Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Lidocain-Egis

Lidocaine

aerozol [roztw.]
100 mg/ml
1 but. 38 g
Na skórę
Rx
100%
35,99

Lidocain-Egis - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Lidocain-Egis jest wskazany do miejscowego znieczulenia skóry i błon śluzowych w następujących przypadkach:

  • Stomatologia i chirurgia jamy ustnej:
    • Znieczulenie miejsca wstrzyknięcia przed znieczuleniem miejscowym
    • Otwieranie ropni powierzchownych
    • Usuwanie ruszających się zębów mlecznych, fragmentów kości
    • Szycie ran błony śluzowej
    • Znieczulenie dziąseł przed umocowaniem koron i mostów
    • Usuwanie kamienia nazębnego
    • Wycinanie powiększonych brodawek międzyzębowych
    • Zmniejszenie odruchu gardłowego przy pobieraniu wycisków i wykonywaniu zdjęć RTG
  • Laryngologia:
    • Leczenie krwawień z nosa
    • Zabiegi na przegrodzie i polipach nosa
    • Znieczulenie uzupełniające przy zabiegach na migdałkach
    • Punkcja zatoki szczękowej
    • Płukanie zatok
  • Endoskopia:
    • Znieczulenie gardła przed wprowadzaniem rurek i zgłębników
    • Wymiana rurki tracheostomijnej
  • Ginekologia i położnictwo:
    • Znieczulenie krocza przy porodzie
    • Zabiegi na pochwie i szyjce macicy
  • Dermatologia:
    • Znieczulenie przed drobnymi zabiegami chirurgicznymi

Preparat wykazuje szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach medycyny, gdzie wymagane jest miejscowe znieczulenie skóry lub błon śluzowych. Jego wszechstronność sprawia, że jest cennym narzędziem w codziennej praktyce klinicznej.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Lidocain-Egis jest zróżnicowane w zależności od wskazania i wielkości znieczulanego obszaru. Kluczowe jest stosowanie najmniejszej skutecznej dawki, aby uniknąć wysokich stężeń leku w osoczu.

Wskazanie Zalecana liczba rozpyleń
Stomatologia 1-3
Chirurgia jamy ustnej 1-4
Laryngologia 1-4
Endoskopia 2-3
Położnictwo 15-20 (maks. 40/70 kg mc.)
Ginekologia 4-5
Dermatologia 1-3

Jedno rozpylenie aerozolu zawiera 4,8 mg lidokainy. Preparat może być również aplikowany poprzez pędzlowanie nasączonym wacikiem.

U dzieci, zwłaszcza poniżej 2 roku życia, zaleca się stosowanie preparatu w formie pędzlowania, co eliminuje dyskomfort związany z rozpylaniem i uczuciem kłucia.

Przeciwwskazania

Stosowanie Lidocain-Egis jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na lidokainę lub inne składniki preparatu
  • Nadwrażliwość na inne leki miejscowo znieczulające o budowie amidowej
  • Stosowanie z gipsem jako materiałem do wycisków (ryzyko aspiracji)

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania preparatu. Szczególną uwagę należy zwrócić na potencjalne reakcje alergiczne oraz ryzyko aspiracji w określonych sytuacjach klinicznych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przy stosowaniu Lidocain-Egis należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Ryzyko aspiracji - unikać przedostawania się leku do dróg oddechowych
  • Stosowanie w okolicy gardła wymaga wzmożonej uwagi
  • Ostrożność przy aplikacji na uszkodzone błony śluzowe i obszary zakażone
  • Szczególna uwaga u pacjentów z:
    • Padaczką
    • Bradykardią
    • Zaburzeniami przewodnictwa sercowego
    • Niedociśnieniem
    • Niewydolnością wątroby lub nerek
    • Porfirią
    • Ciężkim wstrząsem
  • U dzieci:
    • Ostrożność przy zabiegach w obrębie gardła i jamy nosowo-gardłowej (ryzyko hamowania odruchu kaszlowego)
    • Nie zaleca się stosowania aerozolu przed tonsillektomią i adenoidektomią u dzieci poniżej 8 lat
    • Ryzyko utrudnionego połykania przy aplikacji w okolicy policzków
    • Możliwość urazu języka i błony śluzowej policzków z powodu drętwienia

Świadomość tych ostrzeżeń pozwala na minimalizację ryzyka powikłań i optymalizację bezpieczeństwa terapii. Szczególną uwagę należy zwrócić na stosowanie preparatu u dzieci oraz pacjentów z chorobami współistniejącymi.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Lidokaina powinna być stosowana z ostrożnością u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne grupy IB (np. tokainid) ze względu na ryzyko sumowania się działania toksycznego. Interakcja ta może prowadzić do nasilenia efektów niepożądanych i wymaga szczególnej uwagi przy jednoczesnym stosowaniu tych leków.

