Onureg - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Onureg jest wskazany do leczenia podtrzymującego u dorosłych pacjentów z ostrą białaczką szpikową (AML), którzy są w całkowitej remisji (CR) lub całkowitej remisji z niepełną regeneracją morfologii krwi (CRi) po terapii indukującej lub indukującejlek stosuje się u pacjentów, którzy nie kwalifikują się do przeszczepienia macierzystych komórek krwiotwórczych (HSCT) lub nie wyrazili zgody na taką procedurę.

Leczenie produktem Onureg powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza doświadczonego w stosowaniu chemioterapeutyków.

Dawkowanie i sposób podawania

Zalecana dawka Onuregu to 300 mg azacytydyny doustnie raz na dobę. Każdy cykl leczenia składa się z 14 dni przyjmowania leku, po których następuje 14-dniowa przerwa (28-dniowy cykl). Leczenie należy kontynuować do czasu zaobserwowania nie więcej niż 15% blastów we krwi obwodowej lub szpiku kostnym, lub do wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności.

Przez pierwsze 2 cykle leczenia pacjentom należy podawać leki przeciwwymiotne na 30 minut przed każdą dawką Onuregu. Profilaktyka przeciwwymiotna może zostać pominięta po 2 cyklach, jeśli nie wystąpiły nudności i wymioty.

Schemat dawkowania produktu Onureg w 28-dniowym cyklu leczenia

Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać pełną morfologię krwi. Zaleca się monitorowanie morfologii co 2 tygodnie przez pierwsze 2 cykle, następnie co 2 tygodnie przez kolejne 2 cykle po ewentualnym dostosowaniu dawki, a później co miesiąc przed rozpoczęciem kolejnych cykli.

Dostosowanie dawkowania

W przypadku nawrotu AML z 5-15% blastów we krwi lub szpiku należy rozważyć wydłużenie schematu dawkowania do 21 dni w 28-dniowym cyklu. Leczenie należy przerwać przy >15% blastów.

Dostosowanie dawki może być konieczne w przypadku wystąpienia działań niepożądanych, takich jak neutropenia, małopłytkowość, nudności, wymioty, biegunka czy inne toksyczności niehematologiczne. Szczegółowe wytyczne dotyczące modyfikacji dawkowania znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

W przypadku pominięcia dawki, należy ją przyjąć jak najszybciej tego samego dnia. Nie należy przyjmować dwóch dawek tego samego dnia.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu Onureg.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie Onuregu może wiązać się z występowaniem neutropenii, małopłytkowości i gorączki neutropenicznej. Konieczne może być przerwanie, skrócenie lub zaprzestanie leczenia w celu zwalczenia toksyczności hematologicznej. Pacjentów należy poinstruować o konieczności niezwłocznego zgłaszania epizodów gorączkowych oraz wczesnych objawów krwawienia.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są objawy żołądkowo-jelitowe. Przez pierwsze 2 cykle leczenia zaleca się profilaktyczne podawanie leków przeciwwymiotnych. Biegunkę należy leczyć natychmiast po wystąpieniu pierwszych objawów.

Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia i do 6 miesięcy po jego zakończeniu. Mężczyźni powinni stosować antykoncepcję w trakcie leczenia i do 3 miesięcy po jego zakończeniu.

Produkt zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją galaktozy.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie przeprowadzono formalnych badań klinicznych dotyczących interakcji azacytydyny z innymi lekami. Zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi ze względu na możliwe działanie antagonistyczne, addytywne lub synergistyczne.

Jednoczesne stosowanie inhibitorów pompy protonowej ma minimalny wpływ na ekspozycję na Onureg i nie wymaga modyfikacji dawki. Interakcje z induktorami lub inhibitorami cytochromu P450 są mało prawdopodobne.

Nie przewiduje się klinicznie istotnych interakcji z substratami glikoproteiny P, białka oporności raka piersi (BCRP), transporterów anionów organicznych (OAT) czy transporterów kationów organicznych (OCT).

Wpływ na ciążę i laktację

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania Onuregu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję i rozwój. Nie zaleca się stosowania leku w okresie ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze, chyba że jest to wyraźnie konieczne. Należy rozważyć stosunek korzyści do ryzyka w każdym indywidualnym przypadku.

Karmienie piersią jest przeciwwskazane podczas leczenia Onuregiem ze względu na potencjalne poważne działania niepożądane u karmionego dziecka.

Pacjentom planującym ciążę należy doradzić konsultację w zakresie rozrodu i rozważenie kriokonserwacji komórek rozrodczych przed rozpoczęciem leczenia.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane (≥10% pacjentów) obejmują:

• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności (64,8%), wymioty (59,7%), biegunka (50,4%), zaparcia (38,6%), ból brzucha (21,6%)
• Zaburzenia hematologiczne: neutropenia (44,5%), małopłytkowość (33,5%), gorączka neutropeniczna (11,9%), leukopenia (10,6%)
• Inne: zmęczenie/osłabienie (44,1%), zakażenie dróg oddechowych (17%), ból stawów (13,6%), zmniejszenie łaknienia (12,7%), ból pleców (11,9%), ból kończyn (10,6%), zapalenie płuc (10,2%)

Ciężkie działania niepożądane wystąpiły u 16,1% pacjentów, najczęściej gorączka neutropeniczna (6,8%) i zapalenie płuc (5,1%). U 6,8% pacjentów trwale przerwano leczenie z powodu działań niepożądanych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania należy monitorować pacjenta, wykonując odpowiednie badania krwi i stosując leczenie wspomagające zgodnie z lokalnymi wytycznymi. Nie jest znane specyficzne antidotum na przedawkowanie Onuregu.

Mechanizm działania

Azacytydyna, substancja czynna Onuregu, jest inhibitorem metylotransferaz DNA i modyfikatorem epigenetycznym. Po włączeniu do DNA i RNA komórek białaczkowych, azacytydyna hamuje metylację DNA i RNA, co prowadzi do zmiany ekspresji genów regulujących supresję nowotworów, odpowiedź immunologiczną, cykl komórkowy i różnicowanie komórek. Efektem jest zahamowanie wzrostu komórek nowotworowych i indukcja ich śmierci.

Onureg, dzięki swojemu unikalnemu mechanizmowi działania, stanowi wartościową opcję w leczeniu podtrzymującym AML, pomagając utrzymać remisję choroby u pacjentów, którzy nie kwalifikują się do przeszczepienia komórek macierzystych.