Lidocain-Egis - (IR) - 100 mg/ml aerozol [roztw.] 1 but. 38 g

Wyszukaj produkt

Lidocain-Egis - (IR)

Lidocaine

aerozol [roztw.]

100 mg/ml

1 but. 38 g

Na skórę

100%

26,83

Lidocain-Egis - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Lidocain-Egis jest wskazany do stosowania we wszystkich przypadkach wymagających znieczulenia skóry lub błon śluzowych. Znajduje zastosowanie w następujących dziedzinach:

Stomatologia i chirurgia jamy ustnej:

Znieczulenie miejsca wstrzyknięcia przed znieczuleniem miejscowym
Otwieranie ropni powierzchownych
Usuwanie ruszających się zębów mlecznych, fragmentów kości
Szycie ran błony śluzowej
Znieczulenie dziąseł przed umocowaniem koron i mostów
Usuwanie kamienia nazębnego
Wycinanie powiększonych brodawek międzyzębowych
Zmniejszenie odruchu gardłowego przy pobieraniu wycisków i wykonywaniu zdjęć RTG

U dzieci preparat może być stosowany przy wycinaniu wędzidełka oraz otwieraniu torbieli ślinianek. Znajduje również zastosowanie przy usuwaniu powierzchownych łagodnych nowotworów błon śluzowych.

Otolaryngologia:

Leczenie krwawień z nosa przed zabiegami elektrokauteryzacji
Wycięcie przegrody i usunięcie polipów nosa
Znieczulenie uzupełniające przed wycięciem migdałków
Otwarcie ropnia okołomigdałkowego
Nakłucie zatoki szczękowej
Znieczulenie przed płukaniem zatok

Zabiegi endoskopowe i diagnostyczne:

Znieczulenie gardła przed wprowadzaniem rurek i zgłębników
Wymiana rurki do tracheotomii

Ginekologia i położnictwo:

Znieczulenie krocza przy porodzie
Usuwanie szwów
Znieczulenie pola operacyjnego w zabiegach chirurgicznych pochwy i szyjki macicy
Nacięcie i leczenie rozdarcia błony dziewiczej oraz ropnia w miejscu szwu

Dermatologia:

Znieczulenie skóry i błon śluzowych przed małymi zabiegami chirurgicznymi

Preparat wykazuje szerokie spektrum zastosowań w różnych dziedzinach medycyny, zapewniając skuteczne miejscowe znieczulenie.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Lidocain-Egis jest zróżnicowane w zależności od wskazania i wielkości znieczulanego obszaru. Jedno rozpylenie aerozolu uwalnia 4,8 mg lidokainy. Kluczowe jest stosowanie najmniejszej skutecznej dawki, aby uniknąć wysokich stężeń leku w osoczu.

Wskazanie	Zalecana liczba rozpyleń
Stomatologia	1-3
Chirurgia jamy ustnej	1-4
Otolaryngologia	1-4
Endoskopia	2-3
Położnictwo	15-20 (maks. 40/70 kg mc.)
Ginekologia	4-5
Dermatologia	1-3

Preparat może być również aplikowany poprzez pędzlowanie nasączonym wacikiem.

Stosowanie u dzieci i młodzieży: W stomatologii i chirurgii jamy ustnej u dzieci zaleca się stosowanie preparatu w formie pędzlowania, co eliminuje strach związany z rozpylaniem i uczucie kłucia. Metoda ta jest odpowiednia również dla dzieci poniżej 2. roku życia.

Przeciwwskazania

Stosowanie Lidocain-Egis jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

Nadwrażliwość na lidokainę lub którykolwiek inny składnik preparatu
Nadwrażliwość na inne preparaty o budowie amidowej
Przy stosowaniu gipsu jako materiału do wycisku (ryzyko aspiracji)

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Przy stosowaniu Lidocain-Egis należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

Zapobieganie przedostaniu się lidokainy do dróg oddechowych (ryzyko aspiracji)
Stosowanie w okolicy gardła
Aplikacja na uszkodzone błony śluzowe lub obszary zakażone
U pacjentów z padaczką
W przypadkach rzadkoskurczu, zaburzeń przewodnictwa sercowego, niskiego ciśnienia tętniczego
Przy upośledzeniu czynności wątroby lub nerek
U pacjentów z porfirią
W przypadku ciężkiego wstrząsu

Należy trzymać butelkę pionowo podczas aplikacji i unikać kontaktu aerozolu z oczami.

