Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Paracetamol Accord

Paracetamol

tabl.
500 mg
100 szt.
Doustnie
OTC
100%
6,68
Paracetamol Accord
tabl.
500 mg
50 szt.
Doustnie
OTC
100%
3,70

Paracetamol Accord - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Paracetamol Accord jest wskazany w objawowym leczeniu bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego oraz w leczeniu gorączki. Lek wykazuje działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, nie posiada jednak właściwości przeciwzapalnych.

Głównym mechanizmem działania paracetamolu jest hamowanie cyklooksygenazy w ośrodkowym układzie nerwowym. Enzym ten odgrywa kluczową rolę w syntezie prostaglandyn. Cyklooksygenaza w OUN wykazuje większą wrażliwość na paracetamol niż jej obwodowy odpowiednik, co tłumaczy skuteczność leku w zwalczaniu bólu i gorączki przy braku obwodowego działania przeciwzapalnego.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie Maksymalna dawka dobowa
Dorośli i młodzież ≥15 lat (>55 kg) 1-2 tabletki (500-1000 mg) 6 tabletek (3000 mg)
Dzieci 6-9 lat 1/2 tabletki (250 mg) 4-6 razy na dobę
Dzieci 9-12 lat 1 tabletka (500 mg) 3-4 razy na dobę
Dzieci 12-15 lat 1 tabletka (500 mg) 4-6 razy na dobę

Odstęp między kolejnymi dawkami powinien wynosić co najmniej 4 godziny. Nie należy przekraczać zalecanej dawki ze względu na ryzyko poważnego uszkodzenia wątroby. Tabletki paracetamolu nie są odpowiednie dla dzieci poniżej 6. roku życia.

W przypadku utrzymywania się bólu dłużej niż 5 dni lub gorączki powyżej 3 dni, nasilenia objawów lub pojawienia się nowych dolegliwości, należy przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem.

Tabletki należy popijać dużą ilością wody. Alternatywnie można je rozpuścić w szklance wody i dokładnie wymieszać przed spożyciem. Przyjmowanie paracetamolu z pokarmem nie wpływa na jego skuteczność.

Modyfikacja dawkowania w szczególnych przypadkach

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z niewydolnością nerek dawkę należy zmodyfikować:

  • Współczynnik filtracji kłębuszkowej 10-50 ml/min: 500 mg paracetamolu co 6 godzin
  • Współczynnik filtracji kłębuszkowej <10 ml/min: 500 mg paracetamolu co 8 godzin
Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub zespołem Gilberta należy rozważyć zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między kolejnymi dawkami. Nie należy stosować dawki większej niż 60 mg/kg masy ciała/dobę (maksymalnie do 2 g paracetamolu/dobę) w następujących sytuacjach:

  • Dorośli o masie ciała poniżej 50 kg
  • Łagodna lub umiarkowana niewydolność wątroby
  • Zespół Gilberta (rodzinna niehemolityczna żółtaczka)
  • Odwodnienie
  • Długotrwałe niedożywienie

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (skala Childa i Pugha > 9) należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania paracetamolu.

Przeciwwskazania

Stosowanie paracetamolu jest przeciwwskazane w przypadku:

  • Nadwrażliwości na paracetamol lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Dzieci poniżej 6. roku życia

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Nie zaleca się długotrwałego lub częstego stosowania paracetamolu. Pacjentów należy poinformować o konieczności unikania jednoczesnego przyjmowania innych produktów zawierających paracetamol ze względu na ryzyko przedawkowania.

Przyjęcie wielokrotności dawki dobowej lub przedawkowanie może prowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby. W takim przypadku konieczna jest natychmiastowa pomoc medyczna, nawet jeśli pacjent nie wykazuje objawów zatrucia.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z:

  • Ciężką niewydolnością nerek
  • Ciężką niewydolnością wątroby
  • Ostrym zapaleniem wątroby
  • Niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
  • Niedokrwistością hemolityczną
  • Nadużywaniem alkoholu
  • Długotrwałym odwodnieniem i niedożywieniem

Podczas leczenia paracetamolem nie wolno spożywać alkoholu. U osób nadużywających alkoholu nie należy stosować dawki dobowej większej niż 2 g.

