Loratan - Szczegółowe informacje dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Loratan jest wskazany w objawowym leczeniu następujących schorzeń:

• Alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa
• Przewlekła pokrzywka idiopatyczna

Lek wykazuje skuteczność w łagodzeniu objawów związanych z tymi schorzeniami alergicznymi.

Dawkowanie i sposób podawania

Loratan dostępny jest w dwóch postaciach: kapsułek miękkich oraz syropu. Dawkowanie zależy od wieku pacjenta, masy ciała oraz postaci leku:

Dawkowanie Loratanu w zależności od postaci leku i grupy pacjentów

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby zaleca się zmniejszenie dawki początkowej:

• Dorośli i dzieci o mc. >30 kg: 10 mg co drugi dzień
• Dzieci o mc. ≤30 kg: 5 mg co drugi dzień

Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz u osób z niewydolnością nerek.

Loratan można przyjmować niezależnie od posiłków. Kapsułki należy połykać w całości.

Przeciwwskazania

Stosowanie Loratanu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na loratadynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Ciąża

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Pacjenci z niewydolnością wątroby: Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby ze względu na możliwe zmniejszenie klirensu loratadyny.

Testy skórne: Przyjmowanie Loratanu należy przerwać na około 48 godzin przed planowanym wykonaniem testów skórnych, gdyż lek może powodować fałszywie ujemne wyniki.

Pacjenci z nietolerancją fruktozy: Produkt zawiera sorbitol, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Reakcje alergiczne: Lek zawiera czerwień koszenilową, która może wywoływać reakcje alergiczne u niektórych pacjentów.

Pacjenci z cukrzycą: Syrop zawiera 3,125 g sacharozy w 5 ml, co należy uwzględnić u pacjentów z cukrzycą.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów: Należy poinformować pacjentów, że u niektórych osób bardzo rzadko może wystąpić senność, która może zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Loratan charakteryzuje się szerokim indeksem terapeutycznym, co przekłada się na niskie ryzyko istotnych klinicznie interakcji. Warto jednak pamiętać o następujących aspektach:

• Jednoczesne podawanie z alkoholem nie nasila jego działania w stopniu istotnym klinicznie
• Brak doniesień o potwierdzonych badaniami klinicznymi istotnych interakcjach z innymi lekami

Pomimo braku udokumentowanych interakcji, zaleca się zachowanie ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu innych leków, szczególnie u pacjentów z chorobami współistniejącymi.

Wpływ na ciążę i laktację

Ciąża: Stosowanie Loratanu w okresie ciąży jest przeciwwskazane ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa, mimo że badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego.

Karmienie piersią: Loratadyna przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się jej stosowania w okresie laktacji.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, nerwowość, senność (często); bezsenność (niezbyt często); zawroty głowy (bardzo rzadko)
• Zaburzenia żołądka i jelit: zwiększenie apetytu (niezbyt często); nudności, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka (bardzo rzadko)
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zaburzenia czynności wątroby (bardzo rzadko)
• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje anafilaktyczne (bardzo rzadko)
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, łysienie (bardzo rzadko)
• Zaburzenia serca: tachykardia, kołatanie serca (bardzo rzadko)
• Zaburzenia ogólne: zmęczenie (często)

Należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia powyższych działań niepożądanych i w razie potrzeby dostosować leczenie.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Loratanu mogą wystąpić następujące objawy:

• Nasilenie działania cholinolitycznego
• Senność
• Tachykardia
• Ból głowy

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

1. Natychmiastowe wdrożenie leczenia objawowego i podtrzymującego
2. Podanie węgla aktywowanego w postaci wodnej zawiesiny lub wykonanie płukania żołądka
3. Monitorowanie pacjenta

Należy pamiętać, że loratadyny nie można eliminować z organizmu poprzez hemodializę. Nie ma danych dotyczących skuteczności dializy otrzewnowej w usuwaniu leku.

Mechanizm działania

Loratadyna jest trójpierścieniowym lekiem przeciwhistaminowym, działającym jako selektywny antagonista obwodowych receptorów histaminowych H1. Kluczowe cechy farmakodynamiczne leku:

• Brak istotnego działania sedatywnego i przeciwcholinergicznego u większości pacjentów w zalecanych dawkach
• Brak znaczącego wpływu na receptory H2
• Minimalny wpływ na układ sercowo-naczyniowy i aktywność układu bodźcotwórczego serca
• Brak wpływu na wychwyt norepinefryny

Długotrwałe badania kliniczne nie wykazały istotnych zmian w zakresie ważnych dla życia parametrów, wyników badań laboratoryjnych czy zapisu elektrokardiograficznego.

Skład

Loratan dostępny jest w dwóch postaciach:

• Kapsułki miękkie: 1 kapsułka zawiera 10 mg loratadyny
• Syrop: 5 ml syropu zawiera 5 mg loratadyny

Loratan, dzięki swojemu selektywnemu działaniu i korzystnemu profilowi bezpieczeństwa, stanowi wartościową opcję terapeutyczną w leczeniu schorzeń alergicznych. Należy jednak pamiętać o indywidualnym dostosowaniu dawki u pacjentów z niewydolnością wątroby oraz o przeciwwskazaniach do stosowania w okresie ciąży.

1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Loratan

Wskazania pozarejestracyjne: Alergia pokarmowa - u pacjentów powyżej 2 rż.; reakcja anafilaktyczna objawiająca się pokrzywką lub obrzękiem naczynioruchowym Quinckego - u pacjentów powyżej 2 rż.
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia