Lidocain-Egis - (IR) - 100 mg/ml aerozol [roztw.] 1 but. 38 g

Wyszukaj produkt

Lidocain-Egis - (IR)

Lidocaine

aerozol [roztw.]

100 mg/ml

1 but. 38 g

Na skórę

100%

18,00

Lidocain-Egis - aerozol do miejscowego znieczulenia

Wskazania do stosowania

Lidocain-Egis jest wskazany do stosowania we wszystkich przypadkach wymagających znieczulenia skóry lub błon śluzowych. Znajduje zastosowanie w następujących dziedzinach:

Stomatologia i chirurgia jamy ustnej:

Znieczulenie miejsca wstrzyknięcia przed znieczuleniem miejscowym
Otwieranie ropni powierzchownych
Usuwanie ruszających się zębów mlli>
Szycie ran błony śluzowej
Znieczulenie dziąseł przed umocowaniem koron i mostów
Usuwanie kamienia nazębnego
Wycinanie powiększonych brodawek międzyzębowych
Zmniejszenie odruchu gardłowego przy wykonywaniu wycisków i zdjęć RTG

Preparat jest szczególnie przydatny w stomatologii dziecięcej przy zabiegach takich jak wycinanie wędzidełka czy otwieranie torbieli ślinianek. Może być również stosowany do usuwania powierzchownych łagodnych nowotworów błon śluzowych.

Laryngologia:

Leczenie krwawień z nosa przed zabiegami
Znieczulenie przed wycięciem migdałków
Znieczulenie uzupełniające przed otwarciem ropnia okołomigdałkowego
Znieczulenie przed nakłuciem zatoki szczękowej
Znieczulenie przed płukaniem zatok

Zabiegi endoskopowe:

Znieczulenie gardła przed wprowadzaniem rurek i zgłębników przez nos lub usta (np. zgłębnik żołądkowo-dwunastniczy, zgłębnik Sengstakena). Preparat ułatwia również wymianę rurki do tracheotomii.

Ginekologia i położnictwo:

Znieczulenie krocza przy porodzie
Wykonywanie i pielęgnacja nacięcia krocza
Usuwanie szwów
Znieczulenie pola operacyjnego w zabiegach chirurgicznych pochwy i szyjki macicy
Nacięcie i leczenie rozdarcia błony dziewiczej oraz ropnia w miejscu szwu

Dermatologia:

Znieczulenie skóry i błon śluzowych przed małymi zabiegami chirurgicznymi.

Wszechstronność zastosowań Lidocain-Egis sprawia, że jest to niezwykle przydatny preparat w codziennej praktyce lekarskiej, szczególnie w zabiegach ambulatoryjnych i małoinwazyjnych procedurach.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Lidocain-Egis jest elastyczne i zależy od konkretnego wskazania oraz wielkości znieczulanego obszaru. Kluczowe jest stosowanie najmniejszej skutecznej dawki, aby uniknąć wysokich stężeń leku w osoczu.

Wskazanie	Zalecana liczba rozpyleń
Stomatologia	1-3
Chirurgia jamy ustnej	1-4
Laryngologia	1-4
Endoskopia	2-3
Położnictwo	15-20 (maks. 40/70 kg mc.)
Ginekologia	4-5
Dermatologia	1-3

Jedno rozpylenie aerozolu zawiera 4,8 mg lidokainy.

U dzieci, zwłaszcza poniżej 2 roku życia, zaleca się stosowanie preparatu w formie pędzlowania nasączonym wacikiem. Ta metoda eliminuje strach związany z rozpylaniem i minimalizuje ryzyko przypadkowej aspiracji.

Należy pamiętać, że dawkowanie powinno być dostosowane indywidualnie do pacjenta, biorąc pod uwagę jego wiek, masę ciała i stan zdrowia. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów w podeszłym wieku, wyniszczonych lub ciężko chorych.