Wpływ na ciążę i laktację

Ciąża: Brak kontrolowanych badań klinicznych dotyczących stosowania lidokainy w ciąży. Jednak długoletnie doświadczenie kliniczne nie wykazało niekorzystnego wpływu na proces rozrodu u ludzi. W przypadku braku bezpieczniejszej alternatywy, lidokaina może być stosowana w ciąży.

Laktacja: Lidokaina przenika do mleka kobiecego, jednak w ilościach nieistotnych klinicznie przy stosowaniu typowych dawek leczniczych. Nie stanowi to zagrożenia dla dziecka karmionego piersią.

Decyzja o zastosowaniu Lidocain-Egis u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podjęta po starannym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Przy prawidłowym stosowaniu, częstość występowania ogólnoustrojowych działań niepożądanych jest bardzo niska. Jednak w przypadku stosowania dużych dawek, szybkiego wchłaniania lub nadwrażliwości mogą wystąpić następujące objawy:

  • Zaburzenia układu immunologicznego: w skrajnych przypadkach wstrząs anafilaktyczny
  • Zaburzenia psychiczne: (bardzo rzadko) pobudzenie, nerwowość
  • Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo rzadko) zawroty głowy, senność, drgawki, utrata przytomności
  • Zaburzenia serca: osłabienie mięśnia sercowego, zatrzymanie czynności serca
  • Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie tętnicze
  • Zaburzenia układu oddechowego: skurcz oskrzeli, porażenie czynności oddechowej
  • Zaburzenia skóry: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy
  • Reakcje miejscowe: łagodne uczucie kłucia przy aplikacji, przemijający rumień, obrzęk, zaburzenia czucia

Monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa terapii. W przypadku wystąpienia poważnych reakcji należy natychmiast przerwać stosowanie preparatu i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Lidocain-Egis mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz układu sercowo-naczyniowego. Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:

  • Utrzymanie drożności dróg oddechowych
  • Podawanie tlenu i stosowanie sztucznego oddychania w razie potrzeby
  • W przypadku drgawek: podanie sukcynylocholiny (50-100 mg) i/lub diazepamu (5-15 mg)
  • Leczenie objawów sercowo-naczyniowych: atropina (0,5-1 mg dożylnie), leki sympatykomimetyczne
  • W przypadku migotania komór i zatrzymania czynności serca: resuscytacja krążeniowo-oddechowa

Szybkie rozpoznanie objawów przedawkowania i wdrożenie odpowiedniego postępowania jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka poważnych powikłań.

Mechanizm działania

Lidokaina, jako lek miejscowo znieczulający, działa poprzez hamowanie przepływu jonów przez błonę komórki nerwowej, co prowadzi do zahamowania przewodnictwa nerwowego. Główne efekty farmakodynamiczne obejmują:

  • Hamowanie wzrostu przepuszczalności błony komórkowej dla jonów sodowych
  • Zmniejszenie przepuszczalności spoczynkowej błony dla jonów potasowych i sodowych
  • Stabilizację błony komórkowej neuronów
  • Zmniejszenie szybkości depolaryzacji i amplitudy potencjału czynnościowego

Lidokaina wykazuje również działanie ogólnoustrojowe, wpływając na ośrodkowy układ nerwowy oraz układ sercowo-naczyniowy. Zrozumienie mechanizmu działania lidokainy jest kluczowe dla optymalizacji jej stosowania w praktyce klinicznej.

Skład preparatu

Lidocain-Egis zawiera jako substancję czynną lidokainę w stężeniu 10% (38 g roztworu alkoholowego zawiera 3,80 g lidokainy). Jedno rozpylenie dostarcza 4,8 mg lidokainy.

