Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Nolicin®

Norfloxacin

tabl.
400 mg
20 szt.
Doustnie
Rx
100%
14,69

Nolicin® - szczegółowe informacje dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Nolicin® (norfloksacyna) jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na norfloksacynę:

  • Powikłane lub niepowikłane, ostre lub przewlekłe zakażenia górnych i dolnych dróg moczowych, w tym:
    • Zapalenie pęcherza moczowego
    • Zapalenie miedniczek nerkowych
    • Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego
    • Zakażenia dróg moczowych związane z zabiegami urologicznymi
    • Zakażenia w pęcherzu neurogennym
    • Zakażenia towarzyszące kamicy nerkowej

Przed rozpoczęciem terapii zaleca się wykonanie antybiogramu w celu potwierdzenia wrażliwości patogenu na norfloksacynę. Leczenie można jednak rozpocząć empirycznie, przed uzyskaniem wyników testu wrażliwości.

Nolicin® wykazuje szerokie spektrum działania w zakażeniach układu moczowego o różnej etiologii i lokalizacji, zarówno ostrych jak i przewlekłych. Możliwość empirycznego rozpoczęcia terapii zwiększa jego przydatność kliniczną.

Dawkowanie i sposób podawania

Wskazanie Dawkowanie Czas terapii
Niepowikłane zakażenia dolnych dróg moczowych (np. zapalenie pęcherza) 400 mg 2 razy na dobę 3 dni
Zakażenia dróg moczowych 400 mg 2 razy na dobę 7-10 dni
Przewlekłe, nawracające zakażenia dróg moczowych 400 mg 2 razy na dobę Do 12 tygodni

W przypadku przewlekłych, nawracających zakażeń, jeśli w ciągu pierwszych 4 tygodni leczenie przyniosło odpowiedni efekt terapeutyczny, można rozważyć zmniejszenie dawki.

Szczególne grupy pacjentów:

Dzieci i młodzież: Nolicin® jest przeciwwskazany u dzieci i młodzieży w okresie wzrostu i rozwoju.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: U pacjentów z klirensem kreatyniny <30 ml/min/1,73 m2, niewymagających hemodializy, średni okres półtrwania norfloksacyny w surowicy wynosi około 8 godzin. U pacjentów z klirensem kreatyniny <10 ml/min/1,73 m2 zalecana dawka to 400 mg raz na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku: Badania farmakokinetyczne nie wykazały znaczących zmian w farmakokinetyce norfloksacyny u osób starszych w porównaniu do młodszych pacjentów, z wyjątkiem nieznacznego wydłużenia średniego okresu półtrwania. U pacjentów z prawidłową czynnością nerek nie ma konieczności modyfikacji dawki.

Dawkowanie Nolicinu® powinno być dostosowane do rodzaju i ciężkości zakażenia oraz funkcji nerek pacjenta. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, u których może być konieczna modyfikacja dawki.

Sposób podawania

Tabletki Nolicin® należy przyjmować doustnie, popijając pełną szklanką wody, co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po posiłku lub spożyciu produktów mlecznych. Należy zachować odstęp co najmniej 2 godzin między przyjęciem norfloksacyny a zażyciem:

  • Preparatów wielowitaminowych
  • Suplementów minerałów (np. żelaza, cynku, glinu lub magnezu)
  • Leków zobojętniających sok żołądkowy zawierających magnez lub glin
  • Sukralfatu
  • Dydanozyny

Prawidłowe przyjmowanie leku, z uwzględnieniem interakcji z pokarmem i innymi preparatami, jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu terapeutycznego.

