Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Palifren long jest wskazany w leczeniu podtrzymującym schizofrenii u stabilnych dorosłych pacjentów leczonych paliperydonem lub rysperydonem. U wybranych dorosłych pacjentów ze schizofrenią, którzy reagowali wcześniej na doustny paliperydon lub rysperydon, można stosować Palifren long bez uprzedniej stabilizacji za pomocą terapii doustnej, jeśli objawy psychotyczne są łagodne do umiarkowanych i wskazana jest terapia w postaci długodziałających iniekcji.

Stosowanie produktu Palifren long u pacjentów, którzy wcześniej nie byli leczeni paliperydonem lub rysperydonem, powinno być poprzedzone ustaleniem tolerancji na doustną postać tych leków. Pozwala to na ocenę skuteczności i bezpieczeństwa przed rozpoczęciem terapii długodziałającą formą iniekcyjną.

Dawkowanie i sposób podawania

Schemat dawkowania początkowego

Zaleca się rozpoczęcie stosowania produktu Palifren long od dawki 150 mg w 1. dniu leczenia i 100 mg tydzień później (8. dzień). W obu przypadkach produkt należy podawać do mięśnia naramiennego, aby szybko uzyskać stężenie terapeutyczne. Trzecią dawkę należy podać miesiąc po podaniu drugiej dawki inicjującej.

Dawkowanie podtrzymujące

Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 75 mg, podawane co miesiąc. U niektórych pacjentów korzystne może być stosowanie mniejszej lub większej dawki w zalecanym zakresie 25-150 mg, zależnie od indywidualnej tolerancji leku i/lub skuteczności. Pacjenci z nadwagą lub otyli mogą wymagać dawek z górnego zakresu.

Po podaniu drugiej dawki inicjującej, comiesięczne dawki podtrzymujące można wstrzykiwać do mięśnia naramiennego lub pośladkowego. Dostosowanie dawki podtrzymującej można przeprowadzać co miesiąc. Podczas dostosowywania dawki należy uwzględnić charakterystykę przedłużonego uwalniania produktu, ponieważ całkowity skutek leczniczy podawania dawek podtrzymujących może nie być widoczny przez kilka miesięcy.

Ważne jest przestrzeganie zalecanego schematu dawkowania, szczególnie w początkowym okresie leczenia, aby uzyskać odpowiednie stężenie terapeutyczne leku. Należy monitorować stan kliniczny pacjenta i w razie potrzeby dostosowywać dawkę podtrzymującą.

Zamiana z innych leków przeciwpsychotycznych

Przy zamianie z doustnego paliperydonu lub rysperydonu na produkt Palifren long, należy rozpocząć leczenie od dawki inicjującej 150 mg w 1. dniu i 100 mg w 8. dniu. Następnie kontynuować comiesięczne dawki podtrzymujące. Można przerwać podawanie dotychczas stosowanego leku doustnego w momencie rozpoczęcia terapii produktem Palifren long.

Przy zamianie z rysperydonu w postaci iniekcji o przedłużonym działaniu, należy podać Palifren long zamiast kolejnej zaplanowanej iniekcji rysperydonu. Następnie kontynuować comiesięczne dawki podtrzymujące produktu Palifren long. Nie jest wymagany tygodniowy schemat dawek inicjujących.

Pominięcie dawki

Należy unikać pomijania dawek. W przypadku pominięcia dawki, postępowanie zależy od czasu, jaki upłynął od ostatniego wstrzyknięcia:

• Jeśli od ostatniego wstrzyknięcia upłynęło mniej niż 6 tygodni - należy jak najszybciej podać pominiętą dawkę, a następnie kontynuować comiesięczne wstrzyknięcia
• Jeśli upłynęło 6-12 tygodni - należy wznowić leczenie według schematu dawek inicjujących (150 mg i 100 mg w odstępie tygodnia)
• Jeśli upłynęło ponad 12 tygodni - należy rozpocząć leczenie od początku według zalecanego schematu dawkowania

Szczegółowe zalecenia dotyczące postępowania w przypadku pominięcia dawki znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku: Nie ustalono skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania u pacjentów >65 lat. Ogólnie zalecane dawkowanie jest takie samo jak u młodszych dorosłych z prawidłową czynnością nerek, ale może być konieczne dostosowanie dawki ze względu na osłabioną czynność nerek.

