Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Luteina®

Progesterone

tabl. dopochwowa
100 mg
60 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
121,07
R (1)
53,79
S (2)
bezpł.
C (3)
bezpł.
DZ (4)
bezpł.
Luteina®
tabl. dopochwowa
200 mg
30 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
104,59
R (1)
38,96
S (2)
bezpł.
C (3)
bezpł.
DZ (4)
bezpł.
Luteina®
tabl. dopochwowa
100 mg
30 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
62,69
R (1)
28,85
S (2)
bezpł.
C (3)
bezpł.
DZ (4)
bezpł.

Wskazania do stosowania

Luteeniu stanów niedoboru endogennego progesteronu, manifestujących się jako:

  • Zaburzenia cyklu miesiączkowego
  • Bolesne miesiączkowanie
  • Cykle bezowulacyjne
  • Zespół napięcia przedmiesiączkowego
  • Czynnościowe krwawienia maciczne

Ponadto, Luteina znajduje zastosowanie w:

  • Leczeniu endometriozy
  • Programach zapłodnienia in vitro
  • Leczeniu niepłodności związanej z niedomogą lutealną
  • Leczeniu poronień nawykowych i zagrażających
  • Leczeniu niewydolności fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego
  • Hormonalnej terapii zastępczej u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą
  • Zapobieganiu porodom przedwczesnym u kobiet w ciąży pojedynczej z krótką szyjką macicy i/lub spontanicznymi porodami przedwczesnymi w wywiadzie

Dawka 200 mg jest dodatkowo wskazana w zapobieganiu rozrostom endometrium u kobiet przyjmujących estrogeny w ramach hormonalnej terapii zastępczej.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie progesteronu powinno być ustalane indywidualnie w zależności od wskazań i odpowiedzi terapeutycznej pacjentki. Dostępne są tabletki dopochwowe o mocy 50 mg, 100 mg i 200 mg.

Wskazanie Dawkowanie
Zaburzenia cyklu miesiączkowego, bolesne miesiączkowanie, zespół napięcia przedmiesiączkowego 25-50 mg 2x/dobę dopochwowo w drugiej fazie cyklu przez 10-12 dni, przez 3-6 cykli
Hormonalna terapia zastępcza 25-50 mg 2x/dobę dopochwowo w terapii sekwencyjnej lub ciągłej
Endometrioza 50-100 mg 2x/dobę dopochwowo w terapii ciągłej przez 6 miesięcy
Poronienia nawykowe i zagrażające 200-400 mg 2x/dobę dopochwowo
Zapłodnienie in vitro 200-400 mg 2x/dobę dopochwowo do 77 dni po transferze zarodka
Zapobieganie porodom przedwczesnym 200 mg 1x/dobę dopochwowo od ok. 20. do 34. tygodnia ciąży

Tabletki należy umieszczać bezpośrednio w pochwie za pomocą dołączonego aplikatora.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży nie zostało ustalone ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie wiekowej.

Przeciwwskazania

Luteina jest przeciwwskazana w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na progesteron lub którykolwiek składnik preparatu
  • Niezdiagnozowane krwawienie z narządów płciowych
  • Poronienie zatrzymane
  • Ciąża pozamaciczna
  • Ciężka niewydolność wątroby
  • Guzy wątroby
  • Podejrzenie lub zdiagnozowany nowotwór narządów płciowych lub piersi
  • Choroby zakrzepowo-zatorowe (aktywne lub w wywiadzie)
  • Krwotok mózgowy
  • Porfiria

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Luteinę u pacjentek:

  • Z żylnymi zaburzeniami zakrzepowo-zatorowymi w wywiadzie
  • Z zaburzeniami widzenia lub zmianami naczyniowymi siatkówki
  • Z ciężkimi bólami głowy
  • Z depresją
  • Z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby
  • Ze schorzeniami, których objawy mogą być nasilone przez retencję płynów (np. padaczka, migrena, astma, zaburzenia czynności serca lub nerek)
  • Z cukrzycą lub insulinoopornością
  • Powyżej 35 roku życia, palących papierosy oraz z czynnikami ryzyka miażdżycy

Przed rozpoczęciem i w trakcie terapii należy przeprowadzać regularne badania kontrolne, w tym badanie piersi i cytologię. Pacjentki powinny być poinformowane o konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów.

