Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Lactulosum Amara

syrop
1 but. 200 ml
Doustnie
OTC
100%
6,10
Lactulosum Amara
syrop
1 but. 150 ml
Doustnie
OTC
100%
5,21

Lactulosum Amara - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Lactulosum Amara jest wskazany w leczeniu przewlekłych zaparć oraz encefalopatii w przebiegu niewydolności wątroby u pacjentów dorosłych (stany przedśpiączkowe i śpiączka wątrobowa).

Zastosowanie laktulozy w leczeniu zaparć wynika z jej zdolności do przywracania prawidłowej perystaltyki jelita grubego. W przypadku encefalopatii wątrobowej, lek działa poprzez modyfikację mikroflory jelitowej i stabilizację amoniaku.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Lactulosum Amara należy dostosować indywidualnie do potrzeb pacjenta. Poniżej przedstawiono orientacyjne schematy dawkowania:

Wskazanie Grupa wiekowa Dawka początkowa Dawka podtrzymująca
Zaparcia Dorośli 15-45 ml 15-30 ml
Dzieci (7-14 lat) 15 ml 15 ml
Dzieci (1-6 lat) 5-10 ml 5-10 ml
Niemowlęta (<1 roku) do 5 ml do 5 ml
Encefalopatia wątrobowa (dorośli) Dorośli 3-4x/dobę po 30-45 ml Indywidualnie

Dawkowanie w encefalopatii wątrobowej należy dostosować tak, aby pacjent oddawał 2-3 luźne stolce dziennie, a pH stolca utrzymywało się w granicach 5,0-5,5.

Lek najlepiej przyjmować jednorazowo podczas śniadania. Efekt kliniczny może pojawić się po kilku dniach stosowania, co wynika z mechanizmu działania laktulozy.

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania Lactulosum Amara u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia w leczeniu encefalopatii wątrobowej nie zostały ustalone ze względu na brak dostępnych danych.

Przeciwwskazania

Stosowanie Lactulosum Amara jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na laktulozę lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu
  • Niedrożność przewodu pokarmowego lub ryzyko perforacji przewodu pokarmowego
  • Galaktozemia (zwiększone stężenie galaktozy we krwi)
  • Nietolerancja laktozy

Należy zachować szczególną ostrożność przy kwalifikacji pacjentów do leczenia Lactulosum Amara, uwzględniając powyższe przeciwwskazania, aby uniknąć potencjalnych powikłań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Lactulosum Amara należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

  • Konsultacja lekarska jest zalecana w przypadku:
    • Występowania objawów brzusznych z towarzyszącym bólem o nieustalonej przyczynie przed rozpoczęciem leczenia
    • Braku zadowalającego efektu terapeutycznego po kilku dniach stosowania laktulozy
  • Przewlekłe stosowanie niewłaściwie dobranych dawek może prowadzić do biegunki i zaburzeń równowagi elektrolitowej
  • Podczas długotrwałego stosowania dużych dawek laktulozy w encefalopatii wątrobowej należy monitorować stężenie sodu i potasu w surowicy krwi

Lactulosum Amara nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Warto zapamiętać
  • Lactulosum Amara jest skuteczny w leczeniu przewlekłych zaparć oraz encefalopatii wątrobowej u dorosłych.
  • Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, a efekt kliniczny może pojawić się po kilku dniach stosowania.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Lactulosum Amara może wchodzić w interakcje z następującymi lekami:

  • Leki zobojętniające kwas solny - mogą hamować obniżanie pH treści jelitowej przez laktulozę
  • Doustne leki przeciwzakrzepowe (np. acenokumarol, fenprokumon) - laktuloza może nasilać ich działanie
  • Droperidol - zwiększone ryzyko hipokaliemii, hipomagnezemii oraz działania kardiotoksycznego (wydłużenie odcinka QT, arytmia komorowa typu torsade de pointes, zatrzymanie akcji serca)
  • Korzeń lukrecji - zwiększone ryzyko hipokaliemii

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Lactulosum Amara z wymienionymi lekami i monitorować pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.

Wpływ na ciążę i laktację

Ze względu na niewielką ogólnoustrojową ekspozycję na laktulozę, Lactulosum Amara może być stosowany w zalecanych dawkach zarówno w czasie ciąży, jak i podczas karmienia piersią. Nie przewiduje się negatywnego wpływu na płód, noworodka lub niemowlę karmione piersią.

