Kalium chloratum 15% Kabi - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Kalium chloratum 15% Kabi jest wskazany w leczeniu niedoboru potasu u pacjentów, u których metody dietetyczne lub leczenie doustne są niewystarczające lub niemożliwe do zastosowania. Produkt leczniczy stosuje się w sytuacjach, gdy konieczne jest szybkie uzupełnienie niedoboru potasu drogą dożylną.

Niedobór potasu może wystąpić w przebiegu różnych stanów klinicznych, takich jak: biegunka, wymioty, nadmierne pocenie się, stosowanie niektórych leków (np. diuretyków pętlowych), zaburzenia wchłaniania czy niedożywienie. Wyrównanie hipokaliemii jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego, nerwowo-mięśniowego oraz utrzymania homeostazy organizmu.

Dawkowanie i sposób podawania

Dorośli

Dawkowanie Kalium chloratum 15% Kabi należy dostosować indywidualnie do potrzeb pacjenta, biorąc pod uwagę aktualne stężenie elektrolitów w surowicy oraz gospodarkę kwasowo-zasadową. Standardowa dawka dobowa wynosi od 0,8 do 2 mmol potasu na kg masy ciała.

Uwaga: Produkt leczniczy należy zawsze rozcieńczyć przed podaniem do maksymalnego stężenia 3 g/l chlorku potasu (lub 40 mmol/l potasu).

Tabela 1. Zalecane dawkowanie Kalium chloratum 15% Kabi u dorosłych pacjentów

W przypadku ciężkiej hipokaliemii lub kwasicy ketonowej w przebiegu cukrzycy może być konieczne zastosowanie wyższych stężeń. W takiej sytuacji należy podawać infuzję do dużej żyły oraz monitorować zapis EKG pacjenta.

Niedobór potasu można obliczyć za pomocą następującego wzoru:

Niedobór potasu (mmol) = masa ciała (kg) x 0,2 x 2 x (4,5 mmol/l - aktualne stężenie potasu w surowicy)

Dzieci i młodzież

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania chlorku potasu u dzieci i młodzieży nie zostały w pełni ustalone. Należy zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu produktu w tej grupie wiekowej.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę należy zmniejszyć ze względu na ryzyko rozwoju hiperkaliemii. Konieczne jest ścisłe monitorowanie stężenia potasu w surowicy.

Sposób podawania

Kalium chloratum 15% Kabi podaje się wyłącznie dożylnie po odpowiednim rozcieńczeniu. Zaleca się podawanie za pomocą pompy infuzyjnej, szczególnie w przypadku roztworów o wyższym stężeniu. Infuzję należy podawać powoli, zazwyczaj z szybkością 10 mmol/h, nie przekraczając 20 mmol/h.

Ważne: Bezpośrednie wstrzyknięcie stężonych roztworów chlorku potasu bez odpowiedniego rozcieńczenia może spowodować natychmiastową śmierć pacjenta.

Przeciwwskazania

Stosowanie Kalium chloratum 15% Kabi jest przeciwwskazane w przypadku hiperkaliemii. Przed rozpoczęciem leczenia należy zawsze ocenić stężenie potasu w surowicy pacjenta.

Hiperkaliemia może prowadzić do poważnych zaburzeń rytmu serca, w tym do zatrzymania akcji serca. Dlatego też kluczowe jest wykluczenie tego stanu przed rozpoczęciem suplementacji potasu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie Kalium chloratum 15% Kabi wymaga zachowania szczególnej ostrożności oraz ścisłego monitorowania pacjenta. Należy zwrócić uwagę na następujące aspekty:

• Konieczność powolnego podawania leku (zazwyczaj 10 mmol/h, nie więcej niż 20 mmol/h)
• Monitorowanie diurezy pacjenta
• Zachowanie ostrożności u pacjentów z:
  • niewyrównaną niewydolnością serca
  • leczonych glikozydami naparstnicy
  • ciężkim lub całkowitym blokiem przewodnictwa przedsionkowo-komorowego serca
• Regularne monitorowanie stężenia elektrolitów w surowicy i gospodarki kwasowo-zasadowej
• Dostępność urządzeń do wykonania EKG i częste monitorowanie zapisu
• Szczególna ostrożność u pacjentów z chorobami predysponującymi do hiperkaliemii, takimi jak:
  • niewydolność nadnerczy (choroba Addisona)
  • osłabiona czynność nerek
  • pooperacyjny skąpomocz
  • wstrząs z reakcjami hemolitycznymi i/lub odwodnieniem
  • kwasica metaboliczna
  • hiperkaliemiczne porażenie okresowe
  • niedokrwistość sierpowatokrwinkowa
• Unikanie podawania roztworów glukozy na początku terapii zastępczej potasem
• Ostrożność podczas dożylnego podawania ze względu na ryzyko martwiczego uszkodzenia tkanek w przypadku wynaczynienia

Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów w podeszłym wieku oraz osoby z chorobami serca, ciężkim odwodnieniem, kurczem mięśni wywołanym odwodnieniem i utratą soli pod wpływem gorąca, a także pacjentów z rozległym uszkodzeniem tkanek (np. w przypadku ciężkich oparzeń).