Preparat zawiera również substancje pomocnicze o znanym działaniu: glikol propylenowy i etanol 96%. Znajomość pełnego składu preparatu jest istotna ze względu na potencjalne reakcje alergiczne lub interakcje z innymi lekami.

Warto zapamiętać
  • Lidocain-Egis jest wszechstronnym preparatem do miejscowego znieczulenia, stosowanym w wielu dziedzinach medycyny.
  • Dawkowanie preparatu musi być dostosowane indywidualnie, z uwzględnieniem wskazania i wielkości znieczulanego obszaru, aby zminimalizować ryzyko działań niepożądanych.


Wskazania

Preparat może być stosowany we wszystkich przypadkach, w których wymagane jest znieczulenie skóry lub błon śluzowych. Stomatologia i chirurgia jamy ustnej. Znieczulenie miejsca wstrzyknięcia przed znieczuleniem miejscowym, otwieranie ropni powierzchownych, usuwanie ruszających się zębów mlecznych, fragmentów kości oraz szycie ran błony śluzowej. Znieczulenie dziąseł przed umocowaniem koron oraz mostów dentystycznych. Preparat można także stosować w przypadku usuwania kamienia nazębnego, ręcznego oraz za pomocą narzędzi, a także wycinania powiększonych brodawek międzyzębowych. Preparat zmniejsza lub hamuje nadmierny odruch gardłowy przy przygotowywaniu wycisków stomatologicznych oraz umieszczaniu błony do zdjęć RTG. Preparat należy stosować wyłącznie z elastycznymi materiałami do wycisków. U dzieci preparat może być stosowany przy wycinaniu wędzidełka oraz otwieraniu torbieli ślinianek. Usuwanie powierzchownych łagodnych nowotworów błon śluzowych. Choroby uszu, nosa i gardła. W leczeniu krwawień z nosa przed zabiegami elektrokauteryzacji (przyżegania prądem elektrycznym), wycięcia przegrody oraz usunięcia polipów nosa, również przed zabiegiem wycięcia migdałków w celu zahamowania odruchu gardłowego oraz znieczulenie uzupełniające przed otwarciem ropnia okołomigdałkowego oraz przed nakłuciem (punkcją) zatoki szczękowej. Znieczulenie przed płukaniem zatok. Zabiegi endoskopowe oraz badania z użyciem narzędzi. Znieczulenie gardła przed wprowadzeniem różnych rurek i zgłębników przez nos lub usta (zgłębnik żołądkowo-dwunastniczy, zgłębnik Sengstakena). Wymiana rurki do tracheotomii. Ginekologia i położnictwo. Znieczulenie krocza oraz wykonywanie i pielęgnacja nacięcia krocza przy porodzie. Usuwanie szwów. Znieczulenie pola operacyjnego w zabiegach chirurgicznych pochwy i szyjki macicy. Preparat może być także stosowany w przypadku nacięcia i leczenia rozdarcia błony dziewiczej oraz ropnia w miejscu szwu. Dermatologia. Znieczulenie skóry i błon śluzowych przed małymi zabiegami chirurgicznymi.

Dawkowanie może różnić się w znacznym zakresie w zależności od wskazania do stosowania oraz wielkości znieczulanego obszaru. 1 rozpylenie aerozolu uwalnianego przez uruchomienie zaworu dozującego zawiera 4,8 mg lidokainy. W celu uniknięcia wysokich stężeń w osoczu krwi, istotne znaczenie ma stosowanie najmniejszej dawki dającej zadowalające działanie lecznicze. Zazwyczaj wystarczają 1-3 rozpylenia, chociaż w położnictwie stosuje się 15-20 i więcej rozpyleń (maks. 40 rozpyleń/70 kg mc.). Wskazówki dotyczące dawkowania przy różnych wskazaniach: stomatologia 1-3 rozpylenia, chirurgia jamy ustnej 1-4 rozpylenia, choroby uszu, nosa i gardła 1-4 rozpylenia, endoskopia 2-3 rozpylenia, położnictwo 15-20 rozpyleń, ginekologia 4-5 rozpyleń, dermatologia 1-3 rozpylenia. Preparat może być także stosowany w formie pędzlowania nasączonym wacikiem. Dzieci i młodzież. Na podstawie danych przedstawionych w piśmiennictwie, preparat może być także stosowany w stomatologii i chirurgii jamy ustnej u dzieci, najlepiej w formie pędzlowania, co eliminuje strach wywoływany rozpylaniem preparatu oraz uczucie kłucia odbierane zazwyczaj jako działanie niepożądane. Preparat może być także stosowany w tej formie u dzieci poniżej 2 lat.