Zaburzenia czynności nerek: U pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 50-80 ml/min) zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 100 mg w 1. dniu i 75 mg tydzień później. Dawka podtrzymująca wynosi 50 mg (25-100 mg). Nie zaleca się stosowania u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby: Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Dzieci i młodzież: Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności u pacjentów <18 lat. Brak dostępnych danych.

Sposób podawania

Produkt Palifren long jest przeznaczony wyłącznie do podawania domięśniowego. Nie wolno go podawać żadną inną drogą. Każde wstrzyknięcie powinien wykonywać wykwalifikowany pracownik ochrony zdrowia. Dawkę należy podawać w pojedynczym wstrzyknięciu, nie należy jej dzielić na kilka iniekcji.

Dawki początkowe w 1. i 8. dniu należy podawać do mięśnia naramiennego. Kolejne dawki podtrzymujące można podawać do mięśnia naramiennego lub pośladkowego. W przypadku bólu w miejscu wstrzyknięcia można rozważyć zamianę miejsca iniekcji.

Szczegółowe instrukcje dotyczące przygotowania i podawania produktu znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, rysperydon lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych, produkt Palifren long jest przeciwwskazany u pacjentów z potwierdzoną nadwrażliwością na paliperydon lub rysperydon. Przed rozpoczęciem leczenia należy dokładnie zebrać wywiad w kierunku wcześniejszych reakcji alergicznych na te substancje.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie u pacjentów w stanie silnego pobudzenia lub ciężkiej psychozy

Produktu Palifren long nie należy stosować do leczenia silnego pobudzenia ani ostrych stanów psychotycznych, gdy wymagane jest natychmiastowe złagodzenie objawów. W takich przypadkach należy rozważyć zastosowanie szybko działających leków przeciwpsychotycznych w postaci doustnej lub pozajelitowej.

Wydłużenie odstępu QT

Należy zachować ostrożność przy przepisywaniu paliperydonu pacjentom z rozpoznaną chorobą układu sercowo-naczyniowego lub wydłużeniem odstępu QT w wywiadzie rodzinnym, a także podczas jednoczesnego stosowania innych leków wydłużających odstęp QT.

Złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS)

Podczas stosowania paliperydonu zgłaszano występowanie złośliwego zespołu neuroleptycznego. Charakterystyczne objawy to: podwyższenie temperatury ciała, sztywność mięśni, niestabilność układu autonomicznego, zaburzenia świadomości i zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej w surowicy. W przypadku wystąpienia objawów NMS należy przerwać stosowanie wszystkich leków przeciwpsychotycznych, w tym paliperydonu.

Późne dyskinezy

Leki o właściwościach antagonistycznych w stosunku do receptorów dopaminowych mogą powodować późne dyskinezy. Jeśli wystąpią objawy późnych dyskinez, należy rozważyć przerwanie stosowania wszystkich leków przeciwpsychotycznych, w tym paliperydonu.

Zaburzenia hematologiczne

Podczas stosowania paliperydonu obserwowano leukopenię, neutropenię i agranulocytozę. Pacjentów z istotną klinicznie leukopenią lub polekową leukopenią/neutropenią w wywiadzie należy monitorować przez pierwsze miesiące leczenia. Należy rozważyć odstawienie paliperydonu przy pierwszych objawach istotnego klinicznie zmniejszenia liczby leukocytów.

Reakcje nadwrażliwości

Po wprowadzeniu produktu do obrotu rzadko obserwowano reakcje anafilaktyczne u pacjentów, którzy wcześniej tolerowali doustny rysperydon lub paliperydon. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać stosowanie paliperydonu.

Hiperglikemia i cukrzyca

Podczas leczenia paliperydonem obserwowano przypadki hiperglikemii, cukrzycy i zaostrzenia istniejącej cukrzycy. Zaleca się odpowiednie monitorowanie kliniczne pacjentów leczonych lekami przeciwpsychotycznymi, w tym paliperydonem.

Przyrost masy ciała

Podczas stosowania paliperydonu zgłaszano istotny przyrost masy ciała. Należy regularnie kontrolować masę ciała pacjentów.

Hiperprolaktynemia

Paliperydon może powodować zwiększenie stężenia prolaktyny. Należy zachować ostrożność u pacjentów z guzami zależnymi od prolaktyny.

Niedociśnienie ortostatyczne

Ze względu na działanie blokujące receptory α-adrenergiczne, paliperydon może wywoływać niedociśnienie ortostatyczne u niektórych pacjentów. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego lub stanami predysponującymi do niedociśnienia.

Napady drgawkowe

Należy zachować ostrożność podczas stosowania paliperydonu u pacjentów z napadami drgawkowymi w wywiadzie lub innymi stanami obniżającymi próg drgawkowy.

