Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Oxazepam Espefa

Oxazepam

tabl.
10 mg
20 szt.
Doustnie
Rx
100%
15,65

Oxazepam Espefa - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Oxazepam Espefa jest wskazany w leczeniu następujących stanów:Stany lękowe

  • Niepokój związany z depresją
  • Podniecenie związane z ostrym alkoholowym zespołem abstynencyjnym

    • Lek wykazuje działanie przeciwlękowe, uspokajające oraz słabe działanie nasenne i miorelaksacyjne. Jest stosowany głównie w krótkotrwałej terapii objawowej zaburzeń lękowych o różnym podłożu.

    Dawkowanie i sposób podawania

    Dawkowanie Oxazepam Espefa należy dostosować indywidualnie do pacjenta, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy okres. Jest to szczególnie istotne u pacjentów w podeszłym wieku, osłabionych oraz z niskim stężeniem albumin w osoczu, aby uniknąć nadmiernej sedacji.

    Wskazanie Dawkowanie u dorosłych
    Niepokój o nasileniu łagodnym do umiarkowanego 10-20 mg 3-4 razy na dobę
    Niepokój o znacznym nasileniu 20-30 mg 3-4 razy na dobę (większa dawka wieczorem)
    Podniecenie w ostrym alkoholowym zespole abstynencyjnym 20-30 mg 3-4 razy na dobę

    U pacjentów w podeszłym wieku, osłabionych lub z chorobami przewlekłymi zaleca się stosowanie najmniejszej skutecznej dawki, zwykle 10 mg 3 razy na dobę.

    Czas leczenia powinien być ograniczony do minimum, zazwyczaj od kilku dni do 2 tygodni. Maksymalny czas terapii łącznie z okresem odstawiania nie powinien przekraczać 4 tygodni. Odstawianie leku powinno odbywać się stopniowo, poprzez zmniejszanie dawki.

    Dawkowanie Oxazepam Espefa wymaga indywidualnego dostosowania do pacjenta i ścisłego monitorowania czasu terapii, aby zminimalizować ryzyko uzależnienia i działań niepożądanych.

    Przeciwwskazania

    Stosowanie Oxazepam Espefa jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

    • Nadwrażliwość na oksazepam, inne benzodiazepiny lub którykolwiek składnik preparatu
    • Ciężka niewydolność oddechowa
    • Zespół bezdechu sennego
    • Ciężka niewydolność wątroby
    • Uzależnienie od leków, narkotyków lub alkoholu
    • Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, opioidami lub lekami psychotropowymi
    • Miastenia
    • Ciąża i karmienie piersią
    • Dzieci poniżej 6 roku życia

    Oxazepam Espefa ma szereg istotnych przeciwwskazań, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami oddychania, chorobami wątroby oraz uzależnieniami. Nie należy go stosować u kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz u małych dzieci.

    Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

    Stosowanie Oxazepam Espefa wymaga zachowania szczególnej ostrożności w następujących sytuacjach:

    • Ryzyko uzależnienia - wzrasta wraz z dawką i czasem trwania leczenia, szczególnie u osób z wywiadem uzależnień
    • Zespół odstawienny - może wystąpić po nagłym odstawieniu leku, objawiając się m.in. niepokojem, drażliwością, bezsennością
    • Niepamięć następcza - ryzyko wzrasta przy stosowaniu większych dawek
    • Reakcje paradoksalne - mogą obejmować niepokój, pobudzenie, agresję, omamy
    • Pacjenci w podeszłym wieku - zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza zaburzeń orientacji i koordynacji ruchowej
    • Depresja - ostrożność ze względu na możliwość nasilenia tendencji samobójczych
    • Przewlekła niewydolność oddechowa - ryzyko depresji ośrodka oddechowego
    • Niewydolność wątroby - może być konieczne zmniejszenie dawki
    • Porfiria - możliwość nasilenia objawów choroby

    Stosowanie Oxazepam Espefa wymaga starannego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem ryzyka uzależnienia, zespołu odstawiennego oraz działań niepożądanych u osób starszych i z chorobami przewlekłymi.

