Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Ibupar; -Forte

Ibuprofen

tabl. draż.
200 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
5,24
Ibupar Forte
tabl. powl.
400 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
6,85
Ibupar Forte
tabl. powl.
400 mg
20 szt.
Doustnie
OTC
100%
11,45

Ibupar-Forte: Profesjonalna charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Ibupar-Forte jest wskazany w leczeniu następujących dolegliwości:

  • Bóle o nasileniu słabym do umiarkowanego różnego pochodzenia, w tym:
    • Bóle głowy, również migrenowe
    • Bóle zębów
    • Bóle mięśni, kości i stawów
    • Bóle pourazowe
    • Nerwobóle
    • Bóle towarzyszące przeziębieniu i grypie
  • Gorączka różnego pochodzenia (m.in. w przebiegu grypy i przeziębienia)
  • Bolesne miesiączkowanie

Lek wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz przeciwzapalne, co czyni go skutecznym w wymienionych wskazaniach.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Ibupar-Forte należy dostosować indywidualnie, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Pozwala to na ograniczenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych.

Grupa pacjentów Dawka 200 mg Dawka 400 mg
Dorośli i dzieci >12 lat 200-400 mg jednorazowo lub co 4-6h 400 mg jednorazowo lub co 4-6h
Maksymalna dawka dobowa 1200 mg
Dzieci <12 lat Nie stosować bez zalecenia lekarza
Osoby w podeszłym wieku Nie wymaga modyfikacji dawki, o ile nie występują zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby Dawkę należy ustalać indywidualnie

Sposób podawania: Tabletki należy przyjmować doustnie, w trakcie lub po posiłku. Nie należy dzielić tabletek.

Dawkowanie Ibupar-Forte powinno być dostosowane do wieku pacjenta, nasilenia objawów oraz ewentualnych chorób współistniejących. Kluczowe jest nieprzekraczanie maksymalnej dawki dobowej oraz stosowanie leku przez możliwie najkrótszy okres.

Przeciwwskazania

Stosowanie Ibupar-Forte jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na ibuprofen lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Czynna lub występująca w przeszłości choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, perforacja lub krwawienie, również po zastosowaniu NLPZ
  • Ciężka niewydolność wątroby, nerek lub serca
  • Reakcje alergiczne w wywiadzie (katar, pokrzywka, astma oskrzelowa) po przyjęciu ASA lub innych NLPZ
  • III trymestr ciąży
  • Jednoczesne stosowanie innych NLPZ, w tym inhibitorów COX-2
  • Skaza krwotoczna

Przed zastosowaniem Ibupar-Forte należy dokładnie ocenić stan pacjenta pod kątem wymienionych przeciwwskazań, aby uniknąć potencjalnie poważnych powikłań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując Ibupar-Forte należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

  • Toczniem rumieniowatym układowym i mieszaną chorobą tkanki łącznej (ryzyko jałowego zapalenia opon mózgowych)
  • Chorobami przewodu pokarmowego, w tym przewlekłymi zapalnymi chorobami jelit (możliwość zaostrzenia)
  • Nadciśnieniem tętniczym i/lub zaburzeniami czynności serca (ryzyko retencji płynów i obrzęków)
  • Zaburzeniami czynności nerek (ryzyko pogorszenia funkcji)
  • Zaburzeniami czynności wątroby
  • Astmą oskrzelową i chorobami alergicznymi (ryzyko skurczu oskrzeli)

Szczególne grupy pacjentów:

  • Osoby w podeszłym wieku - zwiększone ryzyko działań niepożądanych
  • Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego - ryzyko krwawień, owrzodzeń i perforacji
  • Pacjenci stosujący jednocześnie leki zwiększające ryzyko powikłań żołądkowo-jelitowych

Ważne informacje:

  • Długotrwałe stosowanie dużych dawek ibuprofenu (2400 mg/dobę) może nieznacznie zwiększać ryzyko incydentów zakrzepowo-zatorowych
  • Możliwość wystąpienia ciężkich reakcji skórnych (zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka)
  • Wpływ na płodność kobiet - przemijające zaburzenia owulacji
Warto zapamiętać
  • Ibupar-Forte należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy możliwy okres
  • U pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie konieczne jest monitorowanie pod kątem objawów krwawienia

Stosowanie Ibupar-Forte wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta, z uwzględnieniem chorób współistniejących i czynników ryzyka. Konieczne jest monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego i układu sercowo-naczyniowego.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Ibupar-Forte wchodzi w istotne interakcje z następującymi lekami:

