Polmatine - lek w leczeniu choroby Alzheimera

Wskazania

Polmatine jest wskazany do leczenia pacjentów z chorobą Alzheimera o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu. Lek zawiera substancję czynną memantynę, która jest antagonistą receptora NMDA o średnim powinowactwie.

Memantyna modyfikuje efekty patologicznie zwiększonych stężeń glutaminianurzenia czynności neuronów w chorobie Alzheimera. Istnieją dowody na to, że zaburzenia neuroprzekaźnictwa glutaminergicznego, zwłaszcza w receptorach NMDA, przyczyniają się do występowania objawów i progresji otępienia neurodegeneracyjnego.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie powinien rozpocząć i nadzorować lekarz doświadczony w diagnostyce i terapii choroby Alzheimera. Terapię można rozpocząć tylko wtedy, gdy zapewniony jest stały nadzór nad przyjmowaniem leku przez pacjenta. Rozpoznanie należy postawić zgodnie z aktualnymi wytycznymi.

Tolerancję i dawkowanie memantyny należy regularnie oceniać, szczególnie w pierwszych 3 miesiącach leczenia. Następnie należy regularnie oceniać działanie terapeutyczne oraz tolerancję leczenia zgodnie z obowiązującymi wytycznymi klinicznymi.

Leczenie podtrzymujące można kontynuować tak długo, jak długo utrzymuje się korzystne działanie terapeutyczne i pacjent dobrze toleruje lek. Przerwanie leczenia należy rozważyć przy braku oznak działania terapeutycznego lub złej tolerancji.

Dawkowanie należy zwiększać stopniowo w ciągu pierwszych 3 tygodni leczenia, aby zmniejszyć ryzyko działań niepożądanych. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg.

Szczególne grupy pacjentów:

• Osoby w podeszłym wieku (>65 lat): zalecana dawka 20 mg/dobę
• Zaburzenia czynności nerek:
  • Łagodne (ClCr 50-80 ml/min): bez modyfikacji dawki
  • Umiarkowane (ClCr 30-49 ml/min): 10 mg/dobę, możliwość zwiększenia do 20 mg/dobę po 7 dniach
  • Ciężkie (ClCr 5-29 ml/min): 10 mg/dobę
• Zaburzenia czynności wątroby:
  • Łagodne/umiarkowane: bez modyfikacji dawki
  • Ciężkie: nie zaleca się stosowania

Polmatine należy podawać raz na dobę, o tej samej porze. Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania

Jedynym przeciwwskazaniem do stosowania Polmatine jest nadwrażliwość na substancję czynną (memantynę) lub którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Polmatine u pacjentów z:

• Padaczką lub drgawkami w wywiadzie
• Czynnikami predysponującymi do padaczki
• Świeżo przebytym zawałem mięśnia sercowego
• Niewyrównaną zastoinową niewydolnością serca (NYHA III-IV)
• Niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym

Należy unikać jednoczesnego stosowania innych antagonistów NMDA (np. amantadyna, ketamina, dekstrometorfan) ze względu na ryzyko nasilenia działań niepożądanych.

Konieczne jest monitorowanie pacjentów z czynnikami mogącymi prowadzić do zwiększenia pH moczu (np. drastyczne zmiany diety, przyjmowanie dużych dawek leków alkalizujących, nerkowa kwasica cewkowa, ciężkie infekcje dróg moczowych wywołane przez Proteus spp.).

Polmatine może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, dlatego pacjenci powinni zachować szczególną ostrożność.

Interakcje z innymi lekami

Memantyna może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

• L-dopa, agoniści receptorów dopaminergicznych, leki antycholinergiczne - możliwe nasilenie działania
• Barbiturany, neuroleptyki - możliwe osłabienie działania
• Dantrolen, baklofen - może być konieczne dostosowanie dawki
• Amantadyna, ketamina, dekstrometorfan - zwiększone ryzyko działań niepożądanych
• Cymetydyna, ranitydyna, prokainamid, chinidyna, chinina, nikotyna - możliwe zwiększenie stężenia w osoczu
• Hydrochlorotiazyd - możliwe zmniejszenie stężenia w surowicy
• Doustne leki przeciwzakrzepowe - zalecane ścisłe monitorowanie INR

Nie zaobserwowano istotnych interakcji z gliburydem/metforminą, donepezylem czy galantaminą.

Ciąża i karmienie piersią

Brak danych klinicznych dotyczących stosowania memantyny w czasie ciąży. Badania na zwierzętach wskazują na ryzyko zahamowania wewnątrzmacicznego wzrostu płodu. Memantyny nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Nie wiadomo, czy memantyna przenika do mleka matki. Ze względu na lipofilne właściwości leku, jest to jednak prawdopodobne. Kobiety przyjmujące memantynę nie powinny karmić piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane (występujące u >1% pacjentów) związane ze stosowaniem Polmatine to:

• Zawroty głowy (6,3%)
• Ból głowy (5,2%)
• Zaparcia (4,6%)
• Nadciśnienie tętnicze (4,1%)
• Senność (3,4%)

Inne istotne działania niepożądane obejmują: splątanie, omamy (głównie u pacjentów z ciężkim nasileniem choroby Alzheimera), reakcje psychotyczne, zaburzenia równowagi, niewydolność serca, duszność, wymioty, zapalenie trzustki, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby.

Choroba Alzheimera wiąże się ze zwiększonym ryzykiem depresji, myśli samobójczych i samobójstw. Przypadki takie odnotowano również u pacjentów leczonych memantyną.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Polmatine mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego (splątanie, senność, zawroty głowy, pobudzenie, agresja, omamy, zaburzenia chodu) oraz objawy żołądkowo-jelitowe (wymioty, biegunka). Nie jest dostępne swoiste antidotum. Leczenie powinno być objawowe i może obejmować płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego, zakwaszenie moczu, wymuszoną diurezę.

Skład

Jedna tabletka powlekana Polmatine zawiera 10 mg memantyny chlorowodorku, co odpowiada 8,31 mg memantyny.

Polmatine jest cennym lekiem w terapii choroby Alzheimera, wymagającym jednak ścisłego nadzoru lekarskiego i regularnej oceny skuteczności leczenia. Właściwe dawkowanie i monitorowanie pacjenta pozwala na optymalizację efektów terapeutycznych przy minimalizacji ryzyka działań niepożądanych.