Przeciwwskazania

Stosowanie Nolicinu® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na norfloksacynę, inne chinolony lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Dzieci i młodzież w okresie wzrostu i rozwoju
  • Ciąża
  • Karmienie piersią

Przed przepisaniem Nolicinu® należy dokładnie ocenić historię alergii pacjenta oraz wykluczyć ciążę i karmienie piersią. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów pediatrycznych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Nolicinu® należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Pacjenci z zaburzeniami OUN, szczególnie z padaczką lub innymi stanami obniżającymi próg drgawkowy
  • Ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego - w przypadku ciężkiej i długotrwałej biegunki
  • Reakcje fotowrażliwości - zaleca się unikanie nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne i promieniowanie UV
  • Zaburzenia widzenia - konieczna natychmiastowa konsultacja okulistyczna
  • Ryzyko tendinopatii i zerwania ścięgien, szczególnie u osób starszych i pacjentów leczonych kortykosteroidami
  • Pacjenci z miastenią - możliwe nasilenie objawów
  • Pacjenci z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej - ryzyko reakcji hemolitycznych
  • Pacjenci z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT

Stosowanie Nolicinu® wymaga starannego monitorowania pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych, szczególnie u osób z grupy ryzyka. Konieczna jest edukacja pacjenta odnośnie objawów wymagających natychmiastowej konsultacji lekarskiej.

Warto zapamiętać
  • Nolicin® jest skuteczny w leczeniu szerokiego spektrum zakażeń układu moczowego, ale wymaga dostosowania dawkowania do funkcji nerek pacjenta.
  • Lek może powodować tendinopatię i zerwanie ścięgien, szczególnie u osób starszych i stosujących kortykosteroidy - pacjenci powinni być poinformowani o konieczności zgłaszania bólu lub obrzęku ścięgien.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nolicin® wchodzi w istotne interakcje z wieloma lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy jego przepisywaniu:

  • Inhibicja CYP1A2 - możliwe interakcje z lekami metabolizowanymi przez ten enzym
  • Teofilina - ryzyko zwiększenia stężenia teofiliny w surowicy
  • Cyklosporyna - wzrost stężenia cyklosporyny
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe - nasilenie działania przeciwzakrzepowego
  • Kortykosteroidy - zwiększone ryzyko tendinopatii
  • Glibenklamid - nasilenie działania hipoglikemizującego
  • Kofeina - zmniejszenie klirensu i wydłużenie okresu półtrwania
  • Nitrofurantoina - osłabienie działania obu leków
  • NLPZ - zwiększone ryzyko stymulacji OUN i drgawek
  • Leki wydłużające odstęp QT - zwiększone ryzyko arytmii

Przed przepisaniem Nolicinu® konieczny jest dokładny wywiad lekowy. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania leków wchodzących w interakcje, należy rozważyć modyfikację dawkowania i ścisłe monitorowanie pacjenta.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Nolicinu® w ciąży jest przeciwwskazane ze względu na potencjalne ryzyko uszkodzenia tkanki chrzęstnej u płodu. Badania na zwierzętach wykazały toksyczne działanie na płód przy dużych dawkach. Nie wiadomo, czy norfloksacyna przenika do mleka ludzkiego, dlatego lek jest przeciwwskazany również w okresie karmienia piersią.

Nolicin® nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W przypadku konieczności antybiotykoterapii u tych grup pacjentek, należy rozważyć alternatywne, bezpieczniejsze opcje terapeutyczne.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Nolicinu® obejmują:

  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, biegunka
  • Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy
  • Zaburzenia skórne: reakcje nadwrażliwości
  • Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: tendinopatia

Rzadziej występują poważniejsze działania niepożądane, takie jak:

  • Zaburzenia rytmu serca (torsade de pointes, wydłużenie odstępu QT)
  • Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
  • Ciężkie reakcje alergiczne
  • Zaostrzenie objawów miastenii

Pacjenci powinni być poinformowani o możliwych działaniach niepożądanych i konieczności natychmiastowego zgłaszania poważnych objawów. Regularne monitorowanie pacjenta podczas terapii jest kluczowe dla wczesnego wykrycia potencjalnych powikłań.