  • ASA i inne NLPZ - zwiększone ryzyko działań niepożądanych
  • Leki przeciwnadciśnieniowe - możliwe zmniejszenie ich skuteczności
  • Leki moczopędne - możliwe zmniejszenie ich skuteczności
  • Leki przeciwzakrzepowe (np. acenokumarol) - nasilenie działania przeciwzakrzepowego
  • Lit i metotreksat - zwiększenie ich stężenia w osoczu
  • Zydowudyna - wydłużenie czasu krwawienia
  • Kortykosteroidy - zwiększone ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza ze strony przewodu pokarmowego
  • Glikozydy nasercowe - nasilenie objawów niewydolności serca i zwiększenie stężenia glikozydów w osoczu
  • Mifepryston - możliwe zmniejszenie jego skuteczności
  • Cyklosporyna - zwiększone ryzyko nefrotoksyczności
  • Antybiotyki chinolonowe - zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek

Przed zastosowaniem Ibupar-Forte należy dokładnie przeanalizować listę leków przyjmowanych przez pacjenta, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych interakcji. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania wymienionych leków, może być wymagana modyfikacja dawkowania lub ścisłe monitorowanie pacjenta.

Wpływ na ciążę i laktację

Ciąża: Ibupar-Forte może być stosowany w I i II trymestrze ciąży tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Stosowanie w III trymestrze jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego Botalla i rozwoju nadciśnienia płucnego u noworodka.

Karmienie piersią: Ibuprofen przenika do mleka kobiecego w niewielkich ilościach. Stosowanie leku w zalecanych dawkach przeciwbólowych i przeciwgorączkowych prawdopodobnie nie wpływa niekorzystnie na niemowlę karmione piersią.

Stosowanie Ibupar-Forte u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinno być ograniczone do sytuacji, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Konieczna jest indywidualna ocena stosunku korzyści do ryzyka przez lekarza.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane Ibupar-Forte obejmują:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, ból brzucha, nudności, biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty
  • Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność lub senność
  • Zaburzenia skóry: wysypki, świąd
  • Zaburzenia metabolizmu: zmniejszenie łaknienia

Rzadziej występujące, ale potencjalnie poważne działania niepożądane:

  • Krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia, perforacje
  • Ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka)
  • Zaburzenia czynności nerek i wątroby
  • Zaburzenia hematologiczne (agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna)
  • Reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny
  • Zaostrzenie astmy

Pacjenci stosujący Ibupar-Forte powinni być poinformowani o możliwych działaniach niepożądanych i konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów lekarzowi. Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy ze strony przewodu pokarmowego oraz skóry.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Ibupar-Forte mogą obejmować:

  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka
  • Zaburzenia OUN: senność, dezorientacja, śpiączka, drgawki
  • Zaburzenia metaboliczne: kwasica metaboliczna
  • Zaburzenia czynności nerek i wątroby
  • Zaburzenia sercowo-naczyniowe: nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu serca

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

  • Leczenie objawowe i podtrzymujące
  • Monitorowanie parametrów życiowych
  • Rozważenie podania węgla aktywowanego w ciągu 1h od przedawkowania
  • W przypadku drgawek - podanie diazepamu lub lorazepamu dożylnie
  • U pacjentów z astmą - podanie leków rozszerzających oskrzela

Przedawkowanie Ibupar-Forte może prowadzić do poważnych powikłań. Kluczowe jest szybkie rozpoznanie objawów i wdrożenie odpowiedniego postępowania. Hemodializa jest nieskuteczna ze względu na silne wiązanie leku z białkami osocza.

Mechanizm działania

Ibupar-Forte zawiera ibuprofen, który jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ). Mechanizm działania obejmuje:

  • Hamowanie syntezy prostaglandyn poprzez blokowanie cyklooksygenazy (COX)
  • Możliwe hamowanie lipooksygenazy, odpowiedzialnej za syntezę leukotrienów
  • Potencjalne inne mechanizmy, nie w pełni wyjaśnione

Efekty farmakologiczne:

  • Działanie przeciwbólowe (słabe do umiarkowanego)
  • Działanie przeciwgorączkowe
  • Działanie przeciwzapalne

Wielokierunkowy mechanizm działania ibuprofenu odpowiada za jego szerokie zastosowanie w leczeniu bólu, gorączki i stanów zapalnych. Jednocześnie, wpływ na syntezę prostaglandyn jest odpowiedzialny za potencjalne działania niepożądane, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego.

Skład produktu

Substancja czynna: 1 tabletka Ibupar-Forte zawiera 200 mg lub 400 mg ibuprofenu.

Dostępność dwóch dawek pozwala na dostosowanie leczenia do indywidualnych potrzeb pacjenta i nasilenia objawów.



Wskazania

Bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, np. bóle głowy, również migrenowe, bóle zębów, mięśni, kości i stawów, bóle pourazowe, nerwobóle, bóle towarzyszące przeziębieniu i grypie. Gorączka różnego pochodzenia (m.in. w przebiegu grypy i przeziębienia). Bolesne miesiączkowanie.

Dawka 200 mg. Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: dawka początkowa wynosi 200-400 mg jednorazowo lub 200-400 mg co 4-6 h, w miarę potrzeby. Nie należy stosować dawki większej niż 1200 mg/dobę. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: nie należy stosować bez przepisu lekarza. Osoby w podeszłym wieku: nie jest wymagana zmiana dawkowania, o ile nie jest zaburzona czynność wątroby i/lub nerek. W przypadku zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby dawkę należy ustalać indywidualnie. Dawka 400 mg. Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: dawka początkowa wynosi 400 mg jednorazowo lub 400 mg co 4-6 h, w miarę potrzeby. Nie należy stosować dawki większej niż 1200 mg/dobę. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: nie należy stosować u dzieci poniżej 12 lat. Osoby w podeszłym wieku: nie jest wymagana zmiana dawkowania, o ile nie jest zaburzona czynność wątroby i/lub nerek. W przypadku zaburzenia czynności nerek i/lub wątroby dawkę należy ustalać indywidualnie.

Produkt leczniczy należy przyjmować w trakcie lub po posiłku. Tabl. nie należy dzielić.

Nadwrażliwość na ibuprofen lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Czynna lub występująca w przeszłości choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, perforacja lub krwawienie, również występujące po zastosowaniu NLPZ. Ciężka niewydolność wątroby, ciężka niewydolność nerek lub ciężka niewydolność serca. Istniejące lub występujące w przeszłości objawy alergii w postaci kataru, pokrzywki lub astmy oskrzelowej, po przyjęciu ASA lub innych NLPZ. III trymestr ciąży. Jednoczesne przyjmowanie innych NLPZ, w tym wybiórczych inhibitorów COX2 (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych). Skaza krwotoczna.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów, u których występują: toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej - może wystąpić zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych, choroby przewodu pokarmowego oraz przewlekłe zapalne choroby jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego i Crohna) - może wystąpić zaostrzenie choroby, nadciśnienie tętnicze i/lub zaburzenie czynności serca w wywiadzie - opisywano zatrzymanie płynów i obrzęki związane z przyjmowaniem NLPZ, zaburzenie czynności nerek - istnieje ryzyko dalszego pogorszenia czynności nerek, zaburzenie czynności wątroby. U pacjentów z czynną lub przebytą astmą oskrzelową oraz chorobami alergicznymi zastosowanie produktu leczniczego może wywołać skurcz oskrzeli. U pacjentów w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Przyjmowanie leku w najmniejszej skutecznej dawce przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub mogą wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W przypadku wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego należy przerwać stosowanie ibuprofenu. Należy poinformować pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie pacjentów w podeszłym wieku, o konieczności zgłaszania lekarzowi wszelkich nietypowych objawów dotyczących przewodu pokarmowego (szczególnie krwawienia), zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. Pacjenci ci powinni stosować jak najmniejszą dawkę produktu leczniczego. Należy zachować ostrożność stosując ibuprofen u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zaburzeń żołądka i jelit lub krwawienia, takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe, takie jak acenokumarol lub leki antyagregacyjne, takie jak ASA. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie w dużych dawkach (2400 mg/dobę) przez długi okres czasu może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Generalnie, badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie małych dawek ibuprofenu jest związane ze zwiększeniem ryzyka zawału serca. U niektórych pacjentów NLPZ mogą powodować obrzęki; stosowanie produktu leczniczego u pacjentów z obrzękami z innych przyczyn powoduje konieczność zachowania ostrożności. Jednoczesne, długotrwałe stosowanie kilku leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona i martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, były bardzo rzadko raportowane w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji istnieje na początku terapii, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania. Należy zaprzestać stosowania produktu po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej, uszkodzenia błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości. NLPZ mogą powodować zaburzenia widzenia (mroczki, zaburzenia widzenia barwnego). W takim przypadku należy odstawić produkt leczniczy i przeprowadzić badanie okulistyczne. Ibuprofen działa antyagregacyjnie, jednak działanie to jest mniejsze niż w przypadku ASA. Może jednak powodować wydłużenie czasu krwawienia, co wymaga zachowania ostrożności u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia oraz leczonych lekami przeciwzakrzepowymi. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Tabl. powl.: ze względu na zawartość żółcieni pomarańczowej (E 110) i czerwieni koszenilowej (E 124) produkt leczniczy może powodować reakcje alergiczne. Tabl. drażowane: ze względu na zawartość laktozy i sacharozy, produktu leczniczego nie powinni przyjmować pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp), zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. Ze względu na zawartość czerwieni koszenilowej (E 124) produkt leczniczy może powodować reakcje alergiczne. Produkt leczniczy może być stosowany u dzieci powyżej 12 lat. Brak danych dotyczących wpływu produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych, obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu oraz na sprawność psychofizyczną.

