Metazydyna® leczeniu stabilnej dławicy piersiowej

Wskazania do stosowania

Trimetazydyna jest wskazana u pacjentów dorosłych jako element terapii skojarzonej w objawowym leczeniu stabilnej dławicy piersiowej. Lek stosuje się w przypadkach, gdy standardowe leczenie przeciwdławicowe pierwszego rzutu okazuje się niewystarczające lub nie jest tolerowane przez pacjenta.

Trimetazydyna nie powinna być stosowana w monoterapii jako lek pierwszego wyboru. Jej rola polega na uzupełnieniu dotychczasowego leczenia przeciwdławicowego u pacjentów, u których nie uzyskano zadowalającej kontroli objawów.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabela przedstawia zalecane dawkowanie trimetazydyny w zależności od grupy pacjentów. Należy zwrócić szczególną uwagę na modyfikację dawki u osób z zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku.

U pacjentów w podeszłym wieku należy zachować szczególną ostrożność przy ustalaniu dawkowania ze względu na możliwość zwiększonej ekspozycji na lek w wyniku związanego z wiekiem pogorszenia czynności nerek.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności trimetazydyny u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia, dlatego nie zaleca się stosowania leku w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na trimetazydynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Choroba Parkinsona
• Objawy parkinsonizmu
• Drżenia
• Zespół niespokojnych nóg
• Inne powiązane zaburzenia ruchowe
• Ciężkie zaburzenie czynności nerek (ClCr <30 ml/min)

Szczególną uwagę należy zwrócić na przeciwwskazania związane z zaburzeniami ruchowymi, takimi jak choroba Parkinsona czy zespół niespokojnych nóg, ze względu na potencjalne nasilenie tych objawów przez trimetazydynę.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Metazydyna® nie jest przeznaczona do leczenia ostrych napadów dławicy piersiowej, niestabilnej dławicy piersiowej ani zawału mięśnia sercowego. Nie należy stosować jej w okresie poprzedzającym hospitalizację z powodu ostrych incydentów wieńcowych ani na początku takiej hospitalizacji.

W przypadku wystąpienia napadu dławicy piersiowej należy rozważyć wykonanie koronarografii oraz dostosować sposób leczenia, uwzględniając zarówno farmakoterapię, jak i możliwość rewaskularyzacji.

Trimetazydyna może powodować lub nasilać objawy parkinsonizmu (drżenie, bezruch, hipertonia), dlatego należy systematycznie monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia tych objawów, szczególnie u osób w podeszłym wieku. W przypadku pojawienia się wątpliwości, pacjenta należy skierować do neurologa w celu przeprowadzenia odpowiednich badań.

Wystąpienie zaburzeń ruchowych, takich jak objawy parkinsonizmu, zespół niespokojnych nóg, drżenia czy niestabilny chód, powinno prowadzić do definitywnego odstawienia trimetazydyny. Objawy te są zwykle odwracalne po przerwaniu leczenia, a większość pacjentów wraca do zdrowia w ciągu 4 miesięcy od odstawienia leku.

Należy zachować ostrożność podczas przepisywania trimetazydyny pacjentom, u których można spodziewać się zwiększonej ekspozycji na lek, w tym u osób z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku powyżej 75 lat.

Lek zawiera czerwień koszenilową (E 124), która może powodować reakcje alergiczne. Pacjenci z nadwrażliwością na ten barwnik powinni być o tym poinformowani.

Interakcje z innymi lekami

Dotychczas nie stwierdzono występowania istotnych klinicznie interakcji trimetazydyny z innymi lekami lub substancjami. Niemniej jednak, zawsze należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu innych leków, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Nie przeprowadzono odpowiednio liczebnych, kontrolowanych badań u kobiet w ciąży, dlatego nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia wad rozwojowych u płodu. Zaleca się unikać stosowania trimetazydyny u kobiet w czasie ciąży.

Brak danych dotyczących przenikania trimetazydyny do mleka kobiecego. Ze względów bezpieczeństwa nie należy stosować produktu w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Metazydyna® jest na ogół dobrze tolerowana przez pacjentów. Niemniej jednak, mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy (często); objawy parkinsonizmu, niestabilny chód, zespół niespokojnych nóg, zaburzenia snu (częstość nieznana)
• Zaburzenia serca: palpitacje, skurcze dodatkowe, tachykardia (rzadko)
• Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie ortostatyczne (rzadko)
• Zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, biegunka, niestrawność, nudności, wymioty (często); zaparcia (częstość nieznana)
• Zaburzenia skóry: wysypka, świąd, pokrzywka (często); ostra uogólniona osutka krostkowa, obrzęk naczynioruchowy (częstość nieznana)
• Zaburzenia ogólne: astenia (często)
• Zaburzenia krwi: agranulocytoza, małopłytkowość, plamica małopłytkowa (częstość nieznana)
• Zaburzenia wątroby: zapalenie wątroby (częstość nieznana)

Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość wystąpienia objawów parkinsonizmu oraz innych zaburzeń ruchowych, które mogą być związane ze stosowaniem trimetazydyny. W przypadku ich wystąpienia należy rozważyć odstawienie leku.

Mechanizm działania

Trimetazydyna wykazuje działanie kardioprotekcyjne poprzez wpływ na procesy metaboliczne i homeostazę wewnątrzkomórkową. Główne mechanizmy działania obejmują:

• Ochronę komórek mięśnia sercowego i wątroby przed niekorzystnymi następstwami niedokrwienia
• Zapobieganie rozwojowi wewnątrzkomórkowej kwasicy metabolicznej
• Hamowanie ATP-azy aktywowanej przez sód i potas
• Zwiększenie stężenia związków wysokoenergetycznych (ATP, fosfokreatyna) w komórce
• Zmniejszenie wytwarzania wolnych rodników i przeciwdziałanie utlenianiu lipidów
• Korzystny wpływ na integralność błon komórkowych

Dzięki tym mechanizmom trimetazydyna poprawia funkcjonowanie komórek mięśnia sercowego w warunkach niedokrwienia, co przekłada się na zmniejszenie objawów dławicy piersiowej u pacjentów ze stabilną postacią choroby.

Właściwości farmakokinetyczne

Trimetazydyna jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu osiąga po około 2 godzinach od podania doustnego. Lek wiąże się z białkami osocza w około 16%. Metabolizowany jest głównie w wątrobie, a wydalany przede wszystkim przez nerki. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek może dochodzić do kumulacji leku, co uzasadnia konieczność modyfikacji dawkowania w tej grupie pacjentów.

Podsumowanie

Metazydyna® (trimetazydyna) jest skutecznym lekiem w terapii skojarzonej stabilnej dławicy piersiowej u pacjentów, u których standardowe leczenie przeciwdławicowe jest niewystarczające. Jej unikalne działanie metaboliczne pozwala na poprawę funkcjonowania kardiomiocytów w warunkach niedokrwienia. Należy jednak pamiętać o możliwości wystąpienia działań niepożądanych, szczególnie ze strony układu nerwowego, oraz o konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i osób w podeszłym wieku.