Warto zapamiętać
  • Luteina jest wskazana w leczeniu szerokiego spektrum zaburzeń związanych z niedoborem progesteronu, od zaburzeń cyklu miesiączkowego po wspomaganie zapłodnienia in vitro.
  • Dawkowanie progesteronu powinno być zawsze ustalane indywidualnie, a tabletki należy aplikować dopochwowo za pomocą dołączonego aplikatora.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Luteina może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Induktory enzymów cytochromu P450-3A4 (np. barbiturany, fenytoina, karbamazepina, ryfampicyna) - mogą zwiększać eliminację progesteronu
  • Inhibitory enzymów cytochromu P450-3A4 (np. ketokonazol) - mogą zwiększać biodostępność progesteronu
  • Leki przeciwcukrzycowe - progesteron może zmniejszać tolerancję glukozy
  • Cyklosporyna - progesteron może hamować jej metabolizm, zwiększając stężenie we krwi

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania Luteiny z innymi lekami dopochwowymi, szczególnie przeciwgrzybiczymi, ze względu na możliwość zmiany uwalniania i wchłaniania progesteronu.

Wpływ na ciążę i laktację

Luteina może być bezpiecznie stosowana w I trymestrze ciąży. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania w II i III trymestrze. Nie zaleca się stosowania produktu w okresie karmienia piersią ze względu na brak wystarczających danych o przenikaniu progesteronu do mleka ludzkiego.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

  • Bóle głowy (1,5% pacjentek)
  • Zaburzenia sromu i pochwy (1,5% pacjentek)
  • Skurcze macicy (1,4% pacjentek)

Inne możliwe działania niepożądane obejmują: zawroty głowy, senność, wzdęcia, ból brzucha, nudności, zmiany skórne, zaburzenia sutka.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania progesteronu to głównie senność, zawroty głowy i depresja. W większości przypadków objawy ustępują po zmniejszeniu dawki. W razie potrzeby należy wdrożyć leczenie objawowe i podtrzymujące.

Mechanizm działania

Progesteron jest hormonem steroidowym produkowanym fizjologicznie przez ciałko żółte jajnika, łożysko, korę nadnerczy i OUN. Działa poprzez specyficzne receptory zlokalizowane m.in. w macicy, gruczołach sutkowych i ośrodkowym układzie nerwowym. Jego główne funkcje obejmują przygotowanie endometrium do implantacji zarodka, utrzymanie ciąży oraz regulację cyklu miesiączkowego.

Skład

Jedna tabletka dopochwowa Luteiny zawiera 100 mg lub 200 mg progesteronu jako substancję czynną.

Stosowanie Luteiny wymaga regularnej kontroli lekarskiej i indywidualnego dostosowania dawkowania. Pacjentki powinny być świadome potencjalnych działań niepożądanych i konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów lekarzowi prowadzącemu.


1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Luteina®

Wskazania wg ChPL

Wskazania pozarejestracyjne: Profilaktyka i wspomaganie leczenia ciąży zagrożonej porodem przedwczesnym, w przypadkach innych niż określone w ChPL
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Kobiety w ciąży
4) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia

Wskazania

Dawka 100 mg. Luteina jest wskazana: w stanach niedoboru endogennego progesteronu pod postacią zaburzeń cyklu miesiączkowego, bolesnego miesiączkowania, cykli bezowulacyjnych, zespołu napięcia przedmiesiączkowego i czynnościowych krwawień macicznych; w leczeniu endometriozy; w programach zapłodnienia in vitro; w leczeniu niepłodności związanej z niedomogą lutealną; w leczeniu poronień nawykowych i zagrażających; w leczeniu niewydolności fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego; w ramach hormonalnej terapii zastępczej, u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą, celem ochrony endometrium; w zapobieganiu porodom przedwczesnym u kobiet w ciąży pojedynczej, z krótką szyjką macicy (w badaniu ultrasonograficznym, szyjka macicy w połowie II trymestru ≤25 mm) i/lub ze spontanicznymi porodami przedwczesnymi w wywiadzie. Dawka 200 mg. Luteina jest wskazana: w programach zapłodnienia in vitro; w zapobieganiu rozrostom endometrium u kobiet przyjmujących estrogeny (np. w hormonalnej terapii zastępczej); w zapobieganiu porodom przedwczesnym u kobiet w ciąży pojedynczej, z krótką szyjką macicy (w badaniu ultrasonograficznym, szyjka macicy w połowie II trymestru ≤25 mm) i/lub ze spontanicznymi porodami przedwczesnymi w wywiadzie; w leczeniu poronień nawykowych i zagrażających.

