Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Metafen® Zatoki

Ibuprofen + Pseudoephedrine hydrochloride

tabl.
200 mg+ 30 mg
10 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
14,29
Metafen® Zatoki
tabl.
200 mg+ 30 mg
20 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
22,28
<® Zatoki - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Metafen® Zatoki jest wskazany w leczeniu objawowym dolegliwości związanych z chorobami zatok, takich jak:

  • Gorączka
  • Ból głowy
  • Niedrożność zatok i nosa przebiegająca z bólem
  • Objawy przekrwienia i obrzęku błony śluzowej

Lek łączy działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe ibuprofenu z efektem zmniejszającym przekrwienie błon śluzowych dzięki pseudoefedrynie. Dzięki temu kompleksowo łagodzi objawy związane z zapaleniem zatok.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie
Dorośli i młodzież >12 lat Dawka początkowa: 2 tabletki
Następnie w razie potrzeby: 1-2 tabletki co 4 godziny
Maksymalna dawka dobowa: 6 tabletek
Pacjenci >65 lat Jak u dorosłych, o ile nie jest zaburzona czynność nerek lub wątroby
Dzieci <12 lat Nie podawać bez zalecenia lekarza

Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli konieczne jest stosowanie leku dłużej niż 3 dni lub stan pacjenta pogarsza się, należy skonsultować się z lekarzem.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Metafen® Zatoki jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na ibuprofen, pseudoefedrynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Nadwrażliwość na leki z grupy NLPZ, w tym ASA
  • Astma aspirynowa w wywiadzie
  • Ciężka niewydolność nerek i/lub wątroby
  • Choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy (czynna lub w wywiadzie)
  • Ciężkie nadciśnienie tętnicze
  • Jaskra
  • Nadczynność tarczycy
  • Rozrost gruczołu krokowego
  • Ciężkie choroby układu sercowo-naczyniowego
  • Ciężka niewydolność serca
  • Krwotoczny udar mózgu w wywiadzie
  • Ciąża i karmienie piersią
  • Skaza krwotoczna
  • Jednoczesne przyjmowanie innych leków z grupy NLPZ

Przeciwwskazania obejmują szerokie spektrum stanów chorobowych, ze szczególnym uwzględnieniem schorzeń układu pokarmowego, sercowo-naczyniowego oraz zaburzeń krzepnięcia. Należy dokładnie przeanalizować wywiad pacjenta przed zastosowaniem leku.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania leku Metafen® Zatoki należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

  • Zaburzeniami czynności wątroby i/lub nerek
  • Zaburzeniami układu krążenia
  • Astmą oskrzelową lub alergią
  • Toczniem rumieniowatym układowym
  • Chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie
  • Zaburzeniami rytmu serca
  • Nadciśnieniem tętniczym
  • Zaburzeniami krzepnięcia krwi
  • Cukrzycą

Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może zagrażać życiu. Ryzyko to wzrasta u osób starszych oraz przy stosowaniu wysokich dawek leku.

Należy poinformować pacjentów o konieczności natychmiastowego zgłoszenia lekarzowi wszelkich nietypowych objawów ze strony układu pokarmowego, szczególnie krwawienia.

Stosowanie leku może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia incydentów zakrzepowo-zatorowych, szczególnie przy stosowaniu wysokich dawek.

Warto zapamiętać
  • Metafen® Zatoki łączy działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne ibuprofenu ze zmniejszającym przekrwienie działaniem pseudoefedryny
  • Lek należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy możliwy okres, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Metafen® Zatoki może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, w tym:

  • Inne leki z grupy NLPZ - zwiększone ryzyko działań niepożądanych
  • Kwas acetylosalicylowy (ASA) - nie zaleca się jednoczesnego stosowania
  • Leki przeciwnadciśnieniowe i moczopędne - możliwe zmniejszenie ich skuteczności
  • Leki przeciwzakrzepowe - możliwe zwiększenie działania przeciwzakrzepowego
  • Lit i metotreksat - możliwe zwiększenie ich stężenia w osoczu
  • Kortykosteroidy - zwiększone ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego
  • Inhibitory MAO - nie stosować w ciągu 14 dni od ich odstawienia
  • Leki sympatykomimetyczne - możliwe nasilenie działania

