Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Lustork

Progesterone

tabl. dopochwowa
200 mg
30 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
93,67
Lustork
tabl. dopochwowa
50 mg
30 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
X
Lustork
tabl. dopochwowa
50 mg
60 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
X
Lustork
tabl. dopochwowa
200 mg
60 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
X
Lustork
tabl. dopochwowa
100 mg
30 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
68,50
Lustork
tabl. dopochwowa
100 mg
60 szt.
Dopochwowo
Rx
100%
X

Lustork - proekologicznej

Lustork to preparat zawierający progesteron w postaci tabletek dopochwowych. Dostępny jest w trzech dawkach: 50 mg, 100 mg i 200 mg. Progesteron zawarty w leku jest identyczny z hormonem endogennym wytwarzanym fizjologicznie w organizmie kobiety.

Wskazania do stosowania

Wskazania do stosowania Lustorku różnią się w zależności od dawki:

Dawka 50 mg:
  • Stany niedoboru endogennego progesteronu objawiające się:
    • Zaburzeniami cyklu miesiączkowego
    • Bolesnym miesiączkowaniem
    • Cyklami bezowulacyjnymi
    • Zespołem napięcia przedmiesiączkowego
    • Czynnościowymi krwawieniami macicznymi
  • Leczenie endometriozy
  • Programy zapłodnienia pozaustrojowego
  • Leczenie niepłodności związanej z niedomogą lutealną
  • Leczenie poronień nawykowych i zagrażających
  • Leczenie niewydolności fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego
  • Hormonalna terapia zastępcza u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą (ochrona endometrium)

Dawka 50 mg ma najszersze spektrum wskazań, obejmujące zarówno zaburzenia cyklu miesiączkowego, jak i wspomaganie płodności oraz hormonalną terapię zastępczą.

Dawka 100 mg:
  • Leczenie endometriozy
  • Programy zapłodnienia pozaustrojowego
  • Leczenie niepłodności związanej z niedomogą lutealną
  • Leczenie poronień nawykowych i zagrażających
  • Hormonalna terapia zastępcza u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą (ochrona endometrium)

Dawka 100 mg jest stosowana głównie w leczeniu endometriozy, wspomaganiu płodności oraz hormonalnej terapii zastępczej.

Dawka 200 mg:
  • Programy zapłodnienia pozaustrojowego
  • Hormonalna terapia zastępcza u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą (ochrona endometrium)

Najwyższa dawka 200 mg ma najwęższe wskazania, ograniczone do programów zapłodnienia pozaustrojowego i hormonalnej terapii zastępczej.

Wybór odpowiedniej dawki Lustorku powinien być dokonany przez lekarza w zależności od indywidualnych wskazań i potrzeb pacjentki.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Lustorku powinno być ustalane indywidualnie przez lekarza w zależności od wskazań i odpowiedzi terapeutycznej pacjentki. Poniżej przedstawiono ogólne zalecenia dotyczące dawkowania:

Wskazanie Dawkowanie
Hormonalna terapia zastępcza 50-100 mg 2x/dobę dopochwowo, w terapii sekwencyjnej od 15. do 25. dnia cyklu lub w terapii ciągłej codziennie
Endometrioza 50-100 mg 2x/dobę dopochwowo w terapii ciągłej przez 6 miesięcy
Poronienia nawykowe i zagrażające, cykle bezowulacyjne 50-150 mg 2x/dobę dopochwowo
Programy zapłodnienia in vitro 150-200 mg 2x/dobę dopochwowo do 77. dnia po transferze zarodka

Tabela: Zalecane dawkowanie Lustorku w zależności od wskazania

Tabletki dopochwowe Lustork należy umieszczać bezpośrednio w pochwie. U kobiet ciężarnych, ze względu na rozpulchnioną szyjkę macicy, zaleca się aplikowanie leku palcem wskazującym.

Zakończenie terapii powinno następować poprzez stopniowe zmniejszanie dawki leku. Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności Lustorku u dzieci i młodzieży.