Stosowanie u dzieci: Szczególną ostrożność należy zachować przy zabiegach w obrębie gardła i jamy nosowo-gardłowej ze względu na hamowanie odruchu gardłowego i kaszlowego. Nie zaleca się stosowania aerozolu przed zabiegami wycinania migdałków i adenoidów u dzieci poniżej 8. roku życia. Aplikacja w okolicy policzków może utrudniać połykanie, zwiększając ryzyko aspiracji.

U pacjentów wyniszczonych, w podeszłym wieku, ciężko chorych oraz u dzieci należy stosować mniejsze dawki, dostosowane do wieku i stanu ogólnego.

Warto zapamiętać

Lidocain-Egis zapewnia skuteczne miejscowe znieczulenie skóry i błon śluzowych w różnych procedurach medycznych.
Dawkowanie preparatu należy dostosować do wskazania i wielkości znieczulanego obszaru, stosując najmniejszą skuteczną dawkę.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Lidokaina powinna być stosowana z zachowaniem ostrożności u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne grupy IB (np. tokainid) ze względu na ryzyko sumowania się działania toksycznego.

Interakcje lidokainy z innymi lekami mogą prowadzić do zwiększonego ryzyka działań niepożądanych lub zmniejszonej skuteczności terapeutycznej. Dlatego istotne jest, aby lekarz był poinformowany o wszystkich przyjmowanych przez pacjenta lekach.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Ciąża: Brak dostępnych danych z kontrolowanych badań klinicznych. Jednak długotrwałe stosowanie lidokainy u ludzi nie wykazało niekorzystnego wpływu na proces rozrodu. Przy braku bezpieczniejszej alternatywy, lidokaina może być stosowana w ciąży.

Karmienie piersią: Lidokaina przenika do mleka kobiecego, jednak przy stosowaniu zwykłych dawek leczniczych jej ilość w mleku jest tak mała, że nie stanowi zagrożenia dla dziecka karmionego piersią.

Decyzja o stosowaniu Lidocain-Egis w okresie ciąży i karmienia piersią powinna być podjęta po konsultacji z lekarzem, który oceni potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i dziecka.

Działania niepożądane

Przy prawidłowym stosowaniu Lidocain-Egis, częstość występowania działań ogólnoustrojowych jest bardzo niewielka. Jednakże w przypadku stosowania dużych dawek, szybkiego wchłaniania leku lub nadwrażliwości pacjenta mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

Zaburzenia układu immunologicznego: w skrajnie ciężkich przypadkach wstrząs
Zaburzenia psychiczne: (bardzo rzadko) objawy ze strony OUN, pobudzenie, nerwowość
Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo rzadko) objawy zahamowania ośrodkowego układu nerwowego, zawroty głowy, senność, drgawki, utrata przytomności
Zaburzenia serca: osłabienie mięśnia serca, zatrzymanie czynności serca
Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie tętnicze
Zaburzenia układu oddechowego: skurcz oskrzeli, porażenie czynności oddechowej
Zaburzenia skóry: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy

W miejscu aplikacji może wystąpić łagodne uczucie kłucia, przemijający rumień, obrzęk i zaburzenia czucia.

Monitorowanie pacjenta pod kątem wystąpienia działań niepożądanych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa stosowania preparatu. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Lidocain-Egis mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz układu sercowo-naczyniowego. Postępowanie w przypadku przedawkowania obejmuje:

Utrzymanie drożności dróg oddechowych, w razie potrzeby podawanie tlenu i stosowanie sztucznego oddychania
W przypadku drgawek: podanie 50-100 mg sukcynylocholiny i/lub 5-15 mg diazepamu
W leczeniu objawów sercowo-naczyniowych: podanie atropiny (0,5-1 mg dożylnie) oraz leków pobudzających układ współczulny
W przypadku migotania komór i zatrzymania czynności serca: resuscytacja

Przedawkowanie Lidocain-Egis wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Leczenie powinno być prowadzone przez specjalistów z doświadczeniem w postępowaniu z pacjentami w stanie zagrożenia życia.