Należy zachować szczególną ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Metafenu® Zatoki z wymienionymi grupami leków. W razie wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Metafenu® Zatoki jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Lek może negatywnie wpływać na przebieg ciąży i rozwój płodu, szczególnie w III trymestrze. Ibuprofen i pseudoefedryna przenikają do mleka matki, co może stanowić zagrożenie dla karmionego dziecka.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane Metafenu® Zatoki to:

  • Zaburzenia żołądka i jelit (niestrawność, ból brzucha, nudności)
  • Bóle i zawroty głowy
  • Bezsenność, pobudzenie, drażliwość
  • Reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, świąd)
  • Zaburzenia rytmu serca, tachykardia

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak krwawienia z przewodu pokarmowego, zaburzenia czynności wątroby czy nerek. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Metafen® Zatoki, jak każdy lek, może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią. Należy uważnie obserwować swój stan zdrowia podczas stosowania leku.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Metafenu® Zatoki mogą wystąpić objawy związane z toksycznym działaniem ibuprofenu i pseudoefedryny. Najczęstsze objawy to:

  • Nudności, wymioty, ból brzucha
  • Bóle głowy, zawroty głowy
  • Senność lub pobudzenie
  • Tachykardia, zaburzenia rytmu serca
  • Niepokój, lęk, omamy

W ciężkich przypadkach może dojść do zaburzeń świadomości, drgawek, niewydolności nerek i wątroby. W razie podejrzenia przedawkowania należy natychmiast przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala.

Mechanizm działania

Metafen® Zatoki zawiera dwie substancje czynne o uzupełniającym się działaniu:

  • Ibuprofen - niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ), który hamuje syntezę prostaglandyn, działając przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo
  • Pseudoefedryna - lek sympatykomimetyczny, który zmniejsza przekrwienie błon śluzowych górnych dróg oddechowych

Dzięki takiemu połączeniu lek skutecznie łagodzi objawy związane z zapaleniem zatok, takie jak ból, obrzęk i przekrwienie błony śluzowej.

Skład

Jedna tabletka Metafenu® Zatoki zawiera:

  • 200 mg ibuprofenu
  • 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny

Połączenie tych dwóch substancji czynnych zapewnia kompleksowe działanie w leczeniu objawowym chorób zatok.

Metafen® Zatoki jest skutecznym lekiem w objawowym leczeniu dolegliwości związanych z chorobami zatok. Jednak ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych i interakcji z innymi lekami, powinien być stosowany ostrożnie, zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty.



Wskazania

Leczenie objawowe dolegliwości związanych z chorobami zatok takich jak: gorączka, ból głowy, niedrożność zatok i nosa przebiegająca z bólem oraz objawami przekrwienia i obrzęku błony śluzowej.

