Neomycinum TZF - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Neomycinum TZF jest wskazany w leczeniu następujących schorzeń:

• Ropne choroby skóry, szczególnie te wywołane przez gronkowce (np. czyraczność, liszajec zakaźny)
• Ropne powikłania alergicznych chorób skóry (w połączeniu z kortykosteroidami)
• Zakażone niewielkie oparzenia i odmrożenia

Preparat wykazuje szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, co czyni go skutecznym w zwalczaniu różnorodnych infekcji skórnych.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela 1. Zalecane dawkowanie preparatu Neomycinum TZF

Przed każdym użyciem należy energicznie wstrząsnąć pojemnikiem. Po aplikacji produktu konieczne jest dokładne umycie rąk mydłem i wodą. Ważne jest, aby trzymać pojemnik pionowo, z główką rozpyłową skierowaną do góry podczas aplikacji.

Przeciwwskazania

Stosowanie preparatu Neomycinum TZF jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na neomycynę lub którykolwiek składnik preparatu
• Uszkodzone i rozległe powierzchnie skóry
• Sączące zmiany chorobowe
• Owrzodzenia żylakowate

Nie należy stosować preparatu łącznie z innymi lekami ototoksycznymi i nefrotoksycznymi ze względu na potencjalne ryzyko nasilenia działań niepożądanych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Neomycinum TZF jest przeznaczony wyłącznie do stosowania na skórę. Należy zachować szczególną ostrożność, aby uniknąć kontaktu preparatu z oczami oraz wdychania rozpylanej substancji. W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry w miejscu aplikacji, należy przerwać stosowanie preparatu.

Nie zaleca się bandażowania powierzchni skóry, na którą naniesiono preparat, ani stosowania go pod opatrunkami okluzyjnymi, gdyż może to zwiększyć przenikanie leku przez skórę do krwi. Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu preparatu na rozległe powierzchnie skóry, zwłaszcza uszkodzonej, ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych, takich jak ototoksyczność czy nefrotoksyczność.

Długotrwałe stosowanie preparatu może prowadzić do rozwoju oporności bakterii na neomycynę oraz alergii kontaktowej. W przypadku zakażeń wywołanych przez bakterie niewrażliwe na neomycynę lub grzyby, konieczne jest zastosowanie odpowiedniego leczenia przeciwbakteryjnego lub przeciwgrzybiczego.

Stosowanie u dzieci

Bezpieczeństwo stosowania leku u dzieci nie zostało w pełni określone. W przypadku konieczności zastosowania preparatu u dzieci, należy zachować szczególną ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia ogólnoustrojowego działania neomycyny.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Przy miejscowym stosowaniu preparatu zgodnie z zaleconymi wskazaniami i sposobem podawania nie stwierdzono istotnych interakcji. Jednakże, należy unikać jednoczesnego miejscowego stosowania dwóch lub więcej preparatów, gdyż może to wpływać na stężenia substancji czynnych w miejscu aplikacji lub spowodować zaczerwienienie skóry.

Długotrwałe stosowanie preparatu jednocześnie z lekami działającymi nefro- i ototoksycznie (np. gentamycyna, kwas etakrynowy, kolistyna) może nasilać toksyczność neomycyny.

Ciąża i laktacja

Bezpieczeństwo stosowania preparatu Neomycinum TZF w okresie ciąży nie zostało jednoznacznie ustalone. W okresie ciąży preparat można stosować wyłącznie wtedy, gdy korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Należy unikać stosowania na duże powierzchnie skóry, w dużych dawkach i przez dłuższy czas.

Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania oraz środków ostrożności ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowego działania neomycyny.

Działania niepożądane

Przy stosowaniu preparatu Neomycinum TZF mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Miejscowe podrażnienie skóry (swędzenie, wysypka, zaczerwienienie, obrzęk)
• Alergia kontaktowa (szczególnie przy długotrwałym stosowaniu)
• Ogólnoustrojowe działania niepożądane (np. nefrotoksyczność, ototoksyczność) - przy długotrwałym stosowaniu na dużych powierzchniach skóry, zwłaszcza uszkodzonej

W przypadku wystąpienia powyższych działań niepożądanych należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Stosowanie preparatu na rozległych powierzchniach skóry, w dużych dawkach, pod opatrunkiem okluzyjnym lub na uszkodzoną skórę może prowadzić do wchłaniania neomycyny do krwi i wystąpienia jej ogólnoustrojowego działania. Objawami przedawkowania mogą być nasilone reakcje niepożądane związane z miejscowym stosowaniem preparatu oraz działania niepożądane charakterystyczne dla ogólnego stosowania neomycyny (ototoksyczność, nefrotoksyczność).

W przypadku przedawkowania należy bezwzględnie przerwać stosowanie leku i podjąć działania mające na celu jak najszybsze usunięcie leku z organizmu. Leczenie jest objawowe.

Mechanizm działania

Neomycyna, będąca głównym składnikiem aktywnym preparatu Neomycinum TZF, jest antybiotykiem aminoglikozydowym o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego. Działa ona na wiele bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych.

Bakteriobójczy mechanizm działania neomycyny polega na:

• Wiązaniu się z podjednostką 30S rybosomu bakterii
• Powodowaniu błędnego odczytywania informacji zawartej w mRNA
• Hamowaniu inicjacji syntezy białek
• Doprowadzaniu do śmierci komórki bakteryjnej

Dzięki temu mechanizmowi, Neomycinum TZF skutecznie zwalcza infekcje bakteryjne skóry.

Skład preparatu

Substancją czynną preparatu Neomycinum TZF jest neomycyna w postaci siarczanu. 1 gram zawiesiny zawiera 11,72 mg neomycyny.

Preparat Neomycinum TZF stanowi skuteczną opcję terapeutyczną w leczeniu ropnych chorób skóry, szczególnie tych wywołanych przez gronkowce. Jego szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, w połączeniu z wygodną formą aplikacji, czyni go cennym narzędziem w praktyce dermatologicznej. Jednakże, ze względu na potencjalne działania niepożądane i ryzyko rozwoju oporności bakteryjnej, stosowanie preparatu powinno być ściśle kontrolowane i ograniczone do przypadków, w których jest to bezwzględnie konieczne.