Maalox® - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Maalox® jest wskazany w leczeniu objawowym zaburzeń górnego odcinka przewodu pokarmowego związanych z nadkwaśnością. Znajduje zastosowanie w następujących przypadkach:

• Nieżyt żołądka
• Zarzucanie wsteczne treści żołądka do przełyku w przebiegu przepukliny rozworu przełykowego przepony
• Niestrawność
• Zgaga spowodowana nadkwaśnością

Ponadto, Maalox® może być stosowany pomocniczo w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy oraz choroby wrzodowej żołądka.

Maalox® działa miejscowo, neutralizując kwas solny w żołądku. Nie wpływa bezpośrednio na wydzielanie kwasu, ale poprzez buforowanie i zobojętnianie podnosi pH treści żołądkowej, co łagodzi objawy nadkwaśności. Dodatkowo, lek wykazuje działanie ściągające i osłaniające na błonę śluzową żołądka i dwunastnicy.

Dawkowanie i sposób podawania

Maksymalna dawka dobowa zawiesiny doustnej wynosi 140 ml. Przed użyciem zawiesiny należy wstrząsnąć butelką.

Przeciwwskazania

Stosowanie leku Maalox® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Ciężka niewydolność nerek

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Pacjenci z niewydolnością nerek: Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek lub poddawanych hemodializie. W tej grupie pacjentów stężenia glinu i magnezu w osoczu mogą wzrastać. Długotrwałe stosowanie dużych dawek może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak encefalopatia, demencja, niedokrwistość mikrocytarna lub nasilenie osteomalacji indukowanej dializą.

Pacjenci z porfirią: Wodorotlenek glinu może być niebezpieczny dla pacjentów z porfirią poddawanych hemodializie.

Ryzyko hipofosfatemii: Długotrwałe stosowanie leku przy niedostatecznej podaży fosforanów może prowadzić do hipofosfatemii oraz niewydolności nerek na skutek odkładania się fosforanu amonowo-magnezowego.

Stosowanie u dzieci: Należy zachować ostrożność u dzieci poniżej 6 lat, szczególnie odwodnionych lub z niewydolnością nerek. U małych dzieci stosowanie wodorotlenku magnezu może spowodować hipermagnezemię.

Ryzyko zaparć: Wodorotlenek glinu może powodować zaparcia, a przedawkowanie związków magnezu może prowadzić do spowolnienia perystaltyki jelit. Wysokie dawki leku mogą wywołać lub zaostrzyć zaparcia i niedrożność jelit u pacjentów z grupy podwyższonego ryzyka.

Pacjenci z cukrzycą: Ze względu na zawartość cukru w tabletce, należy zachować ostrożność u diabetyków.

Nietolerancja fruktozy: Produkt zawiera sacharozę i sorbitol, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Maalox® może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, wpływając na ich wchłanianie z przewodu pokarmowego. Do najważniejszych interakcji należą:

• Zwiększenie stężenia chinidyny w osoczu, co może prowadzić do jej przedawkowania
• Zaburzenie wchłaniania leków takich jak: antagoniści receptora H2, beta-blokery, antybiotyki (tetracykliny, fluorochinolony), leki przeciwgrzybicze, leki przeciwgruźlicze, digoksyna, lewotyroksyna, sole żelaza i wiele innych

Aby uniknąć niepożądanych interakcji, zaleca się przyjmowanie Maalox® nie wcześniej niż 2 godziny po zażyciu innego leku (w przypadku fluorochinolonów - ponad 4 godziny) lub 1-2 godziny przed przyjęciem innego leku.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z sulfonianem polistyrenu ze względu na ryzyko zmniejszenia skuteczności żywicy w wiązaniu potasu, zasadowicy metabolicznej u pacjentów z niewydolnością nerek oraz niedrożności jelit.

Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią

Maalox® może być stosowany w ciąży i w okresie karmienia piersią, jeżeli jest podawany w zalecanych dawkach i zgodnie ze wskazaniami. Nie zaleca się długotrwałego stosowania leku w tych okresach. Wchłanianie substancji czynnych do mleka matki jest ograniczone, co pozwala na stosowanie leku podczas karmienia piersią.

Działania niepożądane

Podczas stosowania zalecanych dawek działania niepożądane występują niezbyt często. Do najczęściej zgłaszanych należą:

• Zaburzenia żołądka i jelit: biegunka lub zaparcia (niezbyt często), nudności, wymioty, jasne zabarwienie stolca (bardzo rzadko), ból brzucha (częstość nieznana)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne (częstość nieznana)
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: hipermagnezemia (bardzo rzadko), hiperaluminemia, hipofosfatemia (częstość nieznana)

Długotrwałe stosowanie lub wysokie dawki leku mogą prowadzić do zaburzeń gospodarki fosforanowej, co może skutkować wzrostem resorpcji z kości, hiperkalciurią i osteomalacją.

Przedawkowanie

Objawy ostrego przedawkowania Maalox® obejmują biegunkę, ból brzucha i wymioty. W przypadku długotrwałego stosowania, zwłaszcza u osób z niewydolnością nerek, może dojść do zaburzeń równowagi elektrolitowej i hipermagnezemii.

Leczenie przedawkowania polega na nawodnieniu i wymuszonej diurezie. W przypadku niewydolności nerek może być konieczna hemodializa lub dializa otrzewnowa.

Skład

Substancje czynne:

• Tabletki: 400 mg wodorotlenku glinu i 400 mg wodorotlenku magnezu w jednej tabletce
• Zawiesina doustna: 35 mg wodorotlenku glinu i 40 mg wodorotlenku magnezu w 1 ml zawiesiny

Maalox® jest skutecznym lekiem w objawowym leczeniu nadkwaśności żołądka i związanych z nią dolegliwości. Jednak ze względu na możliwe interakcje z innymi lekami oraz potencjalne działania niepożądane przy długotrwałym stosowaniu, zaleca się ostrożność i konsultację z lekarzem, szczególnie w przypadku pacjentów z chorobami nerek lub stosujących inne leki.