Dorośli i młodzież >12 lat: dawka początkowa: 2 tabl., następnie w razie potrzeby 1-2 tabl./dobę co 4 h. Maks. dobowa dawka: 6 tabl. Pacjenci >65 lat: nie jest konieczna modyfikacja dawki, o ile nie jest zaburzona czynność nerek lub wątroby; wtedy dawkowanie powinno być ustalone indywidualnie. Dzieci <12 lat: produktu leczniczego nie należy podawać bez zalecenia lekarza. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów oraz ograniczenia działań niepożądanych. Jeśli konieczne jest stosowanie produktu leczniczego dłużej niż przez 3 dni lub stan pacjenta pogarsza się, należy poinformować pacjenta o konieczności skontaktowania się z lekarzem.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na leki z grupy NLPZ, w tym ASA; występowanie w przeszłości astmy aspirynowej, obrzęku naczynioruchowego, skurczu oskrzeli, nieżytu nosa lub pokrzywki, związanych z przyjmowaniem ASA lub innych leków z grupy NLPZ. Ciężka niewydolność nerek i/lub wątroby. Choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy (czynna lub w wywiadzie); perforacja lub krwawienia, również te występujące po zastosowaniu NLPZ. Ciężkie nadciśnienie tętnicze, jaskra, nadczynność tarczycy, rozrost gruczołu krokowego, guz chromochłonny, polipy nosa. Ciężkie choroby układu sercowo-naczyniowego, tachykardia, dławica piersiowa. Ciężka niewydolność serca. Krwotoczny udar mózgu w wywiadzie lub występowanie czynników ryzyka, które mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia krwotocznego udaru mózgu, na przykład przyjmowanie leków zwężających naczynia krwionośne lub innych leków zmniejszających przekrwienie, stosowanych doustnie lub donosowo. Ciąża i karmienie piersią. Skaza krwotoczna oraz przyjmowanie leków przeciwzakrzepowych. Zatrzymanie moczu. Jednoczesne przyjmowanie innych leków z grupy NLPZ, w tym inhibitorów COX2.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów, u których występują: zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek oraz układu krążenia; u pacjentów, u których występują zaburzenia czynności nerek należy stosować dawki skuteczne, możliwie jak najmniejsze, z jednoczesnym monitorowaniem ich czynności, astma oskrzelowa lub alergia - zażycie produktu leczniczego może spowodować skurcz oskrzeli, toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej - występuje zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych, choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna - może dojść do nasilenia objawów, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego lub niewydolność serca w wywiadzie - może dojść do zatrzymania płynów w organizmie, zaburzenia krzepnięcia krwi - ibuprofen może przedłużyć czas krwawienia, objawy zaburzeń neurologicznych (nudności, bóle głowy), cukrzyca, niedrożność szyi pęcherza moczowego, zwężenie odźwiernika, łagodny rozrost gruczołu krokowego. U pacjentów w wieku powyżej 65 lat istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, niż u pacjentów młodszych. Stosując najmniejszą możliwą dawkę terapeutyczną produktu leczniczego przez najkrótszy możliwy okres można zmniejszyć ryzyko i/lub nasilenie działań niepożądanych. Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może zagrażać życiu i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia, produkt leczniczy należy natychmiast odstawić. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w wieku powyżej 65 lat powinni być poinformowani, że należy powiadomić lekarza o wszelkich nietypowych objawach ze strony układu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu) zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego lub mogą zwiększać ryzyko krwawień, takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna (acenokumarol), lub leki antyagregacyjne jak ASA. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres, konieczny do łagodzenia objawów, zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz wpływ na układ pokarmowy i układ krążenia). Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i/lub chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży. Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich zagrażające życiu, włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka były bardzo rzadko raportowane w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji jest na początku leczenia. Należy zaprzestać stosowania produktu po wystąpieniu pierwszych objawów, takich jak: wysypka skórna, uszkodzenia śluzówki lub inne objawy nadwrażliwości. Podobnie jak w przypadku innych leków o działaniu pobudzającym OUN, podczas stosowania pseudoefedryny istnieje ryzyko nadużywania produktu. Podczas stosowania zwiększonych dawek może wystąpić działanie toksyczne. Długotrwałe przyjmowanie może prowadzić do wystąpienia tachyfilaksji ze zwiększeniem ryzyka przedawkowania. Nagłe odstawienie produktu leczniczego może prowadzić do wystąpienia depresji. Produkt leczniczy może maskować objawy istniejącego zakażenia. Należy poinformować sportowców, że podczas stosowania pseudoefedryny może wystąpić dodatni wynik testów na przyjmowanie substancji dopingowych. Należy poinformować pacjenta, aby skontaktował się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku wystąpienia nowych lub nasilenia wyżej wymienionych objawów. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Osoby, u których produkt leczniczy wywołuje działania niepożądane i wpływa na sprawność psychofizyczną, nie powinny prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Ibuprofenu (podobnie jak innych leków z grupy NLPZ) nie należy stosować jednocześnie z: innymi lekami z grupy NLPZ - ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych, ASA. Jednoczesne podawanie ASA i ibuprofenu nie jest zalecane ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek ASA polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek ASA. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego. Lekami przeciwnadciśnieniowymi i moczopędnymi - leki z grupy NLPZ mogą powodować zmniejszenie skuteczności ich działania, lekami przeciwzakrzepowymi - nieliczne dane kliniczne wskazują, że leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie leków zmniejszających krzepliwość krwi, takich jak np. warfaryna (acenokumarol), litem i metotreksatem - istnieją dane kliniczne, że leki z grupy NLPZ mogą zwiększać stężenia w osoczu zarówno litu, jak i metotreksatu, zaleca się kontrolę litu w surowicy, zydowudyną - istnieją dane kliniczne wskazujące na wydłużenie czasu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie ibuprofenem i zydowudyną, kortykosteroidami - zwiększa się ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego. Pseudoefedryna: może zwiększać działanie leków sympatykomimetycznych np. leków zmniejszających przekrwienie i apetyt, nie powinna być podawana pacjentom otrzymującym inhibitory MAO ani w ciągu 14 dni od ich odstawienia. Podczas jednoczesnego przyjmowania inhibitora MAO oraz leków sympatykomimetycznych mogą wystąpić przełomy nadciśnieniowe, może zmniejszać działanie guanetydyny i zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń rytmu serca u pacjentów stosujących glikozydy nasercowe, chinidynę lub trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Działanie pseudoefedryny: może zostać zwiększone lub zmniejszone przez stosowanie trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, mogą zmniejszać guanetydyna, rezerpina i metyldopa. Leki zobojętniające sok żołądkowy zwiększają szybkość wchłaniania pseudoefedryny, a kaolin zmniejsza szybkość wchłaniania pseudoefedryny. Podczas stosowania gazów halogenopochodnych, wziewnych leków znieczulających ogólnie, w skojarzeniu z pseudoefedryną może wystąpić ostra reakcja nadciśnieniowa w okresie okołooperacyjnym, podobnie jak w przypadku stosowania tych leków w skojarzeniu z innymi lekami o pośrednim działaniu sympatykomimetycznym. Dlatego zaleca się odstawienie produktu leczniczego na 24 h przed planowanym znieczuleniem ogólnym.