Przeciwwskazania

Stosowanie Lidocain-Egis jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

Nadwrażliwość na lidokainę lub którykolwiek inny składnik preparatu
Nadwrażliwość na inne leki miejscowo znieczulające o budowie amidowej
Stosowanie z materiałami do wycisku na bazie gipsu (ryzyko aspiracji)

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania preparatu. W przypadku wątpliwości co do możliwości użycia leku u danego pacjenta, należy rozważyć alternatywne metody znieczulenia.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie Lidocain-Egis wymaga zachowania szczególnej ostrożności w następujących sytuacjach:

Ryzyko aspiracji - należy zapobiegać przedostawaniu się lidokainy do dróg oddechowych
Stosowanie w okolicy gardła - wymaga szczególnej uwagi
Uszkodzone błony śluzowe lub obszary zakażone - zwiększone wchłanianie leku
Pacjenci z padaczką
Zaburzenia rytmu serca (rzadkoskurcz, zaburzenia przewodnictwa)
Niskie ciśnienie tętnicze
Upośledzenie czynności wątroby lub nerek
Porfiria
Ciężki wstrząs

U dzieci poniżej 8 roku życia nie zaleca się stosowania aerozolu do znieczulenia przed zabiegami wycinania migdałków i adenoidów ze względu na ryzyko hamowania odruchu kaszlowego i możliwość rozwoju odoskrzelowego zapalenia płuc.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu preparatu w okolicy policzków, szczególnie u dzieci, ze względu na ryzyko utrudnienia połykania i aspiracji. Istnieje również ryzyko urazu języka i błony śluzowej policzków z powodu drętwienia.

Lidokaina dobrze wchłania się przez błony śluzowe i uszkodzoną skórę, co należy uwzględnić przy stosowaniu na duże powierzchnie, zwłaszcza u dzieci.

Lek może wywierać niewielki wpływ na funkcje psychiczne oraz przejściowo zaburzać funkcje motoryczne i koordynację ruchową, co może mieć znaczenie w przypadku prowadzenia pojazdów lub obsługi maszyn.

Warto zapamiętać

Lidocain-Egis jest wszechstronnym preparatem do znieczulenia miejscowego, stosowanym w wielu dziedzinach medycyny.
Dawkowanie musi być indywidualnie dostosowane do pacjenta i rodzaju zabiegu, z zachowaniem zasady stosowania najmniejszej skutecznej dawki.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Lidokaina powinna być stosowana z zachowaniem ostrożności u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne grupy IB (np. tokainid) ze względu na ryzyko sumowania się działania toksycznego. Interakcja ta może prowadzić do nasilenia działań niepożądanych, szczególnie w zakresie układu sercowo-naczyniowego.

Znajomość potencjalnych interakcji jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania Lidocain-Egis, szczególnie u pacjentów z chorobami układu krążenia lub przyjmujących leki kardiologiczne.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Brak jest kontrolowanych badań klinicznych dotyczących stosowania lidokainy w ciąży. Jednakże, długoletnie doświadczenie kliniczne nie wykazało niekorzystnego wpływu na proces rozrodu u ludzi. W przypadku braku bezpieczniejszej alternatywy, Lidocain-Egis może być stosowany w ciąży.

Lidokaina przenika do mleka kobiecego, jednak przy stosowaniu zwykłych dawek leczniczych, jej ilość w mleku jest na tyle mała, że nie stanowi zagrożenia dla dziecka karmionego piersią.

Decyzja o zastosowaniu Lidocain-Egis u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podjęta po starannym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Przy prawidłowym stosowaniu Lidocain-Egis, częstość występowania działań ogólnoustrojowych jest bardzo niska. Jednakże, w przypadku stosowania dużych dawek, szybkiego wchłaniania leku lub indywidualnej wrażliwości pacjenta, mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Zaburzenia układu immunologicznego: w skrajnie ciężkich przypadkach wstrząs anafilaktyczny
Zaburzenia psychiczne (bardzo rzadko): pobudzenie, nerwowość
Zaburzenia układu nerwowego (bardzo rzadko): zawroty głowy, senność, drgawki, utrata przytomności
Zaburzenia serca: osłabienie mięśnia serca, zatrzymanie czynności serca
Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie tętnicze
Zaburzenia układu oddechowego: skurcz oskrzeli, porażenie czynności oddechowej
Zaburzenia skóry: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy

W miejscu aplikacji może wystąpić przejściowe uczucie kłucia, rumień, obrzęk i zaburzenia czucia. Objawy te zwykle ustępują samoistnie w krótkim czasie.

Monitorowanie pacjenta po zastosowaniu Lidocain-Egis, szczególnie przy wyższych dawkach lub aplikacji na duże powierzchnie, jest istotne dla wczesnego wykrycia potencjalnych działań niepożądanych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Lidocain-Egis mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz układu sercowo-naczyniowego. Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:

Utrzymanie drożności dróg oddechowych
Podawanie tlenu i stosowanie sztucznego oddychania w razie potrzeby
W przypadku drgawek: podanie 50-100 mg sukcynylocholiny i/lub 5-15 mg diazepamu
W leczeniu objawów sercowo-naczyniowych: podanie atropiny (0,5-1 mg dożylnie) oraz leków sympatykomimetycznych
W przypadku migotania komór i zatrzymania czynności serca: resuscytacja krążeniowo-oddechowa

Należy pamiętać, że sukcynylocholina powinna być podawana wyłącznie przez specjalistów z doświadczeniem w intubacji dotchawiczej i postępowaniu z pacjentem z porażeniem czynności oddechowej.