Dawka 100 mg. Dla dawek innych niż 100 mg dostępne są tabletki dopochwowe o mocy 50 mg i 200 mg. Dorośli. Dawkowanie progesteronu powinno być każdorazowo ustalane indywidualnie w zależności od wskazań oraz odpowiedzi terapeutycznej. W zaburzeniach cyklu miesiączkowego, bolesnym miesiączkowaniu, zespole napięcia przedmiesiączkowego, niewydolności fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego: stosuje się dopochwowo 25-50 mg progesteronu 2x/dobę w drugiej fazie cyklu miesiączkowego (naturalnego lub odtworzonego) przez 10-12 dni. W zaburzeniach cyklu miesiączkowego, bolesnym miesiączkowaniu, zespole napięcia przedmiesiączkowego: leczenie progesteronem kontynuuje się przez 3-6 kolejnych cykli. W niewydolności fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego: leczenie progesteronem należy prowadzić do wystąpienia menopauzy. W hormonalnej terapii zastępczej w skojarzeniu z estrogenami: stosuje się 25-50 mg progesteronu dopochwowo 2x/dobę w terapii sekwencyjnej od 15. do 25. dnia cyklu lub w terapii ciągłej codziennie. W próbie progesteronowej we wtórnym braku miesiączki: progesteron stosuje się dopochwowo w dawce 50 mg 2x/dobę przez 5-7 dni. Krwawienie powinno wystąpić w ciągu 7-10 dni od zaprzestania podawania progesteronu. W leczeniu czynnościowych krwawień z dróg rodnych: stosuje się 50 mg progesteronu dopochwowo 2x/dobę przez 5-7 dni. Leczenie należy kontynuować przez kolejne 2-3 m-ce podając progesteron w dawce 25-50 mg 2x/dobę dopochwowo od 15. do 25. dnia cyklu. W endometriozie: stosuje się 50-100 mg progesteronu 2x/dobę dopochwowo w terapii ciągłej przez okres 6 m-cy. W poronieniach nawykowych i zagrażających: stosuje się dopochwowo 200-400 mg progesteronu 2x/dobę. W przypadku poronień nawykowych suplementację progesteronu należy rozpocząć w cyklu, w którym planowane jest zajście w ciążę. Leczenie należy kontynuować nieprzerwanie do 18.-22. tyg. ciąży. W cyklach bezowulacyjnych i indukowanych: stosuje się dopochwowo 50-150 mg progesteronu 2x/dobę. W programach zapłodnienia in vitro: stosuje się 200-400 mg progesteronu 2x/dobę dopochwowo. Leczenie kontynuuje się do 77. dnia po transferze zarodka. Zakończenie terapii powinno następować poprzez stopniowe zmniejszenie podawanej dawki leku. W zapobieganiu porodom przedwczesnym u kobiet w ciąży pojedynczej z krótką szyjką macicy i/lub ze spontanicznymi porodami przedwczesnymi w wywiadzie stosuje się dopochwowo 200 mg progesteronu raz/dobę od ok. 20. tyg. ciąży do 34. tyg. ciąży. Dzieci i młodzież. Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu u dzieci i młodzieży. Dawka 200 mg. Dla dawek innych niż 200 mg dostępne są tabl. dopochwowe o mocy 50 mg i 100 mg. Dorośli. Dawkowanie progesteronu powinno być każdorazowo ustalane indywidualnie w zależności od wskazań oraz odpowiedzi terapeutycznej. W programach zapłodnienia in vitro: stosuje się 200-400 mg progesteronu 2x/dobę dopochwowo. Leczenie kontynuuje się do 77 dnia po transferze zarodka. Zakończenie terapii powinno następować poprzez stopniowe zmniejszenie podawanej dawki leku. Dawką zapewniającą odpowiednią ochronę endometrium jest 200 mg/dobę przez 12 dni lub 100-200 mg/dobę w terapii ciągłej codziennie. W zapobieganiu porodom przedwczesnym u kobiet w ciąży pojedynczej z krótką szyjką macicy i/lub ze spontanicznymi porodami przedwczesnymi w wywiadzie: stosuje się dopochwowo 200 mg progesteronu raz/dobę od ok. 20. tyg. ciąży do 34. tyg. ciąży. W poronieniach nawykowych i zagrażających stosuje się dopochwowo 200-400 mg progesteronu 2x/dobę. W przypadku poronień nawykowych suplementację progesteronu należy rozpocząć w cyklu, w którym planowane jest zajście w ciążę. Leczenie należy kontynuować nieprzerwanie do 18.-22. tyg. ciąży. W przypadku poronień zagrażających progesteron stosuje się nieprzerwanie do 22. tyg. ciąży. Dzieci i młodzież. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu u dzieci i młodzieży.

