Normeg

Wyszukaj produkt

Levetiracetam

tabl. powl.

1000 mg

50 szt.

Doustnie

100%

57,50

R ⁽¹⁾

12,27

S ⁽²⁾

bezpł.

C ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Normeg

tabl. powl.

750 mg

50 szt.

Doustnie

100%

44,06

R ⁽¹⁾

10,66

S ⁽²⁾

bezpł.

C ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Normeg

tabl. powl.

750 mg

100 szt.

Doustnie

100%

74,15

R ⁽¹⁾

6,29

S ⁽²⁾

bezpł.

C ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Normeg

tabl. powl.

500 mg

50 szt.

Doustnie

100%

30,52

R ⁽¹⁾

9,32

S ⁽²⁾

bezpł.

C ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Normeg

tabl. powl.

500 mg

100 szt.

Doustnie

100%

51,25

R ⁽¹⁾

6,02

S ⁽²⁾

bezpł.

C ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Normeg

tabl. powl.

250 mg

50 szt.

Doustnie

100%

16,04

R ⁽¹⁾

7,04

S ⁽²⁾

bezpł.

C ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Normeg

tabl. powl.

1000 mg

100 szt.

Doustnie

100%

96,85

R ⁽¹⁾

7,11

S ⁽²⁾

bezpł.

C ⁽³⁾

bezpł.

DZ ⁽⁴⁾

bezpł.

Normeg (lewetyracetam) - informacje dla lekarza

Wskazania

Lewetyracetam jest wskazany w następujących przypadkach:

Monoterapia w leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u pacjentów w wieku od 16 lat z nowo rozpoznaną padaczką.
Terapia wspomagająca:
- W leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u dorosłych, dzieci i niemowląt w wieku od 1 miesiąca z padaczką
- W leczeniu napadów mioklonicznych u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z młodzieńczą padaczką miokloniczną
- W leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z idiopatyczną padaczką uogólnioną

Lewetyracetam wykazuje skuteczność w różnych typach napadów padaczkowych, zarówno jako monoterapia, jak i leczenie wspomagające. Jego zastosowanie obejmuje szeroką grupę wiekową pacjentów, od niemowląt po osoby dorosłe.

Dawkowanie

Monoterapia

Grupa wiekowa	Dawka początkowa	Dawka terapeutyczna	Dawka maksymalna
Dorośli i młodzież ≥16 lat	250 mg 2x/dobę	500 mg 2x/dobę (po 2 tygodniach)	1500 mg 2x/dobę

Dawkę można zwiększać co 2 tygodnie o 250 mg 2x/dobę w zależności od odpowiedzi klinicznej.

Terapia wspomagająca

Grupa wiekowa	Dawka początkowa	Dawka maksymalna
Dorośli (≥18 lat) i młodzież (12-17 lat) o masie ciała ≥50 kg	500 mg 2x/dobę	1500 mg 2x/dobę
Niemowlęta (1-6 miesięcy)	7 mg/kg mc. 2x/dobę	21 mg/kg mc. 2x/dobę
Niemowlęta (6-23 miesiące), dzieci i młodzież o masie ciała <50 kg	10 mg/kg mc. 2x/dobę	30 mg/kg mc. 2x/dobę

Dawkowanie można zmieniać, zwiększając lub zmniejszając dawkę dobową o 500 mg (dorośli) lub 10 mg/kg mc. (dzieci) 2x/dobę co 2-4 tygodnie.

U osób w podeszłym wieku (>65 lat) z zaburzoną czynnością nerek zaleca się dostosowanie dawki. Dawkę dobową ustala się indywidualnie w zależności od czynności nerek.

Dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Stopień zaburzenia czynności nerek	Klirens kreatyniny (ml/min/1,73 m²)	Dawkowanie
Prawidłowa czynność	>80	500-1500 mg 2x/dobę
Niewielkie zaburzenie	50-79	500-1000 mg 2x/dobę
Umiarkowane zaburzenie	30-49	250-750 mg 2x/dobę
Ciężkie zaburzenie	<30	250-500 mg 2x/dobę

U pacjentów hemodializowanych zaleca się dodatkową dawkę 250-500 mg po każdej sesji hemodializy.

Tabletki powlekane należy połykać, popijając wystarczającą ilością płynu, z posiłkiem lub bez. Dawka dobowa jest podawana w dwóch równo podzielonych dawkach.