Warto zapamiętać
  • Lustork zawiera naturalny progesteron identyczny z hormonem endogennym
  • Dawkowanie leku powinno być zawsze ustalane indywidualnie przez lekarza

Przeciwwskazania

Lustork jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na progesteron lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Niezdiagnozowane krwawienie z narządów płciowych
  • Poronienie zatrzymane lub ciąża pozamaciczna
  • Ciężka niewydolność wątroby
  • Guzy wątroby
  • Podejrzenie lub zdiagnozowany nowotwór narządów płciowych lub piersi
  • Choroby zakrzepowo-zatorowe (czynne lub w wywiadzie)
  • Krwotok mózgowy
  • Porfiria

Przed zastosowaniem leku należy wykluczyć powyższe stany kliniczne. W przypadku ich wystąpienia w trakcie terapii, należy niezwłocznie przerwać stosowanie Lustorku i skonsultować się z lekarzem.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Lustork należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Żylne zaburzenia zakrzepowo-zatorowe w wywiadzie - konieczne dokładne monitorowanie pacjentki
  • Krwawienie z macicy - przed zastosowaniem leku należy ustalić przyczynę
  • Zaburzenia widzenia, bóle głowy, zdarzenia zakrzepowo-zatorowe - należy przerwać leczenie
  • Depresja w wywiadzie - progesteron może nasilać objawy
  • Łagodne do umiarkowanych zaburzenia czynności wątroby
  • Schorzenia, których objawy mogą być nasilone przez retencję płynów (np. padaczka, migrena, astma, zaburzenia czynności serca lub nerek)
  • Cukrzyca lub insulinooporność - progesteron może obniżać wrażliwość na insulinę
  • Wiek powyżej 35 lat, palenie tytoniu, czynniki ryzyka miażdżycy

W trakcie stosowania Lustorku zaleca się regularne wizyty kontrolne u lekarza oraz wykonywanie badań dodatkowych (np. mammografii) zgodnie z indywidualnymi potrzebami pacjentki.

Interakcje z innymi lekami

Lustork może wchodzić w interakcje z następującymi grupami leków:

  • Induktory enzymów cytochromu P450-3A4 (np. barbiturany, fenytoina, karbamazepina, ryfampicyna) - mogą zwiększać eliminację progesteronu
  • Inhibitory enzymów cytochromu P450-3A4 (np. ketokonazol) - mogą zwiększać biodostępność progesteronu
  • Leki przeciwcukrzycowe - progesteron może zmniejszać ich skuteczność
  • Cyklosporyna - progesteron może zwiększać jej stężenie we krwi

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania Lustorku z innymi lekami dopochwowymi, szczególnie przeciwgrzybiczymi, ze względu na możliwość zmiany uwalniania i wchłaniania progesteronu.

Ciąża i karmienie piersią

Lustork może być bezpiecznie stosowany w I trymestrze ciąży. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania w II i III trymestrze. Nie zaleca się stosowania leku w okresie karmienia piersią ze względu na brak danych o przenikaniu do mleka kobiecego.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Lustorku obejmują:

  • Zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy (często), zawroty głowy, senność (niezbyt często)
  • Zaburzenia żołądka i jelit: wzdęcia, ból brzucha, nudności (często), biegunka, zaparcia (niezbyt często)
  • Zaburzenia skóry: pokrzywka, wysypka (niezbyt często)
  • Zaburzenia układu rozrodczego: skurcze macicy (często), zaburzenia sromu i pochwy, grzybica pochwy (niezbyt często)
  • Zaburzenia ogólne: obrzęk (niezbyt często)

W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.

Mechanizm działania

Progesteron zawarty w Lustorku działa poprzez specyficzne receptory zlokalizowane w macicy, gruczołach sutkowych i ośrodkowym układzie nerwowym. Występuje w dwóch izoformach: PR-A i PR-B, które mogą pełnić rolę zarówno inhibitora, jak i aktywatora transkrypcji genów, umożliwiając różnorodne działania tkankowe.

Główne efekty działania progesteronu obejmują:

  • Przygotowanie endometrium do implantacji zarodka
  • Utrzymanie ciąży
  • Hamowanie owulacji
  • Zmniejszenie kurczliwości mięśniówki macicy
  • Wpływ na rozwój gruczołów mlekowych

Zrozumienie mechanizmu działania progesteronu pozwala na jego skuteczne zastosowanie w różnych schorzeniach ginekologicznych oraz wspomaganiu płodności.