Mechanizm działania

Norfloksacyna działa poprzez hamowanie syntezy DNA komórki bakteryjnej. Głównym mechanizmem jest inhibicja aktywności enzymu gyrazy DNA (topoizomerazy II). Lek tworzy kompleks z rozszczepioną nicią DNA i gyrazą, uniemożliwiając replikację DNA i zmieniając jego strukturę przestrzenną. Prowadzi to do zaburzenia funkcji DNA i ostatecznie do jego fragmentacji.

Unikalny mechanizm działania norfloksacyny zapewnia jej szerokie spektrum aktywności przeciwbakteryjnej, co czyni ją skutecznym narzędziem w leczeniu zakażeń układu moczowego.

Podsumowanie

Nolicin® (norfloksacyna) jest skutecznym antybiotykiem w leczeniu zakażeń układu moczowego, jednak jego stosowanie wymaga ostrożności ze względu na potencjalne działania niepożądane i liczne interakcje lekowe. Kluczowe jest dostosowanie dawkowania do funkcji nerek pacjenta, unikanie stosowania u dzieci, kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz ścisłe monitorowanie pacjentów pod kątem działań niepożądanych, szczególnie ze strony układu mięśniowo-szkieletowego i sercowo-naczyniowego.



Wskazania

Produkt leczniczy stosuje się w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na norfloksacynę: powikłane lub niepowikłane, ostre lub przewlekłe zakażenia górnych i dolnych dróg moczowych obejmujące: zapalenie pęcherza, zapalenie miedniczek nerkowych, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, zakażenie dróg moczowych związane z chirurgicznymi zabiegami urologicznymi, pęcherz neurogenny lub kamica nerkowa. Należy sprawdzić, jeżeli jest to możliwe, wrażliwość drobnoustroju, wywołującego zakażenie, na norfloksacynę. Jednakże terapię norfloksacyną można rozpocząć jeszcze przed otrzymaniem wyników testu wrażliwości.

Należy sprawdzić, jeżeli jest to możliwe, wrażliwość na norfloksacynę drobnoustroju wywołującego chorobę. Jednakże terapię norfloksacyną można rozpocząć jeszcze przed otrzymaniem wyników testu wrażliwości. Niepowikłane zakażenia dolnych dróg moczowych (np. zapalenie miedniczek nerkowych): 400 mg 2x/dobę przez 3 dni; zakażenia dróg moczowych: 400 mg 2x/dobę przez 7-10 dni; przewlekłe, powracające zakażenia dróg moczowych (jeżeli w ciągu pierwszych 4 tyg. leczenie przyniosło odpowiedni efekt terapeutyczny, można zmniejszyć dawkę produktu leczniczego): 400 mg 2x/dobę do 12 tyg. Dzieci i młodzież. Produktu leczniczego nie stosować u dzieci i młodzieży w okresie wzrostu i rozwoju. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Norfloksacyna może być stosowana u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z ClCr mniejszym niż 30 ml/min/1,73 m2, niewymagających hemodializy, średni T0,5 norfloksacyny w surowicy wynosił w przybliżeniu 8 h. Badania kliniczne wykazały, że średni T0,5 norfloksacyny u pacjentów z ClCr mniejszym niż 10 ml/min/1,73 m2 był taki sam jak u pacjentów z ClCr 10-30 ml/min/1,73 m2. W związku tym w tej grupie pacjentów zalecana dawka norfloksacyny wynosi 400 mg raz/dobę. Po podaniu norfloksacyny w tej dawce stężenie w tkankach i płynach ustrojowych przekracza wartości MIC (najmniejsze stężenie leku hamujące wzrost drobnoustrojów) określone dla większości drobnoustrojów wrażliwych na tę substancję czynną. Pacjenci w podeszłym wieku. Badania farmakokinetyczne nie wykazały znaczących zmian w farmakokinetyce norfloksacyny u pacjentów w podeszłym wieku w porównaniu do pacjentów młodszych, z wyjątkiem nieznacznego wydłużenia średniego okresu półtrwania. U pacjentów z wydolnymi nerkami norfloksacyna jest dobrze tolerowana i nie ma konieczności modyfikacji dawki.

