Levetiracetam Teva - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Levetiracetam Teva jest wskazany w leczeniu padaczki u pacjentów w różnych grupach wiekowych:

• Monoterapia w leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u pacjentów w wieku od 16 lat z nowo rozpoznaną padaczką.
• Terapia wspomagająca:
  • W leczeniu napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u dorosłych, dzieci i niemowląt w wieku od 1 miesiąca z padaczką.
  • W leczeniu napadów mioklonicznych u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z młodzieńczą padaczką miokloniczną.
  • W leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych u dorosłych i młodzieży w wieku od 12 lat z idiopatyczną padaczką uogólnioną.

Levetiracetam Teva wykazuje szerokie spektrum działania przeciwpadaczkowego, obejmując różne typy napadów i grupy wiekowe pacjentów. Jest skuteczny zarówno w monoterapii, jak i leczeniu wspomagającym, co daje lekarzom elastyczność w doborze optymalnego schematu terapeutycznego.

Dawkowanie i sposób podawania

Monoterapia u dorosłych i młodzieży w wieku od 16 lat

Dawkowanie należy dostosowywać indywidualnie w zależności od odpowiedzi klinicznej pacjenta.

Terapia wspomagająca u dorosłych (≥18 lat) i młodzieży (12-17 lat) o masie ciała ≥50 kg

Dawkowanie należy dostosowywać w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leku przez pacjenta.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę dobową należy ustalać indywidualnie w zależności od klirensu kreatyniny (ClCr). Dla dorosłych i młodzieży o masie ciała ≥50 kg, ClCr można obliczyć według wzoru:

ClCr (ml/min) = [140 - wiek (lata)] x masa ciała (kg) / 72 x stężenie kreatyniny w surowicy (mg/dl)

(x 0,85 dla kobiet)

Następnie należy określić ClCr dostosowany do powierzchni ciała (BSA):

ClCr (ml/min/1,73 m²) = ClCr (ml/min) / powierzchnia ciała (m²) x 1,73

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od stopnia zaburzenia czynności nerek.

Levetiracetam Teva w postaci tabletek powlekanych należy przyjmować doustnie, połykając w całości i popijając odpowiednią ilością płynu. Lek można przyjmować z posiłkiem lub bez. Dawka dobowa powinna być podawana w dwóch równo podzielonych dawkach.

Precyzyjne dostosowanie dawkowania do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem jego wieku, masy ciała oraz funkcji nerek, jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnej skuteczności terapeutycznej przy jednoczesnej minimalizacji ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Przeciwwskazania

Stosowanie Levetiracetam Teva jest przeciwwskazane w przypadku:

• Nadwrażliwości na substancję czynną (lewetyracetam)
• Nadwrażliwości na inne związki pochodne pirolidonów
• Nadwrażliwości na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu

Przed rozpoczęciem terapii lekiem Levetiracetam Teva należy dokładnie zebrać wywiad alergologiczny pacjenta, aby wykluczyć potencjalne ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości. W przypadku wątpliwości co do bezpieczeństwa stosowania leku, należy rozważyć alternatywne opcje terapeutyczne.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

W przypadku konieczności zakończenia leczenia lewetyracetamem, zgodnie z aktualną praktyką kliniczną, zaleca się stopniowe odstawianie leku:

• Dorośli i młodzież o masie ciała >50 kg: zmniejszanie dawki o 500 mg 2 razy na dobę co 2 do 4 tygodni
• Niemowlęta >6 miesięcy, dzieci i młodzież o masie ciała ≤50 kg: zmniejszanie dawki o nie więcej niż 10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę co 2 tygodnie

Stopniowe odstawianie leku ma na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia napadów z odbicia lub nasilenia częstości napadów padaczkowych. Należy ściśle monitorować stan kliniczny pacjenta podczas procesu odstawiania leku.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Badania kliniczne wykazały, że lewetyracetam nie wywiera istotnego wpływu na stężenie w surowicy innych stosowanych jednocześnie leków przeciwpadaczkowych (fenytoiny, karbamazepiny, kwasu walproinowego, fenobarbitalu, lamotryginy, gabapentyny i prymidonu). Podobnie, wymienione leki przeciwpadaczkowe nie wpływają znacząco na farmakokinetykę lewetyracetamu.