Warto zapamiętać

Lewetyracetam wykazuje skuteczność w monoterapii i terapii wspomagającej różnych typów napadów padaczkowych
Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, uwzględniając wiek pacjenta, masę ciała oraz czynność nerek

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne pirolidonów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Lewetyracetam jest przeciwwskazany u pacjentów z potwierdzoną alergią na tę substancję lub jej pochodne. Przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie zebrać wywiad alergologiczny.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Zaleca się stopniowe odstawianie leku w celu uniknięcia nasilenia napadów padaczkowych
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może być konieczne dostosowanie dawki
U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się ocenę czynności nerek przed ustaleniem dawki
Należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia depresji i myśli samobójczych
Produkt w postaci tabletek nie jest odpowiedni dla niemowląt i dzieci poniżej 6 lat
Długotrwały wpływ na rozwój dzieci pozostaje nieznany
U niektórych pacjentów może wystąpić senność lub inne objawy ze strony OUN, co może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Lekarze powinni zachować szczególną ostrożność przy przepisywaniu lewetyracetamu pacjentom z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, a także monitorować stan psychiczny pacjentów, zwłaszcza pod kątem objawów depresji i myśli samobójczych. Należy poinformować pacjentów o potencjalnym wpływie leku na zdolność prowadzenia pojazdów.

Interakcje

Lewetyracetam wykazuje niski potencjał interakcji z innymi lekami. Najważniejsze interakcje to:

Brak istotnego wpływu na stężenie innych leków przeciwpadaczkowych
Probenecyd może zmniejszać klirens nerkowy głównego metabolitu lewetyracetamu
Brak wpływu na farmakokinetykę doustnych środków antykoncepcyjnych, digoksyny i warfaryny
Możliwe zmniejszenie skuteczności po jednoczesnym podaniu z makrogolem

Mimo niskiego ryzyka interakcji, należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu lewetyracetamu z innymi lekami, szczególnie u pacjentów przyjmujących wiele preparatów.

Ciąża i laktacja

Stosowanie lewetyracetamu w ciąży:

Dane z rejestrów ciąż nie wskazują na istotne zwiększenie ryzyka dużych wad wrodzonych
Nie można całkowicie wykluczyć działania teratogennego
Monoterapia jest preferowana nad leczeniem skojarzonym
Stężenie leku w osoczu może się zmniejszać podczas ciąży, szczególnie w trzecim trymestrze

Karmienie piersią:

Lewetyracetam przenika do mleka kobiecego
Karmienie piersią nie jest zalecane
Jeśli konieczne jest leczenie podczas karmienia piersią, należy rozważyć stosunek korzyści do ryzyka

Decyzja o stosowaniu lewetyracetamu u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podjęta indywidualnie, po dokładnej analizie potencjalnych korzyści i ryzyka. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjentki i płodu/noworodka.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane lewetyracetamu to:

Zapalenie błony śluzowej nosa i gardła
Senność
Ból głowy
Zmęczenie
Zawroty głowy

Inne istotne działania niepożądane obejmują:

Zaburzenia psychiczne (depresja, agresja, lęk)
Zaburzenia układu nerwowego (drgawki, ataksja)
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (ból brzucha, biegunka, wymioty)
Reakcje skórne (wysypka, łysienie)

U dzieci częściej niż u dorosłych obserwowano zaburzenia zachowania i emocjonalne. Profil bezpieczeństwa lewetyracetamu jest podobny we wszystkich grupach wiekowych, ale niektóre działania niepożądane mogą występować częściej u dzieci.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania lewetyracetamu mogą obejmować:

Senność
Pobudzenie
Agresywność
Zmniejszenie stanu świadomości
Depresję oddechową
Śpiączkę

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

Opróżnienie żołądka (płukanie lub wywołanie wymiotów)
Leczenie objawowe
Możliwość zastosowania hemodializy (skuteczność 60% dla lewetyracetamu)

Nie istnieje swoista odtrutka na lewetyracetam. W przypadku ciężkiego przedawkowania konieczna może być intensywna opieka medyczna.

Mechanizm działania

Mechanizm działania lewetyracetamu nie jest w pełni poznany, ale wydaje się być odmienny od innych leków przeciwpadaczkowych. Główne cechy mechanizmu działania to:

Wpływ na stężenie Ca2+ w neuronach poprzez częściowe hamowanie prądów Ca2+ typu N
Ograniczenie uwalniania jonów Ca2+ zmagazynowanych wewnątrz neuronów
Częściowe znoszenie hamowania prądów bramkowanych przez GABA i glicynę
Wiązanie z białkiem pęcherzyków synaptycznych 2A, co może wpływać na egzocytozę neuroprzekaźników

Unikalne właściwości farmakodynamiczne lewetyracetamu mogą przyczyniać się do jego skuteczności w różnych typach napadów padaczkowych oraz korzystnego profilu bezpieczeństwa.