Wskazania

Dawka 50 mg. Produkt jest wskazany: w stanach niedoboru endogennego progesteronu w postaci zaburzeń cyklu miesiączkowego, bolesnego miesiączkowania, cykli bezowulacyjnych, zespołu napięcia przedmiesiączkowego i czynnościowych krwawień macicznych. W leczeniu endometriozy. W programach zapłodnienia in vitro. W leczeniu niepłodności związanej z niedomogą lutealną. W leczeniu poronień nawykowych i zagrażających. W leczeniu niewydolności fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego. W ramach hormonalnej terapii zastępczej, u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą, w celu ochrony endometrium. Dawka 100 mg. Produkt jest wskazany: w leczeniu endometriozy. W programach zapłodnienia in vitro. W leczeniu niepłodności związanej z niedomogą lutealną. W leczeniu poronień nawykowych i zagrażających. W ramach hormonalnej terapii zastępczej, u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą, w celu ochrony endometrium. Dawka 200 mg. Produkt jest wskazany: w programach zapłodnienia in vitro, w ramach hormonalnej terapii zastępczej, u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą, w celu ochrony endometrium.

Dla dawek innych niż 100 mg dostępne są tabl. dopochwowe o mocy 50 mg i 200 mg. Dorośli. Dawkowanie progesteronu powinno być każdorazowo ustalane indywidualnie w zależności od wskazań oraz odpowiedzi terapeutycznej. W HTZ w skojarzeniu z estrogenami stosuje się 50-100 mg progesteronu dopochwowo 2x/dobę w terapii sekwencyjnej od 15. do 25. dnia cyklu lub w terapii ciągłej codziennie. W endometriozie stosuje się 50-100 mg progesteronu 2x/dobę dopochwowo w terapii ciągłej przez okres 6 m-cy. W poronieniach nawykowych i zagrażających, cyklach bezowulacyjnych i indukowanych stosuje się dopochwowo 50-150 mg progesteronu 2x/dobę. W przypadku poronień nawykowych suplementację progesteronu należy rozpocząć w cyklu, w którym planowane jest zajście w ciążę. Leczenie należy kontynuować nieprzerwanie do 18.-20. tyg. ciąży. W programach zapłodnienia in vitro stosuje się 150-200 mg progesteronu 2x/dobę dopochwowo. Leczenie kontynuuje się do 77. dnia po transferze zarodka. Zakończenie terapii powinno następować poprzez stopniowe zmniejszenie podawanej dawki leku. Dzieci i młodzież. Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu, tabl. dopochwowe u dzieci i młodzieży.

Produkt, tabl. dopochwowe należy umieścić bezpośrednio w pochwie. U ciężarnych, ze względu na rozpulchnioną szyjkę macicy, zaleca się aplikowanie leku palcem wskazującym.

Produktu, tabl. dopochwowe nie należy stosować u osób, u których występuje którykolwiek z następujących stanów klinicznych: nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niezdiagnozowane krwawienie z narządów płciowych. Poronienie zatrzymane, ciąża pozamaciczna. Ciężka niewydolność wątroby. Guzy wątroby. Podejrzenie lub zdiagnozowanie nowotworu narządów płciowych lub piersi. Choroby zakrzepowo-zatorowe, czynne lub w wywiadzie. Krwotok mózgowy. Porfiria.

