Wskazania do stosowania

Meronem® jest antybiotykiem β-laktamowym z grupy karbapenemów, przeznaczonym do leczenia szerokiego spektrum zakażeń bakteryjnych u dorosłych i dzieci. Może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwbakteryjnymi w następujących wskazaniach:

• Zapalenie płuc, w tym szpitalne
• Zakażenia układu moczowego
• Zakażenia w obrębie jamy brzusznej
• Zakażenia narządu rodnego (m.in. zapalenie endometrium, zakażenia narządów miednicy mniejszej)
• Zakażenia skóry
• Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
• Posocznica
• Leczenie empiryczne gorączkujących pacjentów z neutropenią (w monoterapii lub w skojarzeniu z lekami przeciwwirusowymi i przeciwgrzybiczymi)

Meronem® wykazuje skuteczność wobec szerokiego spektrum bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, zarówno tlenowych jak i beztlenowych, w tym szczepów opornych na inne antybiotyki β-laktamowe.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Meronem® powinno być dostosowane indywidualnie, uwzględniając rodzaj i ciężkość zakażenia oraz odpowiedź kliniczną pacjenta. Lek podaje się zazwyczaj w postaci wlewu dożylnego trwającego 15-30 minut. Alternatywnie, dawki do 1 g mogą być podawane w postaci wstrzyknięcia dożylnego trwającego około 5 minut.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (ClCr <51 ml/min) konieczna jest modyfikacja dawkowania. Szczegółowe zalecenia dotyczące dostosowania dawki znajdują się w charakterystyce produktu leczniczego.

U dzieci o masie ciała powyżej 50 kg należy stosować dawkowanie jak u osób dorosłych. Brak jest doświadczeń w stosowaniu leku u dzieci z zaburzeniami czynności nerek.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania Meronem® jest nadwrażliwość na meropenem lub którykolwiek ze składników preparatu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

• U pacjentów z niewydolnością wątroby zaleca się monitorowanie aktywności aminotransferaz i stężenia bilirubiny we krwi
• W zakażeniach Pseudomonas aeruginosa wskazane jest regularne przeprowadzanie testów wrażliwości na meropenem
• Nie zaleca się stosowania u niemowląt poniżej 3 miesiąca życia oraz u dzieci z niewydolnością nerek lub wątroby ze względu na brak danych klinicznych
• Ostrożność należy zachować u dorosłych pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 50 ml/min (zalecana modyfikacja dawkowania)
• Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki nefrotoksyczne oraz u osób z nadwrażliwością na inne antybiotyki β-laktamowe
• Nie zaleca się stosowania w zakażeniach wywołanych przez gronkowce oporne na meticylinę

Interakcje

Probenecid może przedłużać okres półtrwania i zwiększać stężenie meropenemu we krwi. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu tych leków.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Meronem® należy do kategorii C wg FDA. Nie wykazano działania teratogennego u zwierząt, jednak ze względu na brak kontrolowanych badań u kobiet w ciąży, lek można stosować w tym okresie tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Nie zaleca się stosowania Meronem® w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

• Reakcje w miejscu podania (odczyny zapalne, zakrzepowe zapalenie żyły, ból)
• Reakcje nadwrażliwości (rzadko uogólnione, w tym obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja)
• Reakcje skórne (rumień, świąd, pokrzywka, rzadko ciężkie reakcje skórne)
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka, rzekomobłoniaste zapalenie jelit)
• Przejściowe zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny
• Zaburzenia hematologiczne (m.in. trombocytopenia, eozynofilia, neutropenia)
• Objawy neurologiczne (ból głowy, parestezje)
• Kandydoza jamy ustnej i pochwy

Mechanizm działania i spektrum przeciwbakteryjne

Meronem® jest antybiotykiem β-laktamowym z grupy karbapenemów o wyjątkowo szerokim spektrum działania bakteriobójczego. Wykazuje wysoką skuteczność wobec większości tlenowych i beztlenowych bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii poprzez wiązanie się z białkami PBP (Penicillin Binding Proteins).

Meropenem charakteryzuje się:

• Opornością na działanie większości β-laktamaz, w tym β-laktamaz o rozszerzonym spektrum (ESBL)
• Opornością na działanie nerkowej dehydropeptydazy I (w przeciwieństwie do imipenemu)
• Wysokim powinowactwem do białek PBP
• Efektem poantybiotykowym (PAE)

Spektrum działania Meronem® obejmuje m.in.:

• Bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus spp. (wrażliwe na meticylinę), Streptococcus spp. (w tym część szczepów S. pneumoniae opornych na penicylinę), Enterococcus faecalis, Listeria monocytogenes
• Bakterie Gram-ujemne: pałeczki z rodziny Enterobacteriaceae (w tym oporne na cefalosporyny), Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria spp., Pseudomonas aeruginosa, Burkholderia cepacia, Acinetobacter spp.
• Bakterie beztlenowe: Bacteroides spp. (w tym B. fragilis), Prevotella spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Propionibacterium acnes

Meronem® nie wykazuje aktywności wobec Staphylococcus epidermidis i S. aureus opornych na meticylinę, Enterococcus faecium, Chlamydia, Mycoplasma spp., Stenotrophomonas maltophilia.

Właściwości farmakokinetyczne

Meronem® charakteryzuje się korzystnym profilem farmakokinetycznym:

• Niskie wiązanie z białkami osocza (około 2%)
• Dobra penetracja do większości tkanek i płynów ustrojowych, w tym do zmienionego zapalnie płynu mózgowo-rdzeniowego
• Częściowy metabolizm w wątrobie do nieaktywnego mikrobiologicznie metabolitu
• Okres półtrwania we krwi wynosi 1 h u dorosłych (1,5-2,3 h u dzieci poniżej 2 roku życia)
• Około 70% dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej w ciągu 12 h

Postać farmaceutyczna

Meronem® dostępny jest w postaci proszku do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji. Jedna fiolka zawiera 500 mg lub 1 g meropenemu.

Meronem® stanowi cenną opcję terapeutyczną w leczeniu ciężkich zakażeń bakteryjnych, szczególnie w przypadku podejrzenia lub potwierdzenia obecności szczepów wielolekoopornych. Jego szerokie spektrum działania, korzystny profil farmakokinetyczny oraz stosunkowo dobra tolerancja czynią go ważnym narzędziem w arsenale leków przeciwbakteryjnych.