Mechanizm działania

Lidokaina, substancja czynna preparatu Lidocain-Egis, jest amidowym lekiem miejscowo znieczulającym. Jej mechanizm działania polega na:

Hamowaniu przepływu jonów przez błonę komórki nerwowej
Zmniejszeniu szybkości depolaryzacji i amplitudy potencjału czynnościowego
Stabilizacji błony komórkowej neuronów

W efekcie, lidokaina hamuje przewodnictwo nerwowe, co prowadzi do miejscowego znieczulenia. Działanie to obejmuje kolejno hamowanie odczuwania bólu, ciepła i dotyku.

Przy wchłonięciu do krążenia ogólnego, lidokaina może wywierać wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (zarówno pobudzenie, jak i hamowanie) oraz na układ sercowo-naczyniowy (zaburzenia przewodnictwa sercowego i rozszerzenie naczyń obwodowych).

Skład preparatu

Lidocain-Egis zawiera:

Substancję czynną: lidokainę (38 g roztworu alkoholowego zawiera 3,80 g lidokainy)
Substancje pomocnicze: glikol propylenowy, etanol 96%

Jedno rozpylenie aerozolu dostarcza 4,8 mg lidokainy.

Znajomość składu preparatu jest istotna ze względu na możliwość wystąpienia reakcji alergicznych na składniki pomocnicze, szczególnie u pacjentów z nadwrażliwością na alkohol lub glikol propylenowy.

Wskazania

Preparat może być stosowany we wszystkich przypadkach, w których wymagane jest znieczulenie skóry lub błon śluzowych. Stomatologia i chirurgia jamy ustnej. Znieczulenie miejsca wstrzyknięcia przed znieczuleniem miejscowym, otwieranie ropni powierzchownych, usuwanie ruszających się zębów mlecznych, fragmentów kości oraz szycie ran błony śluzowej. Znieczulenie dziąseł przed umocowaniem koron oraz mostów dentystycznych. Preparat można także stosować w przypadku usuwania kamienia nazębnego, ręcznego oraz za pomocą narzędzi, a także wycinania powiększonych brodawek międzyzębowych. Preparat zmniejsza lub hamuje nadmierny odruch gardłowy przy przygotowywaniu wycisków stomatologicznych oraz umieszczaniu błony do zdjęć RTG. Preparat należy stosować wyłącznie z elastycznymi materiałami do wycisków. U dzieci preparat może być stosowany przy wycinaniu wędzidełka oraz otwieraniu torbieli ślinianek. Usuwanie powierzchownych łagodnych nowotworów błon śluzowych. Choroby uszu, nosa i gardła. W leczeniu krwawień z nosa przed zabiegami elektrokauteryzacji (przyżegania prądem elektrycznym), wycięcia przegrody oraz usunięcia polipów nosa, również przed zabiegiem wycięcia migdałków w celu zahamowania odruchu gardłowego oraz znieczulenie uzupełniające przed otwarciem ropnia okołomigdałkowego oraz przed nakłuciem (punkcją) zatoki szczękowej. Znieczulenie przed płukaniem zatok. Zabiegi endoskopowe oraz badania z użyciem narzędzi. Znieczulenie gardła przed wprowadzeniem różnych rurek i zgłębników przez nos lub usta (zgłębnik żołądkowo-dwunastniczy, zgłębnik Sengstakena). Wymiana rurki do tracheotomii. Ginekologia i położnictwo. Znieczulenie krocza oraz wykonywanie i pielęgnacja nacięcia krocza przy porodzie. Usuwanie szwów. Znieczulenie pola operacyjnego w zabiegach chirurgicznych pochwy i szyjki macicy. Preparat może być także stosowany w przypadku nacięcia i leczenia rozdarcia błony dziewiczej oraz ropnia w miejscu szwu. Dermatologia. Znieczulenie skóry i błon śluzowych przed małymi zabiegami chirurgicznymi.