U dzieci i młodzieży przyjmujących lewetyracetam w dawce do 60 mg/kg masy ciała na dobę nie zaobserwowano klinicznie istotnych interakcji z innymi lekami. Retrospektywna analiza interakcji farmakokinetycznych u dzieci i młodzieży (4-17 lat) z padaczką potwierdziła, że terapia wspomagająca lewetyracetamem nie wpływała na stężenie w stanie stacjonarnym karbamazepiny i walproinianu podawanych jednocześnie.

Zaobserwowano, że leki przeciwpadaczkowe indukujące enzymy mogą zwiększać klirens lewetyracetamu o około 20% u dzieci. W takich przypadkach dostosowanie dawki nie jest jednak wymagane.

Probenecyd, lek hamujący wydzielanie w kanalikach nerkowych, zmniejsza klirens nerkowy głównego metabolitu lewetyracetamu, nie wpływając na klirens samego lewetyracetamu. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu innych leków wydalanych na drodze aktywnego wydzielania kanalikowego.

Lewetyracetam nie wpływa istotnie na farmakokinetykę doustnych środków antykoncepcyjnych (etynyloestradiolu i lewonorgestrelu), digoksyny i warfaryny. Nie zaobserwowano również wpływu na parametry układu endokrynnego (stężenie hormonu luteinizującego i progesteronu) oraz na czas protrombinowy.

Brak danych dotyczących interakcji lewetyracetamu z alkoholem oraz wpływu leków zobojętniających na jego wchłanianie. Pokarm nie zmienia stopnia wchłaniania lewetyracetamu, ale może nieznacznie zmniejszyć szybkość tego procesu.

Znajomość profilu interakcji lewetyracetamu pozwala na bezpieczne stosowanie go w terapii skojarzonej z innymi lekami przeciwpadaczkowymi oraz w przypadku chorób współistniejących wymagających farmakoterapii. Niemniej jednak, zawsze należy zachować czujność i monitorować pacjenta pod kątem potencjalnych, nieoczekiwanych interakcji.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża: Brak wystarczających danych dotyczących stosowania lewetyracetamu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest w pełni poznane. Lewetyracetam nie powinien być stosowany w czasie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Zmiany fizjologiczne zachodzące podczas ciąży mogą wpływać na stężenie lewetyracetamu w osoczu. Obserwowano zmniejszenie stężenia leku, szczególnie wyraźne w III trymestrze (do 60% wartości wyjściowej). Kobiety w ciąży stosujące lewetyracetam wymagają ścisłego monitorowania klinicznego.

Karmienie piersią: Lewetyracetam przenika do mleka kobiecego. Z tego względu karmienie piersią nie jest zalecane. Jeżeli leczenie lewetyracetamem jest konieczne w okresie karmienia piersią, należy rozważyć stosunek korzyści do ryzyka, biorąc pod uwagę znaczenie karmienia piersią.

Płodność: Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność. Brak danych klinicznych dotyczących wpływu leku na płodność u ludzi.