Tabletki należy połykać, popijając szklanką wody przynajmniej 1 h przed lub 2 h po posiłku lub po przyjęciu pokarmu mlecznego. W ciągu 2 h od zażycia norfloksacyny nie należy przyjmować preparatów wielowitaminowych, suplementów minerałów (np. żelaza, cynku, glinu lub magnezu), leków zobojętniających sok żołądkowy zawierających magnez lub glin, sukralfatu lub dydanozyny.

Nadwrażliwość na norfloksacynę, na którąkolwiek substancję pomocniczą lub na inne leki z grupy chinolonów. Norfloksacyny nie należy podawać dzieciom i młodzieży w okresie wzrostu i rozwoju. Nie należy stosować norfloksacyny u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

U pacjentów z zaburzeniami czynności OUN (zwłaszcza z padaczką i innymi stanami, mogącymi wywoływać drgawki), produkt leczniczy należy podawać ostrożnie. W przypadku wystąpienia ciężkiej i długotrwałej biegunki w trakcie lub po leczeniu norfloksacyną lub innymi chinolonami należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego (zagrażające życiu, mogące zakończyć się zgonem). W tym przypadku należy niezwłocznie przerwać podawanie norfloksacyny i wdrożyć odpowiednie leczenie. Leki hamujące perystaltykę jelit są przeciwwskazane. Wykazano, że norfloksacyna, podobnie jak i inne chinolony wywołuje reakcje o typie fotowrażliwości.W czasie leczenia pacjent powinien unikać nadmiernego narażenia na światło słoneczne lub promieniowanie ultrafioletowe. Jeśli wystąpią objawy nadwrażliwości na światło, należy przerwać leczenie. Jeśli w trakcie przyjmowania produktu leczniczego pogorszy się wzrok lub wystąpią inne zaburzenia widzenia, należy niezwłocznie skonsultować się z okulistą. Należy dbać o prawidłowe nawodnienie pacjenta. U pacjentów z niewydolnością nerek należy odpowiednio zmniejszyć dawkę norfloksacyny. W piśmiennictwie donoszono o pojedynczych przypadkach zapalenia, a nawet częściowego lub całkowitego zerwania ścięgien (zwłaszcza ścięgna Achillesa) w czasie leczenia chinolonami. Dotyczy to zwłaszcza pacjentów w wieku podeszłym i pacjentów leczonych jednocześnie kortykosteroidami. Jeśli wystąpią bóle ścięgien lub pierwsze objawy zapalenia ścięgien, zaleca się przerwanie leczenia. W czasie leczenia i bezpośrednio po jego zakończeniu pacjent powinien unikać nadmiernego wysiłku fizycznego. Chinolony, w tym również norfloksacyna, mogą spowodować nasilenie objawów miastenii (Myasthenia gravis), co może wywołać zagrażającą życiu niewydolność mięśni oddechowych. Produkt leczniczy należy podawać ostrożnie u pacjentów z miastenią. U pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, zarówno w postaci utajonej, jaki i czynnej, przyjmujących chinoliny, w tym norfloksacynę, bardzo rzadko odnotowywano występowanie reakcji hemolitycznych. Zaburzenia serca. Należy zachować ostrożność podczas stosowania fluorochinolonów, w tym norfloksacyny u pacjentów, u których występuje czynnik ryzyka wydłużenia odstępu QT, np. u pacjentów: z wrodzonym zespołem długiego odstępu QT; jednocześnie stosujących leki wpływające na wydłużenie odstępu QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne); z zaburzoną równowagą elektrolitową (np. hipokaliemia, hipomagnezemia); z chorobami serca (np. niewydolność serca, zawał serca, bradykardia). Pacjenci w podeszłym wieku oraz kobiety mogą być bardziej wrażliwi na leki wydłużające odstęp QT. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując fluorochinolony, w tym norfloksacynę, w powyższej populacji. Barwnik azowy (E 110) może powodować reakcje nadwrażliwości, z astmą oskrzelową włącznie. Reakcje nadwrażliwości są częstsze u osób nadwrażliwych na ASA. Produkt leczniczy wywiera umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń w ruchu. Produkt leczniczy może czasami powodować wystąpienie działań niepożądanych (ból głowy, zawroty głowy), które mogą zmniejszać zdolność szybkiego reagowania, szczególnie jeśli pacjent pije jednocześnie napoje alkoholowe.