Nadwrażliwość na lidokainę, którykolwiek inny składnik aerozolu lub inne preparaty o budowie amidowej. Z powodu ryzyka aspiracji, preparat jest przeciwwskazany do stosowania, gdy jako materiału do wycisku używa się gipsu.

Istotne jest zapobieganie przedostaniu się lidokainy do dróg oddechowych (ryzyko aspiracji). Stosowanie w okolicy gardła wymaga szczególnej ostrożności. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu lidokainy na uszkodzone błony śluzowe i/lub obszary zakażone. Wymagane jest zachowanie ostrożności przy stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów z padaczką, a także w przypadkach rzadkoskurczu, zaburzeń przewodnictwa sercowego, niskiego ciśnienia tętniczego, upośledzenia czynności wątroby lub nerek, porfirii oraz ciężkiego wstrząsu, zwłaszcza gdy na podstawie zastosowanej dawki oraz wielkości znieczulanego obszaru można spodziewać się wchłonięcia znacznej ilości lidokainy. Gdy tylko to możliwe, przy stosowaniu produktu należy trzymać butelkę pionowo. Aerozol nie powinien dostać się do oczu. Dzieci i młodzież Przed zastosowaniem produktu w zabiegach chirurgicznych gardła lub jamy nosowo-gardłowej należy brać pod uwagę, że przez hamowanie odruchu gardłowego oraz przedostanie się do krtani i tchawicy lidokaina hamuje także odruch kaszlowy, co może spowodować odoskrzelowe zapalenie płuc. Ma to szczególne znaczenie u dzieci, z powodu częściej występującego odruchu połykania produktu. Z tego powodu, nie zaleca się aerozolu do stosowania w znieczuleniu miejscowym przed zabiegami wycinania migdałków oraz adenoidów u dzieci w wieku poniżej 8 lat. Stosowanie w okolicy policzków zagraża wystąpieniem utrudnienia połykania i w konsekwencji aspirację produktu, zwłaszcza u dzieci. Z powodu drętwienia języka i błony śluzowej policzków istnieje ryzyko ich urazu przez ugryzienie. Lidokaina dobrze się wchłania przez błony śluzowe (zwłaszcza tchawicy), a także przez uszkodzoną skórę. Należy wziąć to pod uwagę, zwłaszcza przy stosowaniu na duże powierzchnie u dzieci. Należy stosować mniejsze dawki produktu w leczeniu pacjentów wyniszczonych, w podeszłym wieku, ciężko chorych oraz dzieci, odpowiednio do ich wieku i ogólnego stanu zdrowia. U dzieci w wieku poniżej 2 lat najlepiej stosować produkt w postaci pędzlowania wacikiem nasączonym roztworem. Zależnie od wielkości dawki leki miejscowo znieczulające mogą wywierać nieznaczny wpływ na funkcje psychiczne, jak również mogą przejściowo zaburzać funkcje motoryczne i koordynację ruchową.

Lidokaina powinna być stosowana z zachowaniem ostrożności u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne grupy IB (np.tokainid) z powodu ryzyka sumowania się działania toksycznego.

Dane z badań u ludzi. Nie ma dostępnych danych pochodzących z kontrolowanych badań klinicznych. Pomimo to, lidokaina była stosowana przez długi czas bez żadnego niekorzystnego wpływu na proces rozrodu u ludzi. Przy braku bardziej bezpiecznego sposobu leczenia lidokaina może być także stosowana w ciąży. Lidokaina przenika do mleka kobiecego, jednak przy stosowaniu zwykłych dawek leczniczych, jej ilość leku w mleku jest tak mała, że nie stanowi zagrożenia dla dziecka karmionego piersią.

Gdy preparat jest stosowany zgodnie ze wskazówkami, częstość występowania działania ogólnoustrojowego jest bardzo niewielka, ponieważ ilość substancji czynnej, która mogłaby dostać się do krążenia jest bardzo mała. W razie stosowania dużych dawek, szybkiego wchłaniania się leku oraz nadwrażliwości, idiosynkrazji lub zmniejszonej tolerancji leku przez pacjenta, mogą wystąpić następujące działania niepożądane. Zaburzenia układu immunologicznego: w skrajnie ciężkich przypadkach wstrząs. W razie wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać stosowanie produktu. Zaburzenia psychiczne: (bardzo rzadko) objawy ze strony OUN, pobudzenie, nerwowość. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo rzadko) objawy zahamowania ośrodkowego układu nerwowego. Zawroty głowy, senność, drgawki, utrata przytomności. Zaburzenia serca: osłabienie mięśnia serca, zatrzymanie czynności serca. Zaburzenia naczyniowe niedociśnienie tętnicze. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: skurcz oskrzeli, porażenie czynności oddechowej. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy. Urazy, zatrucie i powikłania zabiegowe. Łagodne uczucie kłucia w momencie rozpylania preparatu. Uczucie to ustępuje, gdy lidokaina zaczyna działać (w ciągu 1 min.). W miejscu zastosowania aerozolu może wystąpić przemijający rumień, obrzęk i zaburzenia czucia.

W przypadku przedawkowania mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz sercowo-naczyniowego. Należy utrzymywać drożność dróg oddechowych, w razie potrzeby podawać tlen i stosować sztuczne oddychanie. W razie wystąpienia (rzadko) drgawek należy jak najszybciej podać 50-100 mg sukcynylocholiny i/lub 5-15 mg diazepamu. Ponieważ sukcynylocholina może spowodować zatrzymanie oddechu, powinna być podawana wyłącznie przez specjalistów z doświadczeniem w przeprowadzaniu intubacji dotchawiczej oraz postępowaniu z pacjentem z porażeniem czynności oddechowej. Przydatne może być także podanie krótko działającego barbituranu - tiopentalu. W leczeniu objawów sercowo-naczyniowych (rzadkoskurcz, zaburzenia przewodnictwa) wskazane jest podanie atropiny (0,5-1 mg dożylnie) oraz leków pobudzających układ współczulny (sympatykomimetyków). Migotanie komór i zatrzymanie czynności serca wymaga resuscytacji.

Mechanizm działania leków miejscowo znieczulających polega na hamowaniu niezbędnego do powstania bodźca przepływu jonów przez błonę komórki nerwowej. Lidokaina hamuje pobudzony przez bodziec przejściowy wzrost przepuszczalności błony komórkowej dla jonów sodowych, a w mniejszym zakresie zmniejsza także przepuszczalność spoczynkową błony dla jonów potasowych i sodowych, przez co stabilizuje błonę komórkową neuronów. Lidokaina zmniejsza szybkość depolaryzacji występującej pod wpływem bodźców fizjologicznych oraz amplitudę potencjału czynnościowego, a to hamuje przewodnictwo nerwowe. Działanie farmakodynamiczne. Substancja czynna, lidokaina, jest amidowym lekiem miejscowo znieczulającym, który stabilizuje błonę komórkową. Leki miejscowo znieczulające hamowanie przewodzenie impulsów nerwowych w zakończeniach nerwów czuciowych skóry i błon śluzowych, tzn. hamują przewodnictwo nerwowe (w neuronach, aksonach i synapsach). Wśród efektów działania na poszczególne elementy zmysłu czucia, leki miejscowo znieczulające najpierw hamują odczuwanie bólu, a następnie ciepła i dotyku. W razie wchłonięcia po stosowaniu miejscowym, lidokaina może wywołać zarówno pobudzenie, jak i zahamowanie ośrodkowego układu nerwowego. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy przejawia się zaburzeniami przewodnictwa sercowego i rozszerzeniem naczyń obwodowych.

38 g roztworu alkoholowego zawiera 3,80 g lidokainy. Jedno rozpylenie zawiera 4,8 mg lidokainy. Substancje pomocnicze o znanym działaniu: glikol propylenowy, etanol 96%

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Substancja czynna zawarta w lekach, które mogą być ordynowane przez pielęgniarki i położne, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęniarki i położnej, oraz na które pielęgniarki i położne mają prawo wystawiać recepty.