Nie oczekuje się również wpływu na płodność ze względu na minimalną ekspozycję ogólnoustrojową.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Lactulosum Amara mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  • Bardzo często: biegunka
  • Często: wzdęcia, bóle brzucha, nudności, wymioty
  • Niezbyt często: zaburzenia równowagi elektrolitowej w wyniku biegunki

W pierwszych dniach leczenia mogą pojawić się wzdęcia, które zwykle ustępują po kilku dniach. W przypadku zastosowania dawek większych niż zalecane mogą wystąpić ból brzucha i biegunka - w takiej sytuacji należy zmniejszyć dawkę.

Profil bezpieczeństwa u dzieci jest spodziewany taki sam jak u dorosłych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Lactulosum Amara mogą wystąpić:

  • Biegunka
  • Bóle brzucha
  • Znaczna utrata płynów
  • Zmniejszenie stężenia potasu we krwi
  • Zwiększenie stężenia sodu we krwi

W razie przedawkowania należy przerwać podawanie leku i rozważyć wyrównanie zaburzeń równowagi elektrolitowej, szczególnie w przypadku nasilonej biegunki lub wymiotów.

Mechanizm działania

Laktuloza, substancja czynna Lactulosum Amara, działa poprzez:

  • Rozkład w okrężnicy przez bakterie jelita grubego do kwasów organicznych o niskiej masie cząsteczkowej
  • Obniżenie pH w świetle okrężnicy
  • Wzrost objętości treści okrężnicy na skutek działania osmotycznego
  • Stymulację perystaltyki okrężnicy
  • Przywrócenie prawidłowej konsystencji stolca

W encefalopatii wątrobowej działanie laktulozy obejmuje:

  • Zahamowanie wzrostu bakterii proteolitycznych
  • Zwiększenie liczby bakterii acidofilnych
  • Stabilizację amoniaku w postaci jonowej
  • Stymulację bakterii do wykorzystywania amoniaku do syntezy białek bakteryjnych

Należy pamiętać, że sama hiperamonemia nie wyjaśnia w pełni neuropsychicznych objawów encefalopatii wątrobowej, ale amoniak może stanowić związek modelowy dla innych substancji zawierających azot.

Skład

1 ml syropu Lactulosum Amara zawiera 500 mg laktulozy ciekłej.

Lactulosum Amara jest skutecznym lekiem w leczeniu przewlekłych zaparć oraz encefalopatii wątrobowej. Jego stosowanie wymaga indywidualnego dostosowania dawki oraz monitorowania pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych i interakcji z innymi lekami.



Wskazania

Wskazania do stosowania: przewlekłe zaparcia, encefalopatia w przebiegu niewydolności wątroby u dorosłych (stany przedśpiączkowe i śpiączka wątrobowa).

Dawki dobowe należy dostosowywać indywidualnie. Poniższe informacje mają charakter orientacyjny. Zaparcie: dorośli: dawka początkowa 15-45 ml, dawka podtrzymująca 15-30 ml. Dzieci (7-14 lat): dawka początkowa15 ml, dawka podtrzymująca. Dzieci (1-6 lat): dawka początkowa 5-10 ml, dawka podtrzymująca 5-10 ml. Niemowlęta (poniżej 1 roku): dawka początkowa do 5 ml, dawka podtrzymująca do 5 ml. Z reguły dawki można zmniejszyć po kilku dniach, dostosowując je do potrzeb pacjenta. Najkorzystniej jest przyjmować zaleconą dawkę leku jednorazowo w trakcie śniadania. Pierwsze efekty kliniczne mogą się pojawić dopiero po kilku dniach. Jest to związane z mechanizmem działania laktulozy. Można rozważyć zastosowanie większych dawek lub zwiększenie częstości podawania, jeżeli nie uzyska się pozytywnej odpowiedzi po pierwszych 2 dniach. Śpiączka wątrobowa i stan przedśpiączkowy - tylko u osób dorosłych. Dawka początkowa: 3-4x/dobę po 30-45 ml. Dawka podtrzymująca: należy ją ustalić w taki sposób, aby pacjent oddawał luźny stolec 2-3x/dobę. Odczyn stolca powinien być w granicach pH 5,0-5,5. Bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci (do 18 lat) ze śpiączką wątrobową nie zostały ustalone. Brak dostępnych danych.

Nadwrażliwość na laktulozę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Niedrożność przewodu pokarmowego lub ryzyko perforacji przewodu pokarmowego. Zwiększenie stężenia galaktozy we krwi (galaktozemia). Nietolerancja laktozy.