Ibuprofenu nie należy stosować jednocześnie z poniżej wymienionymi lekami: ASA lub innymi lekami z grupy NLPZ: zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek ASA polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek ASA. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego; lekami przeciwnadciśnieniowymi: leki z grupy NLPZ mogą zmniejszyć skuteczność działania leków zmniejszających ciśnienie tętnicze krwi; lekami moczopędnymi: istnieją nieliczne dowody na zmniejszenie skuteczności działania leków moczopędnych; lekami przeciwzakrzepowymi: z nielicznych danych klinicznych wynika, że leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie leków obniżających krzepliwość krwi, NLPZ mogą zwiększać działanie takich leków przeciwzakrzepowych, jak acenokumarol; litem i metotreksatem: dowiedziono, że leki z grupy NLPZ mogą powodować zwiększenie stężenia w osoczu zarówno litu jak i metotreksatu; zaleca się kontrolę litu i metotreksatu w surowicy; - zydowudyną: istnieją dowody na wydłużenie okresu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie ibuprofenem i zydowudyną; kortykosteroidami: równoczesne stosowanie NLPZ i kortykosteroidów może zwiększać ryzyko działań niepożądanych, zwłaszcza dotyczących przewodu pokarmowego; glikozydami nasercowymi: NLPZ mogą nasilać objawy niewydolności serca i zwiększać stężenie glikozydów nasercowych w osoczu; mifeprystonem: NLPZ stosowane w okresie 8-12 dni po podaniu mifeprystonu mogą zmniejszyć jego skuteczność; cyklosporyną: równoczesne stosowanie NLPZ i cyklosporyny zwiększa ryzyko działania nefrotoksycznego; antybiotykami chinolonowymi: jednoczesne stosowanie NLPZ z antybiotykami chinolonowymi zwiększa ryzyko wystąpienia drgawek.

W badaniach na zwierzętach nie wykazano, by ibuprofen wpływał niekorzystnie na płód. Wobec braku odpowiednio liczebnych, dobrze kontrolowanych badań u ludzi, produkt leczniczy może być stosowany w I i II trymestrze ciąży tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Ibuprofen zmniejsza skurcz mięśnia macicy. Działanie ibuprofenu na płód może spowodować przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego Botalla, co może prowadzić do rozwoju nadciśnienia płucnego u noworodka. Nie należy stosować ibuprofenu w ostatnich 3 m-cach ciąży. Ibuprofen i jego metabolity przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w niewielkim stężeniu. Jest mało prawdopodobne, aby ibuprofen przyjmowany przez matkę w dawkach zalecanych w leczeniu bólu i gorączki, wpływał niekorzystnie na niemowlę.

Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) niestrawność, ból brzucha, nudności, bóle w nadbrzuszu, bóle kurczowe w jamie brzusznej, dyskomfort w nadbrzuszu, zgaga; (rzadko) biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka; (bardzo rzadko) smoliste stolce, krwiste wymioty, wrzodziejące zapalenia błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Crohna. Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, perforacja, krwawienie z przewodu pokarmowego, czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) ból głowy; (rzadko) zawroty głowy, bezsenność lub senność, pobudzenie, nerwowość i uczucie zmęczenia; (bardzo rzadko) jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia świadomości. Zaburzenia psychiczne: (bardzo rzadko) depresja, zaburzenia emocjonalne. Zaburzenia ucha i błędnika: (bardzo rzadko) szumy uszne, zaburzenia słuchu. Zaburzenia oka: (niezbyt często) mroczki, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie, zaburzenia widzenia barwnego. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) azotemia, krwiomocz, niewydolność nerek, w tym ostra niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych, zmniejszenie klirensu kreatyniny, wielomocz, zmniejszenie ilości wydalanego moczu, zwiększenie stężenia sodu w surowicy (retencja sodu). Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zaburzenia czynności wątroby, dodatnie testy czynnościowe wątroby, szczególnie podczas długotrwałego stosowania, zapalenie wątroby, żółtaczka. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, niekiedy z dodatnim odczynem Coombsa, eozynofilia, leukopenia, neutropenia, trombocytopenia z plamicą lub bez, zmniejszenie stężenia hemoglobiny lub hematokrytu. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) wysypki, w tym plamisto-grudkowe; (niezbyt często) pokrzywka, świąd, łysienie; (bardzo rzadko) rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) zmniejszenie łaknienia. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) zespół objawów z bólami brzucha, gorączką, dreszczami, nudnościami i wymiotami; (bardzo rzadko) ostre reakcje nadwrażliwości takie jak: obrzęk twarzy, języka, krtani, duszność, niedociśnienie tętnicze, częstoskurcz lub ostry wstrząs. reakcje bronchospastyczne, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli. Zaburzenia serca: podczas stosowania leków z grupy NLPZ w dużych dawkach odnotowano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca.Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie ibuprofenu, szczególnie długotrwale w dużych dawkach (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Inne: (niezbyt często) suchość błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenia dziąseł, nieżyt nosa.

U większości pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ w dawkach większych niż terapeutyczne mogą wystąpić takie objawy, jak nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu lub rzadziej biegunka. Mogą także wystąpić szumy uszne, ból głowy, zawroty głowy i krwawienie z żołądka i jelit. Ciężkie zatrucie wpływa na OUN i objawia się sennością, a bardzo rzadko, także pobudzeniem i dezorientacją lub śpiączką. Bardzo rzadko mogą wystąpić napady drgawkowe. Podczas ciężkich zatruć może wystąpić kwasica metaboliczna, a czas protrombinowy (INR) może być zwiększony. Może wystąpić ostra niewydolność nerek lub uszkodzenie wątroby, bezdech, nagłe zmniejszenie ciśnienia tętniczego, spowolnienie lub przyspieszenie pracy serca i migotanie przedsionków. U pacjentów z astmą może wystąpić zaostrzenie objawów astmy. Leczenie: nie ma swoistego antidotum. Stosuje się leczenie objawowe i podtrzymujące. Należy kontrolować parametry życiowe. Należy rozważyć podanie doustne węgla aktywowanego w ciągu 1 h od przedawkowania. W przypadku wystąpienia częstych lub przedłużających się napadów drgawkowych, należy podać dożylnie diazepam lub lorazepam. W przypadku pacjentów z astmą należy podać leki rozszerzające oskrzela. Z uwagi na znaczne wiązanie produktu leczniczego z białkami osocza hemodializa jest nieskuteczna.

Preparat jest NLPZ, wykazującym słabe do umiarkowanego działanie przeciwbólowe oraz działanie przeciwgorączkowe. Mechanizm działania przeciwzapalnego i przeciwgorączkowego polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn; nie wyklucza się jednak istnienia innych mechanizmów. Przeciwbólowe działanie ibuprofenu może zależeć również m.in. od hamowania lipooksygenazy, odpowiedzialnej za syntezę leukotrienów, uważanych za mediatory reakcji bólowej. Możliwe są także inne mechanizmy działania przeciwbólowego.

1 tabl. zawiera 200 mg lub 400 mg ibuprofenu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Ograniczenie spożycia soli u osób starszych może spowodować zaburzenia ukrwienia nerek i ich czynności, co z kolei może wystąpić jako działanie niepożądane inhibitorów ACE - współistnienie tych dwóch czynników istotnie zwiększa możliwość uszkodzenia nerek (działanie synergiczne). Ograniczenie spożycia soli u osób leczonych cyklosporyną powoduje nasilenie nefrotoksycznego działania leku, prowadzącego do niewydolności nerek. Zwiększenie reabsorpcji litu w kanalikach nerkowych w wyniku zaburzeń funkcji nerek spowodowanych niedoborem sodu, może powodować niedociśnienie tętnicze z zawrotami głowy, zaburzenia rytmu serca, tachykardię, zaburzenia widzenia, nadmierną senność lub bezsenność, depresję.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.