    Interakcje z innymi produktami leczniczymi

    Oxazepam Espefa może wchodzić w istotne interakcje z następującymi grupami leków:

    • Leki działające depresyjnie na OUN (np. przeciwdepresyjne, przeciwhistaminowe, przeciwpsychotyczne) - nasilenie działania uspokajającego
    • Opioidowe leki przeciwbólowe - nasilenie euforii i ryzyka uzależnienia
    • Leki miorelaksacyjne - wzmocnienie działania uspokajającego
    • Alkohol - ryzyko reakcji paradoksalnych, nasilenie działania depresyjnego na OUN
    • Teofilina i kofeina - osłabienie działania nasennego oksazepamu
    • Leki stosowane w chorobie Parkinsona (np. lewodopa) - możliwe osłabienie ich działania

    Podczas stosowania Oxazepam Espefa należy unikać jednoczesnego przyjmowania alkoholu oraz zachować ostrożność przy łączeniu z innymi lekami działającymi na OUN, ze względu na ryzyko nasilenia działań niepożądanych i interakcji.

    Wpływ na płodność, ciążę i laktację

    Oxazepam Espefa jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży i karmienia piersią. Lek może powodować poważne wady wrodzone u płodu, szczególnie w I i III trymestrze ciąży. Długotrwałe stosowanie w ciąży może prowadzić do zespołu abstynencyjnego u noworodka. Oksazepam przenika do mleka matki, dlatego nie należy go stosować podczas karmienia piersią.

    Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące Oxazepam Espefa powinny stosować skuteczną antykoncepcję i natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku podejrzenia ciąży.

    Ze względu na poważne ryzyko dla płodu i noworodka, Oxazepam Espefa nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Konieczne jest stosowanie skutecznej antykoncepcji podczas terapii tym lekiem.

    Warto zapamiętać
    • Oxazepam Espefa może prowadzić do uzależnienia, dlatego czas leczenia powinien być ograniczony do minimum (zwykle 2-4 tygodnie).
    • Lek jest przeciwwskazany w ciąży i podczas karmienia piersią ze względu na ryzyko poważnych wad wrodzonych u płodu i zespołu abstynencyjnego u noworodka.

    Działania niepożądane

    Najczęstsze działania niepożądane Oxazepam Espefa obejmują:

    • Zaburzenia układu nerwowego: senność, spowolnienie reakcji, zawroty głowy, splątanie, osłabienie mięśni, ataksja
    • Zaburzenia oka: zamazane lub podwójne widzenie
    • Zaburzenia żołądka i jelit: dyspepsja
    • Zaburzenia psychiczne: reakcje paradoksalne (niepokój, pobudzenie, agresja, omamy)

    Rzadziej mogą wystąpić: zaburzenia pamięci, reakcje alergiczne, zaburzenia czynności wątroby, leukopenia, małopłytkowość.

    Pacjenci przyjmujący Oxazepam Espefa powinni być monitorowani pod kątem działań niepożądanych, szczególnie ze strony układu nerwowego i psychiki. W przypadku wystąpienia reakcji paradoksalnych lub innych poważnych działań niepożądanych należy rozważyć odstawienie leku.

    Właściwości farmakologiczne

    Oxazepam Espefa należy do grupy benzodiazepin. Jego mechanizm działania polega na nasileniu hamującego działania kwasu γ-aminomasłowego (GABA) w ośrodkowym układzie nerwowym. Lek wiąże się ze specyficznymi receptorami benzodiazepinowymi, co prowadzi do zwiększenia przewodnictwa jonów chlorkowych i hiperpolaryzacji błony neuronalnej.

    Efekty kliniczne obejmują:

    • Działanie przeciwlękowe
    • Działanie uspokajające
    • Słabe działanie nasenne
    • Słabe działanie miorelaksacyjne
    • Słabe działanie przeciwdrgawkowe

    Oxazepam Espefa wykazuje złożone działanie na ośrodkowy układ nerwowy, głównie poprzez wzmocnienie transmisji GABA-ergicznej. Jego podstawowe efekty terapeutyczne to działanie przeciwlękowe i uspokajające.

    Podsumowanie

    Oxazepam Espefa jest lekiem z grupy benzodiazepin stosowanym głównie w krótkotrwałym leczeniu stanów lękowych i niepokoju. Wymaga ostrożnego stosowania ze względu na ryzyko uzależnienia i działań niepożądanych, szczególnie u osób starszych i z chorobami przewlekłymi. Lek jest przeciwwskazany w ciąży i podczas karmienia piersią. Kluczowe jest indywidualne dostosowanie dawki i ścisłe monitorowanie czasu terapii.