Zaleca się konsultację lekarską w przypadku: występowania przed rozpoczęciem leczenia objawów brzusznych z towarzyszącym bólem o nieustalonej przyczynie. Niezadowalającego efektu terapeutycznego po kilku dniach stosowania laktulozy. Przewlekłe stosowanie źle dobranych dawek i niewłaściwe stosowanie może prowadzić do biegunki i zaburzeń równowagi elektrolitowej. Podczas długotrwałego stosowania dużych dawek laktulozy w encefalopatii wątrobowej należy kontrolować stężenie sodu i potasu w surowicy. Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Ponieważ laktuloza obniża pH w okrężnicy, leki których uwalnianie zależne jest od pH mogą ulegać inaktywacji. Jednoczesne stosowanie laktulozy z: lekami zobojętniającymi kwas solny może hamować obniżanie przez laktulozę pH treści jelitowej, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (np. acenokumarolem, fenprokumonem) nasila działanie tych leków, droperidolem-zwiększa ryzyko wywołania przez laktulozę hipokaliemii i hipomagnezemii oraz nasila ryzyko działania kardiotoksycznego (wydłużenie odcinka QT, arytmia komorowa typu torsade de pointes i zatrzymanie akcji serca), korzeniem lukrecji-zwiększa ryzyko hipokaliemii.

Nie przewiduje się wpływu na ciążę, ponieważ ogólnoustrojowa ekspozycja na laktulozę jest niewielka. Lek w zalecanych dawkach może być stosowany w czasie ciąży. Nie przewiduje się wpływu na noworodka (niemowlę) podczas karmienia piersią, ze względu na niewielką ogólnoustrojową ekspozycję kobiety karmiącej na laktulozę. Lek w zalecanych dawkach może być stosowany podczas karmienia piersią. Nie przewiduje się wpływu na płodność, ze względu na niewielką ekspozycję ogólnoustrojową.

W ciągu pierwszych kilku dni leczenia mogą pojawić się wzdęcia. Z reguły ustępują po kilku dniach. W przypadku zastosowania dawek większych niż zalecane mogą wystąpić: ból brzucha i biegunka. W takim przypadku dawkę należy zmniejszyć. W przypadku stosowania dużych dawek przez dłuższy okres czasu (zwykle tylko w leczeniu encefalopatii wątrobowej) u pacjenta mogą wystąpić zaburzenia równowagi elektrolitowej z powodu biegunki. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) biegunka; (często) wzdęcia, bóle brzucha, nudności i wymioty. Badania diagnostyczne: (niezbyt często) zaburzenia równowagi elektrolitowej w wyniku biegunki. Spodziewany jest taki sam profil bezpieczeństwa u dzieci jak i u dorosłych.

Po przedawkowaniu obserwuje się biegunkę, bóle brzucha, znaczną utratę płynów, zmniejszenie stężenia potasu i zwiększenie stężenia sodu we krwi. W przypadku przedawkowania należy przerwać podawanie leku. Zwiększona utrata płynów z powodu biegunki lub wymiotów może wymagać wyrównania zaburzeń równowagi elektrolitowej.

W okrężnicy laktuloza ulega rozkładowi przez bakterie jelita grubego do kwasów organicznych o niskiej masie cząsteczkowej. Kwasy te powodują obniżenie pH w świetle okrężnicy, a poprzez działanie osmotyczne - wzrost objętości treści okrężnicy. Działania te stymulują perystaltykę okrężnicy i prowadzą do przywrócenia prawidłowej konsystencji stolca. Dochodzi do ustąpienia zaparcia i przywrócenia fizjologicznego rytmu perystaltyki jelita grubego. U osób z encefalopatią wątrobową działanie leku przypisywano zahamowaniu wzrostu populacji bakterii proteolitycznych w wyniku zwiększenia liczby bakterii acidofilnych (np. pałeczek kwasu mlekowego), stabilizacji amoniaku w postaci jonowej w wyniku zakwaszenia treści okrężnicy, przeczyszczeniu w wyniku niskiego pH w okrężnicy oraz efektowi osmotycznemu, jak również zmianom metabolizmu azotu bakteryjnego w wyniku stymulacji bakterii do wykorzystywania amoniaku do syntezy białek bakteryjnych. W tym kontekście należy jednak pamiętać o tym, że sama hiperamonemia nie wyjaśnia neuropsychicznych objawów encefalopatii wątrobowej. Amoniak może jednak stanowić związek modelowy dla innych substancji zawierających azot.

1 ml syropu zawiera 500 mg laktulozy ciekłej.