Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA

Sodium chloride

inf. [konc.]
100 mg/ml
10 amp. 10 ml
Iniekcje
Rx
100%
29,70
Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA
inf. [konc.]
100 mg/ml
5 amp. 10 ml (20 zest.)
Iniekcje
Rx
100%
89,10

Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA - Szczegółowa charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA jest wskazany w następujących przypadkach:

  • Hiponatremia
  • Przewodnienie hipotoniczne (zatrucie wodne)
  • Wspomagająco w alkalozie metabolicznej

Preparat ten jest hipertonicznym roztworem chlorku sodu, stosowanym w zaburzeniach gospodarki wodno-elektrolitowej. Jony sodowe i chlorkowe są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, a ich niedobór często występuje w odwodnieniu hipoosmotycznym, po nadmiernej utracie z płynami ustrojowymi.

Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA stosuje się zwykle jako dodatek do innych płynów infuzyjnych zgodnych farmakochemicznie, w celu zwiększenia ilości podawanych jonów bez nadmiernego obciążenia płynami. Należy pamiętać, że jako roztwór hipertoniczny nie powinien być stosowany bez rozcieńczenia.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA powinno być indywidualne, dostosowane do obrazu klinicznego pacjenta i wyników oznaczeń parametrów gospodarki wodno-elektrolitowej. Preparat podaje się w dożylnym wlewie kroplowym po uprzednim rozcieńczeniu lub jako dodatek do roztworów infuzyjnych.

Hiponatremia

W każdym przypadku hiponatremii należy ustalić jej przyczynę i dążyć do jej eliminacji. Sposób leczenia zależy od czasu trwania i nasilenia hiponatremii:

Rodzaj hiponatremii Zalecane postępowanie
Ostra hiponatremia objawowa (< 24h) Podwyższyć stężenie Na+ w surowicy do 120-125 mmol/l w ciągu 24h lub krócej
Objawowa hiponatremia przewlekła lub o nieznanym czasie trwania Podwyższać stężenie Na+ w surowicy z szybkością 0,5 mmol/l/h do osiągnięcia stężenia 120-125 mmol/l

Uwaga: Wzrost stężenia Na+ w surowicy w ciągu 24h nie powinien przekroczyć 12 mmol/l.

Takie postępowanie pozwala uniknąć powikłań ze strony ośrodkowego układu nerwowego lub obrzęku płuc.

Zatrucie wodne

W przypadku zatrucia wodnego najczęściej podaje się 3% lub 5% roztwór chlorku sodu. Należy przestrzegać następujących zasad:

  • Nie podawać więcej niż 100 ml/h
  • W 1 ml 3% roztworu NaCl znajduje się 0,51 mmol Na+
  • W 1 ml 5% roztworu NaCl znajduje się 0,86 mmol Na+

Precyzyjne dawkowanie i monitorowanie stężenia elektrolitów jest kluczowe dla bezpiecznego i skutecznego leczenia zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej.

Przeciwwskazania

Stosowanie Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Hipernatremia
  • Hiperchloremia
  • Kwasica metaboliczna
  • Obrzęki

Należy dokładnie ocenić stan pacjenta przed zastosowaniem preparatu, aby uniknąć potencjalnych powikłań związanych z jego niewłaściwym użyciem.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas leczenia Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA należy zachować szczególną ostrożność i przestrzegać następujących zaleceń:

  • Regularnie oznaczać stężenie sodu, potasu i chlorków w surowicy
  • Kontrolować bilans wodny pacjenta
  • Zachować ostrożność u pacjentów z:
    • Niewyrównaną niewydolnością serca
    • Marskością wątroby
    • Stanem przedrzucawkowym
    • Obrzękiem obwodowym i płucnym
    • Zaburzeniami czynności nerek
  • Szczególną uwagę zwrócić na pacjentów bardzo młodych i w podeszłym wieku

Warto pamiętać o zjawisku hiponatremii rzekomej (pseudohyponatraemia), która może wystąpić w przypadku bardzo wysokiego stężenia związków wielkocząsteczkowych w osoczu, np. w hiperlipidemii, hiperproteinemii czy u pacjentów z cukrzycą. W takich przypadkach standardowe metody laboratoryjne mogą dawać fałszywie niskie wyniki stężenia sodu w osoczu.

Warto zapamiętać
  • Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA nie powinien być stosowany bez rozcieńczenia ze względu na jego hipertoniczny charakter.
  • Wzrost stężenia Na+ w surowicy w ciągu 24h nie powinien przekroczyć 12 mmol/l, aby uniknąć powikłań neurologicznych.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie należy stosować Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA jednocześnie z innymi lekami zatrzymującymi sód w organizmie ze względu na ryzyko wystąpienia hipernatremii. Konieczne jest zachowanie ostrożności i monitorowanie stężenia elektrolitów przy łącznym stosowaniu z innymi preparatami wpływającymi na gospodarkę wodno-elektrolitową.

Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią

Nie istnieją przeciwwskazania do stosowania rozcieńczonego roztworu chlorku sodu w czasie ciąży i okresie karmienia piersią. Jednakże, ze względu na potencjalnie szkodliwy wpływ roztworu hipertonicznego na płód, podawanie preparatu w czasie ciąży powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza.

Działania niepożądane

Działania niepożądane Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA mogą wystąpić w przypadku nieprawidłowej oceny bilansu wodno-elektrolitowego. Najczęściej obserwowane działania niepożądane to:

  • Hipernatremia
  • Hiperchloremia
  • Miejscowe odczyny ze strony naczyń (ból i zaczerwienienie) - zwłaszcza gdy roztwór jest podawany zbyt szybko lub jest niewystarczająco rozcieńczony

Właściwe monitorowanie stanu pacjenta i odpowiednie dostosowanie dawkowania pozwala zminimalizować ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Najczęstsze objawy przedawkowania to:

  • Hipernatremia
  • Hiperchloremia
  • Przesunięcie osmotyczne płynów wewnątrzkomórkowych
  • Odwodnienie narządów wewnętrznych (np. mózgu - ryzyko zakrzepicy i krwotoku)

Inne możliwe objawy przedawkowania obejmują: nudności, wymioty, biegunkę, kurcze w jamie brzusznej, wzmożone pragnienie, zmniejszenie wydzielania śliny i łez, pocenie się, gorączkę, tachykardię, niewydolność nerek, obrzęk obwodowy i płucny, zatrzymanie oddechu, bóle głowy, zawroty głowy, uczucie niepokoju, drażliwość, osłabienie, drżenie i sztywność mięśni, drgawki, śpiączkę, a w skrajnych przypadkach może prowadzić do śmierci.

W przypadku przedawkowania należy natychmiast przerwać podawanie preparatu i wdrożyć odpowiednie leczenie. Może ono obejmować stosowanie diuretyków, wyrównywanie strat sodu i wody samą wodą, a w przypadku hipernatremii hiperwolemicznej - usunięcie sodu z nadmiarem wody. Podstawowym celem leczenia jest przywrócenie objętości i składu płynów ustrojowych do normy.

Skład preparatu

1 ml koncentratu Inj. Natrii Chlorati 10% POLPHARMA zawiera 100 mg sodu chlorku.

Preparat ten jest hipertonicznym roztworem chlorku sodu, który wymaga rozcieńczenia przed podaniem. Właściwe przygotowanie i podanie preparatu jest kluczowe dla jego bezpiecznego i skutecznego działania.



Wskazania

Hiponatremia. Przewodnienie hipotoniczne (zatrucie wodne). Wspomagająco w alkalozie metabolicznej.

Dawkowanie powinno być indywidualne, w zależności od obrazu klinicznego i wyników oznaczeń parametrów gospodarki wodno-elektrolitowej. Preparat podaje się w dożylnym wlewie kroplowym po uprzednim rozcieńczeniu, lub jako dodatek do roztworów infuzyjnych. Hiponatremia. W każdym przypadku należy ustalić przyczynę hiponatremii i dążyć do jej eliminacji. W ostrej hiponatremii objawowej, trwającej krócej niż 24 h, należy podwyższyć stężenie Na+ w surowicy do 120-125 mmol/l w ciągu 24 h lub w krótszym czasie. U pacjentów z objawową hiponatremią przewlekłą lub z hiponatremią o nie dającym się ustalić czasie trwania, stężenie Na+ w surowicy należy podwyższać z szybkością 0,5 mmol/l do osiągnięcia stężenia 120-125 mmol/l. W ten sposób można uniknąć powikłań ze strony OUN lub obrzęku płuc. Wzrost stężenia Na+ w surowicy w ciągu 24 h nie powinien przekroczyć 12 mmol/l. Zatrucie wodne. Najczęściej podaje się 3% lub 5% roztwór chlorku sodu. Nie należy podawać więcej niż 100 ml/h. W 1 ml 3% roztworu NaCl znajduje się 0,51 mmol Na+, zaś w 1 ml 5% roztworu NaCl - 0,86 mmol Na+.

Hipernatremia. Hiperchloremia. Kwasica metaboliczna. Obrzęki.