Mechanizm działania

Lidokaina, substancja czynna Lidocain-Egis, jest amidowym lekiem miejscowo znieczulającym. Jej mechanizm działania polega na:

Hamowaniu przepływu jonów przez błonę komórki nerwowej, niezbędnego do powstania bodźca
Zmniejszaniu szybkości depolaryzacji i amplitudy potencjału czynnościowego
Stabilizacji błony komórkowej neuronów

Efektem działania lidokainy jest hamowanie przewodnictwa nerwowego, co prowadzi do miejscowego znieczulenia. Lidokaina wpływa kolejno na odczuwanie bólu, ciepła i dotyku.

Po wchłonięciu, lidokaina może wywierać wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (zarówno pobudzenie, jak i zahamowanie) oraz układ sercowo-naczyniowy (zaburzenia przewodnictwa sercowego i rozszerzenie naczyń obwodowych).

Skład preparatu

Lidocain-Egis zawiera:

Substancję czynną: lidokainę (38 g roztworu alkoholowego zawiera 3,80 g lidokainy)
Substancje pomocnicze: glikol propylenowy, etanol 96%

Jedno rozpylenie aerozolu dostarcza 4,8 mg lidokainy.

Znajomość składu preparatu jest istotna ze względu na możliwość wystąpienia reakcji alergicznych na którykolwiek ze składników. Pacjenci z nadwrażliwością na lidokainę lub inne składniki preparatu nie powinni go stosować.

Wskazania

Preparat może być stosowany we wszystkich przypadkach, w których wymagane jest znieczulenie skóry lub błon śluzowych. Stomatologia i chirurgia jamy ustnej. Znieczulenie miejsca wstrzyknięcia przed znieczuleniem miejscowym, otwieranie ropni powierzchownych, usuwanie ruszających się zębów mlecznych, fragmentów kości oraz szycie ran błony śluzowej. Znieczulenie dziąseł przed umocowaniem koron oraz mostów dentystycznych. Preparat można także stosować w przypadku usuwania kamienia nazębnego, ręcznego oraz za pomocą narzędzi, a także wycinania powiększonych brodawek międzyzębowych. Preparat zmniejsza lub hamuje nadmierny odruch gardłowy przy przygotowywaniu wycisków stomatologicznych oraz umieszczaniu błony do zdjęć RTG. Preparat należy stosować wyłącznie z elastycznymi materiałami do wycisków. U dzieci preparat może być stosowany przy wycinaniu wędzidełka oraz otwieraniu torbieli ślinianek. Usuwanie powierzchownych łagodnych nowotworów błon śluzowych. Choroby uszu, nosa i gardła. W leczeniu krwawień z nosa przed zabiegami elektrokauteryzacji (przyżegania prądem elektrycznym), wycięcia przegrody oraz usunięcia polipów nosa, również przed zabiegiem wycięcia migdałków w celu zahamowania odruchu gardłowego oraz znieczulenie uzupełniające przed otwarciem ropnia okołomigdałkowego oraz przed nakłuciem (punkcją) zatoki szczękowej. Znieczulenie przed płukaniem zatok. Zabiegi endoskopowe oraz badania z użyciem narzędzi. Znieczulenie gardła przed wprowadzeniem różnych rurek i zgłębników przez nos lub usta (zgłębnik żołądkowo-dwunastniczy, zgłębnik Sengstakena). Wymiana rurki do tracheotomii. Ginekologia i położnictwo. Znieczulenie krocza oraz wykonywanie i pielęgnacja nacięcia krocza przy porodzie. Usuwanie szwów. Znieczulenie pola operacyjnego w zabiegach chirurgicznych pochwy i szyjki macicy. Preparat może być także stosowany w przypadku nacięcia i leczenia rozdarcia błony dziewiczej oraz ropnia w miejscu szwu. Dermatologia. Znieczulenie skóry i błon śluzowych przed małymi zabiegami chirurgicznymi.

