni w przypadku objawów przeziębienia. Paracetamol należy stosować ostrożnie u pacjentów uczulonych na ASA (mniej niż 5 % pacjentów uczulonych na ASA wykazuje również objawy nadwrażliwości na paracetamol), u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby. Paracetamol może powodować hemolizę u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Paracetamol może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, tj. oznaczenie glukozy w surowicy krwi metodą oksydaza/peroksydaza, oznaczanie kwasu 5-hydroksyindoilooctowego (5-HIAA) z odczynnikiem nitrozonaftolowym, wyniki testu z benitromidem oraz oznaczanie stężenia kwasu moczowego w surowicy - reakcja z kwasem fosforowolframowym. Paracetamol nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.

Metoklopramid przyspiesza wchłanianie paracetamolu z przewodu pokarmowego. Leki opóźniające opróżnianie żołądka (np. propantelina) mogą opóźniać wchłanianie paracetamolu. Równoczesne stosowanie paracetamolu i leków zwiększających metabolizm wątrobowy, tj. niektóre leki nasenne lub leki przeciwpadaczkowe np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina, jak również ryfampicyna może prowadzić do uszkodzenia wątroby, nawet podczas stosowania zalecanych dawek paracetamolu. Paracetamol może nasilać toksyczne działanie zydowudyny (AZT) na szpik kostny. Paracetamol nasila działanie leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny i indandionu. Długotrwałe stosowanie paracetamolu jednocześnie z NLPZ zwiększa ryzyko uszkodzenia nerek, raka nerki lub pęcherza moczowego. Stosowanie paracetamolu jednocześnie z inhibitorami MAO oraz w okresie 2 tyg. po zakończeniu leczenia tymi lekami, może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę. Spożywanie alkoholu podczas leczenia paracetamolem prowadzi do powstania toksycznego metabolitu, wywołującego martwicę komórek wątrobowych, co w następstwie może doprowadzić do niewydolności wątroby.

Paracetamol przenika przez łożysko. W przeprowadzonych dotychczas badaniach u kobiet ciężarnych nie stwierdzono niekorzystnego wpływu paracetamolu na płód, stosowanego w zalecanych dawkach. Paracetamol jest wydzielany do mleka kobiet karmiących piersią w małych ilościach. Z dostępnych danych wynika, że karmienie piersią nie jest przeciwwskazaniem do zastosowania paracetamolu. Paracetamol może być stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią w razie zdecydowanej konieczności.

Reakcje nadwrażliwości: świąd, pokrzywka, wysypka i rumień, obrzęk naczyńioruchowy, duszność, pocenie się, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, aż do objawów wstrząsu, napad astmy oskrzelowej. Krew i układ krwiotwórczy: granulocytopenia, agranulocytoza, trombocytopenia, methemoglobinemia. Przewód pokarmowy: nudności, wymioty, objawy uszkodzenia wątroby. Układ moczowy: kolka nerkowa, martwica brodawek nerkowych, ostra niewydolność nerek.

Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie paracetamolu może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godzin objawy takie jak: nudności, wymioty, nadmierne pocenie się, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia, pomimo że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub większej należy sprowokować wymioty, jeśli od zażycia nie upłynęło więcej niż godzina. Należy podać doustnie 60-100 g węgla aktywowanego, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi. Wartość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od zażycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywne leczenie odtrutkami będzie konieczne. Jeżeli oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi nie jest możliwe, a prawdopodobna przyjęta dawka paracetamolu była duża, należy wdrożyć bardziej intensywne leczenie odtrutkami: należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować leczenie acetylocysteiną lub/i mietioniną które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia, ale prawdopodobnie są także skuteczne po 24 h. Leczenie zatrucia paracetamolem powinno odbywać się w szpitalu, w warunkach oddziału intensywnej terapii.

Paracetamol wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe oraz niewielką aktywność przeciwzapalną. Jest aktywnym metabolitem fenacetyny o znacznie mniejszej toksyczności. Paracetamol poprzez hamowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, hamuje syntezę prostagiandyn w OUN. Skutkiem tego działania jest zmniejszenie wrażliwości na działanie takich mediatorów jak kininy i serotonina, co powoduje podwyższenie progu bólowego. Zmniejszenie stężenia prostagiandyn w podwzgórzu odpowiedzialne jest za działanie przeciwgorączkowe paracetamolu, Paracetamol nie wpływa na agregację płytek krwi.

5 ml zaw. doust. zawiera 120 mg paracetamolu.

Migrena G43
Naczyniowe bóle głowy niesklasyfikowane gdzie indziej G44.1
Nerwoból nerwu trójdzielnego G50.0
Nerwoból po przebytym półpaścu (B02.2†) G53.0
Zaburzenia korzeni nerwów rdzeniowych szyjnych niesklasyfikowane gdzie indziej G54.2
Ból ucha H92.0
Ostre zapalenie nosa i gardła (przeziębienie) J00
Ostre zapalenie zatoki czołowej J01.1
Grypa z innymi objawami ze strony układu oddechowego wywołana przez inny zidentyfikowany wirus grypy J10.1
Grypa z innymi objawami wywołana przez inny zidentyfikowany wirus grypy J10.8
Grypa, wirus niezidentyfikowany J11
Grypa z innymi objawami ze strony układu oddechowego wywołana przez niezidentyfikowany wirus J11.1
Grypa z innymi objawami wywołana przez niezidentyfikowany wirus J11.8
Zespół ząbkowania K00.7
Choroby miazgi i tkanek okołowierzchołkowych K04
Zapalenie zębodołu szczęki i żuchwy K10.3
Zespół jelita drażliwego K58
Serododatnie reumatoidalne zapalenie stawów M05
Inne reumatoidalne zapalenia stawów M06
Artropatie łuszczycowe i towarzyszące chorobom jelit M07
Młodzieńcze zapalenie stawów M08
Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów M08.0
Młodzieńcze zapalenie stawów w przebiegu chorób sklasyfikowanych gdzie indziej M09
Zwyrodnienie wielostawowe M15
Koksartroza [choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego] M16
Gonartroza [choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego] M17
Choroba zwyrodnieniowa pierwszego stawu nadgarstkowo-śródręcznego M18
Inne zwyrodnienia stawów M19
Staw cepowaty M25.2
Ból stawu M25.5
Bóle grzbietu M54
Bóle karku M54.2
Rwa kulszowa z bólem lędźwiowo-krzyżowym M54.4
Ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej M54.5
Ból kręgosłupa piersiowego M54.6
Inne bóle grzbietu M54.8
Ból grzbietu, nieokreślony M54.9
Bóle mięśni M79.1
Nerwoból i zapalenie nerwów, nieokreślone M79.2
Bóle kończyn M79.6
Pierwotne bolesne miesiączkowanie N94.4
Wtórne bolesne miesiączkowanie N94.5
Bolesne miesiączkowanie, nieokreślone N94.6
Ból gardła i w klatce piersiowej R07
Ból gardła R07.0
Gorączka o innej lub nieznanej przyczynie R50
Gorączka z dreszczami R50.0
Gorączka, nieokreślona R50.9
Ból głowy R51
Ból niesklasyfikowany gdzie indziej R52
Ból ostry R52.0
Przewlekły ból nieustępujący R52.1
Inny ból przewlekły R52.2
Ból, nieokreślony R52.9

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).