W czasie leczenia należy oznaczać stężenie sodu, potasu i chlorków w surowicy oraz kontrolować bilans wodny. Należy zachować ostrożność podając chlorek sodu pacjentom z niewyrównaną niewydolnością serca, marskością wątroby, stanem przedrzucawkowym, obrzękiem obwodowym i płucnym, zaburzeniami czynności nerek. Należy zachować ostrożność podając chlorek sodu pacjentom bardzo młodym i pacjentom w podeszłym wieku. Hiponatremia rzekoma (pseudohyponatraemia) jest stanem, w którym standardowe, laboratoryjne metody oznaczania sodu w osoczu dają fałszywie niskie wyniki. Może wystąpić, kiedy w osoczu jest bardzo wysokie stężenie związków wielkocząsteczkowych, a tym samym zmniejsza się zawartość wody względem całkowitej objętości osocza. Może wystąpić w hiperlipidemii i hiperproteinemii a także u pacjentów z cukrzycą. Dokładne wartości można uzyskać przez uwzględnienie zawartości wody w osoczu. Preparat nie zaburza sprawności psychofizycznej.

Nie stosować preparatu jednocześnie z innymi lekami zatrzymującymi sód w organizmie, ze względu na niebezpieczeństwo wystąpienia hipernatremii.

Nie istnieją przeciwwskazania odnośnie stosowania rozcieńczonego roztworu chlorku sodu w czasie ciąży. Jednak podawanie preparatu powinno odbywać się pod kontrolą lekarza, gdyż roztwór hipertoniczny może mieć szkodliwy wpływ na płód. Nie istnieją przeciwwskazania odnośnie stosowania rozcieńczonego roztworu chlorku sodu w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane mogą wystąpić w razie nieprawidłowej oceny bilansu wodno-elektrolitowego. Najczęściej występowała hipernatremia i hiperchloremia. Miejscowe odczyny ze strony naczyń to ból i zaczerwienienie, jeśli roztwór jest podawany zbyt szybko, lub niewystarczająco rozcieńczony.

W razie przedawkowania preparatu może wystąpić hipernatremia lub hiperchloremia. Nieodpowiednie i nadmierne dożylne podanie chlorku sodu (np. po zabiegach, u pacjentów z zaburzeniami czynności serca lub nerek itp.) może spowodować hipernatremię skutkującą przesunięciem osmotycznym płynów wewnątrzkomórkowych i odwodnieniem narządów wewnętrznych (np. mózgu - co może prowadzić do zakrzepicy i krwotoku). Działania niepożądane związane z nadmiarem chlorku sodu obejmują: nudności, wymioty, biegunkę, kurcze w jamie brzusznej, wzmożone pragnienie, zmniejszenie wydzielania śliny i łez, pocenie się, gorączkę, tachykardię, niewydolność nerek, obrzęk obwodowy i płucny, zatrzymanie oddechu, bóle głowy, zawroty głowy, uczucie niepokoju, drażliwość, osłabienie, drżenie i sztywność mięśni, drgawki, śpiączkę i śmierć. Nadmiar chlorków w organizmie może spowodować utratę wodorowęglanów, co skutkuje zakwaszaniem. Uważne stosowanie dożylne roztworu pozwala na uniknięcie wystąpienia działań niepożądanych. Diuretyki mogą być stosowane w leczeniu obrzęków będących wynikiem przewodnienia izotonicznego, aby uniknąć gromadzenia się płynu i zaburzenia równowagi elektrolitowej należy zastosować odpowiednie leczenie zastępcze. Leczenie hipernatremii hiperwolemicznej wymaga usunięcia sodu z nadmiarem wody. Może to zostać osiągnięte przez wyrównywanie samą wodą strat sodu i wody wywołanych przez diuretyki. Podstawowym celem leczenia jest przywrócenie objętości i składu płynów ustrojowych do normy.

Preparat jest hipertonicznym roztworem chlorku sodu, stosowanym w zaburzeniach gospodarki wodno-elektrolitowej. Jony sodowe i chlorkowe są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Niedobór tych jonów występuje często w odwodnieniu hipoosmotycznym, po nadmiernej utracie z płynami ustrojowymi. Preparat stosowany jest zwykle jako dodatek do innych płynów infuzyjnych zgodnych farmakochemicznie, w celu zwiększenia ilości podawanych jonów bez nadmiernego obciążenia płynami. Jako roztwór hipertoniczny nie powinien być stosowany bez rozcieńczenia.

1 ml koncentratu zawiera 100 mg sodu chlorku.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Badania z grupą kontrolną nie wykazały istnienia ryzyka dla płodu w I trymestrze, możliwość uszkodzenia płodu wydaje się mało prawdopodobna.

Badania z grupą kontrolną nie wykazały istnienia ryzyka dla płodu w I trymestrze, możliwość uszkodzenia płodu wydaje się mało prawdopodobna.

Badania z grupą kontrolną nie wykazały istnienia ryzyka dla płodu w I trymestrze, możliwość uszkodzenia płodu wydaje się mało prawdopodobna.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Substancja czynna zawarta w lekach, które mogą być ordynowane przez pielęgniarki i położne, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęniarki i położnej, oraz na które pielęgniarki i położne mają prawo wystawiać recepty.