    Wskazania

    Stany lękowe, niepokój związany z depresją, podniecenie związane z ostrym alkoholowym zespołem abstynencyjnym.

    Dawkę należy dostosowywać indywidualnie. Należy stosować najmniejszą możliwą dawkę (zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, osłabionych i pacjentów z niskim stężeniem albuminy w osoczu) w celu uniknięcia nadmiernej sedacji. Dorośli. Wielkość dawki i schemat dawkowania zależy od indywidualnej wrażliwości i objawów klinicznych. Niepokój o nasileniu łagodnym do umiarkowanego: 10-20 mg 3-4x/dobę. Niepokój o znacznym nasileniu: 20-30 mg 3-4x/dobę, większa dawka w porze spoczynku. U pacjentów w podeszłym wieku lub osłabionych, ze zmniejszoną mc., z obniżonym ciśnieniem tętniczym, niewydolnością krążenia lub oddechową, osłabieniem mięśniowym zaleca się podawanie najmniejszej efektywnej dawki (zwykle 10 mg 3x/dobę). Podniecenie związane z ostrym alkoholowym zespołem abstynencyjnym: 20-30 mg podawane 3-4x/dobę. Wieczorem nie należy przyjmować produktu leczniczego bezpośrednio po posiłku, z powodu opóźnienia działania i możliwości wystąpienia objawów zmęczenia i zaburzeń koncentracji następnego dnia rano. W ostrych przypadkach należy stosować pojedynczą dawkę lub kilka dawek w ciągu kilku dni. Czas leczenia. Czas leczenia należy ograniczyć do minimum - zwykle wynosi od kilku dni do 2 tyg. Po 2 tyg. podawania oksazepamu wskazania do dalszego stosowania powinny zostać ponownie ocenione. Czas leczenia łącznie z okresem stopniowego odstawiania nie powinien przekraczać 4 tyg. Stopniowe odstawianie produktu leczniczego należy dostosować indywidualnie dla każdego pacjenta. Nagłe odstawienie oksazepamu może spowodować zespół odstawienny (zaburzenia snu, koncentracji i uwagi, wzmożoną drażliwość, a nawet zaburzenia psychotyczne). Szczególnie niebezpieczne może okazać się gwałtowne przerwanie terapii prowadzonej przez dłuższy czas, podczas której stosowane są większe niż przeciętne dawki oksazepamu. Objawy odstawienne są wtedy bardziej nasilone. Długotrwałe stosowanie produktu leczniczego nie jest zalecane ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia zjawiska tolerancji i objawów uzależnienia. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby. Należy zachować ostrożność podczas stosowania oksazepamu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Może być konieczne zmniejszenie dawki produktu leczniczego. Dzieci i młodzież. Oksazepamu nie należy stosować u dzieci poniżej 6 lat. U dzieci i młodzieży 6-18 lat nie zaleca się stosowania oksazepamu, ze względu na brak zaleceń dotyczących dawkowania w tej grupie wiekowej.

    Preparat należy stosować niezależnie od posiłków.

    Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne benzodiazepiny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność oddechowa, zespół bezdechu sennego. Ciężka niewydolność wątroby. Uzależnienie od leków, narkotyków lub alkoholu. Nie należy stosować w przypadku ostrego zatrucia alkoholowego, zatrucia środkami nasennymi, opiatami, środkami przeciwpsychotycznymi (neuroleptykami, lekami przeciwdepresyjnymi, solami litu). Myasthenia gravis. Nie należy stosować u kobiet w okresie ciąży i karmienia piersią oraz u dzieci poniżej 6 lat.