U pacjentów z astmą i nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy odnotowano przypadki skurczu oskrzeli po podaniu paracetamolu (reakcja krzyżowa).

Warto zapamiętać
  • Nie należy przekraczać zalecanej dawki paracetamolu ze względu na ryzyko poważnego uszkodzenia wątroby.
  • Paracetamol może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, w tym z warfaryną, lekami przeciwpadaczkowymi i zydowudyną.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Paracetamol wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami:

  • Metoklopramid i domperidon mogą zwiększać szybkość wchłaniania paracetamolu
  • Cholestyramina może zmniejszać wchłanianie paracetamolu
  • Długotrwałe stosowanie paracetamolu może nasilać działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i innych pochodnych kumaryny
  • Leki indukujące enzymy wątrobowe (np. ryfampicyna, barbiturany, karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, prymidon, ziele dziurawca) mogą zwiększać hepatotoksyczność paracetamolu
  • Probenecyd może zmniejszać klirens paracetamolu
  • Paracetamol może zwiększać stężenie chloramfenikolu w osoczu
  • Jednoczesne stosowanie paracetamolu i zydowudyny może prowadzić do neutropenii
  • Salicylamid może wydłużać okres półtrwania paracetamolu
  • Izoniazyd może zmniejszać klirens paracetamolu
  • Paracetamol może zmniejszać biodostępność lamotryginy

Paracetamol może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, w tym oznaczanie stężenia kwasu moczowego i glukozy we krwi.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Dane epidemiologiczne nie wykazują niepożądanego wpływu paracetamolu na przebieg ciąży lub stan zdrowia płodu/noworodka. W normalnych warunkach stosowania, paracetamol może być przyjmowany przez cały okres ciąży.

Paracetamol przenika do mleka matki w ilościach nieistotnych klinicznie. Nie zgłaszano działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią. Paracetamol można stosować u kobiet karmiących piersią w dawkach nie większych niż zalecane. W przypadku długotrwałego stosowania należy zachować ostrożność.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

  • Zaburzenia krwi i układu chłonnego: agranulocytoza, trombocytopenia, leukopenia (rzadko)
  • Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy (rzadko)
  • Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: nieprawidłowa czynność wątroby, niewydolność wątroby, martwica wątroby, żółtaczka (rzadko)
  • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, świąd, pokrzywka (rzadko)
  • Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, bóle brzucha (rzadko)

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Przedawkowanie paracetamolu może prowadzić do ciężkiego uszkodzenia wątroby, szczególnie u osób z czynnikami ryzyka. Objawy przedawkowania mogą pojawić się w ciągu pierwszych 24-48 godzin i obejmują nudności, wymioty, brak łaknienia, bladość i ból brzucha. W cięższych przypadkach dochodzi do uszkodzenia wątroby, które objawia się żółtaczką, encefalopatią i zaburzeniami krzepnięcia krwi.

W przypadku podejrzenia przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub udać się do szpitala. Leczenie obejmuje podanie N-acetylocysteiny jako antidotum oraz monitorowanie funkcji wątroby.

Skład

Jedna tabletka zawiera 500 mg paracetamolu jako substancję czynną.

Paracetamol Accord to skuteczny lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy, którego stosowanie wymaga jednak przestrzegania zalecanego dawkowania i środków ostrożności, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.



Wskazania

Objawowe leczenie bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego i/lub gorączki.