Warto zapamiętać

Lewetyracetam ma unikalny mechanizm działania, odmienny od innych leków przeciwpadaczkowych
Lek wykazuje korzystny profil bezpieczeństwa i niski potencjał interakcji z innymi lekami

Postać farmaceutyczna

Normeg (lewetyracetam) dostępny jest w postaci tabletek powlekanych o następujących mocach:

250 mg
500 mg
750 mg
1000 mg

Różne moce tabletek umożliwiają precyzyjne dostosowanie dawki do indywidualnych potrzeb pacjenta, uwzględniając wiek, masę ciała oraz odpowiedź kliniczną.

1) Padaczka
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Kobiety w ciąży
4) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia

Wskazania

Lewetyracetam jest wskazany jako monoterapia w leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u pacjentów w wieku od 16 lat z nowo rozpoznaną padaczką. Lewetyracetam jest wskazany jako terapia wspomagająca: w leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u dorosłych, dzieci i niemowląt w wieku od 1 m-ca z padaczką; w leczeniu napadów mioklonicznych u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z młodzieńczą padaczką miokloniczną; w leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z idiopatyczną padaczką uogólnioną.

Dawkowanie

Monoterapia. Dorośli i młodzież w wieku od 16 lat. Zalecana dawka początkowa to 250 mg 2x/dobę; po 2 tyg. stosowania należy ją zwiększyć do początkowej dawki terapeutycznej wynoszącej 500 mg 2x/dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwiększać co 2 tyg. o 250 mg 2x/dobę. Maks. dawka wynosi 1500 mg 2x/dobę. Terapia wspomagająca. Dorośli (≥18 lat) i młodzież (12-17 lat) o mc. 50 kg lub więcej. Początkowa dawka terapeutyczna wynosi 500 mg 2x/dobę. Podawanie tej dawki można rozpocząć w pierwszym dniu leczenia. W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, dawkę dobową można zwiększyć do 1500 mg 2x/dobę. Dawkowanie można zmieniać, zwiększając lub zmniejszając dawkę dobową o 500 mg 2x/dobę, co 2-4 tyg. Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat). U osób w podeszłym wieku z zaburzoną czynnością nerek zaleca się dostosowanie dawki. Zaburzenia czynności nerek. Dawkę dobową ustala się indywidualnie w zależności od czynności nerek. Cr_Cl w ml/min można obliczyć na podstawie stężenia kreatyniny w surowicy (w mg/dl) u dorosłych i młodzieży o mc. 50 kg i więcej, posługując się wzorem - szczegóły patrz ChPL. Dostosowanie dawkowania u dorosłych i młodzieży o mc. powyżej 50 kg z zaburzoną czynnością nerek: Czynność prawidłowa: Cr_Cl (ml/min/1,73 m²) >80 - dawka i częstość stosowania 500-1500 mg 2x/dobę. Niewielkie zaburzenie czynności: Cr_Cl (ml/min/1,73 m²) 50-79 - dawka i częstość stosowania 500-1000 mg 2x/dobę. Umiarkowane zaburzenie czynności: Cr_Cl (ml/min/1,73 m²) 30-49 - dawka i częstość stosowania 250-750 mg 2x/dobę. Ciężkie zaburzenie czynności: Cr_Cl (ml/min/1,73 m²) <30 dawka i częstość stosowania 250-500 mg 2x/dobę. Schyłkowa niewydolność nerek, pacjenci poddawani dializie (1 dnia leczenia lewetyracetamem zalecana jest dawka nasycająca 750 mg): 500-1000 mg raz/dobę (Po dializie zalecana jest dawka uzupełniająca 250-500 mg). U dzieci z zaburzoną czynnością nerek, dawki lewetyracetamu należy dostosować w zależności od czynności nerek, ponieważ klirens lewetyracetamu jest związany z czynnością nerek. Zalecenie to jest oparte na badaniu przeprowadzonym u dorosłych pacjentów z zaburzoną czynnością nerek. U młodszej młodzieży, dzieci i niemowląt Cr_Cl w ml/min/1,73 m² można obliczyć na podstawie stężenia kreatyniny w surowicy (mg/dl), korzystając ze wzoru (wzór Schwartza) - szczegóły patrz ChPL. Dostosowanie dawkowania u niemowląt, dzieci i młodzieży o mc. poniżej 50 kg z zaburzoną czynnością nerek: czynność prawidłowa Cr_Cl (ml/min/1,73 m²) >80 - Niemowlęta od 1 do poniżej 6 m-cy 7-21 mg/kg mc. 2x/dobę; Niemowlęta i dzieci od 6-23 m-cy, dzieci i młodzież o mc. mniejszej niż 50 