Wskazania do stosowania

Nodom jest wskazany w leczeniu zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego w następujących przypadkach:

• Nadciśnienie oczne
• Jaskra z otwartym kątem
• Jaskra torebkowa

Preparat może być stosowany:

• Jako lek wspomagający w połączeniu z β-adrenolitykami
• W monoterapii u pacjentów nieodpowiadających na leczenie β-adrenolitykami lub z przeciwwskazaniami do ich stosowania

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Schemat dawkowania preparatu Nodom

Przy zmianie leczenia z innego preparatu przeciwjaskrowego na Nodom, należy odstawić poprzedni lek po podaniu ostatniej dawki wieczorem i rozpocząć stosowanie Nodom następnego dnia. W przypadku stosowania kilku leków okulistycznych miejscowo, należy zachować odstęp co najmniej 10 minut między zakropleniem kolejnych preparatów. Maści do oczu powinny być aplikowane jako ostatnie.

Dostępne są ograniczone dane kliniczne dotyczące stosowania dorzolamidu u dzieci w schemacie 3 razy na dobę. Należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu u pacjentów pediatrycznych.

Precyzyjne dawkowanie i prawidłowa technika aplikacji są kluczowe dla skuteczności leczenia i minimalizacji ryzyka działań niepożądanych. Lekarz powinien dokładnie poinstruować pacjenta o sposobie stosowania leku.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Nodom jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na dorzolamid lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Ciężkie zaburzenia czynności nerek (ClCr <30 ml/min)
• Kwasica hiperchloremiczna

Przeciwwskazania wynikają głównie z mechanizmu działania dorzolamidu i jego metabolizmu. Lek i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki, co uzasadnia przeciwwskazanie u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.

Przed rozpoczęciem terapii należy dokładnie ocenić funkcję nerek pacjenta oraz wykluczyć nadwrażliwość na składniki preparatu, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych powikłań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Nodom należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

• Zaburzenia czynności wątroby - brak badań w tej grupie pacjentów
• Ostra jaskra z zamkniętym kątem - brak badań, konieczne dodatkowe interwencje terapeutyczne
• Pacjenci z wywiadem kamicy nerkowej - zwiększone ryzyko kamicy dróg moczowych
• Przewlekłe wady rogówki lub przebyte operacje wewnątrzgałkowe - ryzyko obrzęku i dekompensacji rogówki
• Pacjenci po zabiegach filtracyjnych - ryzyko odwarstwienia naczyniówki z hipotonią wewnątrzgałkową

Dorzolamid zawiera grupę sulfonamidową, co może prowadzić do reakcji typowych dla sulfonamidów, włącznie z ciężkimi reakcjami skórnymi. W przypadku wystąpienia objawów nadwrażliwości należy natychmiast przerwać stosowanie leku.

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dorzolamidu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej ze względu na ryzyko nasilenia działań ogólnoustrojowych.

Lekarz powinien dokładnie monitorować pacjentów z grupy ryzyka i być wyczulonym na wczesne objawy działań niepożądanych, szczególnie reakcji nadwrażliwości.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

W badaniach klinicznych nie stwierdzono istotnych interakcji dorzolamidu z następującymi lekami:

• Tymolol i betaksolol w postaci kropli do oczu
• Inhibitory konwertazy angiotensyny
• Antagoniści kanału wapniowego
• Leki moczopędne
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (w tym kwas acetylosalicylowy)
• Hormony (np. estrogeny, insulina, tyroksyna)

Nie oceniono w pełni potencjalnych interakcji z lekami zwężającymi źrenicę i agonistami receptora adrenergicznego stosowanymi w leczeniu jaskry.

Mimo braku stwierdzonych istotnych interakcji, należy zachować ostrożność przy łączeniu dorzolamidu z innymi lekami, szczególnie stosowanymi miejscowo w oku.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie dorzolamidu w ciąży jest przeciwwskazane ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa oraz obserwowane działanie teratogenne u królików przy dawkach toksycznych dla matek.

Nie wiadomo, czy dorzolamid przenika do mleka kobiecego. U karmiących samic szczurów obserwowano mniejszy przyrost masy ciała u potomstwa. W związku z tym nie zaleca się karmienia piersią podczas stosowania leku Nodom.

Należy unikać stosowania dorzolamidu u kobiet w ciąży i karmiących piersią. W przypadku konieczności leczenia, należy rozważyć przerwanie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obserwowane podczas stosowania dorzolamidu to:

• Zaburzenia oka: pieczenie, kłucie, powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, łzawienie, zapalenie spojówek, zapalenie powiek, świąd i podrażnienie powiek, niewyraźne widzenie
• Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, rzadziej zawroty głowy i parestezje
• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, gorzki smak w ustach
• Zaburzenia ogólne: astenia/zmęczenie

Rzadko obserwowano ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Większość działań niepożądanych ma charakter miejscowy i ustępuje po odstawieniu leku. Należy jednak zwracać uwagę na potencjalne ciężkie reakcje ogólnoustrojowe, szczególnie skórne.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania dorzolamidu mogą wystąpić:

• Zaburzenia elektrolitowe
• Kwasica metaboliczna
• Objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego

Leczenie przedawkowania powinno być objawowe i podtrzymujące. Konieczne jest monitorowanie stężenia elektrolitów (szczególnie potasu) oraz pH krwi.

W przypadku podejrzenia przedawkowania, pacjent wymaga ścisłego monitorowania i leczenia w warunkach szpitalnych.

Właściwości farmakologiczne

Dorzolamid jest silnym inhibitorem ludzkiej anhydrazy węglanowej II (CA-II). Hamowanie tego enzymu w wyrostkach rzęskowych oka zmniejsza wydzielanie cieczy wodnistej, co prowadzi do obniżenia ciśnienia wewnątrzgałkowego. Mechanizm działania jest niezależny od etiologii podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego.

W przeciwieństwie do β-adrenolityków, dorzolamid nie wpływa na częstość akcji serca i ciśnienie tętnicze. Nie powoduje również zwężenia źrenicy, ślepoty nocnej czy zaburzeń akomodacji.

Unikalny mechanizm działania dorzolamidu pozwala na skuteczne obniżanie ciśnienia wewnątrzgałkowego przy minimalizacji ogólnoustrojowych działań niepożądanych typowych dla innych leków przeciwjaskrowych.

Skład preparatu

Substancja czynna: 1 ml roztworu zawiera 20 mg dorzolamidu (w postaci chlorowodorku).

Jedna butelka o pojemności 5 ml zawiera nie mniej niż 140 kropli roztworu.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: benzalkoniowy chlorek 0,075 mg/ml.

Znajomość dokładnego składu preparatu jest istotna ze względu na potencjalne reakcje alergiczne na substancje pomocnicze, szczególnie chlorek benzalkoniowy, który może powodować podrażnienie oczu.