Tabl. należy umieścić bezpośrednio w pochwie za pomocą dołączonego aplikatora.

Produktu nie należy stosować u osób, u których występuje którykolwiek z następujących stanów klinicznych: nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, niezdiagnozowanego pochodzenia krwawienie z narządów płciowych, poronienie zatrzymane, ciąża pozamaciczna, ciężka niewydolność wątroby, guzy wątroby, podejrzenie lub zdiagnozowanie nowotworu narządów płciowych lub piersi, choroby zakrzepowo-zatorowe, aktywne lub w wywiadzie, krwotok mózgowy, porfiria.

Jeśli sekwencja leczenia zostanie rozpoczęta zbyt wcześnie w m-cu, w szczególności przed 15. dniem cyklu, cykl może ulec skróceniu lub może wystąpić krwawienie. Należy uważnie monitorować pacjentkę, jeśli w wywiadzie występują żylne zaburzenia zakrzepowo-zatorowe. Jeśli u pacjentki występuje krwawienie z macicy, nie należy przepisywać tego produktu przed ustaleniem jego przyczyny, w szczególności przed przeprowadzeniem badań trzonu macicy. Z uwagi na ryzyko metaboliczne oraz ryzyko wystąpienia zakrzepicy, których nie można całkowicie wykluczyć, należy przerwać podawanie produktu leczniczego w przypadku: zaburzeń widzenia, w tym ograniczenia widzenia, diplopii oraz zmian naczyniowych siatkówki; zdarzeń zakrzepowo-zatorowych lub zakrzepowych bez względu na miejsce ich występowania; ciężkich bólów głowy. Jeśli podczas leczenia pacjentki wystąpi brak miesiączki, należy upewnić się, czy nie jest ona w ciąży. Przed przystąpieniem lub wznowieniem stosowania hormonalnej terapii zastępczej należy zebrać pełny wywiad indywidualny i rodzinny pacjentki. Przy badaniu lekarskim (w tym badaniu podbrzusza oraz piersi) należy kierować się informacjami uzyskanymi z wywiadów medycznych oraz uwzględnić przeciwwskazania i ostrzeżenia. W toku leczenia zaleca się prowadzenie regularnych dodatkowych badań, a ich częstotliwość i charakter należy dostosować do indywidualnej sytuacji pacjentki oraz ryzyka. Należy poinformować pacjentki o konieczności zgłaszania się do lekarza w przypadku zauważenia zmian w obrębie piersi. Badania, w tym mammografię, należy prowadzić zgodnie z obecną standardową praktyką zapobiegania schorzeń u zdrowych kobiet uwzględniwszy indywidualne potrzeby kliniczne pacjentek. Progesteron należy stosować ostrożnie u pacjentek z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Pacjentki z depresją powinny być pod szczególną kontrolą, ponieważ progesteron może nasilać objawy choroby. Progesteron może powodować zatrzymywanie płynów w organizmie. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentek ze schorzeniami, których objawy mogą być nasilone w wyniku retencji płynów (np. padaczka, migrena, astma, zaburzenia czynności serca lub nerek). Obserwowano obniżenie wrażliwości na insulinę, u pacjentek stosujących leki zawierające połączenie estrogenów z progesteronem. Mechanizm jest nieznany. Dlatego należy zachować ostrożność, podczas stosowania u pacjentek z cukrzycą lub zdiagnozowaną insulinoopornością. Stosowanie sterydów płciowych może zwiększać ryzyko zmian naczyniowych siatkówki. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentek >35 lat, palących papierosy oraz u osób z czynnikami ryzyka miażdżycy. Stosowanie powinno zostać zakończone w przypadku krótkotrwałych zdarzeń niedokrwiennych, pojawienia się nagłych silnych bóli głowy lub zaburzeń widzenia związanych z obrzękiem siatkówki lub krwotoku. Nagłe przerwanie stosowania progesteronu może powodować zwiększony niepokój, zmienność nastroju, oraz drgawki. Należy poinformować pacjentki o konieczności zgłaszania zauważonych przez nie zmian w piersiach. W przypadku kobiet z nieuszkodzonym endometrium na wczesnym etapie leczenia może wystąpić regularne krwawienie z odstawienia przypominające krwawienie miesięczne, które następnie ulega zmniejszeniu lub ustępuje wraz z postępem atrofii endometrium w związku z długotrwałym leczeniem. W przypadku braku wystąpienia krwawienia z odstawienia, przerost endometrium powinien zostać wykluczony przez zastosowanie odpowiednich środków. Podczas pierwszych kilku miesięcy leczenia mogą występować krwawienia śródcykliczne lub plamienia. Jeśli krwawienie to wystąpi w późniejszym czasie podczas leczenia lub będzie utrzymywało się po zakończeniu leczenia, należy ustalić przyczynę tego krwawienia i jeśli zajdzie potrzeba należy przeprowadzić biopsję endometrium, aby wykluczyć obecność złośliwych zmian rozrostowych. Ryzyko związane ze stosowaniem terapii skojarzonej zawierającej estrogeny i gestageny jako terapii hormonalnej opisane jest szczegółowo w charakterystykach produktów leczniczych poszczególnych produktów zawierających estrogen. Produkt nie wykazuje skuteczności antykoncepcyjnej. W przypadku przyjmowana progesteronu we wskazaniach innych niż związane z prokreacją należy równocześnie stosować środki antykoncepcyjne. Progesteron podawany dopochwowo nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku pojawienia się działań niepożądanych takich jak senność, zaburzenia koncentracji i uwagi, zawroty głowy nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Produkty znane z indukcji enzymów cytochromu P450-3A4, takie jak barbiturany, produkty lecznicze przeciwdrgawkowe (fenytoina, karbamazepina) ryfampicyna, fenylobutazon, spironolakton, gryzeofulwina, niektóre antybiotyki (ampicylina, tetracykliny) oraz produkty ziołowe zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) mogą zwiększać eliminację progesteronu. Ketokonazol i inne inhibitory enzymów cytochromu P450-3A4 mogą zwiększać biodostępność progesteronu. Progesteron może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych funkcji wątroby i/lub działanie układu endokrynnego. Progesteron może powodować zmniejszenie tolerancji glukozy i w związku z tym może zwiększać odporność na insulinę lub odporność na inne produkty przeciwcukrzycowe stosowane u pacjentów z cukrzycą. Progesteron może hamować metabolizm cyklosporyny, a tym samym zwiększać jej stężenie we krwi nawet do poziomu mogącego powodować toksyczność. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu jednoczesnego stosowania innych leków dopochwowych z tabl. dopochwowymi zawierającymi progesteron. Nie zaleca się do stosowania z innymi lekami stosowanymi dopochwowo, w szczególności np. lekami przeciwgrzybiczymi, ponieważ może to zmienić uwalnianie i absorbcję progesteronu.

