Inklisiran (Leqvio) - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Inklisiran jest wskazany do stosowania u osób dorosłych z pierwotną hipercholesterolemią (heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną i hipercholesterolemią wielogenową) lub dyslipidemią mieszaną, jako uzupełnienie diety:

• W skojarzeniu ze statyną lub statyną wraz z innymi lekami hipolipemizującymi u pacjentów, u których nie można osiągnąć docelowego stężenia LDL-C przy maksymalnej tolerowanej dawce statyny
• W monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami hipolipemizującymi u pacjentów nietolerujących statyn lub z przeciwwskazaniami do ich stosowania

Inklisiran stanowi nową opcję terapeutyczną dla pacjentów, u których konwencjonalne leczenie hipolipemizujące jest nieskuteczne lub źle tolerowane. Jego mechanizm działania oparty na interferencji RNA pozwala na długotrwałe obniżenie stężenia LDL-C przy rzadkim schemacie dawkowania.

Dawkowanie i sposób podawania

Inklisiran podaje się we wstrzyknięciu podskórnym w brzuch, górną część ramienia lub udo. Każdą dawkę 284 mg podaje się przy użyciu jednorazowej ampułko-strzykawki. Lek powinien być podawany przez wykwalifikowany personel medyczny.

Postępowanie w przypadku pominięcia dawki:

• Jeśli opóźnienie <3 miesiące: podać lek i kontynuować według pierwotnego schematu
• Jeśli opóźnienie >3 miesiące: rozpocząć nowy schemat dawkowania (dawka początkowa, po 3 miesiącach, następnie co 6 miesięcy)

Przy zmianie leczenia z przeciwciał monoklonalnych anty-PCSK9 na inklisiran, zaleca się podanie inklisiranu w ciągu 2 tygodni od ostatniej dawki przeciwciała monoklonalnego.

Szczególne grupy pacjentów:

• Osoby w podeszłym wieku (≥65 lat): bez konieczności dostosowania dawki
• Zaburzenia czynności wątroby: bez dostosowania dawki w łagodnych i umiarkowanych zaburzeniach; ostrożnie w ciężkich zaburzeniach
• Zaburzenia czynności nerek: bez dostosowania dawki; ostrożnie w ciężkich zaburzeniach
• Dzieci i młodzież <18 lat: bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały ustalone

Schemat dawkowania inklisiranu umożliwia długotrwałe utrzymanie obniżonego stężenia LDL-C przy stosunkowo rzadkich wizytach kontrolnych, co może poprawić przestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjentów.

Przeciwwskazania

Jedynym przeciwwskazaniem do stosowania inklisiranu jest nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Przed rozpoczęciem leczenia należy zebrać dokładny wywiad alergologiczny.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

• Hemodializa: nie należy jej wykonywać przez co najmniej 72 godziny po podaniu inklisiranu
• Zawartość sodu: lek zawiera <1 mmol (23 mg) sodu na dawkę - uznawany za "wolny od sodu"
• Wpływ na prowadzenie pojazdów: brak lub nieistotny wpływ

Inklisiran charakteryzuje się korzystnym profilem bezpieczeństwa, jednak ze względu na ograniczone doświadczenie kliniczne, należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i nerek.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Inklisiran ma niski potencjał interakcji lekowych ze względu na swój mechanizm działania i metabolizm. Nie jest substratem dla enzymów cytochromu P450 ani transporterów leków. Nie jest również inhibitorem ani induktorem tych enzymów i transporterów.

Dostępne dane wskazują na brak klinicznie istotnych interakcji z atorwastatyną, rozuwastatyną i innymi statynami. Pozwala to na bezpieczne stosowanie inklisiranu w skojarzeniu z tymi lekami hipolipemizującymi.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

• Ciąża: brak wystarczających danych; zaleca się unikanie stosowania
• Karmienie piersią: brak danych o przenikaniu do mleka; należy rozważyć stosunek korzyści do ryzyka
• Płodność: brak danych u ludzi; badania na zwierzętach nie wykazały wpływu

Ze względu na ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania inklisiranu w okresie ciąży i karmienia piersią, decyzja o jego użyciu powinna być podejmowana indywidualnie, po starannym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym związanym ze stosowaniem inklisiranu są reakcje w miejscu wstrzyknięcia (8,2% pacjentów). Obejmują one:

• Reakcję w miejscu wstrzyknięcia (3,1%)
• Ból w miejscu wstrzyknięcia (2,2%)
• Rumień w miejscu wstrzyknięcia (1,6%)
• Wysypkę w miejscu wstrzyknięcia (0,7%)

Reakcje te mają zwykle charakter łagodny do umiarkowanego, są przemijające i ustępują bez następstw. Rzadko prowadzą do przerwania leczenia (0,2% pacjentów).

Obserwowano również częstsze, ale klinicznie nieistotne, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych (AlAT i AspAT) w zakresie 1-3x GGN u pacjentów leczonych inklisiranem w porównaniu do placebo.

U 4,9% pacjentów stwierdzono obecność przeciwciał przeciwlekowych podczas 18-miesięcznego okresu leczenia, jednak nie miało to wpływu na skuteczność i bezpieczeństwo terapii.

Profil bezpieczeństwa inklisiranu jest korzystny, a większość działań niepożądanych ma charakter miejscowy i przemijający. Długoterminowe bezpieczeństwo wymaga dalszej obserwacji w praktyce klinicznej.

Przedawkowanie

Nie zaobserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych po podaniu dawek do 3 razy większych niż terapeutyczna. W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. Brak specyficznego antidotum.

Właściwości farmakodynamiczne i mechanizm działania

Inklisiran jest dwuniciowym, małym interferującym RNA (siRNA) skoniugowanym z N-acetylogalaktozaminą, co ułatwia jego wychwyt przez hepatocyty. Mechanizm działania opiera się na interferencji RNA, prowadzącej do katalitycznego rozkładu mRNA konwertazy proproteinowej subtylizyny/keksyny typu 9 (PCSK9).

Efektem działania inklisiranu jest:

• Zwiększenie recyklingu i ekspresji receptorów LDL na powierzchni hepatocytów
• Nasilenie wychwytu LDL-C przez wątrobę
• Zmniejszenie stężenia LDL-C w krążeniu

Unikalny mechanizm działania inklisiranu pozwala na długotrwałe obniżenie stężenia LDL-C przy rzadkim schemacie dawkowania, co stanowi istotną zaletę w porównaniu do konwencjonalnych terapii hipolipemizujących.

Skład

Jedna ampułko-strzykawka zawiera inklisiran sodu w ilości odpowiadającej 284 mg inklisiranu w 1,5 ml roztworu. Lek nie zawiera konserwantów.

Inklisiran stanowi innowacyjną opcję terapeutyczną w leczeniu hipercholesterolemii, szczególnie u pacjentów nieosiągających celów terapeutycznych przy standardowym leczeniu lub nietolerujących statyn. Jego unikalna formuła i schemat dawkowania mogą przyczynić się do poprawy przestrzegania zaleceń terapeutycznych i skuteczności leczenia hipolipemizującego.