kg - 10 do 30 mg/kg mc. 2x/dobę. Niewielkie zaburzenie czynności: Cr_Cl (ml/min/1,73 m²) 50-79 - Niemowlęta od 1 do poniżej 6 m-cy 7-14 mg/kg mc. 2x/dobę; Niemowlęta i dzieci 6-23 m-cy, dzieci i młodzież o mc. mniejszej niż 50 kg 10-20 mg/kg mc. 2x/dobę. Umiarkowane zaburzenie czynności: Cr_Cl (ml/min/1,73 m²) 30-49 - Niemowlęta od 1 do poniżej 6 m-cy 3,5-10,5 mg/kg mc. 2x/dobę; Niemowlęta i dzieci 6-23 m-cy, dzieci i młodzież o mc. mniejszej niż 50 kg 5-15 mg/kg mc. 2x/dobę. Ciężkie zaburzenie czynności: Cr_Cl (ml/min/1,73 m²) <30 - Niemowlęta od 1 do poniżej 6 m-cy 3,5-7 mg/kg mc. 2x/dobę; Niemowlęta i dzieci 6-23 m-cy, dzieci i młodzież o mc. mniejszej niż 50 kg 5-10 mg/kg mc. 2x/dobę. Schyłkowa niewydolność nerek, pacjenci poddawani dializie: niemowlęta od 1 do poniżej 6 m-cy - 7-14 mg/kg mc. raz/dobę (1 dnia leczenia lewetyracetamem zalecana jest dawka nasycająca 10,5 mg/kg mc.; po dializie zalecana jest dawka uzupełniająca 3,5-7 mg/kg mc.); Niemowlęta i dzieci 6-23 m-cy, dzieci i młodzież o mc. mniejszej niż 50 kg - 10-20 mg/kg mc. raz/dobę (1 dnia leczenia lewetyracetamem zalecana jest dawka nasycająca 15 mg/kg mc.; po dializie zalecana jest dawka uzupełniająca 5-10 mg/kg mc.). Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z niewielkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby nie ma potrzeby dostosowania dawki. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby, Cr_Cl może nie oddawać w pełni stopnia rzeczywistej, współistniejącej niewydolności nerek. Z tego względu, zaleca się zmniejszenie podtrzymującej dawki dobowej o 50%, w przypadkach, gdy Cr_Cl wynosi <60 ml/min/1,73 m². Dzieci i młodzież: lekarz powinien zalecić najwłaściwszą postać farmaceutyczną i moc, w zależności od wieku, mc. i dawkowania. Produkt w postaci tabl. nie jest dostosowany do podawania niemowlętom i dzieciom w wieku poniżej 6 lat. Postacią odpowiednią do stosowania w tej grupie wiekowej jest lewetyracetam w postaci roztw. doustnego. Dodatkowo, moce dostępne w postaci tabl. nie są odpowiednie do leczenia początkowego dzieci o mc. mniejszej niż 25 kg, dla pacjentów niezdolnych do połykania tabl. ani do podawania dawek poniżej 250 mg. We wszystkich powyższych przypadkach należy zastosować roztw. doustny. Monoterapia. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania lewetyracetamu w monoterapii u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat. Brak dostępnych danych. Terapia wspomagająca u niemowląt i dzieci w wieku 6-23 m-cy, dzieci (w wieku 2-11 lat) i młodzieży (w wieku 12-17 lat) o mc. mniejszej niż 50 kg. Roztw. doustny jest postacią zalecaną do stosowania u niemowląt i dzieci w wieku poniżej 6 lat. Początkowa dawka terapeutyczna wynosi 10 mg/kg mc. 2x/dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji, dawkę dobową można zwiększyć do 30 mg/kg mc. 2x/dobę. Zmiany dawkowania nie powinny przekraczać zmniejszania lub zwiększania dawki o 10 mg/kg mc. 2x/dobę, co 2 tyg. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Dawka u dzieci o mc. 50 kg lub większej jest taka sama, jak u dorosłych. Zalecana dawka dla niemowląt w wieku od 6 m-cy, dzieci i młodzieży: mc. 6 kg: 60 mg 2x/dobę; dawka maks.: 30 mg/kg mc. 2x/dobę. Mc. 10 kg - dawka początkowa 100 mg 2x/dobę; dawka maks. 300 mg 2x/dobę. Mc. 15 kg - dawka początkowa 150 mg 2x/dobę; dawka maks. 450 mg 2x/dobę. Mc 20 kg - dawka początkowa 200 mg 2x/dobę; dawka maks. 600 mg 2x/dobę. Mc. 25 kg - dawka początkowa 250 mg 2x/dobę; dawka maks. 750 mg 2x/dobę. Mc. od 50 kg (dawka u dzieci i młodzieży o mc. 50 kg lub większej jest taka sama, jak u dorosłych) - dawka początkowa 500 mg 2x/dobę; dawka maks. 1500 mg 2x/dobę. U dzieci o mc. 25 kg lub mniejszej zaleca się rozpocząć leczenie roztw. doustnym. Terapia wspomagająca u niemowląt w wieku od 1 m-ca do poniżej 6 m-cy: postacią odpowiednią do stosowania u niemowląt jest roztw. doustny.