    Oksazepamu nie należy stosować u dzieci poniżej 6 lat. U dzieci i młodzieży 6-18 lat nie zaleca się stosowania oksazepamu, ze względu na brak zaleceń dotyczących dawkowania w tej grupie wiekowej. Stosowanie benzodiazepin lub produktów leczniczych działających podobnie do benzodiazepin może prowadzić do uzależnienia psychicznego i fizycznego. Ryzyko wystąpienia uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia oraz jest większe u pacjentów uzależnionych od alkoholu lub leków w wywiadzie. W przypadku wystąpienia uzależnienia, nagłe odstawienie produktu leczniczego może prowadzić do wystąpienia objawów zespołu odstawiennego. Objawami charakterystycznymi dla zespołu odstawiennego są: ból głowy, bóle mięśni, pobudzenie i napięcie emocjonalne, niepokój ruchowy, stany splątania, dezorientacji, drażliwość, bezsenność. W ciężkich przypadkach mogą pojawić się: utrata poczucia rzeczywistości, zaburzenia osobowościowe, nadwrażliwość na dotyk, bodźce akustyczne i świetlne, mrowienie i drętwienie kończyn, omamy lub napady drgawek. Istnieją doniesienia, że w przypadku krótko działających benzodiazepin i produktów leczniczych działających podobnie do benzodiazepin, objawy zespołu odstawiennego mogą wystąpić nawet w przerwach pomiędzy poszczególnymi dawkami, zwłaszcza, jeśli produkt leczniczy jest podawany w dużych dawkach. Oksazepam, tak jak inne benzodiazepiny i produkty lecznicze działające podobnie do benzodiazepin, może wywołać niepamięć następczą. Objawy najczęściej występują kilka godzin po przyjęciu produktu leczniczego, zwłaszcza w dużej dawce. U pacjentów stosujących oksazepam z powodu zaburzeń snu, w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia niepamięci, zaleca się stosowanie oksazepamu godzinę przed snem i zapewnienie warunków do ciągłego, nieprzerywanego 7-8 godzinnego snu. Oksazepam, tak jak inne benzodiazepiny i produkty lecznicze działające podobnie do benzodiazepin, może wywołać reakcje psychiczne i paradoksalne, do których należą: niepokój ruchowy, pobudzenie, drażliwość, agresywność, koszmary senne, omamy, psychozy, somnambulizm, zaburzenia osobowości, nasilona bezsenność oraz inne behawioralne działania niepożądane. Reakcje te znacznie częściej obserwuje się u pacjentów w podeszłym wieku. W przypadku pojawienia się takich objawów oksazepam należy odstawić. Oksazepam należy stosować z dużą ostrożnością u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) i osłabionych, ze względu na możliwość nasilenia się działań niepożądanych, głównie zaburzeń orientacji i koordynacji ruchowej. W tej grupie pacjentów nie należy długotrwale stosować oksazepamu i przerywać terapii w sposób nagły. Produkt leczniczy należy odstawiać stopniowo, poprzez zmniejszanie dawki. Benzodiazepin i produktów leczniczych działających podobnie do benzodiazepin nie zaleca się stosować u pacjentów z psychozami. Stosowanie w depresji: oksazepam należy stosować z dużą ostrożnością u pacjentów z objawami depresji. U pacjentów tych mogą występować skłonności samobójcze. Ze względu na możliwość celowego przedawkowania, pacjentom tym oksazepam należy zalecać w możliwie najmniejszej dawce. Benzodiazepiny i produkty lecznicze działające podobnie do benzodiazepin nie powinny być stosowane w monoterapii depresji lub lęku związanego z depresją. Monoterapia tymi lekami może nasilić tendencje samobójcze. Oksazepam należy ostrożnie stosować u pacjentów z przewlekłą niewydolnością oddechową, ponieważ, jak stwierdzono w przypadku benzodiazepin, wykazują one hamujący wpływ na ośrodek oddechowy. Oksazepam należy ostrożnie podawać pacjentom z porfirią. Podawanie oksazepamu może spowodować nasilenie objawów tej choroby. Oksazepam należy ostrożnie stosować u pacjentów, u których obniżenie ciśnienia tętniczego mogłoby prowadzić do powikłań kardiologicznych. Ostrożność należy również zachować u pacjentów z niewydolnością nerek. Benzodiazepin i produktów leczniczych działających podobnie do benzodiazepin nie zaleca się stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby, ponieważ mogą przyspieszać rozwój encefalopatii. Podczas leczenia należy kontrolować czynność wątroby i morfologię krwi. Benzodiazepiny i produkty lecznicze działające podobnie do benzodiazepin należy stosować z dużą ostrożnością u pacjentów uzależnionych od alkoholu lub leków (w tym narkotyków) w wywiadzie. Pacjenci tacy powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą podczas przyjmowania oksazepamu, ponieważ są oni w grupie ryzyka wystąpienia uzależnienia fizycznego i psychicznego. W trakcie stosowania oksazepamu i do 3 dni po zakończeniu jego zażywania nie należy pić napojów alkoholowych. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego. Oksazepam wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas stosowania oksazepamu zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych może być ograniczona z powodu wystąpienia zaburzenia zdolności koncentracji, senności, niepamięci.