Stosowanie produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Hamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać na przebieg ciąży i/lub rozwój płodu. Z przeprowadzonych badań epidemiologicznych wynika, że podczas przyjmowania inhibitorów syntezy prostaglandyn w początkowym okresie ciąży, zwiększa się ryzyko poronienia, wystąpienia wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego płodu. Bezwzględne ryzyko wystąpienia wad układu sercowo-naczyniowego z <1% wzrosło do około 1,5%. Ryzyko to wzrasta wraz z dawką i okresem terapii. Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy prostaglandyn powoduje zwiększenie częstości przed- i poimplantacyjnych strat ciąż oraz obumarcia zarodka i płodu. Przyjmowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn w trakcie organogenezy płodu zwiększa częstość występowania różnych wad rozwojowych, wliczając w to wady układu krążenia. Od 20. tygodnia ciąży stosowanie ibuprofenu może powodować małowodzie wskutek zaburzeń czynności nerek płodu. Może ono wystąpić krótko po rozpoczęciu leczenia i jest zwykle odwracalne po jego przerwaniu. Ponadto zgłaszano przypadki zwężenia przewodu tętniczego po leczeniu w drugim trymestrze ciąży, z których większość ustąpiła po zaprzestaniu leczenia. W III trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wywołać u płodu: toksyczne działanie na płuca i serce (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne); zaburzenia czynności nerek; pod koniec ciąży u matki i noworodka: wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwpłytkowe, które może wystąpić nawet po bardzo małych dawkach; zahamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnieniem lub przedłużeniem porodu. Ze względu na możliwość występowania związku między powstawaniem wad rozwojowych płodu a ekspozycją na pseudoefedrynę w pierwszym trymestrze ciąży, nie należy stosować produktu leczniczego u kobiet w okresie ciąży. Ibuprofen przenika do mleka kobiet karmiących piersią w niewielkim stężeniu. Do mleka kobiet karmiących piersią przenikają znaczne ilości pseudoefedryny, dlatego nie należy stosować produktu w okresie karmienia piersią.