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek stężenia paliperydonu w osoczu są zwiększone. Zaleca się dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

Zaburzenia czynności wątroby

Brak danych dotyczących pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Zaleca się ostrożność podczas stosowania paliperydonu u takich pacjentów.

Pacjenci w podeszłym wieku z otępieniem

Nie badano stosowania paliperydonu u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem. Pacjenci w podeszłym wieku z otępieniem leczeni innymi lekami przeciwpsychotycznymi mają zwiększone ryzyko zgonu i incydentów naczyniowo-mózgowych.

Priapizm

Zgłaszano przypadki priapizmu związane ze stosowaniem leków przeciwpsychotycznych o działaniu blokującym receptory α-adrenergiczne. Należy poinformować pacjentów, aby zgłosili się pilnie do lekarza, jeśli objawy priapizmu nie ustąpią w ciągu 4 godzin.

Regulacja temperatury ciała

Lekom przeciwpsychotycznym przypisuje się właściwość zakłócania zdolności organizmu do obniżania temperatury ciała. Zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku narażenia pacjentów na warunki mogące sprzyjać podwyższeniu temperatury ciała.

Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa

Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych zgłaszano przypadki żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Należy zidentyfikować czynniki ryzyka ŻChZZ przed i w trakcie leczenia paliperydonem oraz podjąć odpowiednie działania zapobiegawcze.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Paliperydon może wywierać niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn ze względu na potencjalne działanie na układ nerwowy i wzrok. Należy poinformować pacjentów, aby nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn do czasu poznania swojej indywidualnej reakcji na lek.

Stosowanie paliperydonu wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie w początkowym okresie leczenia oraz podczas dostosowywania dawki. Należy regularnie oceniać stan kliniczny pacjenta i w razie potrzeby modyfikować leczenie.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Leki wydłużające odstęp QT

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu paliperydonu z lekami wydłużającymi odstęp QT, takimi jak:

• Leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna, dizopyramid)
• Leki przeciwarytmiczne klasy III (np. amiodaron, sotalol)
• Niektóre leki przeciwhistaminowe
• Niektóre inne leki przeciwpsychotyczne
• Niektóre leki przeciwmalaryczne (np. meflochina)

Powyższa lista nie jest wyczerpująca. Należy zachować szczególną ostrożność i monitorować pacjenta pod kątem wydłużenia odstępu QT.

Leki działające na ośrodkowy układ nerwowy (OUN)

Należy zachować ostrożność stosując paliperydon w połączeniu z innymi lekami działającymi ośrodkowo, takimi jak:

• Anksjolityki
• Inne leki przeciwpsychotyczne
• Leki nasenne
• Opioidy

Jednoczesne stosowanie tych leków może nasilać działanie depresyjne na OUN.

Lewodopa i agoniści dopaminy

Paliperydon może antagonizować działanie lewodopy i innych agonistów dopaminergicznych. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania, szczególnie w zaawansowanej chorobie Parkinsona, należy stosować najmniejsze skuteczne dawki obu leków.

Leki wywołujące hipotonię ortostatyczną

Możliwy jest efekt addytywny przy jednoczesnym stosowaniu paliperydonu z innymi lekami wywołującymi hipotonię ortostatyczną, np.:

• Inne leki przeciwpsychotyczne
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne

Leki obniżające próg drgawkowy

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu paliperydonu z lekami obniżającymi próg drgawkowy, takimi jak:

• Fenotiazyny
• Butyrofenony
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
• Tramadol
• Meflochina

Walproinian

Jednoczesne stosowanie paliperydonu z walproinianem nie wpływa istotnie na farmakokinetykę walproinianu.

Lit

Nie przeprowadzono badań interakcji paliperydonu z litem, jednak jest ona mało prawdopodobna.

Inhibitory CYP2D6 i CYP3A4

Badania in vitro wykazały minimalny udział enzymów CYP2D6 i CYP3A4 w metabolizmie paliperydonu. Jednoczesne podawanie paliperydonu z paroksetyną (silny inhibitor CYP2D6) nie miało istotnego klinicznie wpływu na farmakokinetykę paliperydonu.

Karbamazepina

Jednoczesne stosowanie karbamazepiny (200 mg 2 razy na dobę) z paliperydonem powoduje zmniejszenie średniego stężenia paliperydonu o około 37% w wyniku indukcji CYP3A4 i/lub P-glikoproteiny. Może być konieczne zwiększenie dawki paliperydonu podczas jednoczesnego stosowania z karbamazepiną.