Dorośli i młodzież 15 lat (>55 kg mc): 1-2 tabl. (500-1000 mg paracetamolu), do 6 tabl. (3000 mg paracetamolu) w ciągu 24 h. Dzieci i młodzież 15 lat: 6-9 lat: pół tabl. (250 mg paracetamolu), do 4-6 razy w ciągu 24 h. 9-12 lat: 1 tabl. (500 mg paracetamolu), do 3-4x/dobę, 12-15 lat: 1 tabl. (500 mg paracetamolu), do 4-6x/dobę. Tabl. paracetamolu nie są odpowiednie <6 lat. Odstęp między dawkami powinien wynosić co najmniej 4 h. Nie stosować w połączeniu z innymi produktami zawierającymi paracetamol. Nie należy przekraczać zalecanej dawki ze względu na ryzyko poważnego uszkodzenia wątroby. Niższa częstość podawania leku dotyczy najmłodszych dzieci (dolny limit wieku) w odpowiedniej grupie wiekowej. W zależności od wystąpienia objawów (gorączka i ból), dozwolone jest wielokrotne podawanie. Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż 5 dni lub gdy gorączka utrzymuje się dłużej niż 3 dni, objawy nasilą się lub pojawiają się inne objawy, należy przerwać leczenie i skonsultować się z lekarzem. Przyjmowanie paracetamolu z jedzeniem i piciem nie ma wpływu na skuteczność produktu leczniczego. Zaburzenia czynności nerek. W przypadku niewydolności nerek dawka powinna zostać zmniejszona: współczynnik filtracji kłębuszkowej: 10-50 ml/min - 500 mg paracetamolu co 6 h; <10 ml/min - 500 mg paracetamolu co 8 h. Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub zespołem Gilberta można zmniejszyć dawkę lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami. Nie należy stosować skutecznej dawki >60 mg paracetamolu/kg mc./dobę (maks. do 2 g paracetamolu/dobę) w następujących sytuacjach: osoby dorosłe o mc. mniejszej niż 50 kg; łagodna lub umiarkowana niewydolność wątroby, zespół Gilberta (rodzinna niehemolityczna żółtaczka); odwodnienie; długotrwałe niedożywienie.

Tabl. należy popić dużą ilością wody. Ewentualnie rozpuścić tabl. w szklance wody i dobrze wymieszać przed wypiciem.

Nadwrażliwość na paracetamol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Nie zaleca się długotrwałego lub częstego przyjmowania leku. Należy poinformować pacjenta, aby nie przyjmował równocześnie innych produktów zawierających paracetamol. Przyjęcie wielokrotności dawki dobowej lub przedawkowanie może spowodować ciężkie uszkodzenie wątroby. W takim przypadku konieczna jest natychmiastowa pomoc medyczna, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze, ze względu na ryzyko nieodwracalnego uszkodzenia wątroby. U młodych pacjentów leczonych paracetamolem w dawce dobowej 60 mg/kg nie jest uzasadnione równoczesne podawanie innego leku przeciwgorączkowego, z wyjątkiem sytuacji, kiedy stosowanie samego paracetamolu jest nieskuteczne. Należy zachować ostrożność podczas stosowania paracetamolu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością wątroby (skala Childa i Pugha > 9), z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (w tym zespół Gilberta), z ostrym zapaleniem wątroby, przy jednoczesnym stosowaniu leków wpływających na czynność wątroby, z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, z niedokrwistością hemolityczną, u osób nadużywających alkoholu oraz w długotrwałym odwodnieniu i niedożywieniu. Ryzyko przedawkowania jest większe u osób z alkoholowym uszkodzeniem wątroby bez marskości. Należy zachować ostrożność w przypadku przewlekłego alkoholizmu. Podczas leczenia nie wolno spożywać alkoholu. W takim przypadku nie stosować całkowitej dawki dobowej większej niż 2 g. W przypadku wysokiej gorączki, objawów wtórnego zakażenia lub utrzymywania się objawów przez ponad 3 dni należy zasięgnąć porady lekarza. Po dłuższym okresie (>3 m-ce) codziennego lub częstszego stosowania leków przeciwbólowych mogą wystąpić lub nasilić się bóle głowy. Bóle głowy spowodowane nadużywaniem leków przeciwbólowych nie należy leczyć przez zwiększanie dawki. W tych przypadkach, stosowanie leków przeciwbólowych należy podejmować po konsultacji z lekarzem. Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą, u których występuje nadwrażliwość na ASA, ponieważ odnotowano przypadki niewielkiego skurczu oskrzeli po podaniu paracetamolu (reakcja krzyżowa). Paracetamol 500 mg tabl. nie ma wpływu lub ma nieznaczny wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Szybkość wchłaniania paracetamolu może zostać zwiększona przez metoklopramid lub domperidon, a zmniejszona przez kolestyraminę. Działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i innych pochodnych kumaryny może ulec nasileniu podczas długotrwałego, codziennego stosowania paracetamolu w przypadku zwiększonego ryzyka krwawienia. Sporadycznie przyjmowane dawki nie mają istotnego wpływu. Paracetamol jest metabolizowany w wątrobie, a zatem może wchodzić w interakcje z lekami metabolizowanymi w obrębie tego samego szlaku metabolicznego lub lekami indukującymi lub hamującymi ten szlak metaboliczny. Długotrwałe spożycie alkoholu lub przyjmowanie leków, które indukują enzymy wątrobowe, takich jak ryfampicyna, barbiturany, niektóre leki przeciwpadaczkowe (np. karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, prymidon) oraz ziele dziurawca może zwiększyć hepatotoksyczność paracetamolu w wyniku zwiększonego i szybkiego powstawania toksycznych metabolitów. Dlatego konieczne jest zachowanie ostrożności podczas równoczesnego stosowania z lekami indukującymi enzymy. Probenecyd blokuje wiązanie paracetamolu z kwasem glukuronowym, prowadząc do około 2-krotnego zmniejszenia klirensu paracetamolu. U pacjentów leczonych równocześnie probenecydem należy zmniejszyć dawki paracetamolu. Paracetamol może zwiększać stężenie chloramfenikolu w osoczu. Podczas długotrwałego, jednoczesnego stosowania paracetamolu i zydowudyny często występuje neutropenia, która jest prawdopodobnie związana ze zmniejszeniem metabolizmu zydowudyny. Salicylamid może wydłużyć T0,5 paracetamolu. Izoniazyd zmniejsza klirens paracetamolu, co może powodować nasilenie jego działania i/lub toksyczności, poprzez hamowanie metabolizmu paracetamolu w wątrobie. Paracetamol może zmniejszać biodostępność lamotryginy, z ewentualnym osłabieniem jej działania, ze względu na możliwość indukowania jej metabolizmu w wątrobie. Paracetamol może mieć wpływ na oznaczanie stężenia kwasu moczowego w surowicy wykorzystujące kwas fosforowolframowy oraz stężenie glukozy we krwi przy użyciu peroksydazy i oksydazy glukozy.