    Jednoczesne podawanie oksazepamu z innymi produktami leczniczymi wpływającymi depresyjnie na OUN (np. znieczulającymi, przeciwdepresyjnymi, przeciwhistaminowymi, przeciwnadciśnieniowymi, przeciwpsychotycznymi) zwiększa zarówno działania uspokajające oksazepamu, jak i inne działania stosowanych produktów leczniczych. Podczas jednoczesnego stosowania oksazepamu i opioidowych leków przeciwbólowych może wystąpić nasilona euforia, co prowadzi do nasilenia uzależnienia psychicznego. Środki zmniejszające napięcia mięśniowe (miorelaksacyjne) mogą również wzmacniać działanie uspokajające oksazepamu. Podczas leczenia oksazepamem należy unikać picia alkoholu, ponieważ zgłaszano indywidualne przypadki reakcji paradoksalnych. Teofilina i kofeina mogą osłabiać nasenne działanie benzodiazepin (również oksazepamu). Oksazepam podawany jednocześnie z produktami leczniczymi stosowanymi w leczeniu parkinsonizmu (np. lewodopa) może osłabiać ich działanie.

    Przypuszcza się, że oksazepam stosowany w okresie ciąży może wywoływać ciężkie wady wrodzone. Produkt jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży. Benzodiazepin nie należy podawać kobietom w ciąży, zwłaszcza w I i III trymestrze. Długotrwałe stosowanie oksazepamu u kobiet w ciąży może spowodować wystąpienie zespołu abstynencyjnego u noworodka. Podawanie produktu leczniczego w ostatniej fazie ciąży lub podczas porodu może wywołać u noworodka hipotermię, hipotonię, zaburzenia oddychania, bezdech i osłabienie odruchu ssania. Pacjentki w okresie rozrodczym, które stosują oksazepam, należy poinformować aby natychmiast skontaktowały się z lekarzem, jeśli podejrzewają, że są w ciąży. Oksazepam i jego metabolity przenikają do mleka kobiecego, dlatego nie należy karmić piersią podczas jego przyjmowania.

    Częstość występowania i nasilenie działań niepożądanych zależy od indywidualnej wrażliwości pacjenta oraz podanej dawki leku. Przerwanie stosowania leku z powodu działań niepożądanych zdarza się rzadko. Zaburzenia układu nerwowego: (często) senność, spowolnienie reakcji, zawroty głowy, stany splątania i dezorientacji, osłabienie mięśni, ataksja; (rzadko) ból głowy. Działania te występują najczęściej na początku leczenia, u pacjentów w podeszłym wieku i z reguły ustępują w czasie trwania dalszej terapii. W przypadku nasilenia tych reakcji odpowiednie zmniejszenie dawki zwykle zmniejsza nasilenie i częstość ich występowania. (nieznana) dyzartria z mową zamazaną i nieprawidłowym wymawianiem, zaburzenia pamięci (niepamięć następcza), zaburzenia libido. Ryzyko pojawienia się tych działań niepożądanych jest większe przy wyższych dawkach benzodiazepin. Zaburzenia oka: (często) zamazane podwójne widzenie. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) reakcje alergiczne. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) dyspepsja. W przypadku wystąpienia dyspepsji dawkę należy zmniejszyć lub odstawić lek. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) zatrzymanie moczu, nietrzymanie moczu. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (nieznana) drżenie mięśni, zwiotczenie mięśni. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (nieznana) leukopenia, małopłytkowość i agranulocytoza. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcje anafilaktyczne. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (nieznana) zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) zaburzenia miesiączkowania. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznana) brak apetytu. Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) niewielkie obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (nieznana) ogólne osłabienie, omdlenia. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) reakcje paradoksalne - niepokój psychoruchowy, pobudzenie i agresywność, splątanie, omamy, koszmary senne, urojenia, psychozy, drażliwość, nieodpowiednie zachowanie. Reakcje paradoksalne najczęściej występują po spożyciu alkoholu, u pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów z chorobami psychicznymi. Uzależnienie fizyczne i psychiczne może rozwinąć się podczas leczenia oksazepamem w dawkach terapeutycznych. Nagłe przerwanie leczenia może wywołać objawy odstawienne tj.: drgawki, drżenia, kolkę jelitową i skurcze mięśniowe, bezsenność, wymioty oraz nadmierną potliwość i bezsenność z odbicia. Pacjenci nadużywający alkoholu lub leków są bardziej podatni na rozwinięcie się uzależnienia. Podczas leczenia oksazepamem może ujawnić się wcześniej istniejąca, niezdiagnozowana depresja ze skłonnościami samobójczymi. Ponadto mogą wystąpić: osłupienie, zaburzenia orientacji, gorączka i euforia.