Rysperydon

Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego długotrwałego stosowania rysperydonu lub doustnego paliperydonu z produktem Palifren long.

Leki psychostymulujące

Jednoczesne stosowanie leków psychostymulujących (np. metylofenidatu) z paliperydonem może prowadzić do wystąpienia objawów pozapiramidowych po zmianie dawki jednego lub obu leków.

Podczas stosowania paliperydonu w skojarzeniu z innymi lekami należy zawsze uwzględniać informacje dotyczące interakcji zawarte w Charakterystykach Produktów Leczniczych stosowanych jednocześnie leków. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania paliperydonu podczas ciąży. W badaniach na zwierzętach paliperydon nie wykazywał działania teratogennego, ale obserwowano inne szkodliwe działania na rozród.

Noworodki narażone na działanie leków przeciwpsychotycznych (w tym paliperydonu) w trzecim trymestrze ciąży są w grupie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych, w tym zaburzeń pozapiramidowych i/lub objawów odstawienia o różnym nasileniu i czasie trwania po porodzie. Obserwowano:

• Pobudzenie
• Wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe
• Drżenie
• Senność
• Zespół zaburzeń oddechowych
• Zaburzenia karmienia

Noworodki powinny być uważnie monitorowane. Produktu Palifren long nie należy stosować w czasie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli przerwanie leczenia w czasie ciąży jest konieczne, nie powinno to następować gwałtownie.

Karmienie piersią

Paliperydon przenika do mleka ludzkiego w takiej ilości, że może wpływać na organizm dziecka karmionego piersią, jeśli kobieta karmiąca przyjmuje dawki terapeutyczne leku. Produktu Palifren long nie należy stosować podczas karmienia piersią.

Płodność

W badaniach nieklinicznych nie zaobserwowano istotnego wpływu paliperydonu na płodność.

Decyzję o stosowaniu paliperydonu u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinien podjąć lekarz po starannym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka dla matki i dziecka. Należy rozważyć alternatywne metody leczenia, jeśli jest to możliwe.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane związane ze stosowaniem paliperydonu to:

• Bezsenność
• Ból głowy
• Pobudzenie
• Parkinsonizm
• Akatyzja
• Tachykardia
• Drżenie
• Dystonia
• Zawroty głowy
• Sedacja/senność
• Nudności
• Zaparcia
• Wymioty
• Zwiększenie masy ciała
• Hiperprolaktynemia

Inne istotne działania niepożądane obejmują:

• Wydłużenie odstępu QT
• Złośliwy zespół neuroleptyczny
• Późne dyskinezy
• Zaburzenia hematologiczne (leukopenia, neutropenia, agranulocytoza)
• Reakcje nadwrażliwości
• Hiperglikemia i cukrzyca
• Niedociśnienie ortostatyczne
• Napady drgawkowe
• Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
• Priapizm

Częstość występowania działań niepożądanych klasyfikuje się następująco: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Szczegółowy wykaz działań niepożądanych wraz z częstością ich występowania znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego. Pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia działań niepożądanych i pouczyć o konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów lekarzowi.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania paliperydonu są zazwyczaj nasileniem jego znanych działań farmakologicznych i mogą obejmować:

• Senność i sedację
• Tachykardię i niedociśnienie
• Wydłużenie odstępu QT
• Objawy pozapiramidowe

W przypadku ostrego przedawkowania należy:

• Rozważyć możliwość zatrucia wieloma lekami
• Monitorować czynności życiowe i EKG (ryzyko wydłużenia odstępu QT)
• Zapewnić i utrzymać drożność dróg oddechowych oraz odpowiednie natlenienie i wentylację
• Rozpocząć monitorowanie sercowo-naczyniowe
• W razie niedociśnienia i zapaści krążeniowej zastosować odpowiednie leczenie (np. płyny dożylne, leki presyjne)
• W przypadku ciężkich objawów pozapiramidowych podać leki antycholinergiczne

Nie ma swoistego antidotum dla paliperydonu. Należy zastosować odpowiednie leczenie podtrzymujące i objawowe. Ze względu na przedłużone uwalnianie produktu i długi okres półtrwania paliperydonu, pacjent powinien pozostawać pod ścisłą obserwacją i monitorowaniem przez odpowiednio długi czas.

Właściwości farmakologiczne

Mechanizm działania

Paliperydon jest selektywnym antagonistą monoamin, którego działanie farm