Dawkowanie

Dawkowanie może różnić się w znacznym zakresie w zależności od wskazania do stosowania oraz wielkości znieczulanego obszaru. Jedno rozpylenie aerozolu uwalnianego przez uruchomienie zaworu dozującego zawiera 4,8 mg lidokainy. W celu uniknięcia wysokich stężeń w osoczu krwi, istotne znaczenie ma stosowanie najmniejszej dawki dającej zadowalające działanie lecznicze. Zazwyczaj wystarczają 1-3 rozpylenia, chociaż w położnictwie stosuje się 15-20 i więcej rozpyleń (maks. 40 rozpyleń/70 kg mc.). Wskazówki dotyczące dawkowania przy różnych wskazaniach: stomatologia 1-3 rozpylenia, chirurgia jamy ustnej1-4 rozpylenia, choroby uszu, nosa i gardła 1-4 rozpylenia, endoskopia 2-3 rozpylenia, położnictwo 15-20 rozpyleń, ginekologia 4-5 rozpyleń, dermatologia 1-3 rozpylenia. Preparat może być także stosowany w formie pędzlowania nasączonym wacikiem. Dzieci i młodzież. Na podstawie danych przedstawionych w piśmiennictwie, preparat może być także stosowany w stomatologii i chirurgii jamy ustnej u dzieci, najlepiej w formie pędzlowania, co eliminuje strach wywoływany rozpylaniem preparatu oraz uczucie kłucia odbierane zazwyczaj jako działanie niepożądane. Preparat może być także stosowany w tej formie u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lidokainę, którykolwiek inny składnik aerozolu lub inne preparaty o budowie amidowej. Z powodu ryzyka aspiracji, preparat jest przeciwwskazany do stosowania, gdy jako materiału do wycisku używa się gipsu.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Istotne jest zapobieganie przedostaniu się lidokainy do dróg oddechowych (ryzyko aspiracji). Stosowanie w okolicy gardła wymaga szczególnej ostrożności. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu lidokainy na uszkodzone błony śluzowe i/lub obszary zakażone. Wymagane jest zachowanie ostrożności przy stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów z padaczką, a także w przypadkach rzadkoskurczu, zaburzeń przewodnictwa sercowego, niskiego ciśnienia tętniczego, upośledzenia czynności wątroby lub nerek, porfirii oraz ciężkiego wstrząsu, zwłaszcza gdy na podstawie zastosowanej dawki oraz wielkości znieczulanego obszaru można spodziewać się wchłonięcia znacznej ilości lidokainy. Gdy tylko to możliwe, przy stosowaniu produktu należy trzymać butelkę pionowo. Aerozol nie powinien dostać się do oczu. Dzieci i młodzież Przed zastosowaniem produktu w zabiegach chirurgicznych gardła lub jamy nosowo-gardłowej należy brać pod uwagę, że przez hamowanie odruchu gardłowego oraz przedostanie się do krtani i tchawicy lidokaina hamuje także odruch kaszlowy, co może spowodować odoskrzelowe zapalenie płuc. Ma to szczególne znaczenie u dzieci, z powodu częściej występującego odruchu połykania produktu. Z tego powodu, nie zaleca się aerozolu do stosowania w znieczuleniu miejscowym przed zabiegami wycinania migdałków oraz adenoidów u dzieci w wieku poniżej 8 lat. Stosowanie w okolicy policzków zagraża wystąpieniem utrudnienia połykania i w konsekwencji aspirację produktu, zwłaszcza u dzieci. Z powodu drętwienia języka i błony śluzowej policzków istnieje ryzyko ich urazu przez ugryzienie. Lidokaina dobrze się wchłania przez błony śluzowe (zwłaszcza tchawicy), a także przez uszkodzoną skórę. Należy wziąć to pod uwagę, zwłaszcza przy stosowaniu na duże powierzchnie u dzieci. Należy stosować mniejsze dawki produktu w leczeniu pacjentów wyniszczonych, w podeszłym wieku, ciężko chorych oraz dzieci, odpowiednio do ich wieku i ogólnego stanu zdrowia. U dzieci w wieku poniżej 2 lat najlepiej stosować produkt w postaci pędzlowania wacikiem nasączonym roztworem. Zależnie od wielkości dawki leki miejscowo znieczulające mogą wywierać nieznaczny wpływ na funkcje psychiczne, jak również mogą przejściowo zaburzać funkcje motoryczne i koordynację ruchową.

Interakcje

Lidokaina powinna być stosowana z zachowaniem ostrożności u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne grupy IB (np.tokainid) z powodu ryzyka sumowania się działania toksycznego.