Chinolony, w tym również norfloksacyna, są inhibitorami enzymu CYP1A2, przez co może dojść do interakcji z innymi lekami metabolizowanymi przez ten enzym. Probenecyd nie wpływa na stężenie norfloksacyny w surowicy, zmniejsza natomiast jej wydalanie z moczem. Jednoczesne podawanie norfloksacyny i teofiliny może prowadzić do nadmiernego zwiększenia stężenia teofiliny w surowicy krwi i wystąpienia jej działań niepożądanych. Jeśli równoczesne stosowanie tych leków jest konieczne, należy uważnie kontrolować stężenie teofiliny w surowicy i odpowiednio zmniejszyć jej dawkę. Podczas jednoczesnym stosowaniu norfloksacyny i cyklosporyny stężenie cyklosporyny wzrasta. Dlatego należy kontrolować stężenie cyklosporyny w surowicy i odpowiednio dostosować jej dawkę, jeśli stosuje się razem oba leki. Jednoczesne przyjmowanie norfloksacyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych (warfaryna lub jej pochodne) może wzmagać działanie leków przeciwzakrzepowych. Jeśli niezbędnie jest równoczesne podawanie obu leków, należy kontrolować czas protrombinowy lub wykonać inne odpowiednie badania krzepliwości krwi. Mleko i jogurt (płynne produkty mleczne) zmniejszają wchłanianie produktu leczniczego. Produkt leczniczy należy przyjmować godzinę przed lub 2 h po mlecznym posiłku. Preparatów wielowitaminowych, suplementów minerałów (np. żelaza, cynku, glinu lub magnezu), leków zobojętniających sok żołądkowy zawierających magnez lub glin, sukralfatu lub dydanozyny, nie należy przyjmować jednocześnie lub wciągu 2 h od zażycia norfloksacyny, ponieważ mogą one wpływać na wchłanianie norfloksacyny, zmniejszając jej stężenie w surowicy krwi i w moczu. Przy jednoczesnym zażywaniu chinolonów i kortykosteroidów może wzrastać ryzyko wystąpienia zapalenia lub naderwania ścięgien. Jednoczesne stosowanie norfloksacyny i glibenklamidu (pochodna sulfonylomocznika) nasila działanie hipoglikemizujące glibenklamidu. Dlatego podczas jednoczesnego stosowania należy kontrolować stężenie glukozy we krwi. Niektóre leki z grupy chinolonów, w tym norfloksacyna, mogą wpływać na metabolizm kofeiny, co może prowadzić do zmniejszenia klirensu kofeiny i wydłużenia jej T0,5 w surowicy. Przy jednoczesnym zażywaniu z nitrofurantoiną działanie obu leków ulega osłabieniu. Badania na zwierzętach wykazały, że chinolony w skojarzeniu z fenbufenem mogą wywoływać drgawki. Dlatego też należy unikać jednoczesnego podawania norfloksacyny i fenbufenu. Podczas jednoczesnego podawania NLPZ i chinolonów, w tym norfloksacyny, może zwiększyć się ryzyko stymulacji układu nerwowego oraz wystąpienia napadów drgawek. Dlatego u pacjentów otrzymujących NLPZ należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania produktu leczniczego. Norfloksacyna podobnie jak inne fluorochinolony, należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów przyjmujących leki wydłużające odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne).