Progesteron może być bezpiecznie stosowany w I trymestrze ciąży. Brak wystarczających danych klinicznych dotyczących stosowania progesteronu w II i III trymestrze ciąży. Brak jest wystarczających danych na temat przenikania progesteronu i jego metabolitów do mleka ludzkiego. Nie przeprowadzono szczegółowych badań na temat przenikania progesteronu do mleka ludzkiego. Kobiety nie powinny stosować produktu leczniczego Luteina w okresie karmienia piersią. Brak szkodliwego wpływu na płodność. Produkt wskazany w leczeniu niepłodności.

W badaniu klinicznym z zastosowaniem progesteronu podawanego dopochwowo, najczęściej obserwowanymi działaniami niepożądanymi były: bóle głowy, zaburzenia sromu i pochwy, skurcze macicy, odpowiednio u 1,5%, 1,5% i 1,4% pacjentów. Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy; (niezbyt często) zawroty głowy, senność; (nieznana) zmęczenie. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) wzdęcia, ból brzucha, nudności; (niezbyt często) biegunka, zaparcia; (nieznana) wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) pokrzywka, wysypka; (nieznana) reakcje nadwrażliwości. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) skurcze macicy; (niezbyt często) zaburzenia sromu i pochwy - zaburzenia sromu i pochwy takie jak uczucie dyskomfortu, pieczenie, upławy, suchość, krwawienie z pochwy, obserwowano u 1,5% pacjentek przyjmujących progesteron dopochwowo, grzybica pochwy, zaburzenia sutka - zaburzenia sutka, takie jak ból, obrzęk i tkliwość były obserwowane sporadycznie u 0,4% pacjentek przyjmujących progesteron dopochwowo, świąd.

Najczęstsze objawy przedawkowania progesteronu to: senność, zawroty głowy, depresja. Po zmniejszeniu dawki leku objawy te na ogół ustępują samoistnie. W niektórych przypadkach może być konieczne zaprzestanie podawania leku i wdrożenie właściwego leczenia objawowego i podtrzymującego.

W warunkach fizjologicznych progesteron wytwarzany jest w zluteinizowanych komórkach ziarnistych ciałka żółtego jajnika, w zespólni kosmków łożyska od około 14-18 tyg. ciąży, w warstwie pasmowatej i siatkowatej kory nadnerczy oraz w OUN. Prekursorem progesteronu jest cholesterol syntetyzowany z acetylo-CoA oraz pochodzący z lipoprotein o niskiej gęstości (LDL). W błonie wewnętrznej mitochondriów cholesterol pod wpływem LH ulega konwersji do pregnenolonu, który jest bezpośrednim prekursorem progesteronu. Ciałko żółte jajnika wytwarza progesteron w drugiej fazie cyklu owulacyjnego w ilościach wzrastających od ok. 5 do 55 mg/dobę w 20-22 dniu cyklu i zmniejszając się do 27. dnia cyklu. Wydzielanie progesteronu przez ciałko żółte odbywa się pulsacyjnie. W organizmie kobiety progesteron działa poprzez specyficzne receptory zlokalizowane m.in. w macicy, gruczołach sutkowych i ośrodkowym układzie nerwowym, w tym w przysadce mózgowej.

1 tabl. dopochwowa zawiera 100 lub 200 mg progesteronu.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Lukrecja (glycyrrhizina) w cukierkach, tabletkach wykrztuśnych i innych produktach prowadzi do nadmiernej utraty potasu przez organizm, prowadzącej do hipokaliemii. Diuretyk pętlowy zwiększa wydalanie jonów potasowych, chlorkowych, magnezowych, wapniowych i fosforanowych, co może powodować osłabienie, kurcze i bóle mięśni, porażenia, zaburzenia przewodzenia i rytmu serca oraz zatrzymanie krążenia. Hipokaliemia powoduje zwiększenie toksycznego działania glikozydów naparstnicy na mięsień sercowy (potas współzawodniczy z naparstnicą o miejsce wiązania z enzymem warunkującym działanie pompy sodowo-potasowej. Interakcja lukrecja-naparstnica może powodować bradykardię, blok zatokowo-przedsionkowy, częstoskurcz przedsionkowy z blokiem i częstoskurcz węzłowy.

Nie stosować podczas przyjmowania leku. Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może osłabić skuteczność równocześnie stosowanych leków, w przypadku innych leków może powodować nasilenie działań niepożądanych.