Dane epidemiologiczne dotyczące stosowania doustnych dawek terapeutycznych paracetamolu nie wykazują niepożądanego wpływu na przebieg ciąży lub stan zdrowia płodu/noworodka. W związku z tym w normalnych warunkach stosowania, paracetamol może być przyjmowany przez cały okres ciąży. Paracetamol przenika do mleka matki, ale w ilościach nieistotnych klinicznie. Nie zgłaszano jakiegokolwiek działania niepożądanego u niemowląt karmionych piersią. Paracetamol można stosować u kobiet karmiących piersią w dawkach nie większych niż zalecane. W przypadku długotrwałego stosowania należy zachować ostrożność. Nieznany jest jakikolwiek szkodliwy wpływ paracetamolu na płodność podczas zwykłego stosowania.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (rzadko) agranulocytoza (długotrwałe stosowanie), trombocytopenia, plamica małopłytkowa, leukopenia, niedokrwistość hemolityczna, zaburzenia płytek krwi, zaburzenia komórek macierzystych; (bardzo rzadko) pancytopenia. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) nadwrażliwość (z wyłączeniem obrzęku naczynioruchowego); (bardzo rzadko) nadwrażliwość (obrzęk naczynioruchowy, trudności z oddychaniem, nadmierna potliwość, nudności, niedociśnienie, wstrząs, reakcja anafilaktyczna) wymagająca przerwania leczenia. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (bardzo rzadko) hipoglikemia. Zaburzenia psychiczne: (rzadko) depresja (NOS), dezorientacja, omamy. Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) drżenie (NOS), bóle głowy (NOS). Zaburzenia oka: (rzadko) zaburzenia widzenia. Zaburzenia serca: (rzadko) obrzęk. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo rzadko) skurcz oskrzeli u pacjentów z nadwrażliwością na aspirynę i inne NLPZ. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) krwotok (NOS), ból brzucha (NOS), biegunka (NOS), nudności, wymioty. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) nieprawidłowa czynność wątroby, niewydolność wątroby, martwica wątroby, żółtaczka; (bardzo rzadko) hepatotoksyczność. Podanie 6 g paracetamolu może doprowadzić do uszkodzenia wątroby (u dzieci: powyżej 140 mg/kg mc.); większe dawki powodują nieodwracalną martwicę wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) świąd, wysypka, pocenie się, plamica, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka; (bardzo rzadko) zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych; (nieznana) ostra uogólniona osutka krostkowa, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, choroby skóry wywołane lekami, zespół Stevens-Johnsona. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) jałowy ropomocz (mętny mocz) i objawy niepożądane ze strony nerek (ciężka niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, krwiomocz, bezmocz). Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (rzadko) zawroty głowy (z wyjątkiem zaburzeń równowagi), złe samopoczucie, gorączka, nadmierne uspokojenie, interakcje z lekami (NOS). Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (rzadko) przedawkowanie i zatrucia. NOS - nie określono inaczej.

Paracetamol może spowodować zatrucie, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, u małych dzieci oraz w przypadku chorób wątroby, długotrwałego nadużywania alkoholu, długotrwałego niedożywienia oraz u pacjentów stosujących środki indukujące enzymy wątrobowe. Przedawkowanie może w tych przypadkach prowadzić do zgonu. Uszkodzenie wątroby jest możliwe u dorosłych, którzy przyjęli 6 g lub więcej paracetamolu, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka. Czynniki ryzyka: jeśli pacjent długotrwale stosuje karbamazepinę, fenobarbital, fenytoinę, prymidon, ryfampicynę, dziurawiec zwyczajny lub inne leki, które indukują enzymy wątrobowe lub regularnie spożywa nadmierne ilości alkoholu lub może mieć niedobór glutationu, np. w przypadku zaburzeń odżywiania, mukowiscydozy, zakażenia HIV, głodu lub wyniszczenia. Ostre zatrucie paracetamolem może się postępować w kilku fazach. Objawy przedawkowania paracetamolu występujące w ciągu 1-szych 2 dni to: nudności, wymioty, brak łaknienia, bladość i ból brzucha. Niewielkie zatrucie ogranicza się do tych objawów. W przypadku cięższych zatruć pojawiają się objawy subkliniczne, takie jak zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. 2-4 dni po ekspozycji, widoczne są kliniczne objawy uszkodzenia wątroby - bolesne powiększenie wątroby, żółtaczka, encefalopatia, śpiączka i zaburzenia krzepnięcia krwi, wtórnie do niewydolności wątroby. Niewydolność nerek (martwica kanalików) jest rzadka. Ciężkie zatrucie może spowodować wystąpienie kwasicy metabolicznej. Należy postępować zgodnie z lokalnymi wytycznymi dotyczącymi leczenia przedawkowania paracetamolu. Bezpośrednio po przedawkowaniu paracetamolu, które może prowadzić do ciężkiego zatrucia, można zastosować leczenie zmniejszające wchłanianie leku, takie jak płukanie żołądka w ciągu 1 h od przyjęcia dawki lub podanie węgla aktywnego. N-acetylocysteina (NAC) może być podana jako antidotum. W celu podania NAC i dalszego leczenia należy oznaczyć stężenie paracetamolu we krwi. Na ogół preferuje się dożylne podawanie NAC, które należy kontynuować aż do chwili, kiedy nie będzie się wykryć paracetamolu. Należy pamiętać, że przyjęcie NAC do 36 godzin po przedawkowaniu może poprawić rokowania. Doustne podawanie NAC nie należy podawać razem z doustnym węglem aktywnym. Próby wątrobowe muszą być wykonywane na początku terapii oraz powtarzane co 24 h po leczeniu. W większości przypadków aktywność aminotransferaz wątrobowych wraca do normy w ciągu 2 tyg. od przyjęcia nadmiernej dawki, z całkowitym odzyskaniem funkcji wątroby. W rzadkich przypadkach może być wymagane przeszczepienie wątroby.