Bezpieczeństwo stosowania norfloksacyny w czasie ciąży nie zostało zbadane. Jednakże badania na zwierzętach wykazały, że norfloksacyna, podobnie jak i inne chinoliny, powoduje uszkodzenie tkanki chrzęstnej u niedojrzałych osobników. Z tego względu nie należy stosować produktu leczniczego w okresie ciąży. Po zastosowaniu dużych dawek leku u ciężarnych samic królików obserwowano toksyczne działanie norfloksacyny na płód, wtórne do toksycznego działania norfloksacyny na matkę. Nie wiadomo czy norfloksacyna przenika do mleka ludzkiego, dlatego też nie należy stosować produktu leczniczego w okresie karmienia piersią. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego lub mutagennego norfloksacyny. U makaków obserwowano wczesne poronienia bez występowania działania teratogennego. Znaczenie tych badań dla ludzi nie jest jasne. Brak danych dotyczących wpływu norfloksacyny na płodność człowieka.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (niezbyt często) eozynofilia i leukopenia; (bardzo rzadko) niedokrwistość hemolityczna. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje alergiczne (pokrzywka, wysypka, świąd, anafilaksja), ciężkie alergiczne reakcje skórne. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) ból głowy, zawroty głowy, depresja; (rzadko) zmęczenie; (bardzo rzadko) senność, dezorientacja, niepokój (zwł. ruchowy), pobudliwość, strach, omamy, szumy uszne. Zaburzenia serca: (nieznana) arytmia komorowa i zaburzenia typu torsade de pointes (notowane przeważnie u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT), wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności; (niezbyt często) jadłowstręt, biegunka; (bardzo rzadko) rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (bardzo rzadko) częściowe lub całkowite zerwanie ścięgien (szczególnie w połączeniu z innymi szkodliwymi czynnikami), zaostrzenie objawów miastenii. Badania diagnostyczne: (niezbyt często) zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny w surowicy, zmniejszona wartość hematokrytu; (rzadko) zwiększona aktywność aminotransferaz, fosfatazy zasadowej, dehydrogenazy mleczanowej (LDH).

Zbyt duże dawki norfloksacyny mogą przede wszystkim wywoływać nudności, wymioty, biegunkę, a w cięższych przypadkach również zawroty głowy, uczucie zmęczenia, dezorientację i drgawki. Jeśli pacjent zażył zbyt dużą liczbę tabletek należy (w razie konieczności) zastosować leczenie objawowe. Należy monitorować zapis EKG, gdyż może wystąpić wydłużenie odstępu QT. Bardzo ważne jest dobre nawodnienie pacjenta, w celu utrzymania odpowiedniej diurezy.

Mechanizm działania norfloksacyny polega na hamowaniu syntezy DNA komórki bakteryjnej. Głównym mechanizmem jest hamowanie aktywności enzymu gyrazy DNA (topoizomerazy II). Wyniki dotychczasowych badań wskazują na to, że gyraza rozszczepia łańcuch DNA, a następnie tworzy się kompleks złożony z rozszczepionego łańcucha DNA, chinolonu i gyrazy. Powstały kompleks uniemożliwia replikację łańcucha DNA i zmienia jego ukształtowanie przestrzenne. Tak zmienione DNA nie może już wypełniać swoich normalnych funkcji. W kolejnej fazie DNA zostaje rozłożony na mniejsze fragmenty. Działanie przeciwbakteryjne chinolonów jest bardziej związane z tworzeniem kompleksów, niż z prostym hamowaniem aktywności gyrazy.

1 tabl. powl. zawiera 400 mg norfloksacyny.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Zmniejszenie wchłaniania leku z przewodu pokarmowego, ponieważ sole wapnia tworzą z nim związki nierozpuszczalne w wodzie. Stężenie leku we krwi jest mniejsze o około 50% - brak lub zmniejszenie efektów terapeutycznych.