Uwagi

Tabl. powl. należy połykać popijając wystarczającą ilością płynu, z posiłkiem lub bez posiłku. Dawka dobowa jest podawana w 2 równo podzielonych dawkach.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne pirolidonów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

W przypadku, jeśli leczenie lewetyracetamem ma być zakończone, zgodnie z aktualną praktyką kliniczną zaleca się stopniowe odstawianie produktu np. dorośli i młodzież o mc. powyżej 50 kg: zmniejszanie dawki o 500 mg 2x/dobę, co 2-4 tyg.; niemowlęta w wieku powyżej 6 m-cy, dzieci i młodzież o mc. poniżej 50 kg: zmniejszanie dawki nie powinno być większe niż o 10 mg/kg mc. 2x/dobę, co 2 tyg.; niemowlęta (w wieku do 6 m-cy: zmniejszanie dawki nie powinno być większe niż o 7 mg/kg mc. 2x/dobę, co 2 tyg.). Podawanie lewetyracetamu pacjentom z zaburzeniem czynności nerek może wymagać odpowiedniego dostosowania dawki. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się ocenę czynności nerek przed ustaleniem odpowiedniej dawki. U pacjentów leczonych produktami przeciwpadaczkowymi (w tym lewetyracetamem) opisywano przypadki samobójstw, prób samobójczych oraz myśli i zachowań samobójczych. Meta-analiza wyników badań klinicznych z randomizacją, z grupą kontrolną placebo, z zastosowaniem przeciwpadaczkowych produktów leczniczych wykazała niewielkie zwiększenie ryzyka występowania myśli i zachowań samobójczych. Mechanizm tego działania nie jest znany. Dlatego należy monitorować pacjentów pod względem występowania depresji i/lub myśli oraz zachowań samobójczych i rozważyć odpowiednie leczenie. Należy zalecić pacjentom (i opiekunom pacjentów), aby zgłaszali się po pomoc medyczną, jeśli wystąpią objawy depresji i/lub myśli oraz zachowania samobójcze. Produkt leczniczy w postaci tabletki nie jest odpowiedni do podawania niemowlętom i dzieciom w wieku poniżej 6 lat. Dostępne dane dotyczące stosowania u dzieci nie wskazują wpływu na wzrost i dojrzewanie. Jednak długotrwały wpływ na uczenie się, inteligencję, wzrost, funkcje endokrynologiczne, dojrzewanie i potencjalny wpływ na płodność pozostają nieznane. Bezpieczeństwo i skuteczność lewetyracetamu u niemowląt z padaczką w wieku poniżej 1 rż. nie zostały dokładnie zbadane. Jedynie 35 niemowląt z napadami częściowymi w wieku poniżej 1 rż. otrzymywało lewetyracetam w badaniach klinicznych; 13 z nich miało mniej niż 6 m-cy. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Z powodu możliwości różnic w osobniczej wrażliwości, szczególnie na początku leczenia lub podczas zwiększania dawki, u niektórych pacjentów może wystąpić senność lub inne objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego. Z tego względu, pacjentom wykonującym czynności złożone np.: prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie maszyn, zaleca się ostrożność. Nie zaleca się prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn, dopóki nie jest znany wpływ na zdolność pacjenta do wykonywania tych czynności.