    Objawy łagodnego zatrucia są następujące: senność, splątanie, letarg, ataksja, dyzartria, hipotonia, dyskinezja; sporadycznie płytkie i krótkotrwałe utraty przytomności. Objawy ciężkiego zatrucia (zwłaszcza podczas jednoczesnego picia alkoholu lub stosowania produktów leczniczych działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy) to: zahamowanie czynności ośrodka oddechowego i układu krążenia, śpiączka a nawet zgon. Postępowanie: należy wywołać wymioty - tylko u przytomnych pacjentów i/lub przeprowadzić płukanie żołądka, można podać węgiel aktywny. Następnie należy wdrożyć leczenie objawowe, monitorować podstawowe czynności życiowe i dokładnie obserwować pacjenta. Obniżone ciśnienie tętnicze należy opanować poprzez dożylne podanie płynów i jeśli będzie to wskazane - sympatomimetyków (unikać adrenaliny i jej pochodnych). Antagonistą benzodiazepin jest flumazenil.

    Oksazepam należy do grupy pochodnych 1,4-benzodiazepiny. Działa na wiele struktur OUN, przede wszystkim na układ limbiczny i podwzgórze, czyli struktury związane z regulacją czynności emocjonalnych. Jak wszystkie benzodiazepiny nasila on hamujące działanie neuronów GABA-ergicznych w obrębie kory mózgowej, hipokampu, móżdżku, wzgórza i podwzgórza. Stwierdzono istnienie specyficznych dla benzodiazepin miejsc wiązania, będących białkowymi strukturami błonowymi, mającymi związek z kompleksem złożonym z receptora GABA - A oraz kanału chlorkowego. Działanie oksazepamu polega na zmianie „czułości" receptora GABA ergicznego, co powoduje zwiększenie powinowactwa tego receptora do kwasu γ aminomasłowego (GABA), który jest endogennym neuroprzekaźnikiem hamującym. Następstwem aktywacji receptora benzodiazepinowego lub GABA-A jest zwiększenie napływu jonów chlorkowych do wnętrza neuronu przez kanał chlorkowy. Prowadzi to do hiperpolaryzacji błony komórkowej, a w efekcie do zahamowania czynności neuronów. Klinicznie objawia się to działaniem przeciwlękowym i słabiej zaznaczonym działaniem nasennym. Oksazepam wykazuje również słabe działanie rozluźniające napięcie mięśni szkieletowych i przeciwdrgawkowe.

    1 tabl. zawiera 10 mg oksazepamu.

    Przepisując ten lek pamiętaj: - ilość substancji należy dodatkowo wyrazić słowami, - na recepcie nie można wypisać dodatkowo innych leków.

    Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

    Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

    Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

    Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

    Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

    Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

    Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

    Lek u palaczy (także biernych) może wchodzić w interakcje z nikotyną.

    Przyspieszony metabolizm leku w wątrobie (o 42%) poprzez pobudzenie enzymów mikrosomalnych przez związki powstałe podczas smażenia lub grillowania mięsa. Zmniejszenie stężenia leku we krwi prowadzi do braku lub osłabienia efektu terapeutycznego.