Lincocin® - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Lincocin® jest antybiotykiem wskazanym w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez wrażliwe bakterie beztlenowe, paciorkowce lub gronkowce, gdy inne antybiotyki są niewłaściwe, przeciwwskazane lub nieskuteczne. Wskazania obejmują:

• Zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków, zapalenie ucha środkowego)
• Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zachłystowe zapalenie płuc, ropniak opłucnej, ropień płuca)
• Zakażenia skóry i tkanek miękkich
• Zakażenia kości i stawów (zapalenie szpiku kostnego)
• Posocznica

Ze względu na ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia jelit, należy zawsze rozważyć możliwość zastosowania antybiotyku z innej grupy. Decyzja o leczeniu powinna uwzględniać oficjalne zalecenia dotyczące stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Lincocin® jest antybiotykiem o szerokim spektrum działania, stosowanym w ciężkich zakażeniach, gdy inne opcje terapeutyczne są nieodpowiednie. Kluczowe jest rozważenie ryzyka działań niepożądanych przed jego zastosowaniem.

Dawkowanie i sposób podawania

W zakażeniach paciorkowcami β-hemolizującymi leczenie należy prowadzić przez co najmniej 10 dni. Dla optymalnego wchłaniania, lek należy przyjmować 1-2 godziny przed posiłkiem lub 1-2 godziny po posiłku.

Dawkowanie Lincocinu® jest zróżnicowane w zależności od ciężkości zakażenia i stanu pacjenta. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i wątroby, gdzie może być konieczna modyfikacja dawki.

Przeciwwskazania

Lincocin® jest przeciwwskazany u osób z nadwrażliwością na linkomycynę, klindamycynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą produktu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Reakcje nadwrażliwości: Możliwe są reakcje krzyżowe u pacjentów nadwrażliwych na penicylinę. W przypadku ciężkiej reakcji anafilaktycznej konieczne jest natychmiastowe leczenie doraźne (adrenalina, tlen, steroidy dożylne).

Rzekomobłoniaste zapalenie jelit: W przypadku wystąpienia biegunki, zwłaszcza ciężkiej i uporczywej, należy natychmiast odstawić lek. Może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit, potencjalnie zagrażającego życiu powikłania antybiotykoterapii.

Monitorowanie pacjentów: Przy długotrwałym leczeniu należy kontrolować czynność wątroby i nerek. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami układu pokarmowego w wywiadzie, zwłaszcza po przebytym zapaleniu jelita grubego.

Inne ostrzeżenia:

• Linkomycyna nie przenika dostatecznie do płynu mózgowo-rdzeniowego, nie należy jej stosować w leczeniu zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
• Może powodować nadmierny wzrost niewrażliwych drobnoustrojów, zwłaszcza drożdżaków.
• Ma właściwości blokujące płytkę nerwowo-mięśniową, co może nasilać działanie innych leków o podobnym mechanizmie.
• Należy zachować ostrożność u pacjentów z atopią.
• Kapsułki zawierają laktozę i nie powinny być stosowane u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Stosowanie Lincocinu® wymaga szczególnej uwagi ze względu na możliwe poważne działania niepożądane, w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelit. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta podczas terapii, zwłaszcza pod kątem objawów ze strony przewodu pokarmowego.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Antagonizm: Wykazano antagonizm in vitro między linkomycyną a erytromycyną oraz makrolidami o podobnej budowie chemicznej. Nie należy podawać tych leków jednocześnie.

Nasilenie działania: Linkomycyna może nasilać działanie leków blokujących połączenia nerwowo-mięśniowe.

Zmniejszenie wchłaniania: Leki zawierające kaolin i pektynę hamują wchłanianie linkomycyny podanej doustnie o 90%. Należy zachować odstęp co najmniej 2 godzin przed lub 3-4 godzin po podaniu linkomycyny.

Oporność krzyżowa: Drobnoustroje oporne na klindamycynę są również oporne na linkomycynę.

Interakcje Lincocinu® z innymi lekami mogą być istotne klinicznie, szczególnie w przypadku antybiotyków makrolidowych i leków wpływających na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Konieczne jest uwzględnienie tych interakcji przy planowaniu terapii.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża: Brak kontrolowanych badań u kobiet ciężarnych. Długoterminowe obserwacje nie wykazały wad wrodzonych czy opóźnień rozwojowych u potomstwa kobiet leczonych linkomycyną w ciąży. Lek może być stosowany w ciąży tylko w przypadkach absolutnej konieczności.

Karmienie piersią: Linkomycyna przenika do mleka matki. Nie należy stosować leku w okresie karmienia piersią.

Stosowanie Lincocinu® w ciąży i podczas karmienia piersią powinno być ograniczone do sytuacji, gdy korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu lub niemowlęcia.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, zapalenie błony śluzowej przełyku
• Zaburzenia krwi: neutropenia, leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia
• Zaburzenia skórne: świąd, wykwity, pokrzywka, zapalenie błony śluzowej pochwy, pęcherzowe zapalenie skóry
• Zaburzenia wątroby: żółtaczka, nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych
• Reakcje alergiczne: obrzęk naczynioruchowy, choroba posurowicza, rumień wielopostaciowy, ciężkie reakcje anafilaktyczne
• Zaburzenia sercowo-naczyniowe: spadki ciśnienia tętniczego, zatrzymanie krążenia i oddechu

Spektrum działań niepożądanych Lincocinu® jest szerokie i obejmuje potencjalnie poważne reakcje. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta podczas terapii, ze szczególnym uwzględnieniem objawów ze strony przewodu pokarmowego, skóry i układu krwiotwórczego.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania obejmują głównie dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka). Nie ma swoistego antidotum. Postępowanie obejmuje:

• Wywołanie wymiotów lub płukanie żołądka
• Leczenie objawowe i podtrzymujące

Hemodializa i dializa otrzewnowa nie są skuteczne w usuwaniu linkomycyny z osocza.

W przypadku przedawkowania Lincocinu® kluczowe jest szybkie wdrożenie leczenia objawowego i monitorowanie pacjenta, szczególnie pod kątem zaburzeń ze strony przewodu pokarmowego.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Linkomycyna działa bakteriobójczo lub bakteriostatycznie, w zależności od wrażliwości bakterii i stężenia leku. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych.

Lek przenika przez łożysko, osiągając w osoczu płodu stężenie stanowiące około 25% stężenia w osoczu matki. Nie stwierdzono gromadzenia się linkomycyny w płynie owodniowym.

Lincocin® wykazuje szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, jednak jego stosowanie u kobiet w ciąży wymaga szczególnej ostrożności ze względu na przenikanie przez łożysko.

Skład produktu

Jedna kapsułka Lincocinu® zawiera 500 mg linkomycyny w postaci linkomycyny chlorowodorku.