Jeśli sekwencja leczenia zostanie rozpoczęta zbyt wcześnie w miesiącu, w szczególności przed 15. dniem cyklu, cykl może ulec skróceniu lub może wystąpić krwawienie. Należy bardzo dokładnie monitorować pacjentkę, u której w wywiadzie stwierdzono żylne zaburzenia zakrzepowo-zatorowe. Jeśli u pacjentki występuje krwawienie z macicy, nie należy przepisywać tego produktu leczniczego przed ustaleniem jego przyczyny, w szczególności przed przeprowadzeniem badań trzonu macicy. Ze względu na ryzyko metaboliczne oraz ryzyko wystąpienia zakrzepicy, których nie można całkowicie wykluczyć, należy przerwać podawanie produktu leczniczego w przypadku: zaburzeń widzenia, w tym ograniczenia widzenia, diplopii oraz zmian naczyniowych siatkówki, zdarzeń zakrzepowo-zatorowych lub zakrzepowych bez względu na miejsce ich występowania, ciężkich bólów głowy. Jeśli podczas leczenia u pacjentki nie wystąpi miesiączka, należy upewnić się, czy nie jest ona w ciąży. Przed przystąpieniem lub wznowieniem stosowania hormonalnej terapii zastępczej należy zebrać pełny wywiad indywidualny i rodzinny pacjentki. Przy badaniu lekarskim (w tym badaniu podbrzusza oraz piersi) należy kierować się informacjami uzyskanymi z wywiadów medycznych oraz uwzględnić przeciwwskazania i ostrzeżenia. W trakcie leczenia zaleca się prowadzenie regularnych dodatkowych badań, a ich częstość i charakter należy dostosować do indywidualnej sytuacji pacjentki oraz ryzyka. Należy poinformować pacjentki o konieczności zgłaszania się do lekarza w przypadku zauważenia zmian w obrębie piersi. Badania, w tym mammografię, należy prowadzić zgodnie z obecną standardową praktyką zapobiegania schorzeń u zdrowych kobiet uwzględniając indywidualne potrzeby kliniczne pacjentek. Progesteron należy stosować ostrożnie u pacjentek z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby. Pacjentki z depresją powinny być pod szczególną kontrolą, ponieważ progesteron może nasilać objawy choroby. Progesteron może powodować zatrzymywanie płynów w organizmie. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentek ze ze schorzeniami, których objawy mogą być nasilone w wyniku retencji płynów (np. padaczka, migrena, astma, zaburzenia czynności serca lub nerek). Obserwowano obniżenie wrażliwości na insulinę,u pacjentek stosujących leki zawierające połączenie estrogenów z progesteronem. Mechanizm jest nieznany. Dlatego należy zachować ostrożność, podczas stosowania u pacjentek z cukrzycą lub zdiagnozowaną insulinoopornością. Stosowanie steroidów płciowych może zwiększać ryzyko zmian naczyniowych siatkówki. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentek >35 lat, palących papierosy oraz u osób z czynnikami ryzyka miażdżycy. Stosowanie powinno zostać zakończone w przypadku krótkotrwałych zdarzeń niedokrwiennych, pojawienia się nagłych silnych bóli głowy lub zaburzeń widzenia związanych z obrzękiem siatkówki lub krwotoku. Nagłe przerwanie stosowania progesteronu może powodować zwiększony niepokój, zmienność nastroju, oraz drgawki. Należy poinformować pacjentki o konieczności zgłaszania zauważonych przez nie zmian w piersiach. W przypadku kobiet z nieuszkodzonym endometrium na wczesnym etapie leczenia może wystąpić regularne krwawienie z odstawienia przypominające krwawienie miesięczne, które następnie ulega zmniejszeniu lub ustępuje wraz ze postępem atrofii endometrium w związku z długotrwałym leczeniem. W przypadku braku krwawienia z odstawienia, należy wykluczyć przerost endometrium przez zastosowanie odpowiednich metod. Podczas pierwszych kilku m-cy leczenia mogą występować krwawienia śródcykliczne lub plamienia. Jeśli krwawienie to wystąpi w późniejszym czasie podczas leczenia lub będzie utrzymywało się po zakończeniu leczenia, należy ustalić przyczynę tego krwawienia i jeśli zajdzie potrzeba należy przeprowadzić biopsję endometrium, aby wykluczyć obecność złośliwych zmiany rozrostowych. Ryzyko związane ze stosowaniem terapii skojarzonej zawierającej estrogeny i gestageny jako terapii hormonalnej opisane jest szczegółowo w charakterystykach produktów leczniczych poszczególnych produktów zawierających estrogen. Produkt nie wykazuje skuteczności antykoncepcyjnej. W przypadku przyjmowana progesteronu ze wskazań innych niż związane z prokreacją należy równocześnie stosować środki antykoncepcyjne. Progesteron podawany dopochwowo nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W przypadku pojawienia się działań niepożądanych, takich jak senność, zaburzenia koncentracji i uwagi, zawroty głowy nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Produkty lecznicze znane z indukcji enzymów cytochromu P450-3A4, takie jak barbiturany, produkty lecznicze przeciwdrgawkowe (fenytoina, karbamazepina, ryfampicyna, fenylobutazon, spinolakton, gryzeofulwina, niektóre antybiotyki (ampicylina, tetracykliny) oraz produkty ziołowe zawierające ziele dziurawca zwyczajnego (H. perforatum) mogą zwiększać eliminację progesteronu. Ketokonazol i inne inhibitory enzymów cytochromu P450-3A4 mogą zwiększać biodostępność progesteronu. Progesteron może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych czynności wątroby i/lub działanie układu endokrynnego. Progesteron może powodować zmniejszenie tolerancji glukozy i w związku z tym może zwiększać odporność na insulinę lub odporność na inne produkty lecznicze przeciwcukrzycowe stosowane u pacjentów z cukrzycą. Progesteron może hamować metabolizm cyklosporyny, a tym samym zwiększać jej stężenie we krwi nawet do poziomu mogącego powodować toksyczność. Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu jednoczesnego stosowania innych leków dopochwowych z tabletkami dopochwowymi zawierającymi progesteron. Nie zaleca się do stosowania z innymi lekamistosowanymi dopochwowo, w szcególnoci, np. lekami przeciwgrzybiczymi, ponieważ może to zmienić uwalnianie i absorbcję progesteronu.

Progesteron może być bezpiecznie stosowany w I trymestrze ciąży. Brak wystarczających danych klinicznych dotyczących stosowania progesteronu w II i III trymestrze ciąży. Brak jest wystarczających danych dotyczących przenikania progesteronu i jego metabolitów do mleka kobiet. Nie przeprowadzono szczegółowych badań dotyczących przenikania progesteronu do mleka kobiet. Kobiety nie powinny stosować produktu leczniczego w okresie karmienia piersią. Brak szkodliwego wpływu na płodność. Produkt leczniczy wskazany w leczeniu niepłodności.

Zaburzenia układu nerwowego: (często) bóle głowy; (niezbyt często) zawroty głowy, senność; (nieznana) zmęczenie. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) wzdęcia, ból brzucha, nudności; (niezbyt często) biegunka, zaparcia; (nieznana) wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) pokrzywka, wysypka; (nieznana) reakcje nadwrażliwości. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) skurcze macicy; (niezbyt często) zaburzenia sromu i pochwy, grzybica pochwy, zaburzenia sutka, świąd. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (niezbyt często) obrzęk.

Najczęstsze objawy przedawkowania progesteronu to: senność, zawroty głowy, depresja. Po zmniejszeniu dawki leku objawy te na ogół ustępują samoistnie. W niektórych przypadkach może być konieczne zaprzestanie podawania leku i wdrożenie właściwego leczenia objawowego i podtrzymującego.

W warunkach fizjologicznych progesteron wytwarzany jest w zluteinizowanych komórkach ziarnistych ciałka żółtego jajnika, w zespolni kosmków łożyska od ok. 14-18 tyg. ciąży, w warstwie pasmowatej i siatkowatej kory nadnerczy oraz w ośrodkowym układzie nerwowym. Prekursorem progesteronu jest cholesterol syntetyzowany z acetylo-CoA oraz pochodzący z lipoprotein o niskiej gęstości (LDL). W błonie wewnętrznej mitochondriów cholesterol pod wpływem LH ulega konwersji do pregnenolonu, który jest bezpośrednim prekursorem progesteronu. Ciałko żółte jajnika wytwarza progesteron w drugiej fazie cyklu owulacyjnego w ilościach wzrastających od ok. 5-55 mg/dobę w 20.-22. dniu cyklu i zmniejszając się do 27. dnia cyklu. Wydzielanie progesteronu przez ciałko żółte odbywa się pulsacyjnie. W organizmie kobiety progesteron działa poprzez specyficzne receptory zlokalizowane, m.in. w macicy, gruczołach sutkowych i ośrodkowym układzie nerwowym,w tym w przysadce mózgowej. Ludzki receptor dla progesteronu występuje jako dwie izoformy: PR-A i PR-B. Receptor PR-A może pełnić rolę zarówno inhibitora, jak i aktywatora transkrypcji, co tym samym umożliwia różne działania tkankowe.

1 tabl. dopochwowa zawiera 100 mg progesteronu.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Lukrecja (glycyrrhizina) w cukierkach, tabletkach wykrztuśnych i innych produktach prowadzi do nadmiernej utraty potasu przez organizm, prowadzącej do hipokaliemii. Diuretyk pętlowy zwiększa wydalanie jonów potasowych, chlorkowych, magnezowych, wapniowych i fosforanowych, co może powodować osłabienie, kurcze i bóle mięśni, porażenia, zaburzenia przewodzenia i rytmu serca oraz zatrzymanie krążenia. Hipokaliemia powoduje zwiększenie toksycznego działania glikozydów naparstnicy na mięsień sercowy (potas współzawodniczy z naparstnicą o miejsce wiązania z enzymem warunkującym działanie pompy sodowo-potasowej. Interakcja lukrecja-naparstnica może powodować bradykardię, blok zatokowo-przedsionkowy, częstoskurcz przedsionkowy z blokiem i częstoskurcz węzłowy.

Nie stosować podczas przyjmowania leku. Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może osłabić skuteczność równocześnie stosowanych leków, w przypadku innych leków może powodować nasilenie działań niepożądanych.