Decyzja o stosowaniu lewetyracetamu u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podejmowana indywidualnie, po dokładnej analizie potencjalnych korzyści i ryzyka. Należy rozważyć alternatywne metody leczenia lub modyfikację dawkowania w celu zminimalizowania ekspozycji płodu lub niemowlęcia na lek.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane związane ze stosowaniem lewetyracetamu obejmują:

• Bardzo często (≥1/10): zapalenie błony śluzowej nosa i gardła, senność, ból głowy
• Często (≥1/100 do <1/10): jadłowstręt, depresja, wrogość/agresywność, lęk, bezsenność, nerwowość/drażliwość, drgawki, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, ospałość, drżenie, kaszel, ból brzucha, biegunka, dyspepsja, wymioty, nudności, wysypka, astenia/zmęczenie

Rzadziej występujące, ale potencjalnie poważne działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: małopłytkowość, leukopenia, pancytopenia, neutropenia
• Zaburzenia psychiczne: próby samobójcze, myśli samobójcze, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia zachowania
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: niewydolność wątroby, zapalenie wątroby
• Zaburzenia skóry: martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevens-Johnsona, rumień wielopostaciowy

Należy zwrócić szczególną uwagę na możliwość wystąpienia reakcji skórnych oraz zaburzeń psychicznych, które mogą wymagać natychmiastowej interwencji medycznej. Pacjenci i ich opiekunowie powinni być poinformowani o konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania lewetyracetamu obserwowano następujące objawy:

• Senność
• Pobudzenie
• Agresywność
• Zmniejszenie stanu świadomości
• Depresja oddechowa
• Śpiączka

Postępowanie w przypadku ostrego przedawkowania:

1. Opróżnienie żołądka przez płukanie lub wywołanie wymiotów
2. Leczenie objawowe
3. W razie potrzeby zastosowanie hemodializy (skuteczność dializy: 60% dla lewetyracetamu, 74% dla głównego metabolitu)

Nie istnieje specyficzne antidotum na lewetyracetam. Kluczowe znaczenie ma szybkie rozpoznanie przedawkowania i wdrożenie odpowiedniego postępowania objawowego. W ciężkich przypadkach może być konieczna intensywna opieka medyczna.

Mechanizm działania

Lewetyracetam jest pochodną pirolidonu, chemicznie niepowiązaną z innymi lekami przeciwpadaczkowymi. Dokładny mechanizm jego działania przeciwdrgawkowego nie jest w pełni poznany, ale wydaje się być odmienny od mechanizmów działania innych dostępnych leków przeciwpadaczkowych.

Badania in vitro i in vivo wykazały, że lewetyracetam:

• Nie zmienia podstawowych właściwości komórki ani prawidłowych procesów neurotransmisji
• Wpływa na stężenie Ca²⁺ w neuronach, częściowo hamując prądy Ca²⁺ typu N i zmniejszając uwalnianie jonów Ca²⁺ z wewnątrzkomórkowych magazynów
• Częściowo znosi hamowanie prądów bramkowanych przez GABA i glicynę, indukowane przez cynk i β-karboliny
• Wiąże się z białkiem pęcherzyków synaptycznych 2A w tkance mózgowej, co może mieć związek z jego działaniem przeciwpadaczkowym

Stopień powinowactwa lewetyracetamu do białka 2A koreluje z mocą jego działania przeciwpadaczkowego w modelach zwierzęcych. Ta interakcja wydaje się być kluczowa dla przeciwdrgawkowego efektu leku.

Unikalny mechanizm działania lewetyracetamu może tłumaczyć jego skuteczność w różnych typach napadów padaczkowych oraz korzystny profil interakcji z innymi lekami przeciwpadaczkowymi. Dalsze badania nad mechanizmem działania leku mogą przyczynić się do lepszego zrozumienia patofizjologii padaczki i rozwoju nowych strategii terapeutycznych.

Skład

Levetiracetam Teva dostępny jest w postaci tabletek powlekanych o różnej zawartości substancji czynnej:

• 250 mg lewetyracetamu
• 500 mg lewetyracetamu
• 750 mg lewetyracetamu
• 1000 mg lewetyracetamu

Różne dawki leku umożliwiają precyzyjne dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem typu napadów, wieku oraz masy ciała. Szeroki zakres dostępnych dawek ułatwia również stopniowe zwiększanie dawki w początkowej fazie leczenia oraz jej ewentualne modyfikacje w trakcie terapii.