Interakcje

Dane z okresu przed wprowadzeniem do obrotu, pochodzące z badań klinicznych prowadzonych u dorosłych wskazują, że lewetyracetam nie wywiera wpływu na stężenie w surowicy innych stosowanych aktualnie przeciwpadaczkowych produktów leczniczych (fenytoiny, karbamazepiny, kwasu walproinowego, fenobarbitalu, lamotryginy, gabapentyny i prymidonu) oraz że powyższe leki przeciwpadaczkowe nie wpływają na właściwości farmakokinetyczne lewetyracetamu. Podobnie jak u dorosłych, u pacjentów pediatrycznych przyjmujących lewetyracetam w dawce do 60 mg/kg mc./dobę nie ma jednoznacznych dowodów na istnienie klinicznie znaczących interakcji z innymi produktami leczniczymi. Ocena retrospektywna interakcji farmakokinetycznych u dzieci i młodzieży (4-17 lat) z padaczką potwierdziła, że terapia wspomagająca lewetyracetamem podawanym doustnie nie miała wpływu na stężenie w stanie stacjonarnym w surowicy podawanych jednocześnie karbamazepiny i walproinianu. Jednak dane wskazywały na zwiększenie klirensu lewetyracetamu o 20% u dzieci przyjmujących przeciwpadaczkowe produkty lecznicze indukujące enzymy. Dostosowanie dawki nie jest wymagane. Wykazano, że probenecyd, lek hamujący wydzielanie w kanalikach nerkowych, podawany w dawce 500 mg 4x/dobę zmniejsza klirens nerkowy głównego metabolitu lewetyracetamu, nie wpływając jednak na klirens lewetyracetamu. Pomimo to, stężenie tego metabolitu pozostaje niewielkie. Należy się spodziewać, że inne produkty lecznicze wydalane na drodze aktywnego wydzielania kanalikowego mogą również zmniejszać klirens nerkowy tego metabolitu. Wpływ lewetyracetamu na probenecyd nie był badany. Nie jest również znany wpływ lewetyracetamu na inne produkty lecznicze wydzielane aktywnie, takie jak: niesteroidowe leki przeciwzapalne, sulfonamidy i metotreksat. Lewetyracetam w dawce dobowej 1000 mg nie wpływał na właściwości farmakokinetyczne doustnych środków antykoncepcyjnych (etynyloestradiolu i lewonorgestrelu); parametry układu wewnątrzwydzielniczego (stężenie hormonu luteinizującego i progesteronu) pozostawały niezmienione. Lewetyracetam w dawce dobowej 2000 mg nie wpływał na właściwości farmakokinetyczne digoksyny i warfaryny; czas protrombinowy pozostawał niezmieniony. Jednoczesne stosowanie z digoksyną, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi oraz z warfaryną nie wpływało na właściwości farmakokinetyczne lewetyracetamu. Brak danych dotyczących wpływu leków zobojętniających na wchłanianie lewetyracetamu. Zgłaszano pojedyncze przypadki zmniejszonej skuteczności lewetyracetamu po jednoczesnym doustnym podaniu lewetyracetamu z makrogolem, osmotycznym środkiem przeczyszczającym. Dlatego też nie należy przyjmować makrogolu doustnie na godzinę przed oraz godzinę po zastosowaniu lewetyracetamu. Pokarm nie zmieniał stopnia wchłaniania lewetyracetamu, ale szybkość wchłaniania była nieznacznie zmniejszona. Brak danych dotyczących interakcji lewetyracetamu z alkoholem.

Ciąża i laktacja

Dane z okresu po wprowadzeniu do obrotu, pochodzące z licznych rejestrów ciąż dokumentują przebieg ciąży u ponad 1000 kobiet przyjmujących lewetyracetam w monoterapii w pierwszym trymestrze ciąży. Ogólnie dane te nie wskazują na istotne zwiększenie ryzyka dużych wrodzonych wad rozwojowych, jednak nie można całkowicie wykluczyć działania teratogennego. Skojarzone leczenie przeciwpadaczkowe może być związane z większym ryzykiem wrodzonych wad rozwojowych niż monoterapia, dlatego należy rozważyć stosowanie monoterapii. W badaniach na zwierzętach wykazano toksyczny wpływ na reprodukcję. Nie zaleca się stosowania lewetyracetamu w czasie ciąży i u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących antykoncepcji, jeżeli nie jest to klinicznie konieczne. Podobnie, jak w przypadku innych przeciwpadaczkowych produktów leczniczych, zmiany fizjologiczne zachodzące podczas ciąży mogą wpływać na stężenie lewetyracetamu. Obserwowano zmniejszenie stężenia lewetyracetamu w osoczu podczas ciąży. Zmniejszenie stężenia jest bardziej wyraźne w trzecim trymestrze (do 60% wartości względem okresu wyjściowego przed ciążą). W przypadku kobiet w ciąży stosujących lewetyracetam należy zapewnić odpowiednie postępowanie kliniczne. Zaprzestanie leczenia przeciwpadaczkowego może spowodować zaostrzenie choroby, co może być szkodliwe dla matki i płodu. Lewetyracetam przenika do mleka kobiecego. Z tego względu, karmienie piersią nie jest zalecane. Jednak, jeżeli konieczne jest leczenie podczas karmienia piersią, należy uwzględniając znaczenie karmienia piersią, rozważyć stosunek korzyści do ryzyka związany z leczeniem. W badaniach na zwierzętach nie wykryto wpływu na płodność. Brak danych klinicznych, nie jest znane potencjalne ryzyko u ludzi.