Poniższy wykaz działań niepożądanych dotyczy produktu leczniczego stosowanego krótkotrwale, w dawkach dostępnych bez recepty. Podczas stosowania leku długotrwale mogą wystąpić także inne działania niepożądane. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) zaburzenia wskaźników morfologii krwi (anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza). Pierwszymi objawami są gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, zmęczenie, krwawienie (np. siniaki, wybroczyny, plamica, krwawienie z nosa). Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) pokrzywka i świąd; (bardzo rzadko) ciężkie reakcje nadwrażliwości, jak obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, hipotensja - nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, wstrząs. Zaostrzenie astmy i skurcz oskrzeli; u pacjentów z istniejącymi chorobami auto-immunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) bóle głowy; (rzadko) zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, drażliwość i uczucie zmęczenia. W pojedynczych przypadkach opisywano: depresję, reakcje psychotyczne i szumy uszne. Zaburzenia serca: (bardzo rzadko) obrzęk, nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca związana ze stosowaniem leków z grupy NLPZ w dużych dawkach. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu). Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) niestrawność, ból brzucha, nudności; (rzadko) biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka; (bardzo rzadko) smołowate stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Leśniowskiego-Crohna. Choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, krwawienie z przewodu pokarmowego i perforacja, czasem zagrażające życiu, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zaburzenia czynności wątroby, szczególnie podczas długotrwałego stosowania. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo rzadko) rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka; (nieznana) reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) obrzęki; (bardzo rzadko) dysuria, zmniejszenie ilości wydalanego moczu, niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych, zwiększenie stężenia mocznika w surowicy, zwiększenie stężenia sodu w osoczu krwi (retencja sodu). Działania niepożądane wynikające z obecności pseudoefedryny w produkcie leczniczym. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (rzadko) trombocytopenia. Zaburzenia endokrynologiczne: nadmierne pocenie się. Zaburzenia psychiczne: (rzadko) lęk, dezorientacja, omamy, niepokój. Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, bezsenność. Zaburzenia oka: (nieznana) niedokrwienna neuropatia nerwu wzrokowego. Zaburzenia serca: tachykardia, zaburzenia rytmu serca. Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, nudności, wymioty, wzmożone pragnienie; (nieznana) niedokrwienne zapalenie jelita grubego. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zaczerwienienia i wysypki. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (rzadko) osłabienie mięśni, drżenia. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) niekontrolowane wydalanie moczu. Działania niepożądane wynikające z połączenia pseudoefedryny i ibuprofenu w produkcie leczniczym. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (nieznana) ciężkie reakcje skórne, w tym ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP).

W przypadku przedawkowania obserwowano, różnego stopnia nasilenie działań niepożądanych. Najwcześniej mogą wystąpić objawy przedawkowania pseudoefedryny: ból głowy, nudności, wymioty, pragnienie, lęk, niepokój, drażliwość, gorączka, tachykardia, bezsenność, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, urojenia, omamy, osłabienie mięśni, trudności w oddawaniu moczu, drżenie, nadmierne pocenie, arytmie komorowe i nadkomorowe, zapaść krążeniowa. U większości pacjentów przyjmujących klinicznie znaczące dawki NLPZ mogą wystąpić: nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu lub rzadziej biegunka. Mogą także wystąpić szumy uszne, ból głowy i krwawienie z żołądka lub jelit. Ciężkie zatrucie wpływa na OUN i objawia się sennością a bardzo rzadko także pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką. Bardzo rzadko mogą wystąpić napady drgawkowe. Podczas ciężkich zatruć może wystąpić kwasica metaboliczna a czas protrombinowy może być zwiększony. Mogą wystąpić: ostra niewydolność nerek i/lub uszkodzenie wątroby. U pacjentów z astmą może wystąpić zaostrzenie objawów astmy. W razie wystąpienia objawów przedawkowania, stosowanie produktu leczniczego należy natychmiast przerwać i zgłosić się do lekarza. Nie istnieje specyficzne antidotum. Jeśli pacjent zgłosi się w ciągu godz. od zażycia leku należy podać węgiel aktywowany w ilości: 50 g; dzieci 1 g/kg mc. Należy stosować leczenie objawowe i podtrzymujące. Kontrolę stężenia elektrolitów oraz monitoring czynności serca prowadzić we wszystkich przypadkach z objawami zatrucia. Drgawki powinno się leczyć dożylnym podaniem diazepamu. W celu zmniejszenia znacznego pobudzenia i omamów można podać chloropromazynę. Podczas wystąpienia ciężkiego nadciśnienia tętniczego może być konieczne zastosowanie leków blokujących receptory α-adrenergiczne takich, jak fentolamina. W przypadku wystąpienia arytmii serca może być konieczne zastosowanie leków blokujących receptory β-adrenergiczne.