Paracetamol jest skutecznym środkiem przeciwgorączkowym i przeciwbólowym, nie wykazuje jednak działania przeciwzapalnego. Głównym działaniem paracetamolu jest hamowanie cyklooksygenazy, enzymu ważnego w syntezie prostaglandyn. Cyklooksygenaza w OUN jest bardziej wrażliwa na paracetamol niż cyklooksygenaza obwodowa, co tłumaczy działanie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe paracetamolu, bez widocznej obwodowej aktywności przeciwzapalnej.

1 tabl. zawiera 500 mg paracetamolu.

Migrena G43
Naczyniowe bóle głowy niesklasyfikowane gdzie indziej G44.1
Nerwoból nerwu trójdzielnego G50.0
Nerwoból po przebytym półpaścu (B02.2†) G53.0
Zaburzenia korzeni nerwów rdzeniowych szyjnych niesklasyfikowane gdzie indziej G54.2
Ból ucha H92.0
Ostre zapalenie nosa i gardła (przeziębienie) J00
Ostre zapalenie zatoki czołowej J01.1
Grypa z innymi objawami wywołana przez inny zidentyfikowany wirus grypy J10.8
Grypa, wirus niezidentyfikowany J11
Grypa z innymi objawami ze strony układu oddechowego wywołana przez niezidentyfikowany wirus J11.1
Grypa z innymi objawami wywołana przez niezidentyfikowany wirus J11.8
Zespół ząbkowania K00.7
Choroby miazgi i tkanek okołowierzchołkowych K04
Zapalenie zębodołu szczęki i żuchwy K10.3
Zespół jelita drażliwego K58
Serododatnie reumatoidalne zapalenie stawów M05
Inne reumatoidalne zapalenia stawów M06
Artropatie łuszczycowe i towarzyszące chorobom jelit M07
Młodzieńcze zapalenie stawów M08
Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów M08.0
Młodzieńcze zapalenie stawów w przebiegu chorób sklasyfikowanych gdzie indziej M09
Zwyrodnienie wielostawowe M15
Koksartroza [choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego] M16
Gonartroza [choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego] M17
Choroba zwyrodnieniowa pierwszego stawu nadgarstkowo-śródręcznego M18
Inne zwyrodnienia stawów M19
Staw cepowaty M25.2
Ból stawu M25.5
Bóle grzbietu M54
Bóle karku M54.2
Ból okolicy lędźwiowo-krzyżowej M54.5
Ból kręgosłupa piersiowego M54.6
Inne bóle grzbietu M54.8
Ból grzbietu, nieokreślony M54.9
Bóle mięśni M79.1
Nerwoból i zapalenie nerwów, nieokreślone M79.2
Bóle kończyn M79.6
Pierwotne bolesne miesiączkowanie N94.4
Wtórne bolesne miesiączkowanie N94.5
Bolesne miesiączkowanie, nieokreślone N94.6
Ból gardła i w klatce piersiowej R07
Ból gardła R07.0
Gorączka o innej lub nieznanej przyczynie R50
Gorączka z dreszczami R50.0
Gorączka, nieokreślona R50.9
Ból głowy R51
Ból niesklasyfikowany gdzie indziej R52
Ból ostry R52.0
Przewlekły ból nieustępujący R52.1
Inny ból przewlekły R52.2
Ból, nieokreślony R52.9

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek należy zażywać bez pokarmu (co najmniej 1 h przed jedzeniem lub najwcześniej 2 h po posiłku).