Działania niepożądane

Przedstawiony poniżej profil zdarzeń niepożądanych sporządzono na podstawie zbiorczej analizy badań klinicznych kontrolowanych placebo we wszystkich badanych wskazaniach, w których lewetyracetam podawano w sumie 3416 pacjentom. Do uzyskanych danych włączono również informacje dotyczące stosowania lewetyracetamu w otwartych badaniach uzupełniających oraz dane z okresu po wprowadzeniu produktu do obrotu. Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należało zapalenie błony śluzowej nosa i gardła, senność, ból głowy, zmęczenie i zawroty głowy. Profil bezpieczeństwa lewetyracetamu jest na ogół podobny we wszystkich grupach wiekowych (dorośli i dzieci) i zarejestrowanych wskazaniach w leczeniu padaczki. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo często) zapalenie błony śluzowej nosa i gardła; (rzadko) infekcje. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) małopłytkowość, leukopenia; (rzadko) pancytopenia, neutropenia, agranulocytoza. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) wysypka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (zespół DRESS). Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) jadłowstręt; (niezbyt często) zmniejszenie mc., zwiększenie mc.; (rzadko) hiponatremia. Zaburzenia psychiczne: (często) depresja, wrogość/agresywność, lęk, bezsenność, nerwowość/drażliwość; (niezbyt często) próby samobójcze, myśli samobójcze, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia zachowania, omamy, uczucie złości, splątanie, napady paniki, chwiejność emocjonalna/wahania nastroju, pobudzenie; (rzadko) samobójstwo, zaburzenia osobowości, zaburzenia myślenia. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) senność, bóle głowy; (często) drgawki, zaburzenia równowagi, zawroty głowy (pochodzenia ośrodkowego), ospałość, drżenie; (niezbyt często) niepamięć, zaburzenia pamięci zaburzenia koordynacji ruchów/ataksja, parestezja, zaburzenia koncentracji uwagi; (rzadko) choreoatetoza, dyskineza, hiperkinezja. Zaburzenia oka: (niezbyt często) podwójne widzenie, niewyraźne widzenie. Zaburzenia ucha i błędnika: (często) zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego). Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) kaszel. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) ból brzucha, biegunka, dyspepsja, wymioty, nudności; (rzadko) zapalenie trzustki. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (niezbyt często) nieprawidłowe wyniki testów wątrobowych; (rzadko) niewydolność wątroby, zapalenie wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypka; (niezbyt często) łysienie, wyprysk, świąd; (rzadko) martwicze, toksyczne oddzielanie się naskórka, zespół Stevens-Johnsona, rumień wielopostaciowy. Zaburzenia mięśniowo szkieletowe i tkanki łącznej; (niezbyt często) osłabienie mięśni, ból mięśni. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) astenia/zmęczenie. Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach: (niezbyt często) urazy. Ryzyko wystąpienia jadłowstrętu jest większe w przypadku równoczesnego podawania topiramatu z lewetyracetamem. W kilku przypadkach łysienia zmiany ustąpiły po odstawieniu lewetyracetamu. W kilku przypadkach pancytopenii zaobserwowano zahamowanie czynności szpiku kostnego. W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo i otwartych badaniach uzupełniających, lewetyracetam podawano 190 pacjentom w wieku od 1 m-ca do poniżej 4 lat (60 z nich otrzymywało lewetyracetam w badaniach kontrolowanych placebo). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo i otwartych badaniach uzupełniających, lewetyracetam podawano 645 pacjentom w wieku 4-16 lat (233 z nich otrzymywało lewetyracetam w badaniach kontrolowanych placebo). W obu grupach wiekowych, dane te uzupełniono informacjami dotyczącymi stosowania lewetyracetamu uzyskanymi w okresie po wprowadzeniu produktu do obrotu. Profil zdarzeń niepożądanych lewetyracetamu jest na ogół podobny we wszystkich grupach wiekowych i zarejestrowanych wskazaniach w leczeniu padaczki. Dane dotyczące bezpieczeństwa u dzieci uzyskane w badaniach klinicznych kontrolowanych placebo były podobne do profilu bezpieczeństwa lewetyracetamu u dorosłych, z wyjątkiem działań niepożądanych dotyczących zachowania i zaburzeń psychicznych, które występowały częściej u dzieci. U dzieci i młodzieży w wieku 4-16 lat, częściej niż w innych grupach wiekowych lub niż to wynika z ogólnego profilu bezpieczeństwa zgłaszano: wymioty (bardzo często, 11,2%), pobudzenie (często, 3,4%), wahania nastroju (często, 2,1%), chwiejność emocjonalną (często, 1,7%), agresję (często, 8,2%), zaburzenia zachowania (często, 5,6%) i ospałość (często, 3,9%). U niemowląt i dzieci w wieku od 1 miesiąca do poniżej 4 lat, częściej niż w innych grupach wiekowych lub w ramach ogólnego profilu 10 bezpieczeństwa zgłaszano: drażliwość (bardzo często, 11,7%) i zaburzenia koordynacji ruchów (często, 3,3%). W badaniu dotyczącym bezpieczeństwa stosowania u dzieci i młodzieży, zaprojektowanym w celu wykazania, że lewetyracetam nie jest gorszy (ang. non-inferiority), prowadzone metodą podwójnie ślepej próby i z grupą kontrolną placebo, oceniano wpływ lewetyracetamu na funkcje poznawcze oraz neuropsychologiczne u dzieci w wieku 4-16 lat z napadami częściowymi. Stwierdzono, że lewetyracetam nie różnił się (nie był gorszy) od placebo pod względem zmiany Złożonego wyniku testu pamięci w części Uwaga i pamięć Międzynarodowej Wykonaniowej Skali Leitera-R (ang. Leiter-R Attention and Memory, Memory Screen Composite) wobec stanu wyjściowego, w populacji zdefiniowanej przez protokół badania. Wyniki dotyczące funkcji behawioralnych i emocjonalnych u pacjentów leczonych lewetyracetamem wskazywały pogorszenie w zakresie zachowań agresywnych, co zmierzono w sposób standaryzowany i systematyczny z wykorzystaniem zwalidowanego narzędzia - Kwestionariusza zachowań dziecka Achenbacha (ang. CBCL). Jednak, u pacjentów, którzy przyjmowali lewetyracetam długookresowo, w otwartym badaniu obserwacyjnym, zazwyczaj nie występowało pogorszenie w zakresie funkcji behawioralnych i emocjonalnych. W szczególności, wyniki pomiarów dotyczących zachowań agresywnych nie były gorsze od wartości wyjściowych.