Produkt leczniczy o skojarzonym działaniu składników ibuprofenu i pseudoefedryny. Ibuprofen należy do grupy NLPZ. Jest pochodną kwasu propionowego o działaniu leczniczym: przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Odwracalnie hamuje agregację płytek. Jego działanie polega na hamowaniu aktywności syntetazy prostaglandyn. Wynik terapeutyczny zależy od hamowania aktywności izoenzymów cyklooksygenazy: COX1 i COX2 oraz syntezy prostanoidów: prostaglandyn i tromboksanu, które pośredniczą w wielu procesach fizjologicznych i patologicznych. COX1 poprzez wytwarzanie prostaglandyn bierze udział w zapewnieniu homeostazy w obrębie układu krążenia, przewodu pokarmowego i nerek. COX2 powstaje w komórkach śródbłonka, makrofagach, fibroblastach, tkankach uszkodzonych i związana jest z procesem zapalnym. Wysoki stopień hamowania COX1 przez NLPZ związany jest z blokowaniem ochronnej czynności tego izoenzymu i występowaniem działań niepożądanych. Siła hamowania COX2 natomiast, określa działanie przeciwbólowe leku. Ibuprofen poprzez hamowanie cyklooksygenazy, zwłaszcza jej izoenzymu COX2, powoduje zmniejszenie syntezy cyklicznych nadtlenków, będących bezpośrednimi prekursorami prostaglandyn, które są odpowiedzialne za procesy zapalne oraz biorą udział w powstawaniu i przekaźnictwie czucia bólu. Zablokowanie COX2 zmniejsza ból, przyczynia się do zmniejszenia obrzęku i objawów zapalnych. Jest to obwodowy mechanizm działania przeciwbólowego i przeciwzapalnego ibuprofenu. Wykazano skuteczność kliniczną ibuprofenu w leczeniu bólu i gorączki związanej z przeziębieniem i grypą oraz w leczeniu bólu głowy, bólu gardła, bólu mięśni lub stanu po urazie tkanek miękkich. Pseudoefedryna jest aminą sympatykomimetyczną wywierającą bezpośredni i pośredni wpływ na receptory adrenergiczne. Jest środkiem zmniejszającym przekrwienie błon śluzowych górnych dróg oddechowych. W porównaniu z efedryną, w znacznie mniejszym stopniu wywołuje tachykardię i zwiększa skurczowe ciśnienie tętnicze krwi oraz wywiera mniejszy wpływ na OUN. Podana doustnie wywołuje skurcz naczyń krwionośnych, zmniejsza obrzęk i przekrwienie błony śluzowej nosa oraz zatok, poprawia drożność jamy nosowej oraz drenaż wydzieliny z zatok. Dzięki skojarzeniu ibuprofenu i pseudoefedryny produkt leczniczy działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i przeciwgorączkowo. Łagodzi zapalenia błony śluzowej nosa, zatok i oskrzeli.

1 tabl. zawiera 200 mg ibuprofenu oraz 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Środek uznany za dopingowy.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Produkt leczniczy silnie upośledzający sprawność psychomotoryczną; bezwzględny zakaz prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu przez 24 h po zastosowaniu.

Ograniczenie spożycia soli u osób starszych może spowodować zaburzenia ukrwienia nerek i ich czynności, co z kolei może wystąpić jako działanie niepożądane inhibitorów ACE - współistnienie tych dwóch czynników istotnie zwiększa możliwość uszkodzenia nerek (działanie synergiczne). Ograniczenie spożycia soli u osób leczonych cyklosporyną powoduje nasilenie nefrotoksycznego działania leku, prowadzącego do niewydolności nerek. Zwiększenie reabsorpcji litu w kanalikach nerkowych w wyniku zaburzeń funkcji nerek spowodowanych niedoborem sodu, może powodować niedociśnienie tętnicze z zawrotami głowy, zaburzenia rytmu serca, tachykardię, zaburzenia widzenia, nadmierną senność lub bezsenność, depresję.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.