Icatibant Fresenius - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Icatibant Fresenius jest wskazany w leczeniu objawowym ostrych napadów dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego (HAE) u pacjentów dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 2 lat i starszych, z niedoborem inhibitora esterazy C1.

Dziedziczny obrzęk naczynioruchowy (HAE) jest chorobą autosomalną dominującą, wywoływaną przez brak lub zaburzenia czynności inhibitora esterazy C1. Napadom HAE towarzyszy wzrost uwalniania bradykininy, która jest kluczowym mediatorem w rozwoju objawów klinicznych. HAE objawia się przemijającymi napadami obrzęku podskórnego i/lub podśluzówkowego, obejmującego górne drogi oddechowe, skórę i przewód pokarmowy. Typowy napad trwa od 2 do 5 dni.

Mechanizm działania

Icatibant jest selektywnym, kompetycyjnym antagonistą receptora bradykininy typu 2 (B2). Ma on strukturę syntetycznego dekapeptydupodobną do bradykininy, ale zawiera 5 aminokwasów niebiałkogennych. W przebiegu HAE bradykinina występująca w zwiększonym stężeniu jest kluczowym mediatorem w rozwoju objawów klinicznych. Icatibant, blokując receptor B2, hamuje działanie bradykininy i łagodzi objawy napadu HAE.

Dawkowanie i sposób podawania

Icatibant Fresenius jest przeznaczony do stosowania pod nadzorem fachowego personelu medycznego. Lek podaje się we wstrzyknięciu podskórnym, najlepiej w okolicę brzucha. Ze względu na podawaną objętość, wstrzyknięcie należy wykonywać powoli.

Tabela 1. Schemat dawkowania dla dorosłych oraz dzieci i młodzieży

Tabela 2. Schemat dawkowania dla dzieci i młodzieży w zależności od masy ciała

W większości przypadków jedno wstrzyknięcie Icatibant Fresenius jest wystarczające do leczenia napadu. W razie niewystarczającego ustąpienia objawów lub ich nawrotu, można wykonać drugie wstrzyknięcie po 6 godzinach. Jeśli drugie wstrzyknięcie nie przyniesie zadowalającej poprawy lub nastąpi nawrót objawów, można podać trzecią dawkę po kolejnych 6 godzinach. Nie należy stosować więcej niż 3 wstrzyknięcia w ciągu 24 godzin.

W badaniach klinicznych nie podawano więcej niż 8 wstrzyknięć ikatybantu miesięcznie u dorosłych. U dzieci i młodzieży w badaniach klinicznych podawano nie więcej niż 1 wstrzyknięcie ikatybantu na 1 napad HAE.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku: Dane dotyczące stosowania leku u osób powyżej 65 roku życia są ograniczone. U tych pacjentów obserwowano zwiększoną ekspozycję systemową na ikatybant, jednak znaczenie kliniczne tej obserwacji nie jest znane.

Zaburzenia czynności wątroby i nerek: Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.

Dzieci poniżej 2 lat: Brak zaleceń dotyczących stosowania leku u dzieci w wieku poniżej 2 lat lub o masie ciała mniejszej niż 12 kg ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności w tej grupie pacjentów.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną (ikatybant) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

• Pacjenci z napadami w obrębie krtani powinni być leczeni w placówce medycznej do czasu, aż lekarz uzna, że można bezpiecznie wypisać pacjenta do domu.
• Należy zachować ostrożność podczas podawania leku pacjentom z ostrą chorobą niedokrwienną serca lub niestabilną dusznicą bolesną.
• Ostrożność zaleca się również u pacjentów w okresie kilku tygodni po udarze.
• Pierwsze podanie leku u pacjentów, którzy nigdy wcześniej nie otrzymywali ikatybantu, powinno odbywać się w placówce medycznej lub pod kontrolą lekarza.
• W przypadku niedostatecznego złagodzenia lub nawrotu objawów po samodzielnym podaniu lub podaniu przez opiekuna, pacjent powinien zgłosić się do lekarza.

Icatibant Fresenius zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, co oznacza, że produkt uznaje się za "wolny od sodu".

Interakcje z innymi lekami

Nie przewiduje się istotnych interakcji farmakokinetycznych związanych z cytochromem CYP450. Nie badano jednoczesnego podawania ikatybantu z inhibitorami ACE. Należy pamiętać, że inhibitory ACE są przeciwwskazane u pacjentów z HAE ze względu na możliwość nasilenia działania bradykininy.

Badania interakcji przeprowadzono wyłącznie u osób dorosłych.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża: Brak danych klinicznych dotyczących stosowania ikatybantu w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały wpływ na implantację w macicy i poród, jednak potencjalne zagrożenie dla ludzi jest nieznane. Icatibant Fresenius można stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu (np. w leczeniu zagrażających życiu napadów w obrębie krtani).

Karmienie piersią: Ikatybant przenika do mleka szczurów podczas laktacji w stężeniach podobnych do stężeń we krwi matki. Nie wiadomo, czy przenika do mleka ludzkiego. Zaleca się, aby kobiety karmiące piersią powstrzymały się od karmienia przez 12 godzin od podania leku.

Płodność: Zarówno u szczurów, jak i u psów, wielokrotne zastosowanie ikatybantu wpływało na narządy płciowe. W badaniu z udziałem zdrowych ludzi nie zaobserwowano istotnego wpływu na płodność.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obejmują:

• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (podrażnienie skóry, obrzęk, ból, świąd, rumień, uczucie pieczenia) - występują u niemal wszystkich pacjentów
• Zawroty głowy i bóle głowy
• Nudności
• Wysypka, rumień, świąd
• Gorączka
• Zwiększenie aktywności aminotransferaz

U dzieci i młodzieży profil działań niepożądanych jest podobny do obserwowanego u dorosłych. U dwóch pacjentów pediatrycznych wystąpiły ciężkie reakcje w miejscu podania, które ustąpiły w ciągu 6 godzin.

Przedawkowanie

Brak danych klinicznych dotyczących przedawkowania. Dawka 3,2 mg/kg masy ciała podana dożylnie (około 8-krotnie przekraczająca dawkę terapeutyczną) powodowała przemijający rumień, świąd, uderzenia gorąca lub hipotonię u zdrowych osób. Interwencja terapeutyczna nie była konieczna.

Właściwości farmakologiczne

Icatibant jest selektywnym, kompetycyjnym antagonistą receptora bradykininy typu 2 (B2). Jego działanie polega na blokowaniu receptora B2, co hamuje efekty bradykininy - kluczowego mediatora w rozwoju objawów klinicznych HAE.

Skład

Jedna ampułko-strzykawka o pojemności 3 ml zawiera ikatybantu octan w ilości odpowiadającej 30 mg ikatybantu. Każdy ml roztworu zawiera 10 mg ikatybantu.

Icatibant Fresenius to skuteczny lek w leczeniu ostrych napadów dziedzicznego obrzęku naczynioruchowego. Jego stosowanie wymaga jednak ścisłego nadzoru medycznego, szczególnie w przypadku pacjentów z chorobami współistniejącymi lub przy pierwszym podaniu leku. Właściwe dawkowanie i monitorowanie pacjenta pozwala na efektywne łagodzenie objawów HAE przy zachowaniu odpowiedniego profilu bezpieczeństwa.