Przedawkowanie

Po przedawkowaniu lewetyracetamu obserwowano: senność, pobudzenie, agresywność, zmniejszenie stanu świadomości, depresję oddechową, śpiączkę. Po ostrym przedawkowaniu należy opróżnić żołądek przez wykonanie płukania żołądka lub wywołanie wymiotów. Nie istnieje żadna swoista odtrutka na lewetyracetam. Leczenie przedawkowania polega na leczeniu objawowym, w tym z możliwością zastosowania hemodializy. Skuteczność dializy wynosi 60% dla lewetyracetamu oraz 74% dla jego głównego metabolitu.

Działanie

Mechanizm działania lewetyracetamu nadal nie jest w pełni poznany, wydaje się być różny od sposobu działania dostępnych obecnie leków przeciwpadaczkowych. Wyniki badań in vitro i in vivo wskazują, że lewetyracetam nie zmienia podstawowych właściwości komórki ani prawidłowych procesów przewodnictwa nerwowego. Badania in vitro wykazały, że lewetyracetam wpływa na stężenie Ca²⁺ w neuronach, częściowo hamując prądy Ca²⁺ typu N oraz ograniczając uwalnianie jonów Ca²⁺ zmagazynowanych wewnątrz neuronów. Dodatkowo częściowo znosi indukowane przez cynk i β-karboliny hamowanie prądów bramkowanych przez GABA i glicynę. Ponadto, w badaniach in vitro wykazano, że lewetyracetam wiąże się z określonym miejscem w tkance mózgowej gryzoni. Tym miejscem jest białko pęcherzyków synaptycznych 2A, które, jak się uważa, bierze udział w procesie fuzji pęcherzyków i egzocytozy neuroprzekaźników. Stopień powinowactwa lewetyracetamu i spokrewnionych analogów do białka 2A koreluje z mocą działania przeciwpadaczkowego tych substancji w modelu audiogennych napadów padaczkowych u myszy. To odkrycie wskazuje, że interakcja lewetyracetamu z białkiem pęcherzyków synaptycznych 2A wydaje się mieć wpływ na przeciwpadaczkowe działanie tego produktu leczniczego.

Normeg

Normeg (lewetyracetam) - informacje dla lekarza

Wskazania

Dawkowanie

Monoterapia

Terapia wspomagająca

Dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Warto zapamiętać

Przeciwwskazania

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Interakcje

Ciąża i laktacja

Działania niepożądane

Przedawkowanie

Mechanizm działania

Warto zapamiętać

Postać farmaceutyczna

Oświadczenie

Wejście do serwisu dla lekarzy i farmaceutów wymaga potwierdzenia oświadczenia widocznego na stronie. Jeśli nie spełniasz wymienionych warunków, kliknij przycisk Pomiń.