Dawkowanie

Dawkowanie może różnić się w znacznym zakresie w zależności od wskazania do stosowania oraz wielkości znieczulanego obszaru. Jedno rozpylenie aerozolu uwalnianego przez uruchomienie zaworu dozującego zawiera 4,8 mg lidokainy. W celu uniknięcia wysokich stężeń w osoczu krwi, istotne znaczenie ma stosowanie najmniejszej dawki dającej zadowalające działanie lecznicze. Zazwyczaj wystarczają 1-3 rozpylenia, chociaż w położnictwie stosuje się 15-20 i więcej rozpyleń (maks. 40 rozpyleń/70 kg mc.). Wskazówki dotyczące dawkowania przy różnych wskazaniach: stomatologia 1-3 rozpylenia, chirurgia jamy ustnej1-4 rozpylenia, choroby uszu, nosa i gardła 1-4 rozpylenia, endoskopia 2-3 rozpylenia, położnictwo 15-20 rozpyleń, ginekologia 4-5 rozpyleń, dermatologia 1-3 rozpylenia. Preparat może być także stosowany w formie pędzlowania nasączonym wacikiem. Dzieci i młodzież. Na podstawie danych przedstawionych w piśmiennictwie, preparat może być także stosowany w stomatologii i chirurgii jamy ustnej u dzieci, najlepiej w formie pędzlowania, co eliminuje strach wywoływany rozpylaniem preparatu oraz uczucie kłucia odbierane zazwyczaj jako działanie niepożądane. Preparat może być także stosowany w tej formie u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lidokainę, którykolwiek inny składnik aerozolu lub inne preparaty o budowie amidowej. Z powodu ryzyka aspiracji, preparat jest przeciwwskazany do stosowania, gdy jako materiału do wycisku używa się gipsu.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Istotne jest zapobieganie przedostaniu się lidokainy do dróg oddechowych (ryzyko aspiracji). Stosowanie w okolicy gardła wymaga szczególnej ostrożności. Należy zachować ostrożność przy stosowaniu lidokainy na uszkodzone błony śluzowe i/lub obszary zakażone. Wymagane jest zachowanie ostrożności przy stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów z padaczką, a także w przypadkach rzadkoskurczu, zaburzeń przewodnictwa sercowego, niskiego ciśnienia tętniczego, upośledzenia czynności wątroby lub nerek, porfirii oraz ciężkiego wstrząsu, zwłaszcza gdy na podstawie zastosowanej dawki oraz wielkości znieczulanego obszaru można spodziewać się wchłonięcia znacznej ilości lidokainy. Gdy tylko to możliwe, przy stosowaniu produktu należy trzymać butelkę pionowo. Aerozol nie powinien dostać się do oczu. Dzieci i młodzież Przed zastosowaniem produktu w zabiegach chirurgicznych gardła lub jamy nosowo-gardłowej należy brać pod uwagę, że przez hamowanie odruchu gardłowego oraz przedostanie się do krtani i tchawicy lidokaina hamuje także odruch kaszlowy, co może spowodować odoskrzelowe zapalenie płuc. Ma to szczególne znaczenie u dzieci, z powodu częściej występującego odruchu połykania produktu. Z tego powodu, nie zaleca się aerozolu do stosowania w znieczuleniu miejscowym przed zabiegami wycinania migdałków oraz adenoidów u dzieci w wieku poniżej 8 lat. Stosowanie w okolicy policzków zagraża wystąpieniem utrudnienia połykania i w konsekwencji aspirację produktu, zwłaszcza u dzieci. Z powodu drętwienia języka i błony śluzowej policzków istnieje ryzyko ich urazu przez ugryzienie. Lidokaina dobrze się wchłania przez błony śluzowe (zwłaszcza tchawicy), a także przez uszkodzoną skórę. Należy wziąć to pod uwagę, zwłaszcza przy stosowaniu na duże powierzchnie u dzieci. Należy stosować mniejsze dawki produktu w leczeniu pacjentów wyniszczonych, w podeszłym wieku, ciężko chorych oraz dzieci, odpowiednio do ich wieku i ogólnego stanu zdrowia. U dzieci w wieku poniżej 2 lat najlepiej stosować produkt w postaci pędzlowania wacikiem nasączonym roztworem. Zależnie od wielkości dawki leki miejscowo znieczulające mogą wywierać nieznaczny wpływ na funkcje psychiczne, jak również mogą przejściowo zaburzać funkcje motoryczne i koordynację ruchową.

Interakcje

Lidokaina powinna być stosowana z zachowaniem ostrożności u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne grupy IB (np.tokainid) z powodu ryzyka sumowania się działania toksycznego.

Ciąża i laktacja

Dane z badań u ludzi. Nie ma dostępnych danych pochodzących z kontrolowanych badań klinicznych. Pomimo to, lidokaina była stosowana przez długi czas bez żadnego niekorzystnego wpływu na proces rozrodu u ludzi. Przy braku bardziej bezpiecznego sposobu leczenia lidokaina może być także stosowana w ciąży. Lidokaina przenika do mleka kobiecego, jednak przy stosowaniu zwykłych dawek leczniczych, jej ilość leku w mleku jest tak mała, że nie stanowi zagrożenia dla dziecka karmionego piersią.

