Naglazyme - kompleksowa charakterystyka leku dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Naglazyme jest wskazany w długotrwałej enzymatycznej terapii zastępczej u pacjentów z potwierdzonym rozpoznaniem mukopolisacharydozy typu VI (MPS VI), znanej również jako niedobór N-acetylogalaktozamino-4-sulfatazy lub zespół Maroteaux-Lamy. Lek jest szczególnie zalecany do leczenia młodych pacjentów poniżej 5 roku życia z ciężką postacią choroby, mimo że ta grupa wiekowa nie była włączona do głównego badania klinicznego III fazy. Należy zaznaczyć, że dane dotyczące stosowania leku u pacjentów poniżej 1 roku życia są ograniczone.

Wczesne rozpoczęcie leczenia, zwłaszcza w ciężkich przypadkach, ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania nieodwracalnym objawom klinicznym choroby.

Dawkowanie i sposób podawania

Zalecana dawka galsulfazy wynosi 1 mg/kg masy ciała, podawana raz w tygodniu w postaci wlewu dożylnego trwającego 4 godziny. Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu MPS VI lub innych dziedzicznych chorób metabolicznych.

Lek należy podawać w odpowiednich warunkach klinicznych, z natychmiastowym dostępem do sprzętu resuscytacyjnego niezbędnego do leczenia nagłych stanów zagrożenia życia.

Początkową prędkość wlewu można dostosować tak, aby około 2,5% całkowitego roztworu zostało podane w ciągu pierwszej godziny, a pozostała objętość (około 97,5%) przez kolejne 3 godziny infuzji. U pacjentów podatnych na przeciążenie objętościowe płynami i o masie ciała poniżej 20 kg należy rozważyć użycie woreczków infuzyjnych o objętości 100 ml, zmniejszając odpowiednio prędkość wlewu, aby całkowity czas trwania infuzji nie był krótszy niż 4 godziny.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania leku Naglazyme jest nadwrażliwość na substancję czynną (galsulfazę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Należy zachować szczególną ostrożność przy kwalifikacji pacjentów do leczenia i dokładnie zebrać wywiad alergologiczny.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas leczenia pacjentów z restrykcyjną chorobą płuc należy zachować szczególną ostrożność. Konieczne może być ścisłe monitorowanie stosowania leków przeciwhistaminowych i innych środków uspokajających. W uzasadnionych klinicznie przypadkach należy rozważyć zastosowanie dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych podczas snu lub wykonanie tracheostomii.

U pacjentów z ostrą chorobą przebiegającą z gorączką lub schorzeniami dróg oddechowych należy rozważyć odroczenie infuzji leku.

Podczas podawania leku Naglazyme zaleca się zastosowanie premedykacji lekami przeciwhistaminowymi, ewentualnie w połączeniu z lekami przeciwgorączkowymi, około 30-60 minut przed rozpoczęciem infuzji. Ma to na celu zmniejszenie ryzyka wystąpienia reakcji poinfuzyjnych (IAR).

W przypadku wystąpienia łagodnych lub umiarkowanych objawów IAR należy rozważyć podanie leków przeciwhistaminowych i paracetamolu oraz/lub zmniejszenie prędkości wlewu o połowę. Przy ciężkich objawach IAR należy przerwać wlew do ustąpienia objawów, a następnie wznowić go z prędkością 25-50% początkowej.

Należy pamiętać o możliwości wystąpienia poważnych reakcji nadwrażliwości typu alergicznego. W takim przypadku konieczne jest natychmiastowe przerwanie podawania leku i wdrożenie odpowiedniego leczenia zgodnie z obowiązującymi zasadami postępowania w przypadkach nagłych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie przeprowadzono formalnych badań dotyczących interakcji leku Naglazyme z innymi produktami leczniczymi. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu innych leków, szczególnie tych metabolizowanych przez te same szlaki enzymatyczne.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Brak jest danych klinicznych dotyczących stosowania leku Naglazyme u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na ciążę lub rozwój zarodka/płodu. Niemniej jednak, leku nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Nie wiadomo, czy galsulfaza przenika do mleka matki. Z tego względu zaleca się przerwanie karmienia piersią podczas leczenia preparatem Naglazyme.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane obejmują:

• Reakcje poinfuzyjne (IAR) - występujące u około 56% pacjentów, charakteryzujące się gorączką, dreszczami, wysypką, pokrzywką, hipotensją, nudnościami, wymiotami, dusznością, bólem w klatce piersiowej i brzucha
• Zakażenia i infestacje - zapalenie gardła, zapalenie żołądka i jelit
• Zaburzenia układu nerwowego - arefleksja
• Zaburzenia oka - zapalenie spojówek, zmętnienie rogówki
• Zaburzenia ucha i błędnika - ból ucha
• Zaburzenia naczyniowe - nadciśnienie tętnicze
• Zaburzenia oddechowe - duszność, bezdech, zatkanie nosa
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe - ból brzucha, przepuklina pępkowa
• Zaburzenia skóry - obrzęk twarzy

U 96% pacjentów leczonych preparatem Naglazyme w badaniach klinicznych stwierdzono obecność przeciwciał przeciw galsulfazie. Znaczenie kliniczne tych przeciwciał nie zostało jeszcze w pełni wyjaśnione.

Właściwości farmakologiczne

Naglazyme (galsulfaza) jest rekombinowaną formą ludzkiej N-acetylogalaktozamino-4-sulfatazy. Enzym ten katalizuje hydrolizę końcowych reszt siarczanowych glikozoaminoglikanu - siarczanu dermatanu. Niedobór lub brak aktywności tego enzymu u pacjentów z MPS VI prowadzi do akumulacji siarczanu dermatanu w wielu rodzajach komórek i tkanek, co jest przyczyną wielonarządowych objawów choroby.

Terapia zastępcza z wykorzystaniem Naglazyme ma na celu przywrócenie aktywności enzymatycznej na poziomie wystarczającym do hydrolizy zakumulowanego substratu i zapobiegania dalszemu jego gromadzeniu.

Właściwości farmakokinetyczne

Farmakokinetyka galsulfazy była badana u pacjentów z MPS VI. Po podaniu dożylnym lek jest szybko usuwany z krążenia, prawdopodobnie w wyniku wychwytu przez receptory mannozowo-6-fosforanowe na powierzchni komórek. Okres półtrwania leku w osoczu wynosi od 7 do 9 minut.

Przedawkowanie

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania leku Naglazyme. W badaniach klinicznych niektórzy pacjenci otrzymali dawkę około dwukrotnie wyższą od zalecanej, bez widocznych działań niepożądanych. W przypadku podejrzenia przedawkowania należy ściśle monitorować pacjenta i zastosować leczenie objawowe.

Leczenie preparatem Naglazyme powinno być prowadzone przez lekarzy specjalizujących się w terapii pacjentów z mukopolisacharydozą typu VI lub innymi wrodzonymi chorobami metabolicznymi. Kluczowe znaczenie ma wczesne rozpoczęcie leczenia, szczególnie u pacjentów z ciężką postacią choroby, aby zapobiec nieodwracalnym zmianom narządowym.