Ciąża i laktacja

Dane z badań u ludzi. Nie ma dostępnych danych pochodzących z kontrolowanych badań klinicznych. Pomimo to, lidokaina była stosowana przez długi czas bez żadnego niekorzystnego wpływu na proces rozrodu u ludzi. Przy braku bardziej bezpiecznego sposobu leczenia lidokaina może być także stosowana w ciąży. Lidokaina przenika do mleka kobiecego, jednak przy stosowaniu zwykłych dawek leczniczych, jej ilość leku w mleku jest tak mała, że nie stanowi zagrożenia dla dziecka karmionego piersią.

Działania niepożądane

Gdy preparat jest stosowany zgodnie ze wskazówkami, częstość występowania działania ogólnoustrojowego jest bardzo niewielka, ponieważ ilość substancji czynnej, która mogłaby dostać się do krążenia jest bardzo mała. W razie stosowania dużych dawek, szybkiego wchłaniania się leku oraz nadwrażliwości, idiosynkrazji lub zmniejszonej tolerancji leku przez pacjenta, mogą wystąpić następujące działania niepożądane. Zaburzenia układu immunologicznego: w skrajnie ciężkich przypadkach wstrząs. W razie wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać stosowanie produktu. Zaburzenia psychiczne: (bardzo rzadko) objawy ze strony OUN, pobudzenie, nerwowość. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo rzadko) objawy zahamowania ośrodkowego układu nerwowego. Zawroty głowy, senność, drgawki, utrata przytomności. Zaburzenia serca: osłabienie mięśnia serca, zatrzymanie czynności serca. Zaburzenia naczyniowe niedociśnienie tętnicze. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: skurcz oskrzeli, porażenie czynności oddechowej. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy. Urazy, zatrucie i powikłania zabiegowe. Łagodne uczucie kłucia w momencie rozpylania preparatu. Uczucie to ustępuje, gdy lidokaina zaczyna działać (w ciągu 1 min.). W miejscu zastosowania aerozolu może wystąpić przemijający rumień, obrzęk i zaburzenia czucia.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz sercowo-naczyniowego. Należy utrzymywać drożność dróg oddechowych, w razie potrzeby podawać tlen i stosować sztuczne oddychanie. W razie wystąpienia (rzadko) drgawek należy jak najszybciej podać 50-100 mg sukcynylocholiny i/lub 5-15 mg diazepamu. Ponieważ sukcynylocholina może spowodować zatrzymanie oddechu, powinna być podawana wyłącznie przez specjalistów z doświadczeniem w przeprowadzaniu intubacji dotchawiczej oraz postępowaniu z pacjentem z porażeniem czynności oddechowej. Przydatne może być także podanie krótko działającego barbituranu - tiopentalu. W leczeniu objawów sercowo-naczyniowych (rzadkoskurcz, zaburzenia przewodnictwa) wskazane jest podanie atropiny (0,5-1 mg dożylnie) oraz leków pobudzających układ współczulny (sympatykomimetyków). Migotanie komór i zatrzymanie czynności serca wymaga resuscytacji.

Działanie

Mechanizm działania leków miejscowo znieczulających polega na hamowaniu niezbędnego do powstania bodźca przepływu jonów przez błonę komórki nerwowej. Lidokaina hamuje pobudzony przez bodziec przejściowy wzrost przepuszczalności błony komórkowej dla jonów sodowych, a w mniejszym zakresie zmniejsza także przepuszczalność spoczynkową błony dla jonów potasowych i sodowych, przez co stabilizuje błonę komórkową neuronów. Lidokaina zmniejsza szybkość depolaryzacji występującej pod wpływem bodźców fizjologicznych oraz amplitudę potencjału czynnościowego, a to hamuje przewodnictwo nerwowe. Działanie farmakodynamiczne. Substancja czynna, lidokaina, jest amidowym lekiem miejscowo znieczulającym, który stabilizuje błonę komórkową. Leki miejscowo znieczulające hamowanie przewodzenie impulsów nerwowych w zakończeniach nerwów czuciowych skóry i błon śluzowych, tzn. hamują przewodnictwo nerwowe (w neuronach, aksonach i synapsach). Wśród efektów działania na poszczególne elementy zmysłu czucia, leki miejscowo znieczulające najpierw hamują odczuwanie bólu, a następnie ciepła i dotyku. W razie wchłonięcia po stosowaniu miejscowym, lidokaina może wywołać zarówno pobudzenie, jak i zahamowanie ośrodkowego układu nerwowego. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy przejawia się zaburzeniami przewodnictwa sercowego i rozszerzeniem naczyń obwodowych.