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Stosowanie Kalium chloratum 15% Kabi może wchodzić w interakcje z wieloma lekami. Poniżej przedstawiono najważniejsze z nich:

Skojarzenia niezalecane (z wyjątkiem przypadków ciężkiej hipokaliemii):

• Leki moczopędne oszczędzające potas (np. amiloryd, spironolakton, triamteren, kanrenonian potasu, eplerenon)
• Inhibitory ACE
• Antagoniści receptora angiotensyny II
• NLPZ
• Cyklosporyna
• Takrolimus
• Suksametonium
• Leki krwiopochodne
• Penicylina potasowa

Powyższe leki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zagrażającej życiu hiperkaliemii, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Skojarzenia możliwe z zachowaniem szczególnych środków ostrożności:

• Chinidyna (możliwe nasilenie działania przeciwarytmicznego)
• Tiazydy, adrenokortykosteroidy, glikokortykosteroidy, mineralokortykosteroidy (możliwe zmniejszenie działania uzupełniającego potasu)
• Digoksyna (hiperkaliemia może być niebezpieczna u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy)
• Żywice wymienne (możliwe zmniejszenie stężenia potasu w surowicy)

W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania Kalium chloratum 15% Kabi z wymienionymi lekami, należy ściśle monitorować stężenie potasu w surowicy oraz stan kliniczny pacjenta.

Ciąża i laktacja

Brak lub istnieje ograniczona liczba badań dotyczących stosowania chlorku potasu u kobiet w ciąży. Można rozważyć stosowanie produktu leczniczego w okresie ciąży, jeśli jest to klinicznie uzasadnione.

Chlorek potasu przenika do mleka kobiecego w ilości, która może wpływać na organizm noworodków/niemowląt karmionych piersią. Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub przerwaniu (wstrzymaniu) stosowania chlorku potasu po ocenie korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla kobiety.

Działania niepożądane

Stosowanie Kalium chloratum 15% Kabi może wiązać się z wystąpieniem następujących działań niepożądanych:

• Zaburzenia metabolizmu i odżywania: hiperkaliemia, kwasica, hiperchloremia
• Zaburzenia układu nerwowego: zaburzenia nerwowo-mięśniowe
• Zaburzenia serca: arytmie, bradykardia, zatrzymanie akcji serca
• Zaburzenia naczyniowe: zakrzepica żylna
• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: ból w miejscu podania, martwica w przypadku wynaczynienia, zapalenie żyły w przypadku miejscowego, zbyt wysokiego stężenia roztworu

Szczególną uwagę należy zwrócić na ryzyko rozwoju hiperkaliemii, która może prowadzić do poważnych zaburzeń rytmu serca, w tym zatrzymania akcji serca.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Kalium chloratum 15% Kabi prowadzi do hiperkaliemii, która może manifestować się następującymi objawami:

• Nieprawidłowości w zapisie EKG
• Bradykardia
• Migotanie komór i inne arytmie
• Zatrzymanie akcji serca
• Splątanie
• Zmęczenie
• Biegunka
• Dysfagia
• Parestezje kończyn
• Trudności w oddychaniu
• Porażenie mięśni szkieletowych

W przypadku wystąpienia objawów przedawkowania należy natychmiast przerwać leczenie i wdrożyć odpowiednie postępowanie:

• Unikanie pożywienia zawierającego potas
• Odstawienie leków moczopędnych oszczędzających potas
• W przypadku ciężkiej hiperkaliemii (K+ >8 mmol/l):
  • Podanie dożylne roztworu dekstrozy (10-20%) z insuliną
  • Podanie dożylne dwuwęglanu sodu w celu wyrównania kwasicy
  • Monitorowanie zapisu EKG
  • W przypadku zaniku odcinka P - podanie 10% roztworu glukonianu wapnia
• Zastosowanie doustnie sulfonowanego polistyrenu sodu
• W ciężkich przypadkach - rozważenie hemodializy lub dializy otrzewnowej

Właściwości farmakologiczne

Potas jest głównym kationem płynu wewnątrzkomórkowego i odgrywa kluczową rolę w wielu procesach fizjologicznych:

• Utrzymanie potencjału błon komórkowych
• Przewodnictwo nerwowe
• Kurczliwość mięśni (w tym mięśnia sercowego)
• Metabolizm węglowodanów (magazynowanie glikogenu)
• Synteza białek

Prawidłowe stężenie potasu w osoczu wynosi 3,5-5,5 mmol/l, podczas gdy stężenie wewnątrzkomórkowe osiąga wartość około 150 mmol/l. Utrzymanie tego gradientu stężeń jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Skład produktu

1 ml roztworu Kalium chloratum 15% Kabi zawiera 150 mg chlorku potasu (15% w/v), co odpowiada 2 mmol jonów potasu.

Produkt nie zawiera substancji pomocniczych.