Działania niepożądane

Gdy preparat jest stosowany zgodnie ze wskazówkami, częstość występowania działania ogólnoustrojowego jest bardzo niewielka, ponieważ ilość substancji czynnej, która mogłaby dostać się do krążenia jest bardzo mała. W razie stosowania dużych dawek, szybkiego wchłaniania się leku oraz nadwrażliwości, idiosynkrazji lub zmniejszonej tolerancji leku przez pacjenta, mogą wystąpić następujące działania niepożądane. Zaburzenia układu immunologicznego: w skrajnie ciężkich przypadkach wstrząs. W razie wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać stosowanie produktu. Zaburzenia psychiczne: (bardzo rzadko) objawy ze strony OUN, pobudzenie, nerwowość. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo rzadko) objawy zahamowania ośrodkowego układu nerwowego. Zawroty głowy, senność, drgawki, utrata przytomności. Zaburzenia serca: osłabienie mięśnia serca, zatrzymanie czynności serca. Zaburzenia naczyniowe niedociśnienie tętnicze. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: skurcz oskrzeli, porażenie czynności oddechowej. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy. Urazy, zatrucie i powikłania zabiegowe. Łagodne uczucie kłucia w momencie rozpylania preparatu. Uczucie to ustępuje, gdy lidokaina zaczyna działać (w ciągu 1 min.). W miejscu zastosowania aerozolu może wystąpić przemijający rumień, obrzęk i zaburzenia czucia.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania mogą wystąpić objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz sercowo-naczyniowego. Należy utrzymywać drożność dróg oddechowych, w razie potrzeby podawać tlen i stosować sztuczne oddychanie. W razie wystąpienia (rzadko) drgawek należy jak najszybciej podać 50-100 mg sukcynylocholiny i/lub 5-15 mg diazepamu. Ponieważ sukcynylocholina może spowodować zatrzymanie oddechu, powinna być podawana wyłącznie przez specjalistów z doświadczeniem w przeprowadzaniu intubacji dotchawiczej oraz postępowaniu z pacjentem z porażeniem czynności oddechowej. Przydatne może być także podanie krótko działającego barbituranu - tiopentalu. W leczeniu objawów sercowo-naczyniowych (rzadkoskurcz, zaburzenia przewodnictwa) wskazane jest podanie atropiny (0,5-1 mg dożylnie) oraz leków pobudzających układ współczulny (sympatykomimetyków). Migotanie komór i zatrzymanie czynności serca wymaga resuscytacji.

Działanie

Mechanizm działania leków miejscowo znieczulających polega na hamowaniu niezbędnego do powstania bodźca przepływu jonów przez błonę komórki nerwowej. Lidokaina hamuje pobudzony przez bodziec przejściowy wzrost przepuszczalności błony komórkowej dla jonów sodowych, a w mniejszym zakresie zmniejsza także przepuszczalność spoczynkową błony dla jonów potasowych i sodowych, przez co stabilizuje błonę komórkową neuronów. Lidokaina zmniejsza szybkość depolaryzacji występującej pod wpływem bodźców fizjologicznych oraz amplitudę potencjału czynnościowego, a to hamuje przewodnictwo nerwowe. Działanie farmakodynamiczne. Substancja czynna, lidokaina, jest amidowym lekiem miejscowo znieczulającym, który stabilizuje błonę komórkową. Leki miejscowo znieczulające hamowanie przewodzenie impulsów nerwowych w zakończeniach nerwów czuciowych skóry i błon śluzowych, tzn. hamują przewodnictwo nerwowe (w neuronach, aksonach i synapsach). Wśród efektów działania na poszczególne elementy zmysłu czucia, leki miejscowo znieczulające najpierw hamują odczuwanie bólu, a następnie ciepła i dotyku. W razie wchłonięcia po stosowaniu miejscowym, lidokaina może wywołać zarówno pobudzenie, jak i zahamowanie ośrodkowego układu nerwowego. Wpływ na układ sercowo-naczyniowy przejawia się zaburzeniami przewodnictwa sercowego i rozszerzeniem naczyń obwodowych.